Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πέριτσα Ογκνιένοβιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πέριτσα Ογκνιένοβιτς
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης24 Φεβρουαρίου 1977 (1977-02-24) (47 ετών)
Τόπος γέννησηςΣμεντέρεφσκα Παλάνκα, ΣΟΔ Γιουγκοσλαβίας
Ύψος1,70 μ.
ΘέσηΕπιθετικός
Πληροφορίες συλλόγου
ΟμάδαZvijezda 09 (προπονητής)
Ομάδες νέων
Μλάντοστ-1993
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1993-1994Μλάντοστ28(9)
1994-1999Ερυθρός Αστέρας78(19)
1999-2001Ρεάλ Μαδρίτης12(0)
2002Καϊζερσλάουτερν2(0)
2003Νταλιάν Σίντε2(0)
2003-2004ΦΚ Ντιναμό Κιέβου2(0)
2005Ανζέ7(0)
2006Σελαγκόρ0(0)
2007-2008Εργοτέλης Ηρακλείου26(3)
2009Γ.Σ. Καλλιθέα9(1)
2009-2011Γιαγκόντινα43(3)
Σύνολο209(35)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1995-1998Γιουγκοσλαβία8(0)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Πέριτσα Ογκνιένοβιτς (σερβικά: Перица Огњеновић, 24 Φεβρουαρίου 1977) είναι Σέρβος προπονητής και πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν κυρίως ως πλάγιος επιθετικός. Αναγνωρισμένος ως παίκτης με πολλές προοπτικές στο ξεκίνημα της καριέρας του[1][2][3][4], μεταγράφηκε το 1999 από τον Ερυθρό Αστέρα στη Ρεάλ Μαδρίτης, χωρίς ωστόσο να καθιερωθεί στον ισπανικό σύλλογο. Έκτοτε αγωνίστηκε σε διάφορες ομάδες μικρότερου βεληνεκούς μέχρι και την απόσυρσή του από την ενεργό δράση[2]. Επιπλέον, υπήρξε μέλος της Εθνικής Γιουγκοσλαβίας που συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 1998[5].

Ο Ογκνιένοβιτς γεννήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου του 1977 στη Σμεντέρεφσκα Παλάνκα[6] της Σερβίας (εκείνη την εποχή η γενέτειρά του αποτελούσε έδαφος της ΣΟΔ Γιουγκοσλαβίας) και ξεκίνησε την καριέρα του από τη Μλάντοστ (ομάδα της τρίτης κατηγορίας[7]) στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1994. Οι εμφανίσεις του με τη Μλάντοστ προκάλεσαν το ενδιαφέρον τόσο της Παρτιζάν όσο και του Ερυθρού Αστέρα, επιλέγοντας εν τέλει να συνεχίσει στον δεύτερο[6]. Στην ομάδα του Βελιγραδίου παρέμεινε μέχρι τον Ιανουάριο του 1999 αγωνιζόμενος σε 78 αγώνες πρωταθλήματος και πετυχαίνοντας 19 τέρματα[8]. Παραγωγικότερη σεζόν του στο πλαίσιο του πρωταθλήματος ήταν η δεύτερη (1995/96) όταν σημείωσε 7 γκολ σε 33 αναμετρήσεις[8], ενώ στο πρώτο μισό της περιόδου 1998/99 σημείωσε τρία τέρματα στο πρωτάθλημα, δύο στο κύπελλο και έξι[9] στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ.

Με τον Ερυθρό Αστέρα κατέκτησε ένα πρωτάθλημα Γιουγκοσλαβίας (1995) και τρία συνεχόμενα κύπελλα (από το 1995 έως το 1997)[7]. Επιπλέον, μνημονεύεται για τα δύο τέρματα που πέτυχε τον Σεπτέμβριο του 1997 στο ντέρμπι πρωταθλήματος κόντρα στην Παρτιζάν Βελιγραδίου, όπου η ομάδα του επικράτησε με 2-0[10].

Τον Ιανουάριο[2] του 1999 υπέγραψε στη Ρεάλ Μαδρίτης, στην οποία έμεινε μέχρι την ολοκλήρωση της σεζόν 2000/01. Την πρώτη του χρονιά είχε ελάχιστο χρόνο συμμετοχής κάνοντας το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα ως αλλαγή την τελευταία αγωνιστική[11]. Τη σεζόν 1999/2000 μέτρησε 11 συμμετοχές στην Πριμέρα Ντιβισιόν,  δύο στο Τσάμπιονς Λιγκ και πέντε στο Κύπελλο Ισπανίας, όπου σημείωσε και το μοναδικό του τέρμα με τη φανέλα της Ρεάλ σε νικηφόρα αναμέτρηση κόντρα στη Ρεάλ Σαραγόσα για τη φάση των «16» της διοργάνωσης[12]. Επιπλέον πανηγύρισε την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ. Την επόμενη αγωνιστική περίοδο ήταν εκτός πλάνων της τεχνικής ηγεσίας και ως εκ τούτου έμεινε ανενεργός, ενώ τον Ιούνιο του 2001 αποχώρησε και επίσημα[2]. Κατά το πέρασμά του από τους Μαδριλένους, ο Ογκνιένοβιτς δεν μπόρεσε να προσφέρει τα αναμενόμενα. Επιπλέον, κατά καιρούς συγκαταλέγεται μεταξύ των πιο αποτυχημένων μεταγραφών στην ιστορία του συλλόγου[2][3][13].

Μετέπειτα καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αρχές του 2002 εντάχθηκε στην Κάιζερσλαουτερν, στην οποία παρέμεινε μέχρι την ολοκλήρωση της σεζόν, μετρώντας δύο συμμετοχές για τη Μπούντεσλιγκα και άλλη μια για το Κύπελλο[14]. Τα επόμενα χρόνια ο Σέρβος επιθετικός είχε σύντομα περάσματα με ελάχιστες συμμετοχές από την κινεζική Νταλιάν Σίντε, τη Ντιναμό Κιέβου[15], την Ανζέ (με την οποία αγωνίστηκε στη δεύτερη κατηγορία της Γαλλίας) και τη μαλαισιανή Σελανγκόρ (με την οποία συμμετείχε στο εγχώριο κύπελλο προκειμένου να βρει αγωνιστικό ρυθμό)[16].

Τον Δεκέμβριο του 2006 προτάθηκε σε ελληνικές ομάδες[1], συμφωνώντας τελικά με τον Εργοτέλη[16]. Το ντεμπούτο του έγινε τον Ιανουάριο του 2007 σε εκτός έδρας αναμέτρηση με τον Ιωνικό και συνδυάστηκε με επίτευξη τέρματος από τον ίδιο, καθώς και με νίκη της κρητικής ομάδας με 3-1[17][18]. Η σεζόν ολοκληρώθηκε με τον Ογκνιένοβιτς να αγωνίζεται σε συνολικά 12 παιχνίδια[19] και να σκοράρει άλλη μια φορά, στον νικηφόρο (3-0) αγώνα της τελευταίας αγωνιστικής κόντρα στο Αιγάλεω[20], ενώ ο σύλλογος εκπλήρωσε τον στόχο της παραμονής στην Α΄ Εθνική. Ο Ογκνιένοβιτς παρέμεινε στον Εργοτέλη και την επόμενη αγωνιστική περίοδο, παίρνοντας χρόνο συμμετοχής σε 14 παιχνίδια και πετυχαίνοντας ένα γκολ[19], τον Δεκέμβριο του 2007 στην εντός έδρας ήττα της ομάδας του από την ΑΕΚ[21]. Μετά την αποχώρησή του από το Ηράκλειο έμεινε για μερικούς μήνες εκτός αγωνιστικής δράσης[22] και τον Ιανουάριο[23] του 2009 εντάχθηκε στην Καλλιθέα, με την οποία αγωνίστηκε στο πρωτάθλημα της Β΄ Εθνικής, πετυχαίνοντας ένα τέρμα (στο 3-2 επί του Απόλλωνα Καλαμαριάς[24]) σε 9 συμμετοχές[8]. Έπειτα, επέστρεψε στην πατρίδα του για λογαριασμό της Γιαγκόντινα, στην οποία ολοκλήρωσε την καριέρα του το 2011, μετρώντας 43 παρουσίες και 3 γκολ στο Πρωτάθλημα Σερβίας[8].

Εθνική Γιουγκοσλαβίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ογκνιένοβιτς πραγματοποίησε την παρθενική του εμφάνιση με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας τον Νοέμβριο του 1995, σε νικηφόρα εκτός έδρας φιλική αναμέτρηση με το Ελ Σαλβαδόρ[8], περνώντας στον αγωνιστικό χώρο ως αλλαγή στη θέση του Ζόραν Μίρκοβιτς[25]. Το 1998 συμπεριλήφθηκε στην αποστολή της Γιουγκοσλαβίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου της Γαλλίας[5], όπου αγωνίστηκε και στις τρεις αναμετρήσεις της φάσης των Ομίλων με Ιράν, Γερμανία και ΗΠΑ, ενώ έμεινε στον πάγκο κατά το νοκ-άουτ παιχνίδι κόντρα στην Ολλανδία, όπου οι Γιουγκοσλάβοι αποκλείστηκαν. Συνολικά, αγωνίστηκε 8 φορές με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας χωρίς να σημειώσει κάποιο τέρμα[7][8].

Χαρακτηριστικά παιχνιδιού

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τα πρώτα χρόνια της καριέρας του, ο Ογκνιένοβιτς χαρακτηριζόταν ως ένας ταλαντούχος ακραίος ποδοσφαιριστής που διακρινόταν για την ταχύτητα και την έκρηξή στο παιχνίδι του (στοιχεία που σε συνδυασμό με το χαμηλό του ανάστημα, που προσέδωσαν το προσωνύμιο «άτομο»[2][6]) καθώς και για τις ικανότητές του στο ντριμπλάρισμα. Έχει υποστηριχθεί πως δεν κατάφερε να εξελιχθεί ποδοσφαιρικά εξαιτίας των συχνών τραυματισμών που αντιμετώπισε[6].

Ερυθρός Αστέρας

Ρεάλ Μαδρίτης

Ντιναμό Κιέβου

Προπονητική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μερικά χρόνια μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, ο Ογκνιένοβιτς ανέλαβε θέση προπονητή στα τμήματα υποδομής του Ερυθρού Αστέρα[26]. Τον Φεβρουάριο του 2017 τοποθετήθηκε προπονητής στην Εθνική Παίδων της Σερβίας και αργότερα ανέλαβε την Εθνική Νέων, από την οποία απομακρύνθηκε τον Αύγουστο[27] του 2018. Τον Μάρτιο[28] του 2020 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της βοσνιακής Zvijezda 09.

  1. 1,0 1,1 «Ενδιαφέρουν». kathimerini.gr. Η Καθημερινή. 14 Δεκεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Forjanes, Carlos (14 Ιανουαρίου 2019). «Qué fue del Átomo Ognjenovic: el Madrid lo fichó hace 20 años». as.com (στα Ισπανικά). As. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  3. 3,0 3,1 Potts Harmer, Alfie (14 Ιανουαρίου 2016). «Top 15 Worst Real Madrid Signings». thesportster.com (στα Αγγλικά). The Sportster. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  4. «Real's €60,000,000 signing Jovic: I look at the games and wonder 'what's up?'». insidesport.com (στα Αγγλικά). Inside Sport. 4 Φεβρουαρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2020. 
  5. 5,0 5,1 «1998 FIFA World Cup France™ - Yugoslavia». fifa.com (στα Αγγλικά). FIFA. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2020. 
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 Marković, Nemanja (11 Μαρτίου 2020). «Perica Ognjenović: Nije Zvezda nego Zvijezda». danas.rs (στα Σερβικά). Danas. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  7. 7,0 7,1 7,2 «Ognjenović Perica». reprezentacija.rs (στα Σερβικά). Reprezentacija. 4 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 «Perica Ognjenović». national-football-teams.com (στα Αγγλικά). National Football Teams. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  9. Σκόραρε από δύο φορές στις αναμετρήσεις με τις Κολτσέτι-1913 Πότι και ΦΚ Ρότορ Βόλγκογκραντ και από μια κόντρα σε Μετζ και Λυόν.
  10. Čačija, Željko (29 Σεπτεμβρίου 2016). «VREMEPLOV: Dan kada je Perica Ognjenović skinuo krunu golmanu Kralju (VIDEO)». fudbal.hotsport.rs (στα Σερβικά). HotSport. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  11. «Real Madrid - Deportivo de La Coruña, Jun 20, 1999 - La Liga». transfermarkt.us (στα Αγγλικά). Transfermarkt. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  12. Lozano Ferrer, Carles· Molinera Mesa, José Luis (3 Φεβρουαρίου 2004). «Spain Cups 1999/2000». rsssf.com (στα Αγγλικά). RSSSF. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  13. «5 of the worst strikers in Real Madrid's history». sportskeeda.com (στα Αγγλικά). Sportskeeda. 16 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  14. «Perica Ognjenovic». kicker.de (στα Γερμανικά). Kicker. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  15. «Ognjenovic back in the big time». uefa.com (στα Αγγλικά). UEFA. 21 Νοεμβρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  16. 16,0 16,1 Καλογήρου, Νίκος (15 Δεκεμβρίου 2006). «Στα "κίτρινα" ο Ογκνιένοβιτς». contra.gr. Contra. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  17. Τζαλίδης, Νίκος (7 Ιανουαρίου 2007). «Τον…καταδίκασε!». sport-fm.gr. ΣΠΟΡ ΦΜ 94.6. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  18. «Στατιστικά και ροή αγώνα ΙΩΝΙΚΟΣ - ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ 2007-01-07 16η Αγωνιστική». slgr.gr. Super League. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  19. 19,0 19,1 «Πέριτσα Ογκνιένοβιτς». slgr.gr. Super League. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  20. «Εργοτέλης-Αιγάλεω 3-0». contra.gr. Contra. 13 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  21. «Διεθνής Ένωσις Εργοτέλης – ΑΕΚ 1 - 4». ergotelis.gr. ΓΣ Εργοτέλης. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  22. «"Ταράζει τα νερά" με Ογκνιένοβιτς ο Εθνικός». contra.gr. Contra. 15 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  23. Λιβάνιος, Αποστόλης (22 Μαΐου 2009). «Παντελίδης: «Η κατάσταση είναι άσχημη,κάνω προπόνηση με 7 παίκτες»». sport-fm.gr. ΣΠΟΡ FM 94.6. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  24. Ζωιτός, Γιάννης (15 Μαρτίου 2009). «26η αγ.: Ο Διαγόρας "έστειλε" στην κορυφή τον Ατρόμητο». contra.gr. Contra. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  25. «(1995) El Salvador – Jugoslavija 1:4». reprezentacija.rs (στα Σερβικά). Reprezentacija. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  26. «INTERVJU NEDELJOM – Perica Ognjenović: Dobre igrače imamo, ali nemamo majstore!». mozzartsport.com (στα Σερβικά). Mozzartsport. 9 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  27. «Огњеновић пред сменом у репрезентацији». zurnal.rs (στα Σερβικά). Zurnal. 18 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2020. 
  28. «Perica Ognjenović novi šef stručnog štaba Zvijezde 09». klix.ba (στα Βοσνιακά). Klix. 9 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]