Παλαιό Κεραμίδι Πιερίας
Συντεταγμένες: 40°18′48″N 22°27′56″E / 40.313305°N 22.465582°E
Το Παλαιό Κεραμίδι είναι ημιορεινό χωριό του νομού Πιερίας. Έχει 790 κατοίκους, με βάση την απογραφή του 2021. Η απόστασή του από την Κατερίνη είναι 8 χιλιόμετρα. Υπάγεται διοικητικά στο Δήμο Κατερίνης, ως ομώνυμη Τοπική Κοινότητα. Οι κάτοικοι (ντόπιοι στο σύνολό τους) ασχολούνται με την καλλιέργεια καπνού και σιτηρών, καθώς επίσης και με την κτηνοτροφία. Ο κεντρικός ναός είναι αυτός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών.
Το χωριό έλαβε αρνητική δημοσιότητα το Μάρτιο του 1998 όταν ο τότε Πρόεδρος και το Συμβούλιο της κοινότητας έλαβαν απόφαση για απαγόρευση της κυκλοφορίας των Αλβανών μεταναστών[1] μετά τη δύση του ηλίου και τη δημιουργία "μυστικής αστυνομίας". Η απόφαση καταδικάστηκε[2] και προκάλεσε εισαγγελική παρέμβαση.
Υποδομή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Παλαιό Κεραμίδι είναι και Δημοτικό Διαμέρισμα με έναν οικισμό. Έδρα του Δήμου Ελαφίνας, εκεί βρίσκεται το Δημαρχείο και το ιατρείο, υπάρχει μικρός χορευτικός σύλλογος, ένα θέατρο, ΚΕΠ, μονοθέσιο νηπιαγωγείο και τριθέσιο Δημοτικό Σχολείο και γήπεδο. Το τελευταίο είναι έδρα του Μορφωτικού Αθλητικού Ομίλου, με την επωνυμία "Η Πρόοδος". Το ίδιο όνομα έχει και η τοπική ποδοσφαιρική ομάδα, που αγωνίζεται στην Γ΄ ερασιτεχνική κατηγορία του τοπικού πρωταθλήματος της Ε.Π.Σ. Πιερίας.
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ονομασία του χωριού οφείλεται στους κυραντζήδες, οι οποίοι ήταν επαγγελματίες κεραμοποιοί. Σε αντιδιαστολή με το νέο οικισμό (Νέο Κεραμίδι) που ιδρύθηκε αργότερα από πρόσφυγες, ο παλιός οικισμός ονομάστηκε Παλαιό Κεραμίδι.
Την περίοδο της Τουρκοκρατίας ήταν κεφαλοχώρι και ήταν ένα μοναστήρι, αφιερωμένο στους Ταξιάρχες, με δύο Μετόχια (Αγία Τριάδα και Άγιος Γεώργιος, όπου και τα σημερινά παρεκκλήσια).
Ένα παλαιό έθιμο που γινόταν σε αυτό το χωριό είναι η καύση των κέδρων και το γαϊτανάκι τις Απόκριες.
Άλλο έθιμο που λίγες οικογένειες του χωριού διατηρούν μέχρι και σήμερα είναι η «Γουρουνοχαρά» κατά την οποία συγγενείς και φίλοι μαζεύονται παραμονή Χριστουγέννων και σφάζουν τα οικόσιτα γουρούνια. Ακολουθεί φαγητό και γλέντι.
Στο Κεραμίδι, αναφέρει ο περιηγητής Νίκος Σχοινάς, υπήρξε ένας από τους τρεις μύλους της Κατερίνης.[3]
Παραπομπές και σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Μακεδονικό Πρακτορείο, 26 Μαρτίου 1998
- ↑ Τα πρόσωπα του αντιρατσισμού[νεκρός σύνδεσμος] Το Βήμα, 5 Απριλίου 1998
- ↑ "Καζταρίδη Ι. Φ., Η Πιερία των περιηγητών και των γεωγράφων"σελ. 181