Ουατ Πρα Κέου
| Ουατ Πρα Κέου | |
|---|---|
| วัดพระศรีรัตนศาสดาราม | |
 | |
 | |
| Είδος | Ουατ και αξιοθέατο |
| Αρχιτεκτονική | Βασίλειο της Αγιουτάγια |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 13°45′5″N 100°29′34″E |
| Θρήσκευμα | Τεραβάντα[1] |
| Διοικητική υπαγωγή | Πρα Μπόρομ Μάχα Ρατσαγουάνγκ |
| Χώρα | Ταϊλάνδη[2] |
| Έναρξη κατασκευής | 1785 |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ο Ουατ Πρα Κέου (ταϊλανδικά: วัดพระแก้ว, αγγλικά: Wat Phra Kaew), γνωστός επίσης ως ο Ναός του Σμαραγδένιου Βούδα, και επίσημα ως Ουατ Πρα Σι Ράτανα Σανσαναράμ, θεωρείται ως ο πιο ιερός βουδιστικός ναός στην Ταϊλάνδη. Το συγκρότημα αποτελείται από μια σειρά από κτίρια εντός του περιβόλου του Μεγάλου Παλατιού στο ιστορικό κέντρο της Μπανγκόκ. Στεγάζει το άγαλμα του Σμαραγδένιου Βούδα,[3] το οποίο τιμάται ως το πιο ιερό αντικείμενο της χώρας.
Η κατασκευή του ναού ξεκίνησε το 1783 υπό τις διαταγές του Ράμα Α', του πρώτου βασιλιά της δυναστείας Τσάκρι. Έκτοτε, κάθε διαδοχικός βασιλιάς συμμετείχε προσωπικά στην προσθήκη, αποκατάσταση και εξωραϊσμό του ναού κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, ως έναν τρόπο θρησκευτικής αξίας και εξύμνησης της δυναστείας. Πολλές σημαντικές κρατικές και βασιλικές τελετές πραγματοποιούνται εντός του ναού κάθε χρόνο, υπό την προεδρία του βασιλιά αυτοπροσώπως και με την παρουσία κυβερνητικών αξιωματούχων. Αυτό καθιστά τον ναό τον κατεξοχήν τόπο λατρείας του έθνους και ένα εθνικό ιερό για τη μοναρχία και το κράτος. Όλα αυτά τα χρόνια, κάθε βασιλιάς δώριζε ιερά και πολύτιμα αντικείμενα στο ναό, καθιστώντας τον ως θησαυροφυλάκιο.
Το συγκρότημα του ναού περιλαμβάνει διάφορα κτίρια για συγκεκριμένους θρησκευτικούς σκοπούς χτισμένα σε ποικίλα ταϊλανδέζικα αρχιτεκτονικά στυλ, ενώ εξακολουθούν να τηρούν τις παραδοσιακές αρχές της ταϊλανδικής θρησκευτικής αρχιτεκτονικής.
Γκαλερί
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Βασικές στούπες -
Βιβλιοθήκη -
Χρυσή στούπα -
Φρουροί -
Βόρεια πλευρά του ναού -
Ουατ Πρα Κέου -
Είσοδος στο Πρα Μοντόπ -
Πέτρινοι φρουροί -
Γιάκσα, πνεύμα που φρουρεί τους θησαυρούς των θεών και καταβροχθίζει άπληστους ανθρώπους. -
Κιννάρα, μισό πουλί, μισός άνθρωπος, στεφανωμένο με μια ιδιαίτερα πολύτιμη κόμμωση. -
-
Πολύχρωμες τοιχογραφίες
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ www
.britannica .com /topic /Emerald-Buddha. - ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2018.
- ↑ «Emerald Buddha | sculpture». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2021.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Hongvivat, Nidda (2004). The Temple of the Emerald Buddha and the Grand Palace Including the Short Story of Ramakian from the Mural Paintings: A Guide to Thai Art and Architecture. Sangdad Pueandek. ISBN 978-974-92387-8-3.
- Matics, Kathleen I. (1998). Gestures of the Buddha. Chulalongkorn University Press. ISBN 978-974-635-068-6.
- Rod-ari, Melody (2016). «Beyond the Ashes: The Making of Bangkok as the Capital City of Siam». Political Landscapes of Capital Cities. doi:10.5876/9781607324690.c004. ISBN 978-1-60732-469-0.
- Suksri, Naengnoi· Chakrabongse, Narisa· Limpabandhu, Thanit (2013). The Grand Palace and Old Bangkok. River Books. ISBN 978-974-9863-41-1.
- Wales, Horace Geoffrey Quaritch (1931). Siamese State Ceremonies: Their History and Function. B. Quaritch.