Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ (Παναγιώτης Δοξαράς)
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ | |
---|---|
Ονομασία | Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ |
Δημιουργός | Q717701 |
Έτος δημιουργίας | αρχές του 18ου αιώνα |
Είδος | Ελαιογραφία σε χαλκό |
Ύψος | 19 cm |
Πλάτος | 14,5 cm |
Πόλη | Κέρκυρα |
Μουσείο | Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Παράρτημα Κέρκυρας |
δεδομένα |
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ είναι έργο του ζωγράφου Παναγιώτη Δοξαρά και χρονολογείται στις αρχές του 18ου αιώνα. Πρόκειται για ελαιογραφία σε χαλκό, έχει διαστάσεις 19 x 14,5 εκ. σε οβάλ σχήμα και αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα ζωγραφικής της Επτανησιακής Σχολής. Εκτίθεται στο Παράρτημα Κέρκυρας της Εθνικής Πινακοθήκης και Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου.[1]
Ο πίνακας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ακολουθώντας τα πρότυπα της δυτικής ζωγραφικής παράδοσης στην εικονογραφία αλλά κυρίως στη ζωγραφική απόδοση, ο Δοξαράς ζωγράφισε τον Αρχάγγελο Μιχαήλ με ελαιοχρώματα, εισάγοντας κατ' αυτό τον τρόπο νέα υλικά στη νεοελληνική ζωγραφική.[1] Ο Αρχάγγελος εικονίζεται νικητής επί «του μεγάλου Δράκοντα, του αρχαίου φιδιού, του Σατανά» (Αποκάλυψη 12:7-9), κραδαίνοντας σπαθί στο δεξί του χέρι και δείχνοντας προς τον ουρανό με το αριστερό, ακολουθώντας τη διήγηση της Καινής Διαθήκης. Το πορφυρό και το μπλε της ενδυμασίας του είναι τα χρώματα που συνηθίζονται στα έργα της βυζαντινής και μεταβυζαντινής ζωγραφικής παράδοσης.
Στυλ και επιρροές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Παναγιώτης Δοξαράς θεωρείται ο θεμελιωτής της Επτανησιακής Σχολής αλλά και ο πατέρας της νεοελληνικής ζωγραφικής. Διδάχτηκε αγιογραφία στην βενετοκρατούμενη Ζάκυνθο και ζωγραφική στην Ιταλία. Συνδυάζοντας την παράδοση της βυζαντινής ζωγραφικής με τη μελέτη της ιταλικής ζωγραφικής και χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά την τρίτη διάσταση, ο Παναγιώτης Δοξαράς υλοποίησε το προσωπικό του ζωγραφικό ιδίωμα στις δεκαεπτά συνθέσεις που ολοκλήρωσε το διάστημα 1726-1729 για την oυρανία, την οροφή του ναού του Αγίου Σπυρίδωνα, στην πόλη της Κέρκυρας. Οι σκηνές από το βίο του αγίου μαρτυρούν την άμεση σχέση του Δοξαρά με τη μανιεριστική ζωγραφική του Πάολο Βερονέζε στο Pallazo Ducale της Βενετίας. Σήμερα στο ναό διασώζονται τα αντίγραφα που είναι έργα του Ν. Ασπιώτη.[1][2]
Συμβολή στη νεοελληνική ζωγραφική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μέσα από το έργο του ο Δοξαράς εισάγει στη νεοελληνική τέχνη καινοτομίες που οδήγησαν στην καλλιτεχνική σύγκλιση με την δυτικοευρωπαϊκή τεχνοτροπία, αποτελώντας τον γεφυροποιό μεταξύ της μεταβυζαντινής παράδοσης και της Δύσης.[3]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ». corfu.nationalgallery.gr. Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Παράρτημα Κέρκυρας. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ Εθνική Πινακοθήκη – 100 Χρόνια. Τέσσερις Αιώνες Ελληνικής Ζωγραφικής. Από τις Συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης και του Ιδρύματος Ευριπίδη Κουτλίδη. ΕΠΜΑΣ, Αθήνα 1999, σελ. 51 - 52.
- ↑ Εθνική Πινακοθήκη – 100 Χρόνια. Τέσσερις Αιώνες Ελληνικής Ζωγραφικής. Από τις Συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης και του Ιδρύματος Ευριπίδη Κουτλίδη. ΕΠΜΑΣ, Αθήνα 1999, σελ. 61, 191.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου,"Ζωγραφίζοντας στην Κέρκυρα", 2003
- Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου,Εθνική Πινακοθήκη 100 χρόνια β΄έκδοση, Αθήνα 2001, ISBN 960 7791 02 9
- Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, "Ελληνική Ζωγραφική, Μόνιμες Συλλογές", ISBN 978 960 7791 36 8