Παποράκι

Το Παποράκι είναι παλιό λαϊκό σμυρνέικο τραγούδι, το οποίο τραγουδούσαν οι Έλληνες στρατιώτες που λιποτακτούσαν από το Μικρασιατικό Μέτωπο το 1922. Ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά από τη Μαρίκα Παπαγκίκα. Στο τραγούδι αναφέρεται το προάστιο της Σμύρνης Μπουρνόβας, ενώ ο καθένας έβαζε άλλον τελικό προορισμό ανάλογα με το πού ήθελε να τον πάει το βαπόρι.

Το 1972 το τραγούδι αυτό διασκευάστηκε από τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, ο οποίος πρόσθεσε σε αυτό το δίστιχο "στον Περαία έχω σπίτι και στο Πέραμα κυρά" που είχε ακούσει από τον στιχουργό Νίκο Μάθεση ή "Τρελλάκια". Επίσης έβαλε σαν τελικό προορισμό τον Πειραιά, ενώ στο κανονικό ο δημοφιλεστερος προορισμός είναι η Βραΐλα της Ρουμανίας. Επίσης αφαιρέθηκαν οι αναφορές σε χασίς και δερβίσηδες, λόγω της λογοκρισίας. Η μελωδία του τραγουδιού διασκευάστηκε και ενορχηστρώθηκε από τον Μάνο Λοΐζο και συμπεριλήφθηκε στον δίσκο Να 'χαμε τι να 'χαμε ο οποίος κυκλοφόρησε τα Χριστούγεννα του 1972.

Αρχικά ο Λοΐζος σκόπευε να το δώσει να το ερμηνεύσει ο Γιώργος Νταλάρας. Όμως ο Νταλάρας, μόλις άκουσε την αρχή του τραγουδιού, είπε στους δυο δημιουργούς πως το γνώριζε. Τότε ο Λοΐζος εκνευρίστηκε, γύρισε κοίταξε τον Παπαδόπουλο και του είπε: "Δηλαδή, ο Νταλάρας ισχυρίζεται ότι το τραγούδι αυτό το κλέψαμε;" "Ναι", του απάντησε εκείνος γελώντας. Ο Νταλάρας στη συνέχεια διευκρίνισε πως πρόκειται για παλιό τραγούδι με άλλη μουσική, ωστόσο μετά από αυτό το επεισόδιο ο Λοΐζος έδωσε το Παποράκι στον Γιάννη Καλατζή. Το ότι ο Παπαδόπουλος κράτησε το αρχικό τετράστιχο, συμπληρώνοντάς το, με τον Λοΐζο να βάζει διαφορετική μουσική με γρήγορο και ζωντανό ρυθμό στη θέση του παλιού θλιμμένου τραγουδιού, επιβεβαίωσε αργότερα και ο ίδιος ο Γιώργος Νταλάρας.