Παλαιοκλιματολογία
Η παλαιοκλιματολογία είναι η επιστημονική μελέτη παλαιότερων κλιμάτων για τα οποία δεν υπάρχουν μετρήσεις.[1] Καθώς τα αρχεία των μετρήσεων με επιστημονικά όργανα καλύπτουν μόνο ένα ελάχιστο μέρος της ιστορίας της Γης, η γνώση των αρχαίων κλιμάτων είναι σημαντική για την κατανόηση των φυσικών διακυμάνσεων και της εξελίξεως του σημερινού κλίματος της Γης.
Η παλαιοκλιματολογία χρησιμοποιεί ποικιλία έμμεσων μεθόδων από τις γεωεπιστήμες και τις βιοεπιστήμες προκειμένου να αποκτήσει δεδομένα που έχουν διατηρηθεί μέσα σε πετρώματα, ιζήματα, παγοκαλύμματα, δακτύλιους δένδρων, κοράλλια, όστρακα μαλακίων και μικροαπολιθώματα. Σε συνδυασμό με μεθόδους και τεχνικές για τη χρονολόγηση αυτού του υλικού, τα παλαιοκλιματικά αρχεία χρησιμεύουν για την κατανόηση και τον προσδιορισμό προηγούμενων καταστάσεων της γήινης ατμόσφαιρας.
Ως επιστημονικός κλάδος, η παλαιοκλιματολογία αναπτύχθηκε μόλις τον 20ό αιώνα. Αξιοσημείωτες γεωλογικές περίοδοι που εξετάζονται από τους παλαιοκλιματολόγους είναι οι συχνές περίοδοι παγετώνων που έχει περάσει η Γη, ταχέα γεγονότα ψύξεως όπως η Νεότερη Δρυάδα και η σύντομη θέρμανση κατά το Θερμικό μέγιστο Παλαιοκαίνου–Ηωκαίνου. Μελέτες μεταβολών του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας κατά το παρελθόν έχουν συχνά επιπτώσεις στη μελέτη της σημερινής καταστάσεως, ειδικότερα στην επίδραση του κλίματος σε μαζικές εξαφανίσεις ειδών και την ανάκαμψη της βιόσφαιρας, καθώς και στην τρέχουσα κλιματική αλλαγή.[2][3]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Bradley, Raymond (2015). Paleoclimatology: Reconstructing Climates of the Quaternary. Οξφόρδη: Elsevier. σελ. 1. ISBN 978-0-12-386913-5.
- ↑ Sahney, S.; Benton, M.J. (2008). «Recovery from the most profound mass extinction of all time». Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences 275 (1636): 759-765. doi:. PMID 18198148.
- ↑ Cronin 2010, σελ. 1
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Bradley, Raymond S. (1985). Quaternary paleoclimatology: methods of paleoclimatic reconstruction. Βοστώνη: Allen & Unwin. ISBN 978-0-04-551067-2.
- Cronin, Thomas N. (2010). Paleoclimates: understanding climate change past and present. Νέα Υόρκη: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-14494-0.
- Imbrie, John (1979). Ice ages: solving the mystery
. Cambridge, MA: Harvard University Press. ISBN 978-0-674-44075-3. - Margulis, Lynn· Sagan, Dorion (1986). Origins of sex: three billion years of genetic recombination. The Bio-origins series. New Haven: Yale University Press. ISBN 978-0-300-03340-3.
- Gould, Stephen Jay (1989). Wonderful life, the story of the Burgess Shale. Νέα Υόρκη: W.W. Norton. ISBN 978-0-393-02705-1.
- Crowley, Thomas J.· North, Gerald R. (1996). Paleoclimatology. Oxford monographs on geology and geophysics. 18. Οξφόρδη: Clarendon Press. ISBN 978-0-19-510533-9.
- Wladimir Köppen, Alfred Wegener: The Climates of the Geological Past (Die Klimate der geologischen Vorzeit), 1924
- Αντίγραφο του γερμανικού πρωτοτύπου και αγγλική μετάφραση: The climates of the geological past – Klimate der geologischen Vorzeit, εκδ. Borntraeger, Βερολίνο/Στουτγάρδη 2015, ISBN 978-3-443-01088-1
- Karl-Heinz Ludwig: Eine kurze Geschichte des Klimas. Von der Entstehung der Erde bis heute, (= «Μια σύντομη ιστορία του κλίματος. Από την εξέλιξη της Γης μέχρι σήμερα»), Herbst, 2006, ISBN 3-406-54746-X
- William F. Ruddimann (2001). Earth's Climate — Past and Future. Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-7167-3741-4.
- B. Windley (1984). The Evolving Continents. Νέα Υόρκη: Wiley Press.
- Drummond, Carl N.; Wilkinson, Bruce H. (2006). «Interannual Variability in Climate Data». Journal of Geology 114 (3): 325-339. doi:. Bibcode: 2006JG....114..325D. https://archive.org/details/sim_journal-of-geology_2006-05_114_3/page/325.
