Πατσίνο

Πατσίνο
Πατσίνο 36°43′0″N 15°6′0″E
Χώρα	Ιταλία
Διοικητική υπαγωγή	Free Municipal Consortium of Syracuse
Ίδρυση	1760
Προστάτης	Μετάσταση της Θεοτόκου
Έκταση	50,98 km²
Υψόμετρο	65 μέτρα
Πληθυσμός	21.714 (1  Ιανουαρίου 2023)
Ταχ. κωδ.	96018
Τηλ. κωδ.	0931
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα

Το Πατσίνο είναι Δήμος στην Ιταλική Επαρχία των Συρακουσών στις ανατολικές ακτές της Περιφέρειας Σικελίας στη νότια Ιταλία. Το όνομα της πόλης προέρχεται από τον Ιταλικό θεό του κρασιού Βάκχειο, αρχικά η πόλη ονομαζόταν "Βατσίνο", μετονομάστηκε σε "Πατσίνο" μετά την Ιταλική ενοποίηση. Το γειτονικό λιμάνι του Μάρτζαμενι βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο της Σικελίας, περιέχει πολλά αρχοντικά κτίρια του 18ου αιώνα και εξοχικές κατοικίες ψαράδων.

Σε υψόμετρο 65 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και στη διασταύρωση ανάμεσα στη Μεσόγειο και το Ιόνιο Πέλαγος το Πατσίνο φαίνεται ότι έχει τροπικό κλίμα με ήπιους χειμώνες και καυτά καλοκαίρια. Η ηλιοφάνεια στην περιοχή κυριαρχεί ολοκληρωτικά με τις ηλιόλουστες μέρες πάνω από 80% τον χειμώνα, 90% την άνοιξη, 70% το φθινόπωρο και 100% το καλοκαίρι. Η Κλιματική ταξινόμηση Κέππεν το κατατάσσει σαν μία περιοχή με Μεσογειακό κλίμα.

Ιστορία

Αρχαιότητα

Η επιφάνεια του Πατσίνο σχηματίστηκε στην Κρητιδική εποχή πριν από 70.000.000 χρόνια. Η περιοχή στα γειτονικά σπήλαια κατοικήθηκε από τις αρχαιότερες προϊστορικές εποχές πριν από 10.000 χρόνια, βρέθηκαν αμέτρητα αρχαιολογικά ευρήματα που διατηρούνται στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Πάολο Όρσι στις Συρακούσες. Τα ευρήματα αποτελούν μαχαίρια, ακόντια, βελόνες, τόξα και πολλά άλλα αντικείμενα καθημερινής χρήσης. Στα σπήλαια της Νεολιθικής εποχής βρέθηκε ανθρώπινη παρουσία, αργότερα στην Εποχή του Ορείχαλκου και την Εποχή του Σιδήρου έφτασαν στην περιοχή οι Σικελοί, οικοδόμησαν έναν οικισμό και μια Νεκρόπολη. Ο Πάολο Ρόσι ανακάλυψε ένα Ντολμέν για κάποιον νεκρό και έναν υπόγειο φούρνο για μεταλλουργία, σήμερα είναι όλα καλοδιατηρημένα. Τους Φοίνικες αντικατέστησαν οι Έλληνες και οι Καρχηδόνιοι. Στη Ρωμαϊκή δημοκρατία έγινε μεγάλο αγροτικό κέντρο με καλλιέργειες από αμπέλια και σιτάρι. Στην Ελληνιστική εποχή οικοδομήθηκε ένας ναός αφιερωμένος στον "Λιβυστίνο Απόλλωνα", τα ερείπια του είναι ορατά σήμερα στο "αρχαιολογικό πάρκο" του Χουτζίνι με πολλά ακόμα ευρήματα.

Μεσαίωνας

Την πόλη κατέκτησαν η Βυζαντινή αυτοκρατορία (300 - 800), οι Άραβες (800 - 1090) και τελικά οι Νορμανδοί. Οι Άραβες δημιούργησαν σημαντικά κέντρα αλιείας Τόννου που λειτουργούσαν μέχρι τη δεκαετία του 1950, εισήγαγαν την καλλιέργεια των οπωροπωειδών και ολοκλήρωσαν το υδραγωγείο στον "Πύργο Ξιμπινί". Δημιούργησαν πηγές και πολλά αρδευτικά πηγάδια που τα χρησιμοποίησαν πολλοί διαφορετικοί λαοί όπως και οι πειρατές. Η πόλη έπεσε σε παρακμή με τους Νορμανδούς, το Στέμμα της Αραγωνίας και τους Ανδεγαυούς. Την ίδια εποχή κατασκευάστηκαν νέες οχυρώσεις με στόχο να προστατεύσουν την πόλη από πειρατικές επιδρομές στην Οθωμανική αυτοκρατορία.

Ίδρυση νεώτερης πόλης

Την περίοδο 1583 - 1714 δημιουργήθηκαν στη Σικελία πολλά νέα φεουδαρχικά εδάφη, το αποτέλεσμα ήταν να αλλάξει σημαντικά η γεωγραφία της περιοχής με την ίδρυση νέων πόλεων όπως το Πατσίνο. Οι αδελφοί Σταρράμπα που κυβερνούσαν την Πιάτσα Αρμερίνα αποφάσισαν να αποκτήσουν την περιοχή και να διεκδικήσουν τον τίτλο του κόμη (1734). Οι αδελφοί Γκαετάνο και Βίνσεντ Σταρράμπα ζήτησαν άδεια από τον Κάρολο Γ΄ της Ισπανίας (1758) και τον Φερδινάνδο Α΄ των Δύο Σικελιών να ιδρύσουν μια πόλη. Το διάταγμα εκδόθηκε στη Νάπολη (21 Ιουλίου 1760) και τέθηκε σε εφαρμογή λίγους μήνες αργότερα (1 Δεκεμβρίου 1760). Ο Φερδινάνδος Α΄ προσπάθησε να ενισχύσει τις προσπάθειες για την ίδρυση της πόλης, κάλεσε τους γείτονες να μεταναστεύσουν στη νέα Μαλτέζικη συνοικία, περισσότερες από 30 οικογένειες ανταποκρίθηκαν.

Το Πατσίνο ήταν από τις πόλεις στη Σικελία που έγιναν οι πρώτες μάχες όταν τελείωνε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και έγινε η Εισβολή των Συμμάχων στη Σικελία. Όταν έφτασαν οι Βρετανικές και οι Αμερικάνικες δυνάμεις στη Σικελία ο άμαχος πληθυσμός κουρασμένος με το Φασιστικό καθεστώς τους δέχτηκε με μεγάλο ενθουσιασμό. Το Πατσίνο καταλήφθηκε εύκολα από το 13ο Βρετανικό Σώμα Στρατού (10 Ιουλίου 1943). Ο στρατηγός Μπέρναρντ Μοντγκόμερυ που βρισκόταν κοντά άκουσε τα νέα την επόμενη μέρα (13 Ιουλίου 1943) με μεγάλο ενθουσιασμό, όπως και οι Συρακούσες το Πατσίνο έπεσε στα χέρια των συμμάχων "άθικτο και χωρίς ζημιές".

Πηγές

• Bitter Victory: The Battle For Sicily, 1943 by Carlo D'Este

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Ο καιρός στο Πατσίνο