Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (πολιτική ομάδα)
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα | |
|---|---|
| Ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου | |
 | |
| Αγγλική συντ. | EPP (22 Ιουνίου 2009-σήμερα) |
| Ιδεολογία | Χριστιανοδημοκρατία Συντηρητισμός Φιλελεύθερος συντηρητισμός Φιλοευρωπαϊσμός |
| Πολιτική θέση | Κεντροδεξιά |
| Πανευρωπαϊκά κόμματα | Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα |
| Από | 11 Σεπτεμβρίου 1952 |
| Πρόεδρος |  Μάνφρεντ Βέμπερ |
| Αντιπρόεδροι | Φρανσουά Ξαβιέ Μπελαμί Αντρέι Χαλίτσκι Γερούν Λέναρς Ντολόρς Μονσεράτ Ζίγκφριντ Μουρεσάν Λίντια Περέιρα Μασιμιλιάνο Σαλίνι Τόμας Τομπέ Ρομάνα Τομτς Ζέλιανα Ζόβκο |
| Ευρωβουλευτές | 188 / 720 |
| Ιστοσελίδα | eppgroup.eu/ |
Η πολιτική ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (European People's Party Group, EPP) είναι μια πολιτική ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που αποτελείται από ευρωβουλευτές από τα κόμματα-μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (EPP). Μερικές φορές περιλαμβάνει επίσης ανεξάρτητους βουλευτές ή/και βουλευτές από μη συνδεδεμένα εθνικά κόμματα.[1][2][3] Η Ομάδα του ΕΛΚ αποτελείται από πολιτικούς με χριστιανοδημοκρατικό, συντηρητικό και φιλελεύθερο προσανατολισμό.[4][5][6]
Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα ιδρύθηκε επίσημα ως ευρωπαϊκό πολιτικό κόμμα το 1976. Ωστόσο, η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπάρχει με τη μία ή την άλλη μορφή από τον Ιούνιο του 1953, από την Κοινή Συνέλευση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα, καθιστώντας το μία από τις παλαιότερες πολιτικές ομάδες σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Είναι η μεγαλύτερη πολιτική ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, από το 1999.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Ιδρυτές της Ευρώπης - ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ρομπέρ Σουμάν, ο Γερμανός Καγκελάριος Κόνραντ Αντενάουερ και ο Ιταλός Πρωθυπουργός Αλτσίντε ντε Γκάσπερι - ήθελαν να ανοικοδομήσουν μια ειρηνική Ευρώπη. Συνεργάστηκαν για να κάνουν το πρώτο κρίσιμο βήμα για τη δημιουργία μιας ενωμένης Ευρώπης, ιδρύοντας την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα.
Η Κοινοβουλευτική Ομάδα- η τότε Χριστιανοδημοκρατική Κοινοβουλευτική Ομάδα- ιδρύθηκε στις 23 Ιουνίου του 1953 ως πολιτική ομάδα στην Κοινή Συνέλευση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα.
Η επόμενη γενιά παρουσίασε το όραμά της για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση που χρειαζόταν για να αναπτυχθεί η ευρωπαϊκή οικονομία σε μία ενιαία, μεγάλη αγορά. Οι θεσμοί της Ευρώπης αναπτύχθηκαν παράλληλα με την ένταξη, ενώ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διεξήγαγε τις πρώτες του εκλογές το 1979. Το όνομά της Ομάδας άλλαξε σε Κοινοβουλευτική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.
Το ΕΛΚ, εμπνευσμένο από την ιδέα της επανένωσης μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου και την εγκατάλειψη του κομμουνισμού, προσέφερε την πλήρη υποστήριξή του στις αναδυόμενες πλουραλιστικές δημοκρατίες. Τα κεντροδεξιά κόμματα κέρδισαν την υποστήριξη του λαού, με την Κοινοβουλευτική Ομάδα να μετατρέπεται και να παραμένει η μεγαλύτερη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετά τις ευρωπαϊκές εκλογές τον Ιούλιο του 1999.
Με την πάροδο του χρόνου, το ΕΛΚ προσάρμοσε την πολιτική του φιλοσοφία για να κάνει απολογισμό του μεταβαλλόμενου εκλογικού σώματος και δέχθηκε μετριοπαθείς και συντηρητικές πολιτικές ομάδες από τη Σκανδιναβία και την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Μεταξύ 1999 και 2009 μετονομάστηκε σε Κοινοβουλευτική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και Ευρωπαίοι Δημοκράτες, υιοθετώντας, ξανά, τον Ιούνιο του 2009 το όνομα Κοινοβουλευτική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες).
Δομή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Προεδρία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]_MEPs_map.svg)
Η Προεδρία απαρτίζεται από τον Πρόεδρο και δέκα Αντιπροέδρους. Ηγείται της Κοινοβουλευτικής Ομάδας στις συνεδριάσεις της Ολομέλειας και εκπροσωπεί την Κοινοβουλευτική Ομάδα εκτός Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Σήμερα η Προεδρία απαρτίζεται από τους κάτωθι
| Ονοματεπώνυμο | Ιδιότητα/ Θέση |
|---|---|
| Μάνφρεντ Βέμπερ | Πρόεδρος |
| Φρανσουά Ξαβιέ Μπελαμί | Αντιπρόεδροι |
| Αντρέι Χαλίτσκι | |
| Γερούν Λέναρς | |
| Ντολόρς Μονσεράτ | |
| Ζίγκφριντ Μουρεσάν | |
| Λίντια Περέιρα | |
| Μασιμιλιάνο Σαλίνι | |
| Τόμας Τομπέ | |
| Ρομάνα Τομτς | |
| Ζέλιανα Ζόβκο |
Διατελέσαντες Πρόεδροι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι διατελέσαντες πρόεδροι της Κοινοβουλευτικής Ομάδας από το 1952 έως τις 18 Σεπτεμβρίου 2008 έχουν ως εξής:
| Chair | Took office | Left office | Country
(Constituency) |
Party | |
|---|---|---|---|---|---|
| Μάαν Σάσεν | .jpg)
|
1953 | 1958 |  Ολλανδία
|
Χριστιανοδημοκρατική Έκκληση |
| Πιερ Γουγκνί | ,_Minister_Justitie_en_Franse_Cultuur_P._Wigny_(CVP).jpg)
|
1958 | 1958 |  Βέλγιο
|
Δημοκρατικό Ανθρωπιστικό Κέντρο |
| Αλαίν Ποέρ | 
|
1958 | 1966 |  Γαλλία
|
Λαϊκό Δημοκρατικό Κίνημα |
| Ζόζεφ Ίλεραους | 1966 | 1969 |  Δυτική Γερμανία
|
Χριστιανοδημοκρατική Ένωση | |
| Χανς Λάκερ | 1969 | 1975 | Δυτική Γερμανία
|
Χριστιανοδημοκρατική Ένωση | |
| Άλφρεντ Μπέρτραντ | 1975 | 1977 | Βέλγιο
|
Χριστιανοδημοκρατικό και Φλαμανδικό Κόμμα | |
| Έγκον Κλεψχ | 
|
1977 | 1982 | Δυτική Γερμανία
|
Χριστιανοδημοκρατική Ένωση |
| Πάολο Μπάρμπι | 1982 | 1984 |  Ιταλία
|
Χριστιανική Δημοκρατία | |
| Έγκον Κλεψχ |
|
1984 | 1992 | Δυτική Γερμανία
/ |
Χριστιανοδημοκρατική Ένωση |
| Λέο Τίντεμανς | _cropped.jpg)
|
1992 | 1994 | Βέλγιο
(Dutch) |
Χριστιανοδημοκρατικό και Φλαμανδικό Κόμμα |
| Βίλφριντ Μάρτενς | _(cropped).jpg)
|
1994 | 1999 | Βέλγιο
|
Χριστιανοδημοκρατικό και Φλαμανδικό Κόμμα |
| Χανς Γκερτ Πέτεριν | 
|
1999 | 2007 | Γερμανία
|
Χριστιανοδημοκρατική Ένωση |
| Ζοζέφ Ντολ | 
|
2007 | 2014 | Γαλλία
|
Ένωση για ένα Λαϊκό Κίνημα |
| Μάνφρεντ Βέμπερ | _Brexit_debate_-_Manfred_Weber_(EPP,_Germany)_(48753411591)_(cropped).jpg)
|
2014 | present | Γερμανία
|
Χριστιανοδημοκρατική Ένωση |
Μέλη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]10ο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Staab, Andreas (2011). The European Union Explained, Second Edition: Institutions, Actors, Global Impact. Indiana University Press. σελ. 67. ISBN 978-0-253-00164-1. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2013.
- ↑ Robert Thomson (2011). Resolving Controversy in the European Union: Legislative Decision-Making Before and After Enlargement. Cambridge University Press. σελ. 103. ISBN 978-1-139-50517-8. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2013.
- ↑ Senem Aydin-Düzgit (2012). Constructions of European Identity: Debates and Discourses on Turkey and the EU. Palgrave Macmillan. σελ. 16. ISBN 978-1-137-28351-1.
- ↑ Tapio Raunio (2012). «Political Interests: the European Parliament's Party Groups». Στο: John Peterson· Michael Shackleton, επιμ. The Institutions of the European Union. Oxford University Press. σελ. 340. ISBN 978-0-19-957498-8. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2013.
- ↑ Lluís Maria de Puig (2008). International Parliaments. Council of Europe. σελ. 61. ISBN 978-92-871-6450-6. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2013.
- ↑ Lori Thorlakson (2013). «Federalism and the European party system». Στο: Alexander H. Trechsel, επιμ. Towards a Federal Europe. Taylor & Francis. σελ. 72. ISBN 978-1-317-99818-1.
- ↑ Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο - Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες)
