Ούγος Δ΄ του Λουζινιάν
| Ούγος Δ΄ του Λουζινιάν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Hugues IV de Lusignan (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 10ος αιώνας |
| Θάνατος | 1026 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Γαλλίας |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Auliarde de Thouars |
| Τέκνα | Ούγος Ε΄ του Λουζινιάν[1] |
| Γονείς | Ούγος Γ΄ του Λουζινιάν[1] και Arsende[1] |
| Οικογένεια | Οίκος του Λουζινιάν |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ούγος Δ΄ των Λουζινιάν ή Ούγος ο Μελαμψός, (Γαλλική γλώσσα : Hugues IV brunus, απεβ. περί το 1026) από τον Οίκο των Λουζινιάν ήταν ο τέταρτος κύριος του Λουζινιάν.[2] Ήταν γιος του Ούγου Γ΄, κυρίου του Λουζινιάν και της Αρσενντίς. Η ανήσυχη φύση του βαρόνου, τον έκανε να αναμειχθεί με τα τεκταινόμενα στην εγγύς Ανατολή και έτσι έφερε τον Οίκο του από την αφάνεια στο να γίνει περιφανής στην Ευρώπη. Πέρασε πολλά έτη σε διαμάχη με τους υποκόμητες του Τουάρ για ένα φέουδο, που ισχυριζόταν ότι το εδικαιούτο.[3] Όταν νυμφεύτηκε την κόρη του Ραλφ υποκόμη του Τουάρ, επικράτησε ειρήνη και έλαβε ως προίκα το κάστρο Μουζέιγ.[3] Ήδη είχε το κάστρο Λουζινιάν, που είχε κτίσει ο πάππος του Ούγος Β΄ του Λουζινιάν και αυτό του Κουέ, κτισμένο από τον δούκα της Ακουιτανίας. Όμως ο διάδοχος τού Ραλφ, ο Γοδεφρείδος, πήρε πίσω το Μουζέιγ.[3]
Ενεπλάκη σε μακρά διένεξη με τον Αιμερύ Α΄ κύριο του Ρανκόν, όταν αυτός κατέλαβε το Σιβραί, φέουδο του Βερνάρδου Α΄ του Λα Μαρς.[2] Ο Ούγος Δ΄ με τη βοήθεια του Γουλιέλμου Ε΄, δούκα της Ακουιτανίας το ανέκτησε, αλλά το κράτησε για τον εαυτό του. Ανάγκασε τον δούκα να του δώσει το φέουδο του Βιβόν, που ανήκε στον θείο του Ζοσλέν, αλλά ο Γουλιέλμος Ε΄ του αφαίρεσε τις προσόδους του φόρου επί του Σαιν-Μαϊσέν, που είχε παραχωρήσει η μητέρα του Έμμα του Μπλουά σύζυγος του Γουλιέλμου Δ΄, δούκα της Ακουιτανίας στον Ούγο Γ΄. Το 1025 αντάλλαξε γαίες με το αβαείο του Σαιν-Ιλαίρ στο Πουατιέ για να ιδρύσει μία μονή για τον ίδιο. Ο δούκας έλαβε δύο καταστατικά, ένα για την ίδρυση της μονής αυτής και ένα άλλο για μονή στο Κουέ. Ο Ιζεμπάρ επίσκοπος του Πουατιέ έστειλε επιστολές στον πάπα Ιωάννη ΙΘ΄, όπου ζήτησε για τις μονές εξαίρεση από τις αρχές, πράγμα που έγινε. Στη μονή της Κυρίας Μας του Λουζινιάν ένας μοναχός έγραψε το χρονικό "Συμφωνία μεταξύ του Γουλιέλμου δούκα της Ακουιτανίας και του Ούγου χιλιάρχου" για να εορτάσει το συμβάν. Ένα έτος μετά, μάλλον το 1026, ο Ούγος Δ΄ απεβίωσε. Τον διαδέχθηκε ο γιος του Ούγος Ε΄.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε την Ωντεάρντ/Αλντιάντ, κόρη του Ραούλ Γ΄ υποκόμη του Τουάρ και είχε τέκνο:
- Ούγος Ε΄ του Λουζινιάν απεβ. 1060, κύριος του Λουζινιάν. Νυμφεύτηκε την κόμισσα του Λα Μαρς.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Painter, Sidney. "The Lords of Lusignan in the Eleventh and Twelfth Centuries". Speculum. University of Chicago Press. 32 (Jan. 1957): 27–47.