Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ευρωεκλογές 2014

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ευρωεκλογές 2014

2009 ←
22-25 Μαΐου 2014
→ 2019

Οι 751 έδρες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
  Πρώτο κόμμα Δεύτερο κόμμα Τρίτο κόμμα
 
Επικεφαλής Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ[1] Μάρτιν Σουλτς[2] Ρίσαρντ Λεγκούτκο[3]
Κόμμα Ε.Λ.Κ. Ε.Σ.Κ. AECR
Συμμαχία Ε.Λ.Κ. Σ&Δ Ε.Σ.Μ.
Προηγούμενες
εκλογές
36%, 265 έδρες 25%, 183 έδρες 7,3%, 54 έδρες
Έδρες
221 / 751
191 / 751
55 / 751
Αλλαγή στις
έδρες
Μείωση 44 Αύξηση 8 Αύξηση 1

  Τέταρτο κόμμα Πέμπτο κόμμα Έκτο κόμμα
 
Επικεφαλής Γκι Φερχόφσταντ[4] Σκα Κέλερ &
Ζοζέ Μποβέ
Αλέξης Τσίπρας[5]
Κόμμα ALDE Greens Κ.Ε.Α.
Συμμαχία ALDE Πράσινοι/Ε.Ε.Σ. Ε.Ε.Α.-Β.Π.Α.
Προηγούμενες
εκλογές
11,4%, 84 έδρες 7,5%, 55 έδρες 4,8%, 35 έδρες
Έδρες
59 / 751
54 / 751
52 / 751
Αλλαγή στις
έδρες
Μείωση 25 Μείωση 1 Αύξηση 17

  Έβδομο κόμμα Όγδοο κόμμα
 
Επικεφαλής Τζάκεκ Γλόσογικζ [6] δεν παρουσίασε υποψηφιότητα
Κόμμα EAF MELD
Συμμαχία Μ.Ε. Ε.Ε.Δ.
Προηγούμενες
εκλογές
Ν/Α 4,3%, 32 έδρες
Έδρες
44 / 751
26 / 751
Αλλαγή στις
έδρες
Αύξηση 44 Μείωση 6

Εκλογικές περιφέρειες

    Ε.Λ.Κ.     Ε.Σ.Κ.      Σ.Ε.Σ.Μ.     ALDE
    Ε.Κ.Π.     Κ.Ε.Α.     Ε.Σ.Ε.     Κ.Ε.Ε.Δ.


Απερχόμενος Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο (διορισμός)
Ε.Λ.Κ.

Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ
Ε.Λ.Κ.

Οι εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ευρωεκλογές) διεξήχθησαν σε όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μεταξύ 22 και 25 Μαΐου 2014, όπως αποφασίστηκε ομόφωνα από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.[7] Επρόκειτο για τις όγδοες κατά σειρά ευρωεκλογές από το 1979, όταν και καθιερώθηκε η άμεση εκλογή για την ανάδειξη των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Για πρώτη φορά στην ιστορία της Ένωσης τα περισσότερα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα κατέβασαν υποψήφιους και για τη θέση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του βασικού εκτελεστικού οργάνου της ΕΕ.

Υποψηφιότητα Προέδρου Ευρωπαϊκής Επιτροπής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Συνθήκη της Λισαβόνας που τέθηκε σε πλήρη ισχύ την 1 Δεκεμβρίου 2009, προβλέπει πως το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα αποφασίζει για το πρόσωπο που θα αναλάβει την Προεδρία της Επιτροπής βάσει των αποτελεσμάτων των Ευρωεκλογών. Στη συνέχεια, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να επικυρώσει τη πρόταση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου με απλή πλειοψηφία (τουλάχιστον 356 έδρες) (άρθρο 17, παράγραφος 7 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση).

Συνολικά έξι επίσημα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα πρότειναν υποψήφιους για τη θέση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής: το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα (PES),[8][9][10] το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (EPP),[11] η Συμμαχία Φιλελεύθερων και Δημοκρατών για την Ευρώπη (ALDE),[12] το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα (EGP),[13] το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (EL)[14] και το Ευρωπαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα.[15]

Η αλλαγή αυτή αποσκοπεί στη μείωση του "δημοκρατικού ελλείμματος" εντός της ΕΕ, καθώς οι Ευρωπαίοι πολίτες αποκτούν πλέον άμεσο λόγο μέσω της ψήφου τους για τη στελέχωση της πιο καίριας θέσης του κατ' εξοχήν εκτελεστικού οργάνου της Ένωσης.[16] Παρόλα αυτά δημιουργείται έντονη πίεση προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, διότι καλείται να επιλέξει μεταξύ συγκεκριμένων προσωπικοτήτων/υποψηφιοτήτων για την Προεδρία της Επιτροπής, οι οποίες ενδεχομένως να μην εξασφαλίσουν επαρκή συναίνεση από το σύνολο των κρατών-μελών. Αυτό πιθανόν να οδηγήσει σε ρήξη με τον Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και σε αδιέξοδο.[17]

Αναθεώρηση κατανομής εδρών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με το άρθρο 14 της Συνθήκης της Λισαβόνας τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν πρέπει να ξεπερνούν τα 751 σε αριθμό. Η αντιπροσώπευση πρέπει να είναι αντιστρόφως ανάλογη, ο αριθμός εδρών ανά κράτος μέλος πρέπει να μην ξεπερνά τις 99 έδρες και να μην είναι μικρότερος από 6 έδρες.

Η προσχώρηση της Κροατίας στην Ένωση, που ολοκληρώθηκε την 1 Ιουλίου 2013, οδήγησε την ΕΕ στην αναθεώρηση της κατανομής των εδρών εντός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ώστε να εκπροσωπηθεί θεσμικά και το νέο κράτος-μέλος.

Η τελική συμφωνία προβλέπει τη μείωση του μέγιστου ορίου αριθμού εδρών στις 96, ενώ αρκετά μεσαίου μεγέθους κράτη αναγκάστηκαν να παραχωρήσουν μία ή περισσότερες έδρες τους.[18]

Αν και δεν πραγματοποιούνται δημοσκοπήσεις σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, η ιστοσελίδα PollWatch 2014 όπως και άλλα μεμονωμένα ινστιτούτα κάνουν προβλέψεις για τη νέα σύνθεση του Κοινοβουλίου αθροίζοντας τα αποτελέσματα των επιμέρους εθνικών δημοσκοπήσεων των κρατών-μελών.[19]

Σημείωση: Τα ποσοστά δείχνουν το ποσοστό των προβλεπόμενων θέσεων και όχι το ποσοστό των ψήφων..

Ημερομηνίες εκλογών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  22 Μαΐου
  23 Μαΐου
  24 Μαΐου
  25 Μαΐου
Χάρτης
Ηνωμένο Βασίλειο (συμπεριλαμβανομένου του Γιβραλτάρ), Ολλανδία Ιρλανδία Λεττονία, Μάλτα, Σλοβακία, Υπερπόντια Εδάφη της Γαλλίας Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ελλάδα, Εσθονία, Ισπανία, Ιταλία, Κροατία, Κύπρος, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Ουγγαρία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Σουηδία, Σλοβενία, Φινλανδία
Τσεχία

Αποτελέσματα ανά Χώρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ελλάδα (21 έδρες)

Κόμμα Συμμαχία Έδρες Ποσοστό
ΣΥΡΙΖΑ ΕΕΑ
6 / 21
26,6
Νέα Δημοκρατία ΕΛΚ
5 / 21
22,7
Χρυσή Αυγή -
3 / 21
9,4
Ελιά ΠΣΣΔ
2 / 21
8,0
Το Ποτάμι ΠΣΣΔ
2 / 21
6,6
ΚΚΕ -
2 / 21
6,1
Ανεξάρτητοι Έλληνες ΕΣΜ
1 / 21
3,5

Κύπρος (6 έδρες)

Κόμμα Συμμαχία Έδρες Ποσοστό
ΔΗΣΥ-ΕΥΡΩΚΟ ΕΛΚ
2 / 6
37,8
ΑΚΕΛ ΕΕΑ
2 / 6
27,0
Δημοκρατικό Κόμμα ΠΣΣΔ
1 / 6
10,8
ΕΔΕΚ-Πράσινοι ΠΣΣΔ
1 / 6
7,7

Αυστρία (18 έδρες)

Κόμμα Συμμαχία Έδρες Ποσοστό
Αυστριακό Λαϊκό Κόμμα ΕΛΚ
5 / 18
27,0
Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα ΠΣΣΔ
5 / 18
24,1
Κόμμα Ελευθερίας ΕΕΕ
4 / 18
19,7
Οι Πράσινοι-Η Πράσινη Εναλλακτική Πράσινοι-ΕΕΣ
3 / 18
14,5
ΝΕΟΣ-Η Νέα Αυστρία ΣΦΔΕ
1 / 18
8,1

Βέλγιο (21 έδρες)

Κόμμα Συμμαχία Έδρες Ποσοστό
Νέα Φλαμανδική Συμμαχία ΕΣΜ 4 16,9
Ανοιχτοί Φλαμανδοί Φιλελεύθεροι και Δημοκράτες ΣΦΔΕ 3 12,9
Χριστιανοδημοκρατικό και Φλαμανδικό Κόμμα ΕΛΚ 2 12,6
Σοσιαλιστικό Κόμμα (Βαλλωνία) ΠΣΣΔ 3 10,7
Μεταρρυθμιστικό Κίνημα (Βαλλωνία) ΣΦΔΕ 3 9,9
Εναλλακτικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (Φλαμανδία) ΠΣΣΔ 1 8,3
Πράσινοι (Φλαμανδία) Πράσινοι-ΕΕΣ 1 6,7
Φλαμανδικό Συμφέρον ΕΕΕ 1 4,3
Οικολόγοι (Βαλλωνία) Πράσινοι-ΕΕΣ 1 4,3
Δημοκρατικό Ανθρωπιστικό Κέντρο ΕΛΚ 1 4,2
Χριστιανικό Κοινωνικό Κόμμα (γερμανόφωνο) ΕΛΚ 1 0,2

Βουλγαρία (17 έδρες)

Κόμμα Συμμαχία Έδρες Ποσοστό
Πολίτες για την Ευρωπαϊκή Ανάπτυξη της Βουλγαρίας ΕΛΚ 6 30,4
Συμμαχία για τη Βουλγαρία ΠΣΣΔ 4 18,9
Κίνημα Δικαιωμάτων και Ελευθεριών ΣΦΔΕ 4 17,3
Βουλγαρία χωρίς Λογοκρισία ΕΣΜ 2 10,7
Μεταρρυθμιστικό Μπλόκο ΕΛΚ 1 6,5

Γαλλία (74 έδρες)

Κόμμα Συμμαχία Έδρες Ποσοστό
Εθνικό Μέτωπο ΕΕΕ 24 24,9
Ένωση για ένα Λαϊκό Κίνημα ΕΛΚ 20 20,8
Σοσιαλιστικό Κόμμα ΠΣΣΔ
13 / 74
14,0
Δημοκρατικό Κίνημα ΣΦΔΕ 7 9,9
Ευρώπη Οικολογία-Οι Πράσινοι Πράσινοι-ΕΕΣ 6 8,9
Αριστερό Μέτωπο ΕΕΑ 4 6,6
Ανορθώστε τη Δημοκρατία ΕΕΑΔ - 3,8

Γερμανία (96 έδρες)

Κόμμα Συμμαχία Έδρες Ποσοστό
Χριστιανοδημοκρατική Ένωση ΕΛΚ 29 30,0
Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα ΠΣΣΔ 27 27,3
Συμμαχία '90/Οι Πράσινοι Πράσινοι-ΕΕΣ 11 10,7
Η Αριστερά ΕΕΑ-ΒΠΑ 7 7,4
Εναλλακτική για τη Γερμανία ΕΣΜ 7 7,0
Χριστιανοκοινωνική Ένωση Βαυαρίας ΕΛΚ 5 5,3
Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα ΣΦΔΕ 3 3,4
Ελεύθεροι Ψηφοφόροι ΣΦΔΕ 1 1,5
Κόμμα Πειρατών Πράσινοι-ΕΕΣ 1 1,5
Άνθρωπος-Περιβάλλον-Προστασία Ζώων ΕΕΑ-ΒΠΑ 1 1,3
Εθνικοδημοκρατικό Κόμμα - 1 1,0
Κόμμα Οικογένειας ΕΣΜ 1 0,7
Οικολογικό Κόμμα Γερμανίας Πράσινοι-ΕΕΣ 1 0,6
Το Κόμμα (Die Partei) - 1 0,6

Δανία (13 έδρες)

Κόμμα Συμμαχία Έδρες Ποσοστό
Δανικό Λαϊκό Κόμμα ΕΣΜ 4 26,6
Σοσιαλδημοκράτες ΠΣΣΔ 3 19,1
Φιλελεύθερο Κόμμα ΣΦΔΕ 2 16,7
Σοσιαλιστικό Λαϊκό Κόμμα Πράσινοι-ΕΕΣ 1 11,0
Συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα ΕΛΚ 1 9,1
Λαϊκό Κίνημα κατά της ΕΕ ΕΕΑ-ΒΠΑ 1 8,1
Δανικό Κοινωνικό Φιλελεύθερο Κόμμα ΣΦΔΕ 1 6,5
Φιλελεύθερη Συμμαχία - - 2,9

Εσθονία (6 έδρες)

Κόμμα Συμμαχία Έδρες Ποσοστό
Εσθονικό Μεταρρυθμιστικό Κόμμα ΣΦΔΕ 2 24,3
Εσθονικό Κεντρώο Κόμμα ΣΦΔΕ 1 22,4
Ένωση Υπέρ της Πατρίδας και της Δημοκρατίας ΕΛΚ 1 13,9
Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα ΠΣΣΔ 1 13,6
Ίντρικ Τάραντ (Ανεξάρτητος) Πράσινοι-ΕΕΣ 1 13,2

Ηνωμένο Βασίλειο (73 έδρες)

Κόμμα Συμμαχία Έδρες Ποσοστό
Κόμμα Ανεξαρτησίας Ηνωμένου Βασιλείου ΕΕΑΔ 24 32,9
Εργατικό Κόμμα ΠΣΣΔ 20 27,4
Συντηρητικό Κόμμα ΕΣΜ 19 26,0
Πράσινο Κόμμα της Αγγλίας και της Ουαλίας Πράσινοι-ΕΕΣ 3 6,9
Σκωτικό Εθνικό Κόμμα Πράσινοι-ΕΕΣ 2 2,4
Φιλελεύθεροι Δημοκράτες ΣΦΔΕ 1 6,6
Σιν Φέιν ΕΕΑ-ΒΠΑ 1 1,0
Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα - 1 0,8
Πλάιντ Κάμρυ Πράσινοι-ΕΕΣ 1 0,7
Ενωτικό Κόμμα του Όλστερ ΕΣΜ 1 0,5

Ιρλανδία (11 έδρες)

Ισπανία (54 έδρες)

Ιταλία (73 έδρες)

Κόμμα Συμμαχία Έδρες Ποσοστό
Δημοκρατικό Κόμμα ΠΣΣΔ 31 40,8
Κίνημα Πέντε Αστέρων ΕΕΑΔ 17 21,2
Φότσα Ιτάλια ΕΛΚ 13 16,8
Λέγκα του Βορρά ΕΕΕ 5 6,2
Νέα Κεντροδεξιά - Ένωση Κέντρου ΕΛΚ 3 4,4
Η Άλλη Ευρώπη ΕΕΑ-ΒΠΑ 3 4,0
Αδελφοί της Ιταλίας - - 3,7
Λαϊκό Κόμμα Νοτίου Τυρόλου ΕΛΚ 1 0,5

Κροατία (11 έδρες)

Λετονία (8 έδρες)

Λιθουανία (11 έδρες)

Λουξεμβούργο (6 έδρες)

Κόμμα Συμμαχία Έδρες Ποσοστό
Χριστιανικό Κοινωνικό Λαϊκό Κόμμα ΕΛΚ
3 / 6
37,7
Οι Πράσινοι Πράσινοι-ΕΕΣ
1 / 6
15,0
Δημοκρατικό Κόμμα ΣΦΔΕ
1 / 6
14,8
Λουξεμβουργιανό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα ΠΣΣΔ
1 / 6
11,8
Εναλλακτικό Δημοκρατικό Μεταρρυθμιστικό Κόμμα ΕΣΜ - 7,5

Μάλτα (6 έδρες)

Κόμμα Συμμαχία Έδρες Ποσοστό
Εργατικό Κόμμα ΠΣΣΔ
3 / 6
53,4
Εθνικιστικό Κόμμα ΕΛΚ
3 / 6
40,0
Δημοκρατική Εναλλακτική Πράσινοι - 3,0

Ολλανδία (26 έδρες)

Κόμμα Συμμαχία Έδρες Ποσοστό
Χριστιανοδημοκρατική Έκκληση ΕΛΚ 5 15,0
Δημοκράτες 66 ΣΦΔΕ 4 15,4
Κόμμα για την Ελευθερία ΕΕΕ 4 13,3
Λαϊκό Κόμμα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία ΣΦΔΕ 3 12,0
Εργατικό Κόμμα ΠΣΣΔ 3 9,4
Σοσιαλιστικό Κόμμα ΕΕΑ-ΒΠΑ 2 9,6
Πράσινοι Αριστεροί Πράσινοι-ΕΕΣ 2 6,9
Χριστιανική Ένωση - Μεταρρυθμισμένο Πολιτικό Κόμμα ΕΣΜ 2 6,8
Κόμμα για τα Ζώα ΕΕΑ-ΒΠΑ 1 4,2

Ουγγαρία (21 έδρες)

Κόμμα Συμμαχία Έδρες Ποσοστό
Fidesz-Ουγγρική Πολιτική Ένωση ΕΛΚ
12 / 21
51,5
Jobbik -
3 / 21
14,7
Ουγγρικό Σοσιαλιστικό Κόμμα ΠΣΣΔ
2 / 21
10,9
Δημοκρατικός Συνασπισμός ΠΣΣΔ
2 / 21
9,8
Μαζί 2014 + Διάλογος για την Ουγγαρία Πράσινοι-ΕΕΣ
1 / 21
7,3
Η Πολιτική μπορεί να είναι Διαφορετική Πράσινοι-ΕΕΣ
1 / 21
5,0

Πολωνία (51 έδρες)

Κόμμα Συμμαχία Έδρες Ποσοστό
Πολιτική Πλατφόρμα ΕΛΚ 19 32,1
Νόμος και Δικαιοσύνη ΕΣΜ 19 31,8
Δημοκρατική Αριστερή Συμμαχία ΠΣΣΔ 5 9,4
Κογκρέσο της Νέας Δεξιάς ΕΕΕ 4 7,2
Πολωνικό Λαϊκό Κόμμα ΕΛΚ 4 6,8

Πορτογαλία (21 έδρες)

Ρουμανία (32 έδρες)

Σλοβακία (13 έδρες)

Σλοβενία (8 έδρες)

Σουηδία (20 έδρες)

Τσεχία (21 έδρες)

Φινλανδία (13 έδρες)

  1. Με Γιούνκερ το ΕΛΚ για την προεδρία της Κομισιόν Αρχειοθετήθηκε 2014-03-13 στο Wayback Machine.. Euronews.
  2. ΕΣΚ: Στον Μάρτιν Σουλτς το χρίσμα για τη διεκδίκηση της προεδρίας της Κομισιόν[νεκρός σύνδεσμος]. ΣΚΑΪ.
  3. https://twitter.com/EuropeDecides/status/433172295751069696
  4. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2014. 
  5. «European Left Party announces Alexis Tsipras as candidate for EC presidency». Euronews. 2013-12-15. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-02-19. https://web.archive.org/web/20140219040038/http://www.euronews.com/2013/12/15/european-left-party-announces-alexis-tsipras-as-candidate-for-ec-presidency/. Ανακτήθηκε στις 2014-01-23. 
  6. http://www.euractiv.com/eu-elections-2014/european-far-right-parties-rejec-news-534127
  7. COUNCIL DECISION 2013/299/EU, Euratom of 14 June 2013 fixing the period for the eighth election of representatives to the European Parliament by direct universal suffrage Αρχειοθετήθηκε 2019-10-13 στο Wayback Machine., published on 21 June 2013 by the Official Journal of the European Union, L 169/69
  8. «Resolution n°2 "A New Way Forward, A Stronger PES" Adopted by the 8th PES Congress» (PDF). Prague. 7–8 Δεκεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 15 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2014. 
  9. «Resolution n°2 "A democratic and transparent process for designating the PES - candidate for the European Commission Presidency" adopted by the PES Council» (PDF). Warsaw. 2 Δεκεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 27 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2014. 
  10. «Resolution "Selecting our common candidate in 2014" adopted by the PES Council» (PDF). 24 Νοεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 11 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2014. 
  11. «Political parties must nominate European Commission president». Public Service Europe. 1 Οκτωβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2014. 
  12. «European liberal leader spells out concerns for 2014 elections». Euractiv.com. 8 Μαΐου 2013. 
  13. «European Greens announce innovative and ambitious plans for an open online primary». European Green Party. 12 Μαΐου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (Press release) στις 29 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2014. 
  14. «European elections: concerning the submission of an EL candidacy for the presidency of the European Commission». EL Website. 19 Οκτωβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2014. 
  15. «EDP Council: Refounding Europe». EDP website. 3 Δεκεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2014. 
  16. European Parliament THE 2014 EUROPEAN ELECTIONS: THIS TIME IT’S DIFFERENT
  17. Grabbe, Heather. «How not to fix the European Union’s democratic deficit». Financial Times. http://www.ft.com/intl/cms/s/0/663ab6b6-3da2-11e3-9928-00144feab7de.html#axzz2tLLgjoSe. 
  18. Official Journal of the European Union (28 Ιουνίου 2013). «2013/312/EU: European Council Decision of 28 June 2013 establishing the composition of the European Parliament». 
  19. «What the Polls Say». Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2014. 
  20. pubblicato da Andrea Lenci. «European Elections 2014 SEATS PROJECTION (16)». Scenaripolitici.com. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2014. 
  21. «election.de: Wahl zum Europäischen Parlament - Prognose 21. Mai 2014». www.election.de. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2014. 
  22. «What the Polls Say». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2014. 
  23. «2014 European elections: latest projections of seats in the Parliament». Elections2014.eu. 24 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2014. 
  24. 24,0 24,1 24,2 24,3 24,4 24,5 24,6 24,7 «Der (europäische) Föderalist: Wenn an diesem Sonntag Europawahl wäre: Prognose für das Europäische Parlament». Foederalist.blogspot.de. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2014. 
  25. pubblicato da Andrea Lenci. «European Elections 2014 SEATS PROJECTION (15)». Scenaripolitici.com. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2014. 
  26. 26,0 26,1 26,2 26,3 26,4 «EU 2014». Eutwentyfourteen.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2014. 
  27. «election.de: Wahl zum Europäischen Parlament – Prognose 15. Mai 2014». www.election.de. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2014. 
  28. pubblicato da Andrea Lenci. «European Elections 2014 SEATS PROJECTION (14)». Scenaripolitici.com. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2014. 
  29. «What the Polls Say». Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2014. 
  30. pubblicato da Andrea Lenci. «European Elections 2014 SEATS PROJECTION (13)». Scenaripolitici.com. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2014. 
  31. «election.de: Wahl zum Europäischen Parlament - Prognose 02. Mai 2014». www.election.de. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2014. 
  32. 32,0 32,1 «What the Polls Say». Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2014. 
  33. 33,0 33,1 «2014 European elections: latest projections of seats in the Parliament». Elections2014.eu. 24 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2014. 
  34. pubblicato da Andrea Lenci. «European Elections 2014 SEATS PROJECTION (11)». Scenaripolitici.com. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2014. 
  35. «election.de: Wahl zum Europäischen Parlament - Prognose Απριλίου 2014». www.election.de. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2014. 
  36. «What the Polls Say». pollwatch2014.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2014. 
  37. pubblicato da Andrea Lenci. «European Elections 2014 SEATS PROJECTION (11)». Scenaripolitici.com. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2014. 
  38. «Twitter / electionista: The #EP2014 prediction in». Twitter.com. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2014. 
  39. «What the Polls Say». pollwatch2014.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2014. 
  40. pubblicato da Andrea Lenci. «European Elections 2014 SEATS PROJECTION (10)». Scenaripolitici.com. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2014. 
  41. pubblicato da Andrea Lenci. «European Elections 2014 SEATS PROJECTION (9)». Scenaripolitici.com. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2014. 
  42. «Cicero Group polling published 02 April, Cicero polling takes changing party alliances and alignments into account». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2014. 
  43. «European Elections 2014 SEATS PROJECTION (8)». scenaripolitici.com. 2004. 
  44. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2014. 
  45. «Cicero Group polling published 26 March, Cicero polling takes changing party alliances and alignments into account». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2014. 
  46. «European Elections 2014 SEATS PROJECTION (7)». 
  47. «Wenn am nächsten Sonntag Europawahl wäre: Projektion für das Europäische Parlament». 
  48. «What the Polls Say». Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2014. 
  49. «Cicero Group polling published 18 March». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2014. 
  50. «European Elections 2014: SEATS PROJECTION (6)». 
  51. «Krisenstaaten wählen links, kleine Länder liberal, und die Christdemokraten sind vor allem in der Eurozone stark: Zur Wahlgeografie der Europäischen Union». 15 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2019. 
  52. «European Elections 2014: GENERAL SUMMARY – S&D 226 – EPP 217 – ALDE 63 – GUE/NGL 62 – ECR 41 – Green/EFA 34 – EFD 30 – Non Inscrits 78». scenaripolitici.com. 
  53. «What the Polls Say». Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2014. 
  54. «European Elections 2014: GENERAL SUMMARY – S&D 224 – EPP 216 – ALDE 63 – GUE/NGL 62 – ECR 42 – Green/EFA 34 – EFD 30 – Non Inscrits 80». scenaripolitici.com. 
  55. «The #EP2014 prediction in %s:». electionista via Twitter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2014. 
  56. «#EP2014-Prognose». 27 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2019. 
  57. «Έδρες Ευρωκοινοβουλίου 2009 και εκτίμηση κξατανομής εδρών Ευρωκοινοβουλίου 2014». 3comma14.gr. ΚΑΠΑ Research. 23 Φεβρουαρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2014. 
  58. «What the Polls Say». Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2014. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]