Οπτική ισχύς

Η οπτική ισχύς (συχνά αναφέρεται και ως διοπτρική ισχύς ή διαθλαστική ισχύς) αναφέρεται στον βαθμό που ένας φακός ή κάτοπτρο έχει την ικανότητα να συγκλίνει ή να αποκλίνει μια δέσμη φωτός. Η οπτική ισχύς είναι αντίστροφος ανάλογη της ενεργούς εστιακής απόστασης $f$ ενός οπτικού συστήματος $P={\frac {{n}_{S}}{f}}$ , όπου ${{n}_{s}}$ ο δείκτης διάθλασης του οπτικού μέσου που περιβάλει το οπτικό σύστημα.

Η υψηλή οπτική ισχύς συνδέεται με μικρή ενεργό εστιακή απόσταση. Η μονάδες της οπτικής ισχύος στο διεθνές σύστημα μονάδων (SI) είναι τα αντίστροφα μέτρα ${{m}^{-1}}$ τα οποία συχνά ονομάζονται και διοπτίες. Οι συκλίνοντες φακοί $P>0$ έχουν θετική οπτική ισχύ, ενω οι αποκλίνοντες έχουν αρνητική $P<0$.

Αν φέρουμε δύο ή περισσότερους λεπτούς φακούς σε επαφή τότε η συνολική οπτική ισχύς ισούται με το άθροισμα των οπτικών ισχύων τους :

${{P}_{tot}}={{P}_{1}}+{{P}_{2}}+\ldots +{{P}_{N}}$ 

Με παρόμοιο τρόπο η οπτική ισχύς ενός λεπτού φακού δίνεται από το άθροισμα των οπτικών ισχύων των δύο διαθλαστικών επιφανειών του. Για σύνθετα οπτικά συστήματα η οπτική ισχύς μπορεί να υπολογιστεί χρησιμοποιώντας την θεωρία πινάκων.

Εξαιτίας της παραπάνω αθροιστικής ιδιότητας, στην οπτομετρία χρησιμοποιείται η οπτική ισχύς αντί της εστιακής απόστασης. Στην περίπτωση που ένας οφθαλμός έχει παραπάνω ή λιγότερη διαθλαστική ισχύ για να εστιάσει στον αμφιβληστροειδή χιτώνα λέμε ότι έχει διαθλαστικό σφάλμα. Όταν η οπτική ισχύς είναι μεγαλύτερη το είδωλο σχηματίζεται πρίν από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα και ο οφθαλμός ονομάζεται μυωπικός. Αντίθετα, όταν η οπτική ισχύς είναι μικρότερη το είδωλο σχηματίζεται μετά από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα και ο οφθαλμός ονομάζεται υπερμετρωπικός. ¨Οταν η διαθλαστική ισχύς του οφθαλμού είναι διαφορετική για διαφορετικά μεσημβρινά επίπεδα τότε λέμε ότι πάσχει από Αστιγματισμό. Ανισομετρωπία ονομάζουμε την κατάσταση στην οποία ο ένας οφθαλμός έχει διαφορετική διαθλαστική ισχύ από το άλλο.