Πέτρος ντε Λενκάστρε του Αβέιρο
![]() |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Πέτρος ντε Λενκάστρε του Αβέιρο | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1608[1] Σετούμπαλ |
Θάνατος | 1673[1] Λισαβόνα |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Πορτογαλίας |
Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[2] |
Θρησκευτικό τάγμα | Τάγμα Αδελφών Ελάσσονων Καπουτσίνων |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Πορτογαλικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Πορτογαλικά |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Κοΐμπρα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | Λατίνος καθολικός ιερέας |
Οικογένεια | |
Γονείς | Άλβαρο ντε Λενκάστρε του Αβέιρο και Ζουλιάνα ντε Λενκάστρε |
Αδέλφια | Αφόνσος ντε Λενκάστρε Γεώργιος ντε Λενκάστρε του Τόρρες Νόβας |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Inquisidor-mor de Portugal εκλεγμένος επίσκοπος (από 1645)[3] |
Θυρεός | |
![]() | |
Ο Πέτρος ντε Λενκάστρε, πορτογαλ. Pedro de Lencastre (1608 - 1673) από τον Οίκο των Αβίς-Λενκάστρε ήταν 5ος δούκας τού Αβέιρο (1666-73), μαρκήσιος τού Τόρρες Νάβας (1636-66), αρχιεπίσκοπος της Έβορα (1648-54), της Μπράγκα (1654-70) και επίσκοπος της Γκουάρντα (1643-48).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο τρίτος γιος τού Άλβαρο ντε Λενκάστρε 3ου δούκα τού Αλβέιρο κα της Ζουλιάνα ντε Λενκάστρε, κόρης τού Γεωργίου 2ου δούκα τού Αβέιρο.
Σπούδασε θεολογία στο Πανεπιστήμιο της Κοΐμπρα και έγινε διαδοχικά επίσκοπος της Γκουάρντα, αρχιεπίσκοπος της Έβορα και αρχιεπίσκοπος της Μπράγκα. Παρά την εξέγερση των Πορτογάλων ενάντια στους Αψβούργους της Ισπανίας, ο ανιψιός του Ραϊμούνντο ντε Λενκάστρε υποστήριξε ενεργά τους Ισπανούς, έτσι το 1663 ο Ιωάννης Δ΄ της Πορτογαλίας νέος βασιλιάς από τον κλάδο των Αβίς-Μπραγκάνσα, κατάσχεσε το δουκάτο τού Ραϊμούνντο. Ο Πέτρος, που ήταν υποστηρικτής των Μπραγκάνσα, ζήτησε την ακύρωση της απόφασης αυτής. Τελικά το 1668 αναγνωρίστηκε ως 5ος δούκας τού Αβέιρο και μαρκήσιος τού Τόρρες Νόβας.
Αργότερα το ίδιο έτος, όταν υπογράφτηκε ειρήνη μεταξύ Πορτογαλίας και Ισπανίας, η αδελφή τού Ραϊμούνντο, η Μαρί ντε Γκουαντελούπε ντε Λενκάστρε, ζήτησε να ακυρωθεί η παραχώρηση στον θείο της για να λάβει εκείνη το δουκάτο. Το 1673 απεβίωσε ο Πέτρος και η ανιψιά του Μαρία αναγνωρίστηκε 6η δούκισσα τού Αβέιρο, με τον όρο ότι θα έπρεπε να επιστρέψει στην Πορτογαλία.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεώργιος ντε Λενκάστρε της Κοΐμπρα | ||||||||||||||||
Αλφόνσος ντε Λενκάστρε | ||||||||||||||||
Βεατρίκη της Μπραγκάνσα | ||||||||||||||||
Άλβαρο ντε Λενκάστρε του Αβέιρο | ||||||||||||||||
Βιολάντε (Ίζαμπελ) Χενρίκεθ ε Κουτίνο | ||||||||||||||||
Πέτρος ντε Λενκάστρε, αρχιεπίσκοπος της Έβορα | ||||||||||||||||
Ιωάννης ντε Λενκάστρε του Αβέιρο | ||||||||||||||||
Γεώργιος ντε Λενκάστρε του Αβέιρο | ||||||||||||||||
Ζουλιάνα ντε Λενκάστρε | ||||||||||||||||
Μαγκνταλένα ντε Χιρόν | ||||||||||||||||
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Πορτογαλίας. 1036266.
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. lencpe. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ lencpe.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ”Nobreza de Portugal e do Brasil” – Vol. II, page 345. Published by Zairol Lda., Lisbon 1989.