Μετάβαση στο περιεχόμενο

Οσμή των ούρων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Παλαιότερα η οσμή των ούρων θεωρούνταν μία βασική παράμετρος της γενικής εξέτασης ούρων. Σήμερα όμως σπάνια εξετάζεται. Παλαιότερα πάντως οι εργαστηριακοί μύριζαν τα ούρα για να αποφανθούν για την οσμή τους. Οι αλλαγές στην οσμή των ούρων συνήθως είναι παροδικές. Στη γενική εξέταση των ούρων χαρακτηρίζεται ως φυσιολογική (ή ιδιάζουσα), δυσάρεστη και εύοσμη.

Συλλογή ούρων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για να εκτιμήσουμε την οσμή των ούρων θα πρέπει να είναι να μην έχουν περάσει πάνω από δύο ώρες από την ώρα που έχουν συλλεγεί. Σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει να τοποθετηθούν στο ψυγείο.

Τιμές αναφοράς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η φυσιολογική οσμή των ούρων χαρακτηρίζεται ως "ιδιάζουσα".

Η φυσιολογική οσμή των ούρων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η οσμή των ούρων συνδέεται με το είδος και τη συγκέντρωση των χημικών ουσιών που αποβάλλονται από τα νεφρά. Ιδιάζουσα θεωρείται η τυπική οσμή αμμωνίας που υπάρχει στα ούρα, η οποία προέρχεται από την μετατροπή της ουρίας σε αυτήν. Η πυκνότητα των ούρων επηρεάζει την ένταση της μυρωδιάς. Π.χ. στην αφυδάτωση, τα ούρα είναι πιο συμπυκνωμένα και έχουν ισχυρότερη μυρωδιά αμμωνίας από το κανονικό.

Η δυσάρεστη οσμή των ούρων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τροφές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν η οσμή των ούρων είναι δυσάρεστη αυτό δεν αποτελεί απαραίτητα κακό προγνωστικό στοιχείο. Αυτή μπορεί να οφείλεται στη κατανάλωση τροφών και ποτών όπως είναι π.χ. σπαράγγια, το σκόρδο, το κάρυ, παστουρμάς κ.α.

Ειδικότερα, υπάρχουν ορισμένοι πτητικοί μεταβολίτες από τρόφιμα, που είναι γνωστό ότι επιδρούν στην οσμή του σώματος. Η μυρωδιά τους θυμίζει μούχλα ή είναι βαριά, δεν είναι γλυκιά και θελκτική. Το πιο γνωστό παράδειγμα είναι η μυρωδιά των ούρων αφού φας σπαράγγια. Αν και ο μηχανισμός δεν έχει αποσαφηνιστεί, οι περισσότεροι ερευνητές πιστεύουν ότι κάποιοι άνθρωποι μεταβολίζουν μια ένωση από τα σπαράγγια (ασπαραγουσικό οξύ) σε μια ένωση με οσμή θείου που αποβάλλεται με τα ούρα. Περίπου το 40% των ανθρώπων μπορούν να μυρίσουν αυτούς τους δυσάρεστους μεταβολίτες. Ο λόγος για τον οποίο κάποιοι μπορούν να ανιχνεύσουν την οσμή ως δυσάρεστη και άλλοι όχι είναι πιθανόν γενετικός.

Το σκόρδο έχει επίσης πτητικούς μεταβολίτες, οι οποίοι αναδίδουν σκορδίλα ή μυρωδιά λάχανου, και εντοπίζονται στα ούρα και στο μητρικό γάλα. Οι νεφροί και ο ιστός του μαστού συγκεντρώνουν ενεργά ορισμένους μεταβολίτες, οπότε είναι λογικό, αν φας αρκετό σκόρδο, να συγκεντρωθεί ένας δύσοσμος μεταβολίτης στα ούρα ή στο μητρικό γάλα και να επηρεάσει την οσμή τους.[1]

Κακή συντήρηση των ούρων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κακή συντήρηση των ούρων που πρόκειται να εξεταστούν στο εργαστήριο, δηλαδή η μακρά παραμονή τους εκτός ψυγείου και χωρίς την χρήση κατάλληλου συντηρητικού προκαλεί την παραγωγή έντονης οσμής. Αυτή οφείλεται στην αύξηση του μικροβιακού φορτίου και στην αύξηση της διάσπασης της ουρίας λόγω της ανάπτυξης μικροοργανισμών τα οποία και την διασπούν.

Βιταμίνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έντονη οσμή έχουν τα ούρα ατόμων που λαμβάνουν συμπλήρωμα βιταμίνης Β6.

Φάρμακα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Amoxicillin, amoxil, dispermox, timox
  • Ampicillin, omnipen, polycillin, principen
  • Ciprofloxacin, cipro
  • Nitrofurantoin, macrodantin, furadantin, macrobid
  • Norfloxacin – oral, noroxin
  • Ofloxacin, floxin
  • Sulfamethoxazole and trimethoprim, bactrim, septra
  • Trimethoprim, trimpex, proloprim, primsol
  • Trovafloxacin mesylate, trovan

Παθολογικές καταστάσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Βακτηριακή λοίμωξη της ουροδόχου κύστεως (κυστίτιδα). Kύρια αιτία της η Escherichia coli. Χαρακτηριστική κοπρανώδης οσμή.
  • Βακτηριακή λοίμωξη του νεφρού (σπειραματονεφρίτιδες κ.α.). Χαρακτηριστική οσμή σάπιου που προέρχεται από την αποσύνθεση πρωτεϊνών.
  • Διαβητική κετοξέωση. Τα ούρα αποκτούν γλυκιά οσμή ακετόνης λόγω της ύπαρξης κετονών στα ούρα.
  • Ουρολιθίαση.
  • Νόσοι του ήπατος.
  • Μεταβολικές διαταραχές
    • Στη κυστεΐνουρία και ομοκυστεΐνουρία οσμή «κλούβιου αυγού» επειδή τα δύο αμινοξέα κυστεΐνη και ομοκυστεΐνη περιέχουν θείο.
    • Στη φαινυλκετονουρία οσμή σάπιου ψαριού.
    • Στη υπερμεθειονιναιμία οσμή ταγκισμένου βουτύρου.
    • Στη τυροσιναιμία οσμή ταγκιάσματος.

Η ευχάριστη οσμή των ούρων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα εύοσμα ούρα μπορεί είναι παθολογικά. Χαρακτηριστική είναι η νόσος με οσμή ούρων σαν «σιρόπι σφενδαμιού» (maple syrup urine disease). Είναι μια αυτοσωμική υπολειπόμενη γονιδιακή πάθηση, κατά την οποία ο οργανισμός αδυνατεί να προβεί σε μεταβολισμό των αμινοξέων διακλαδιζόμενης αλυσίδας, συγκεκριμένα της Λευκίνης, της Ισολευκίνης και της Βαλίνης.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Παπαδημητρίου Μ. Κλινική διαγνωστική. University studio press. Αθήνα 2002, ISBN 978-960-12-1038-4.
  2. Καρκαλούσος Π. Συλλογή - φυσικοί – χημικοί χαρακτήρες των ούρων. ΤΕΙ Αθηνών, Αθήνα 2009.
  3. Βάρσου-Παπαδημητρίου Λ. Η Γενική Εξέταση Ούρων. 11ο Εκπαιδευτικό Σεμινάριο 2005 της ΕΕΚΧ-ΚΒ.

Χρήσιμοι σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. https://web.archive.org/web/20101017063336/http://www.scumdoctor.com/Greek/disease-prevention/genetic-disorders/thyroid/hypothyroidism/Urine-Odor-And-Hypothyroidism.html
  1. Gunter, Jen. Η βίβλος του κόλπου. Mεταίχμιο. σελ. 96-97. ISBN 978-618-03-2055-8.