Παλινόρθωση των Στιούαρτ
Η Παλινόρθωση των Στιούαρτ (αγγλικά: Stuart Restoration) αναφέρεται στην αποκατάσταση της βασιλείας του Οίκου των Στιούαρτ στα βασίλεια της Αγγλίας, της Σκωτίας και της Ιρλανδίας που έλαβε χώρα το 1660 όταν ο βασιλιάς Κάρολος Β' επέστρεψε από την εξορία στην ηπειρωτική Ευρώπη. Η προηγούμενη περίοδος του Προτεκτοράτου και των εμφυλίων πολέμων, που οδήγησαν στη δίκη και εκτέλεση του Καρόλου Α΄ το 1649 και την εξορία του γιου του Καρόλου Β΄, είναι γνωστή ως Μεσοβασιλεία (1649–1660).[1]
Η ευκαιρία για την παλινόρθωση προέκυψε μετά τον θάνατο του Λόρδου Προστάτη Όλιβερ Κρόμγουελ το 1658, καθώς το σύστημα διακυβέρνησής του είχε αποδειχθεί μη βιώσιμο και ο γιος του Ρίτσαρντ Κρόμγουελ ακατάλληλος διάδοχος που δεν μπόρεσε να επανενώσει τους υποστηρικτές του.[2]
Η εποχή τελείωσε το 1689 με την Ένδοξη Επανάσταση κατά την οποία ο Καθολικός Ιάκωβος Β' εκδιώχθηκε και η Προτεστάντισσα κόρη του Μαρία Β' και ο σύζυγός της Γουλιέλμος Γ΄ του Οίκου της Οράγγης-Νάσσαου ανέβηκαν στον αγγλικό θρόνο.[2]
Διάρκεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο όρος Παλινόρθωση χρησιμοποιείται επίσης για να περιγράψει την περίοδο αρκετών χρόνων μετά και πολύ συχνά καλύπτει ολόκληρη τη βασιλεία του Καρόλου Β' (1660–1685) και τη σύντομη βασιλεία του μικρότερου αδελφού του βασιλιά Ιακώβου Β’ (1685–1688). Σε ορισμένα πλαίσια καλύπτει και ολόκληρη την περίοδο των μεταγενέστερων μοναρχών Στιούαρτ μέχρι τον θάνατο της βασίλισσας Άννας και την άνοδο του βασιλιά του Οίκου του Αννόβερου Γεωργίου Α' το 1714. Για παράδειγμα, η κωμωδία της Παλινόρθωσης συνήθως περιλαμβάνει έργα που γράφτηκαν μέχρι το 1710.[3]
Αποικισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η παλινόρθωση της μοναρχίας των Στιούαρτ το 1660, μετά την κατάργηση της βασιλείας το 1649 και ανακήρυξης της δημοκρατίας με το όνομα Κοινοπολιτεία της Αγγλίας με ηγέτη τον Όλιβερ Κρόμγουελ, είναι μια σημαντική περίοδος στη βρετανική ιστορία καθώς αντιστοιχεί στην επέκταση της βρετανικής αποικιακής αυτοκρατορίας στην Αμερική, όπου είχαν καταφύγει πολλοί υποστηρικτές του βασιλιά Καρόλου Β', του οποίου ο πατέρας Κάρολος Α' είχε αποκεφαλιστεί στις 30 Ιανουαρίου 1649.[4]