Ούγος Α΄ του Σαιντ-Ομέρ
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Ούγος ντε Σαιντ-Ομέρ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 11ος αιώνας Θερουάν[1][2] |
| Θάνατος | Αύγουστος 1106[3] |
| Τόπος ταφής | Ναζαρέτ[4] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Κομητεία της Φλάνδρας[2] |
| Θρησκεία | Καθολικισμός[4] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | βασιλική οικογένεια[4] φεουδάρχης[5][6] |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Εσκίβ του Σαιντ-Ομέρ[3] Ελβίς του Φωκεμπέργκ[3] |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Α΄ Σταυροφορία και Battle of Ramla |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Σενεσάλος του Βασιλείου της Ιερουσαλήμ (1100–1104) prince of Galilee and lord of Tiberias[6] |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ούγος (απεβ. το 1105/06) ήταν κύριος του Φωκεμπέργκ (γερμ. Φάλκενμπερκ) στη Φλάνδρα και Πρίγκιπας της Γαλιλαίας & κύριος της Τιβεριάδας (1101-1106). Το Φωκεμπέργκ και το Σαιντ-Ομέρ βρίσκονται σε σχετικά κοντινή μεταξύ τους απόσταση. Ο Ούγος ήταν κύριος τού πρώτου και η οικογένειά του, η οποία έγινε ιδιαιτέρως γνωστή στη διάρκεια των Σταυροφοριών, καταγόταν από το δεύτερο.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στο Τερουάν· συνόδευσε τον Βαλδουίνο της Βουλώνης κατά την Α΄ Σταυροφορία στην Μεσοποταμία το 1098, όπου και δημιουργήθηκε η Κομητεία της Έδεσσας. Βρισκόταν στην Ιερουσαλήμ το 1101, όταν ο Τανκρέδος 1ος πρίγκιπας της Γαλιλαίας (1099-1101, 1η φορά) κλήθηκε να αναλάβει την αντιβασιλεία τού πριγκιπάτου της Αντιόχειας. Ο Βαλδουίνος Α΄, που στο μεταξύ είχε γίνει βασιλιάς της Ιερουσαλήμ, ήταν αντίπαλος του Τανκρέδου. Αυτός παραιτήθηκε του πριγκιπάτου και ο βασιλιάς το παραχώρησε στον Ούγο. Ο Ούγος τον συνέδραμε στον πόλεμο εναντίον των Φατιμιδών. Έκτισε το κάστρο του Τορόν (νυν Τεμπρίν) και του Καστέλ Νεφ (νυν Χουνίν). Πολέμησε εναντίον του Τογκτεκίν άταμπεγκ της Δαμασκού. Έκανε επιδρομές σε εδάφη των Σελτζούκων, όμως έπειτα από μία επιδρομή τα στρατεύματά του έπεσαν σε ενέδρα, με συνέπεια ο ίδιος να αιχμαλωτιστεί και να εκτελέστεί. Αντίστοιχη ήταν και η τύχη του διαδόχου του Ζερβέζ του Μπαζός (1106-1108), οπότε επέστρεψε ο Τανκρέδος (1109-1112, 2η φορά).
Μάλλον αδελφός του ήταν ο Γοδεφρείδος του Σαιντ-Ομέρ, ένας εκ των ιδρυτών του Τάγματος των Ναϊτών ιπποτών.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019.
- ↑ 2,0 2,1 Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019.
- ↑ 6,0 6,1 Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Thomas Delvaux, Le sang des Saint-Omer des Croisades à la quenouille, Tatinghem, 2007
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τις Σταυροφορίες χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |