Ουσπία
Ουσπία | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 21ος αιώνας π.Χ. (περίπου) |
Χώρα πολιτογράφησης | Ασσυρία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Απιασάλ |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Βασιλιάς της Ασσυρίας |
Ο Ουσπία ήταν σύμφωνα με τον κατάλογο των Ασσυρίων βασιλέων ο 16ος βασιλιάς της Ασσυρίας στην αρχαιότερη περίοδο, η ύπαρξη του δεν πιστοποιείται με σύγχρονα αρχαιολογικά ευρήματα. Ο Ασσυριακός κατάλογος τον καταγράφει ως ο τελευταίος από "τους βασιλείς που έζησαν σε σκηνές". Η Αρχαία Ιστορία του Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ αναφέρει συγκεκριμένα "στην εποχή του οι Ασσύριοι διέκοψαν την νομαδική ζωή".[1] Ο Ουσπία θεωρείται ο ιδρυτής του ναού του θεού Ασσούρ στην ομώνυμη πόλη, αυτό πιστοποιείται σε επιγραφές νεότερων βασιλέων της Ασσυρίας όπως ο Σαλμανασέρ Α΄ (1273 π.Χ.) και ο Εσαρχαδδών (681 π.Χ.).[2] Ο διάδοχος του ήταν σύμφωνα με τον κατάλογο Ασσυρίων βασιλέων ο Απιασάλ.[3] Ο Άρτουρ Ούναντ (1879 - 1947) αναφέρει ότι τα ονόματα του Ουσπία και του Κικκία προέρχονται από την Χουρρίτικη γλώσσα και όχι από την Ακκαδική γλώσσα που ήταν η πρόγονος της Ασσυριακής διαλέκτου. Ο σύγχρονος ωστόσο ιστορικός Άρνο Ποέμπελ (1881 - 1958) διαφωνεί με την άποψη του Άρτουρ Ούναντ.[4]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Hildegard Levy, "Assyria c. 2600-1816 B.C.",Cambridge Ancient History. Τόμος 1, Τμήμα 2: Early History of the Middle East, 729-770, σσ. 745-746
- ↑ Rowton, M.B. (1970). The Cambridge Ancient History. Τόμ. 1. Cambridge University Press. σσ. 202–204.
- ↑ Roux, Georges (March 1993). Ancient Iraq. Penguin Books Limited (Δημοσιεύτηκε Αύγουστος 27, 1992)
- ↑ Poebel, Arno (1942). The Assyrian King List from Khorsabad, Journal of Near Eastern Studies 1/3, 253.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Hildegard Levy, "Assyria c. 2600-1816 B.C.",Cambridge Ancient History.
- Rowton, M.B. (1970). The Cambridge Ancient History.
- Roux, Georges (March 1993). Ancient Iraq. Penguin Books Limited
- Poebel, Arno (1942). The Assyrian King List from Khorsabad, Journal of Near Eastern Studies 1/3, 253.