Ονοράτος (έπαρχος)
| Ονοράτος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Λατινικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός |
| Περίοδος ακμής | 4ος αιώνας |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Κόμης της εώας και Πραίτορας |
O Ονοράτος (λατινικά : Honoratus) ήταν πολιτικός και στρατιωτικός του 4ου αιώνα, ενεργός κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Β ΄ (337–361).
Ο Ονοράτος εμφανίστηκε στις πηγές για πρώτη φορά πριν από το 353, όταν ήταν πρόξενος στη Συρία. Το χειμώνα του 353-354, υπηρέτησε ως κόμης της Ανατολής υπό τον Καίσαρα Κωνστάντιο Γάλλο έμεινε σε αυτή τη θέση μέχρι τα τέλη του 354. Το 355/357, ανέλαβε τη θέση του Πραιτωριανού έπαρχου της Γαλατίας, και το 357 αντικαταστάθηκε και μετακόμισε στη Βιθυνία. Μεταξύ 359-361, ήταν ο Πολοίαρχος της Κωνσταντινούπολης. Ενώ ήταν σε αυτή τη θέση, έλαβε την επιστολή 251 (360/361) από τον Λιβάνιο και προέδρευσε της δίκης του Αέτιου[1].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Martindale 1971, p. 439.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Martindale, J. R.; A. H. M. Jones (1971). «Honoratus 2». The Prosopography of the Later Roman Empire, Vol. I AD 260-395. Cambridge e Nova Iorque: Cambridge University Press