Ουίλιαμ Μίλερ (ιστορικός)
| Ουίλιαμ Μίλερ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | William Miller (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 8 Δεκεμβρίου 1864[1] Wigton |
| Θάνατος | 23 Οκτωβρίου 1945[1] Ντέρμπαν |
| Κατοικία | Ρώμη (1903–1923) Αθήνα (1923–1941) Ντέρμπαν (1941–1945) |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένο Βασίλειο Βρετανική Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[2][3] |
| Εκπαίδευση | πτυχίο νομικής διδάκτωρ νομικής πτυχίο |
| Σπουδές | Κολέγιο Χέρτφορντ Σχολείο του Ράγκμπι |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιστορικός δημοσιογράφος μεσαιωνολόγος πολιτικός επιστήμονας συγγραφέας τυχοδιώκτης |
| Εργοδότης | Βασιλικό Κολέγιο του Λονδίνου Βρετανική Σχολή Αθηνών |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Ακαδημίας Αθηνών |
| Βραβεύσεις | Εταίρος της Βρετανικής Ακαδημίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ουίλιαμ Μίλερ, αγγλ.: William Miller (8 Δεκεμβρίου 1864 – 23 Οκτωβρίου 1945) ήταν Βρετανικής καταγωγής Μεσαιωνολόγος και δημοσιογράφος.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν γιος ενός ιδιοκτήτη ορυχείου στο Κάμπερλαντ. Ο Μίλερ σπούδασε στη Σχολή "Ράγκμπυ" και στην Οξφόρδη, όπου κέρδισε μία Α΄ τάξης τιμή και κλήθηκε να αγορεύσει για πρώτη φορά σε δικαστήριο το 1889, αλλά δεν άσκησε ποτέ το επάγγελμα του δικηγόρου. [4] Νυμφεύτηκε την Έιντα Μαίρη Ράιτ το 1895, [4] και το 1896 δημοσίευσε τα Βαλκάνια και ακολούθησε το 1898 το βιβλίο Ταξίδια και Πολιτική στην Εγγύς Ανατολή.
Το 1903 αυτός και η σύζυγός του άφησαν την Αγγλία για την Ιταλία και, παρά την προσπάθεια του Ρόναλντ Μπάροους να στρατολογήσει τον Μίλερ ως τον πρώτο υφιστάμενο στην Έδρα Νεοελληνικής και Βυζαντινής Ιστορίας, Γλώσσας και Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, αυτός και η σύζυγός του πέρασαν τα υπόλοιπα έτη της ζωής τους στο εξωτερικό. Έμειναν στη Ρώμη (στη Via Palestro 36) μέχρι το 1923, όταν ο Μίλερ βρήκε δυσάρεστη την άνοδο στην εξουσία του Μπενίτο Μουσολίνι και μετακόμισαν στην Αθήνα. [4] Εκεί συνδέθηκε με τη Βρετανική Σχολή της Αθήνας μέχρι τη Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα το 1941. Κατά τη διάρκεια της διαμονής του στη Ρώμη και την Αθήνα, ο Μίλερ υπηρέτησε επίσης ως ανταποκριτής της Morning Post.
Μαζί το ζευγάρι έζησε στο Ocean View Hotel στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής για το υπόλοιπο της ζωής τους. Ο Μίλερ απεβίωσε εκεί το 1945, ενώ η Έιντα Μαίρη επέζησε ακόμη πέντε χρόνια. Δεν είχαν παιδιά. [4]
Έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μίλερ ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τη Φραγκική περίοδο της Ελληνικής ιστορίας, καλύπτοντας τα πριγκιπάτα των Σταυροφόρων, που ιδρύθηκαν σε Βυζαντικό έδαφος μετά τη Δ΄ Σταυροφορία. Ήταν από τους πιο επιφανείς μελετητές του χώρου στις αρχές του 20ου αι. και εκπόνησε μία σειρά από μελέτες «ορόσημα». [5]
Αν και το έργο του παρουσιάζει μία «ρομαντική άποψη των Σταυροφοριών και της Φραγκικής επέκτασης στην Ανατολική Μεσόγειο», τυπική των δυτικών τάσεων του 19ου αι. σχετικά με το θέμα, [6] και θεωρείται «σαφώς ξεπερασμένη» δεδομένης της έρευνας που έγινε τις τελευταίες δεκαετίες, είχε μεγάλη επιρροή και χρησιμοποιείται ευρέως μέχρι σήμερα. [7] Ιδιαίτερα το 1908 Οι Λατίνοι στον Λεβάντε (The Latins in the Levant) «παρέμεινε για δεκαετίες η τυπική αγγλόφωνη αφήγηση της περιόδου», [5] και είναι «ακόμη η κύρια αναφορά για προπτυχιακούς φοιτητές, που αναζητούν πληροφορίες για τη μεσαιωνική Ελλάδα». [7] Η επιρροή του έγινε αισθητή και στην Ελλάδα, όπου ήδη το 1909–1910 ο Έλληνας λόγιος Σπυρίδων Λάμπρος εξέδωσε μία διευρυμένη Ελληνική μετάφραση του έργου. [7]
Επιλεγμένη βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- The Balkans: Roumania, Bulgaria, Servia, and Montenegro. New York and London: G. P. Putnams's Sons and T. Fisher Unwin. 1896. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2018.
- Travels and Politics in the Near East. London: T. Fisher Unwin. 1898. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2018.
- Greek Life in Town and Country. London: George Newnes, Limited. 1905. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2018.
- The Latins in the Levant. London: John Murray. 1908. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2018.
- The Ottoman Empire and its Successors, 1801-1922 (2nd έκδοση). Cambridge: At the University Press. 1923. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2018., (4th ed), 1936
- Essays on the Latin Orient. Cambridge: At the University Press. 1921. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2018.
- History of the Greek People (1821-1921); with an Introduction by G. P. Gooch. London: Methuen and Co. Ltd. 1922. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2018.
- Empire of Trebizond, the Last Greek Empire. London: Society for Promoting Christian Knowledge. 1926.
Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 134047915. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2015.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0220913. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ CONOR.SI. 87608163.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Hetherington 2009, σελ. 153.
- ↑ 5,0 5,1 Tsougarakis 2014, σελ. 9.
- ↑ Tsougarakis 2014.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Lock 2013, σελ. 31.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Hetherington, Paul (2009). «William Miller: Medieval historian and modern journalist». British School at Athens Studies 17: 153–161.
- Lock, Peter (2013) [1995]. The Franks in the Aegean, 1204–1500. New York and London: Routledge. ISBN 978-0-582-05139-3.
- Tsougarakis, Nickiphoros (2014). «The Latins in Greece: A Brief Introduction». Στο: Tsougarakis, Nickiphoros I. A Companion to Latin Greece. Brill's Companions to European History. Leiden and New York: BRILL. σελίδες 1–22. ISBN 978-90-04-28410-4.