Πασχαλία Τραυλού
| Πασχαλία Τραυλού | |
|---|---|
 | |
| Όνομα | Πασχαλία Τραυλού |
| Γέννηση | 1970 Τρίπολη, Νομός Αρκαδίας |
| Επάγγελμα/ ιδιότητες | Συγγραφέας |
| Γλώσσα | Ελληνικά |
| Εθνικότητα | Ελληνίδα |
| Υπηκοότητα | Ελληνική |
| Εκπαίδευση | Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών |
| Σχολές φοίτησης | Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πανεπιστήμιο Αιγαίου |
| Είδη | Λογοτεχνία |
| δεδομένα () | |
Η Πασχαλία Τραυλού (1970) είναι Ελληνίδα μυθιστοριογράφος.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στην Τρίπολη Αρκαδίας και στη διάρκεια της παιδικής της ηλικίας άλλαζε συχνά τόπο διαμονής λόγω των μεταθέσεων του στρατιωτικού πατέρα της. Στη νεαρή ηλικία το ενδιαφέρον της εκδηλώθηκε στη ζωγραφική, τη μουσική και τον γραπτό λόγο. Το 1988 μετακόμισε μόνιμα στην Αθήνα.[1]
Σπουδές - σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην Αθήνα εισήλθε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και σπούδασε ελληνική κλασσική φιλολογία. Εκείνη την περίοδο πρωτοδημοσίευσε μικρά διηγήματα σε τοπική εφημερίδα της Βέροιας. Με ενδιαφέρον για τη λατινική ποίηση Ορατίου και Βιργιλίου ακολούθησε διετές μεταπτυχιακό. Ολοκλήρωσε μεταπτυχιακό στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου με τίτλο «Φύλο και νέα εργασιακά και εκπαιδευτικά περιβάλλοντα στην κοινωνία της πληροφορίας» με εστίαση σε θέματα ενδυμασίας και εργασιακού χώρου. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Κείμενά της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και αρκετά από τα διηγήματά της συμπεριελήφθησαν σε συλλογές.[1] Ασχολείται με παρουσίαση και κριτική βιβλίων στο diavasame.gr[2].Το 2015 ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα της Σχολής Εθνικής Ασφάλειας με τίτλο «Σπουδές στρατηγικής και πολιτικής εθνικής ασφάλειας».[εκκρεμεί παραπομπή] Εργάζεται στο Ενιαίο Ταμείο Ανεξάρτητα Απασχολούμενων.[1]
Δημιουργικό προφίλ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μέσα από σειρά συνεντεύξεων της συγγραφέως αποκαλύπτονται στοιχεία που την καθορίζουν ως δημιουργό:
- Μετουσιώνει τη ζήλια για τα πρότυπά της σε κίνητρο δημιουργικότητας.[3]
- Νιώθει να εισπράττει την αγάπη του κόσμου βάσει αυτού που δίνει και όχι για αυτό που η ίδια είναι.[4]
- Οι πληγές και οι σκοτεινές πλευρές της συγγραφέως έχουν μπολιάσει το συγγραφικό της ταλέντο.[5]
- Στη δημιουργικότητα ωθείται και από το πολιτικοκοινωνικό γίγνεσθαι που συνθλίβει ανθρώπινα δικαιώματα.[6]
- Θεωρεί λυτρωτική διαδικασία τη δημιουργία ηρώων στους οποίους η συγγραφέας προβάλλεται και ταυτίζεται.[7]
- Ο έρωτας για τη συγγραφέα δρα ως ελιξήριο στον πόνο της «μη παρουσίας» στη ζωή.[8]
- Ο χρόνος για εκείνη είναι σημαντικός μόνο για όσα «ζει πραγματικά»[9].
- Η τέχνη διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην κάθαρση της συνείδησής της.[7]
- Οι ήρωες για τη συγγραφέα αποτελούν άλλοτε είδωλά της, άλλοτε κομμάτια της και άλλοτε είναι αυτοί που ήθελε να γίνει και δεν τα κατάφερε.[10]
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 2002: Με μπαλαντέρ τη μοναξιά
- 2003: Ήθελα μόνο ένα αντίο
- 2005: Η ματζίκα της αγάπης
- 2006: Κλειδωμένο συρτάρι
- 2008: Φτερά από μετάξι
- 2009: Έστω μία φορά
- 2010: Η γυναίκα του φάρου
- 2011: Οι εραστές της γραφής
- 2011: Τα ρόδα της σιωπής
- 2013: Γυάλινος χρόνος
- 2014: Η Μήδεια δεν χόρεψε ποτέ
- 2017: Φιλί στα μάτια
- 2017: Το άγαλμα στη σοφίτα
- 2018: Θεοί από στάχτη
- 2018: Άνθρωποι από στάχτη
Δημοσιεύματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ψυχανθός[11]
- Κάρολος Ντίκενς: ο μεγάλος παιδαγωγός[12]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Πασχαλία Τραυλού». Ψυχογιός. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2015.
- ↑ Πασχαλία Τραυλού (Ιούλιος 2013). «Παντρεμένες». diavasame.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2016.
- ↑ «North Greece Club» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 20 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2015.
- ↑ Δημήτρης Γκαρτζώνης. «Με τη συγγραφή χτίζεις γέφυρες επικοινωνίας». Η Δράσις. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-12-23. https://web.archive.org/web/20151223162105/http://www.psichogios.gr/datafiles/videos/%CE%97%20%CE%94%CE%A1%CE%91%CE%A3%CE%99%CE%A3_150713.pdf. Ανακτήθηκε στις 2015-08-31.
- ↑ Βαρβάρα Μπογδάνου. «Το φως της δημιουργίας βγαίνει μέσα από το σκοτάδι και την οδύνη». Η Ροδιακή. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-05. https://web.archive.org/web/20160305032858/http://www.psichogios.gr/datafiles/videos/%CE%97%20%CE%A1%CE%9F%CE%94%CE%99%CE%91%CE%9A%CE%97_210713.jpg. Ανακτήθηκε στις 2015-08-30.
- ↑ Έλενα Αρτζανίδου. «Πάντοτε με γοήτευαν οι ανθρώπινες μεταλλάξεις σε καιρούς μη ειρηνικούς» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 20 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2015.
- ↑ 7,0 7,1 Κατερίνα Δράκου. «Κυνήγι θησαυρού» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 20 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2015.
- ↑ Φάνης Ουζουνίδης. «Οι ζωές μας έγιναν ξαφνικά γυάλινες» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 20 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2015.
- ↑ «Ο χρόνος του έρωτα δεν μετριέται με τα συμβατικά ρολόγια». Ελευθερία της Μεσσηνίας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-02-20. https://web.archive.org/web/20160220165247/http://www.psichogios.gr/datafiles/videos/%CE%95%CE%9B%CE%95%CE%A5%CE%98%CE%95%CE%A1%CE%99%CE%91%20%CE%A4%CE%97%CE%A3%20%CE%9C%CE%95%CE%A3%CE%A3%CE%97%CE%9D%CE%99%CE%91%CE%A3_200413.pdf. Ανακτήθηκε στις 2015-08-30.
- ↑ Έννη Λεβέντη. «Έχω αποκαλέσει τη γραφή πέρα από έρωτα και μαζοχισμό». SYN LIFEZINE. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-02-20. https://web.archive.org/web/20160220165257/http://www.psichogios.gr/datafiles/videos/SYN%20LIFEZINE_281211.pdf. Ανακτήθηκε στις 2015-07-03.
- ↑ Πασχαλία Τραυλού. «Ψυχανθός». Έθνος. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-02-20. https://web.archive.org/web/20160220165241/http://www.psichogios.gr/datafiles/videos/%CE%95%CE%98%CE%9D%CE%9F%CE%A3_100811.pdf. Ανακτήθηκε στις 2015-08-30.
- ↑ Τραυλού, Πασχαλία (19 Απριλίου 2013). «Κάρολος Ντίκενς: ο μεγάλος παιδαγωγός». thinkfree.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2016.
