Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εναλλακτική για τη Γερμανία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Η ακρίβεια του λήμματος αμφισβητείται.
Λόγος: Λυρισμοί, προχειρες αλλαγές, ατεκμηρίωτο κείμενο Παρακαλούμε δείτε και τη σχετική συζήτηση στη σελίδα συζήτησης του λήμματος.
Εναλλακτική για τη Γερμανία
Alternative für Deutschland
ΠρόεδροςΤίνο Κρούπαλα
Άλις Βάιντελ
Ίδρυση6 Φεβρουαρίου 2013
ΈδραΒερολίνο
ΙδεολογίαΕθνικισμός[1][2][α]
Εθνικός συντηρητισμός[4]
Οικονομικός εθνικισμός[5]
Αντιμετανάστευση[6]
Ευρωσκεπτικισμός[7]
Συντηρητισμός[8]
Αντι-Ισλαμ[9][10]
Προνοιακός σωβινισμός[11]
Άρνηση κλιματικής αλλαγής[12]
Πολιτικό φάσμαΔεξιά[13]
Ακροδεξιά[14]
Ομάδα Ευρωπαϊκού ΚοινοβουλίουΕυρώπη των Κυρίαρχων Εθνών
Χρώματα     Γαλανό
     Ερυθρό
Μπούντεσταγκ
81 / 736
Μπουντεσράτ
12 / 69
Kοινοβούλια Ομόσπονδων Κρατιδίων
228 / 1.900
Πρόεδροι κρατιδίων
0 / 16
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
15 / 96
Ιστότοπος
afd.de
Πολιτικό σύστημα Γερμανίας
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Η Εναλλακτική για τη Γερμανία (γερμ. Alternative für Deutschland, AfD) είναι εθνικιστικό[15] και συντηρητικό[8] πολιτικό κόμμα στην Γερμανία. Το κόμμα ιδρύθηκε το 2014 από τον Μπερντ Λούκε, καθηγητή Οικονομικών του Πανεπιστημίου του Αμβούργου, προσελκύοντας τους απογοητευμένους των παραδοσιακών πολιτικών κομμάτων και κυρίως της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης. Συμπρόεδροι του κόμματος είναι η Άλις Βάιντελ και ο Τίνο Κρούπαλα.

Το AfD, αν και περιγράφεται ως κόμμα με ριζοσπαστική δεξιά πολιτική[16] και διαθέτει πολιτικό πρόγραμμα όμοιο με τα υπόλοιπα μεγάλα εθνικιστικά κόμματα της Ευρώπης, επιπροσθέτως έχει κατηγορηθεί πολλάκις για συνεργασία με κινήματα σκληρά ακροδεξιά και εξτρεμιστικού χαρακτήρα[17]. Κατηγορείται επίσης ως ένα λαϊκιστικό[6] κόμμα.

Αίσθηση αποτελεί ότι η πρώην συνεργάτιδα της Goldman Sachs Άλις Βάιντελ που αποτλεί πρόεδρο του κόμματος, είναι ανοιχτά ομοφυλόφιλη, παρόλο που το κόμμα χαρακτηρίζεται από τα γερμανικά ΜΜΕ ως «ομοφοβικό»[18].

Πολιτικό πρόγραμμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κόμμα τάσσεται κατά του ευρώ, αλλά υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.[19][20][21] Το κεντρικό επιχείρημα του κόμματος είναι ότι το ευρώ είναι ένα αποτυχημένο νόμισμα που απειλεί την ευρωπαϊκή ενοποίηση κάνοντας χώρες με λιγότερο ανταγωνιστικές οικονομίες πιο φτωχές και καταστρέφοντας χώρες με ανταγωνιστικές οικονομίες[22]. Άλλες εξαγγελίες του AfD είναι η παρεμπόδιση της επανένωσης των οικογενειών των προσφύγων που βρίσκονται ήδη στη Γερμανία, η αφαίρεση της γερμανικής υπηκοότητας από τους μετανάστες που έχουν ποινικές καταδίκες αλλά και η κήρυξη του ισλάμ ως ασύμβατου με τη γερμανική κουλτούρα.[εκκρεμεί παραπομπή]

Εκλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κόμμα συμμετείχε για πρώτη φορά στις ομοσπονδιακές εκλογές του 2013, όπου και έλαβε το 4,7% των ψήφων, ποσοστό οριακά μικρότερο από το 5% που απαιτείται για την εκπροσώπηση κάποιου κόμματος στην Μπούντεσταγκ.[23] Στις Ευρωεκλογές 2014 έλαβε το 7,1% των ψήφων και κέρδισε 7 από τις 96 έδρες που αντιστοιχούν στη Γερμανία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ενώ οι ευρωβουλευτές του προσχώρησαν στην κοινοβουλευτική ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών.[24] Ακόμα, η Εναλλακτική για τη Γερμανία εκπροσωπείται και σε διάφορα κοινοβούλια κρατιδίων της Γερμανίας, έχοντας κερδίσει στις αντίστοιχες εκλογές το 9,7% των ψήφων στη Σαξονία, το 12,2% των ψήφων στο Βρανδεμβούργο, το 10,6% των ψήφων στη Θουριγγία, το 6,1% των ψήφων στο Αμβούργο και το 5,5% στη Βρέμη.[25]

Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2017 ήταν τρίτο κόμμα σε εθνικό επίπεδο. Στο κρατίδιο της Σαξονίας αναδείχτηκε πρώτο κόμμα ξεπερνώντας το CDU της Άνγκελα Μέρκελ, συγκεντρώνοντας 27% έναντι 26,9% του CDU. Το ποσοστό αυτό είναι το υψηλότερο που κατέγραψε η AfD σε όλη τη γερμανική επικράτεια στις ομοσπονδιακές βουλευτικές εκλογές.[26]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «After migrants, German nationalist party takes aim at Islam». Yahoo News. 23 May 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-05-24. https://web.archive.org/web/20160524213027/https://www.yahoo.com/news/german-nationalist-party-takes-aim-islam-122311955.html. Ανακτήθηκε στις 2016-12-30. 
  2. ↑ «Germany's Nationalist Party Set for Gains as Three States Vote». Voice of America. 11 March 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-06-23. https://web.archive.org/web/20160623173439/http://www.voanews.com/content/germanys-nationalist-party-set-gains-three-states-vote/3231977.html. Ανακτήθηκε στις 2016-12-30. 
  3. ↑ Grillo, Francesco· Nanetti, Raffaella (2018). Democracy and growth in the twenty-first century: the diverging cases of China and Italy. Cham, Switzerland: Palgrave Macmillan. σελ. 116. ISBN 978-3-030-02013-2. 
  4. ↑ D'Ottavio, Gabriele· Saalfeld, Thomas (2015). Germany after the 2013 elections: breaking the mould of post-unification politics?. Farnham: Ashgate. σελ. 166-167. ISBN 978-1-4724-4439-4. 
  5. ↑ Sarmadi, Dario (16 Σεπτεμβρίου 2014). «Eurosceptic AfD wins double-digits in German regional elections». EurActiv. http://www.euractiv.com/sections/elections/eurosceptic-afd-wins-double-digits-german-regional-elections-308456. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «Germany's populist AfD: from anti-euro to anti-migrant». france24.com. France 24. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2016. 
  7. ↑ Daniel, William T. (2015). Career behaviour and the European Parliament: all roads lead through Brussels? (1. Aufl έκδοση). Oxford: Oxford Univ. Press. ISBN 978-0-19-871640-2. 
  8. ↑ 8,0 8,1 «The Latest: Merkel's bloc comes 1st in German election». AP News (στα Αγγλικά). 25 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2024. 
  9. ↑ Ellyatt, Holly (25 Σεπτεμβρίου 2017). «Germany's far-right AfD party: 5 things you need to know». CNBC (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2024. 
  10. ↑ Lowe, Josh (24 Σεπτεμβρίου 2017). «Anti-Islam AfD Party Predicted Third Place In Germany». Newsweek (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2024. 
  11. ↑ * Jun, Uwe· Niedermayer, Oskar (2020). Die Parteien nach der Bundestagswahl 2017 Aktuelle Entwicklungen des Parteienwettbewerbs in Deutschland (1. Auflage 2020 έκδοση). Wiesbaden. ISBN 978-3-658-29771-8. 1225922157. 
  12. ↑ Götze, Annika Joeres, Susanne (12 Δεκεμβρίου 2018). «La menace climatosceptique pèse aussi sur l'Europe». Mediapart (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2024. 
  13. ↑ Stone, Jon (13 January 2016). «Germany's right-wing AfD party surges to new high amid concern over refugees». The Independent. https://www.independent.co.uk/news/uk/politics/germanys-right-wing-afd-party-surges-to-new-high-as-concern-of-refugee-rises-a6810726.html. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020. «Germany's eurosceptic right-wing party has hit a new all-time high in the opinion polls as concern about migration rises in the country.» 
  14. ↑ «Just how far to the right is AfD?». 13 October 2017. https://www.bbc.com/news/world-europe-37274201. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020. 
  15. ↑ Nicolaus Heinen, "Alternative für Deutschland: A German Eurosceptic movement?," Deutsche Bank, DB Research, German Policy Watch (March 4, 2013).
  16. ↑ Mudde, Cas (4 Οκτωβρίου 2016). The Populist Radical Right: A Reader. Taylor & Francis. σελ. 5 - 6. ISBN 978-1-315-51456-7. 
  17. ↑ «German far-right party assailed over report of extremist meeting». AP News (στα Αγγλικά). 18 Ιανουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2024. 
  18. ↑ «Από την Goldman Sachs στην ηγεσία του ομοφοβικού AfD, η ομοφυλόφιλη Αλις Βάιντελ». ΤΟ ΒΗΜΑ. 25 Σεπτεμβρίου 2017. 
  19. ↑ Carla Bleiker "German party says 'no' to the euro, 'yes' to the EU" Deutsche Welle (March 11, 2013)
  20. ↑ Bojan Panceski Rebels desert Merkel to launch anti-euro front Αρχειοθετήθηκε 2013-09-27 στο Wayback Machine. The Sunday Times (March 17, 2013)
  21. ↑ Euroscepticism in Germany: Silent no more The Economist (March 22, 2013)
  22. ↑ Matthew Boesler, "Meet Bernd Lucke, the German professor who might be responsible for Europe's harsh new strategy" Business Insider (March 28, 2013)
  23. ↑ «German Euroskeptic Party AFD Could Unravel After Election - SPIEGEL ONLINE». Spiegel.de. 25 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2013. 
  24. ↑ "Federal result: Provisional result of the European Election 2014" Αρχειοθετήθηκε 2014-05-27 στο Wayback Machine., German Federal Returning Officer.
  25. ↑ NDR. «Nachrichten aus Hamburg». www.ndr.de. 
  26. ↑ Newsroom (25 Σεπτεμβρίου 2017). «Πρώτο κόμμα στη Σαξονία το AfD - Διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα για την ραγδαία άνοδο του». CNN.gr. 
  1. ↑ Πηγές και βιβλιογραφία το αναφέρουν και ως υπερεθνικιστικό[3]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εναλλακτική_για_τη_Γερμανία&oldid=10694695"