Μετάβαση στο περιεχόμενο

Περιοχή 51

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 37°14′06″N 115°48′40″W / 37.23500°N 115.81111°W / 37.23500; -115.81111

Αεροδρόμιο Χόμι
IATA: όχι – ICAO: KXTA
Σύνοψη
Τύπος αεροδρομίουΣτρατιωτική εγκατάσταση
ΙδιοκτήτηςΚυβέρνηση των ΗΠΑ
ΔιαχειριστήςΑμερικανική Πολεμική Αεροπορία
ΤοποθεσίαΚομητεία Λίνκολν, Νεβάδα, ΗΠΑ
Υψόμετρο4.462 ft / 1.360 m

Η Περιοχή 51 (αγγλικά: Area 51), επίσημα γνωστή ως Λίμνη Γκρουμ (Groom Lake)[1] ή Αεροδρόμιο Χόμι (Homey Airport) είναι απομακρυσμένη μονάδα της Αεροπορικής Βάσης Έντουαρντς. Σύμφωνα με την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA), τα πραγματικά ονόματα για την περιοχή είναι Nevada Test and Training Range και Groom Lake,[2] αν και το όνομα Area 51 έχει χρησιμοποιηθεί σε επίσημα έγγραφα της CIA.[3]

Είναι μεγάλο στρατιωτικό αεροδρόμιο στη νότια όχθη της Λίμνης Γκρουμ. Βρίσκεται στο νότιο τμήμα της Νεβάδα στις δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες, 83 μίλια (133 χλμ.) βόρεια-βορειοδυτικά του Λας Βέγκας. Επίσημα ο πρωταρχικός σκοπός της βάσης είναι απροσδιόριστος, ωστόσο με βάση τα ιστορικά στοιχεία, πιθανόν να υποστηρίζει την εξέλιξη και δοκιμή πειραματικών αεροσκαφών και οπλικών συστημάτων.[4] Η έντονη μυστικότητα που περιβάλλει τη βάση είναι συχνά θέμα για διάφορες θεωρίες συνωμοσίας και θεάσεις Άγνωστου Ταυτότητας Ιπτάμενων Αντικειμένων (ΑΤΙΑ).[5] Έχει χρησιμοποιηθεί ως εξωγήινη βάση σε πολλές Αμερικανικές τηλεοπτικές εκπομπές και πολλοί Αμερικάνοι υποστηρίζουν αυτή τη θεωρία και στην πραγματική τους ζωή. Υπάρχουν όμως κάποιοι επιστήμονες που πιστεύουν ότι σε εκείνη την βάση η Αμερικανική κυβέρνηση κατασκευάζει αεροσκάφη παρόμοια με ΑΤΙΑ. Παρά το γεγονός ότι η βάση δεν έχει κηρυχθεί ως μυστική, όλες οι έρευνες και τα γεγονότα που αφορούν την περιοχή 51 είναι απόρρητες πληροφορίες (TS/SCI).[5] Τον Ιούλιο του 2013, μετά από μια αίτηση που είχε υποβληθεί το 2005 από την FOIA, η CIA αναγνώρισε δημοσίως για πρώτη φορά την ύπαρξή της με τον αποχαρακτηρισμό εγγράφων που περιέχουν λεπτομέρειες για την ιστορία και τον σκοπό της περιοχής 51.

Γεωγραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περιοχή 51

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Περιοχή 51 από την μακρινή κορυφή Τίκαμποου.

Η αρχική ορθογώνια βάση των 6 επί 10 μιλίων (10 επί 16 χλμ.) αποτελεί πλέον μέρος του λεγόμενου «Groom box», μιας ορθογώνιας περιοχής, διαστάσεων 23 επί 25 μίλια (37 επί 40 χλμ.), περιορισμένου εναέριου χώρου. Η περιοχή συνδέεται με το εσωτερικό οδικό δίκτυο του Πεδίου Δοκιμών Νεβάδας (Nevada Test Site), με ασφαλτοστρωμένους δρόμους που οδηγούν νότια στο Μέρκιουρι και δυτικά στο Γιούκα Φλατ. Οδηγώντας βορειοανατολικά από τη λίμνη, ο φαρδύς και καλοδιατηρημένος δρόμος Γκρουμ Λέικ διασχίζει ένα πέρασμα στους Τζάμπλεντ Χιλλς. Ο δρόμος προηγουμένως οδηγούσε σε ορυχεία στη λεκάνη Γκρουμ, αλλά έχει βελτιωθεί μετά το κλείσιμό τους. Η ελικοειδής πορεία του περνάει από ένα σημείο ελέγχου ασφαλείας, αλλά η απαγορευμένη περιοχή γύρω από τη βάση εκτείνεται πιο ανατολικά. Μετά την έξοδο από την απαγορευμένη περιοχή, ο δρόμος Γκρουμ Λέικ κατεβαίνει ανατολικά στον πάτωμα της κοιλάδας Τίκαμποου , περνώντας τις εισόδους του χωματόδρομου σε πολλά μικρά ράντζα, πριν συγκλίνει με τον πολιτειακό αυτοκινητόδρομο 375, τον αποκαλούμενο «Εξωγήινο Αυτοκινητόδρομο», νότια της Ρέιτσελ.[6]

Η περιοχή 51 μοιράζεται τα σύνορα με την περιοχή Γιούκα Φλατ της τοποθεσίας δοκιμών της Νεβάδα, την τοποθεσία των 739 από τις 928 πυρηνικές δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν από το Υπουργείο Ενέργειας των Ηνωμένων Πολιτειών.[7][8][9] Η αποθήκη πυρηνικών αποβλήτων του βουνού Γιούκα βρίσκεται νοτιοδυτικά της λίμνης Γκρουμ. [10]

Λίμνη Γκρουμ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η περιοχή 51, το κίτρινο ορθογώνιο στο κέντρο του χάρτη, είναι κρυμμένο στη μέση της πολύ μεγαλύτερης εμβέλειας Nellis Air Force Range.

Η Λίμνη Γκρουμ είναι μια αλυκή [11] στη Νεβάδα που χρησιμοποιείται για τους διαδρόμους του αεροδρομίου Nellis Bombing Range Test Site στα βόρεια της στρατιωτικής εγκατάστασης περιοχή 51 της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ (USAF) . Η λίμνη σε υψόμετρο 4.409 πόδια (1.344 μέτρα) είναι περίπου 3+3 ⁄ 4 μίλια (6 χλμ.) από βορρά προς νότο και 3 μίλια (5 χλμ.) από ανατολικά προς δυτικά στο ευρύτερο σημείο της. Βρίσκεται στο ομώνυμο τμήμα της κοιλάδας της λεκάνης Τόνοπαχ, η λίμνη βρίσκεται 40 χλμ νότια της Ρέιτσελ της Νεβάδα.[12]

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τοπογραφικό διάγραμμα εύρους δοκιμών της Νεβάδα με κέντρο τη λίμνη Γκρουμ.

Η προέλευση του ονόματος «Περιοχή 51» είναι ασαφής. Πιστεύεται ότι προέρχεται από ένα σύστημα αρίθμησης της Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας (AEC), αν και η περιοχή 51 δεν αποτελεί μέρος αυτού του συστήματος. Μια άλλη εξήγηση είναι ότι το 51 χρησιμοποιήθηκε επειδή ήταν απίθανο η AEC να χρησιμοποιήσει τον αριθμό. [13] Σύμφωνα με την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA), τα πραγματικά ονόματα για την εγκατάσταση είναι αεροδρόμιο Χόμι και λίμνη Γκρουμ, [14][1] αν και το όνομα «Περιοχή 51» χρησιμοποιήθηκε σε ένα έγγραφο της CIA από τον πόλεμο του Βιετνάμ. [3] Η εγκατάσταση έχει επίσης αναφερθεί ως «Ονειροχώρα» και «Παραδεισένιο Ράντσο», [15] μεταξύ άλλων ψευδώνυμων, με το πρώτο να είναι επίσης το διακριτικό κλήσης ελέγχου προσέγγισης για τη γύρω περιοχή.[16][17]Το τμήμα δημόσιων σχέσεων της USAF αναφέρθηκαν στην εγκατάσταση ως «μια τοποθεσία λειτουργίας κοντά στη λίμνη Γκρουμ». Ο εναέριος χώρος ειδικής χρήσης γύρω από το πεδίο αναφέρεται ως Βόρεια Περιορισμένη Περιοχή 4808 (R-4808N).[18]

Πρόγραμμα U-2

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Lockheed U-2
Το «Ράντσο» με διάδρομο πτήσης του U-2

Η CIA ίδρυσε τη δοκιμαστική εγκατάσταση Γκρουμ Λέικ τον Απρίλιο του 1955 για το πρόγραμμα AQUATONE: την ανάπτυξη του στρατηγικού αεροσκάφους αναγνώρισης Lockheed U-2. Ο διευθυντής του έργου Ρίτσαρντ Μπίσελ κατάλαβε ότι η πτητική δοκιμή και τα προγράμματα εκπαίδευσης πιλότων δεν μπορούσαν να διεξαχθούν στην αεροπορική βάση Έντουαρντς ή στις εγκαταστάσεις του Lockheed's Palmdale, δεδομένης της άκρας μυστικότητας γύρω από το έργο. Διεξήγαγε μια έρευνα για μια κατάλληλη τοποθεσία δοκιμών για το U-2 υπό την ίδια ακραία ασφάλεια με το υπόλοιπο έργο. [19]Ενημέρωσε την Lockheed, η οποία έστειλε μια ομάδα επιθεώρησης στο Γκρουμ Λέικ. Σύμφωνα με τη σχεδιάστρια U-2 της Lockheed, Κέλι Τζόνσον [19]:

Πετάξαμε από πάνω της και μέσα σε τριάντα δευτερόλεπτα, ήξερες ότι ήταν το μέρος [...] ήταν ακριβώς δίπλα σε μια ξερή λίμνη. Κοιτάξαμε εκείνη τη λίμνη και κοιταχτήκαμε όλοι μεταξύ μας. Ήταν μια άλλη βάση Έντουαρντς, οπότε περιπλανηθήκαμε, προσγειωθήκαμε σε εκείνη τη λίμνη, ταξιδεύοντας από τη μία μέχρι τη άλλη άκρη της. Ήταν ένα τέλειο φυσικό πεδίο προσγείωσης [...] ομαλό σαν τραπέζι μπιλιάρδου χωρίς να της κάνουν τίποτα.

Ο πυθμένας της λίμνης έκανε μια ιδανική λωρίδα για τη δοκιμή αεροσκαφών, και οι οροσειρές της Κοιλάδας Εμιγκραντ και η περίμετρος της περιοχής δοκιμών προστάτευαν την τοποθεσία από τους επισκέπτες. Ήταν περίπου 100 μίλια (160 χλμ.) βόρεια του Λας Βέγκας. [20] Η CIA ζήτησε από την AEC να αποκτήσει τη γη, που ονομαζόταν «Περιοχή 51» στον χάρτη, και να την προσθέσει στην περιοχή δοκιμών της Νεβάδα.[21] Η Τζόνσον ονόμασε την περιοχή «Παραδεισένιο Ράντσο» για να ενθαρρύνει τους εργαζομένους να μετακομίσουν στη νέα εγκατάσταση στη μέση του πουθενά, όπως την περιέγραψε αργότερα η CIA, και το όνομα συντομεύτηκε σε «Ράντσο».[21] 

Στις 4 Μαΐου 1955, μια ομάδα έρευνας έφτασε στη λίμνη Γκρουμ και δημιούργησε ένα διάδρομο 5.000 ποδιών (1.500 m) βορρά-νότου στη νοτιοδυτική γωνία του πυθμένα της λίμνης και όρισε μια τοποθεσία για μια εγκατάσταση υποστήριξης βάσης. Το «Ράντσο» αρχικά αποτελούταν από λίγα καταφύγια, εργαστήρια και τροχόσπιτα στα οποία στεγαζόταν η μικρή του ομάδα. [20]Λίγο περισσότερο από τρεις μήνες αργότερα, η βάση αποτελούνταν από έναν ενιαίο πλακόστρωτο διάδρομο προσγείωσης, τρία υπόστεγα, έναν πύργο ελέγχου και στοιχειώδη καταλύματα για το προσωπικό. Οι λίγες ανέσεις της βάσης περιλάμβαναν κινηματογράφο και γήπεδο βόλεϊ. Υπήρχαν επίσης πολλά πηγάδια και δεξαμενές αποθήκευσης καυσίμων. Το προσωπικό της CIA, της Πολεμικής Αεροπορίας και της Lockheed άρχισαν να φτάνουν τον Ιούλιο του 1955. Το «Ράντσο» έλαβε την πρώτη του παράδοση U-2 στις 24 Ιουλίου 1955 από το Μπέρμπανκ με ένα μεταγωγικό αεροπλάνο C-124 Globemaster II , συνοδευόμενο από τεχνικούς της Lockheed σε ένα Douglas DC-3.[20]Τακτικές πτήσεις στρατιωτικής υπηρεσίας αεροπορικών μεταφορών εγκαταστάθηκαν μεταξύ της Περιοχής 51 και των γραφείων της Lockheed στο Μπέρμπανκ της Καλιφόρνια. Για να διατηρηθεί η μυστικότητα, το προσωπικό πέτουσε στη Νεβάδα το πρωί της Δευτέρας και επέστρεφε στην Καλιφόρνια τα βράδια της Παρασκευής.[21]

Προγράμματα OXCART και Blackbird

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αναγνωριστικό αεροσκάφος Lockheed A-12.

Αν και η ανάπτυξη του U-2 ήταν ατελής, η Lockheed ξεκίνησε την ανάπτυξη του διαδόχου, του έργου OXCART της CIA . Περιλάμβανε το σχεδιασμό ενός αναγνωριστικού αεροσκάφους υψηλού ύψους ικανού να φτάσει ταχύτητες 3 Μαχ. Από αυτό το έργο γεννήθηκε το διάσημο SR-71 Blackbird. Τα σχεδιαστικά χαρακτηριστικά του SR-71 επέβαλλαν σημαντική επέκταση των διαδρόμων και των εγκαταστάσεων. Μέχρι τη στιγμή που το πρωτότυπο A-12 Blackbird πέταξε το 1962 , ο διάδρομος είχε επεκταθεί στα 2600 μέτρα και το προσωπικό αριθμούσε 1000 άτομα. Η βάση διέθετε εγκαταστάσεις ανεφοδιασμού, έναν πύργο ελέγχου και ένα γήπεδο μπέιζμπολ. Η ασφάλεια αυξήθηκε σημαντικά, το μικρό ορυχείο στη λεκάνη της λίμνης έκλεισε και η περιοχή γύρω από την κοιλάδα ορίστηκε ως «περιορισμένη».

Πτήσεις όλων των κύριων παραλλαγών του έργου πραγματοποιήθηκαν στη βάση είναι[22]: A-12 OXCART , SR-71 Blackbird , Lockheed YF-12 και η έκδοση του D-21 ( Lockheed D - 21/M-21 ). Το A-12 παρέμεινε στη βάση μέχρι το 1968.

Νομικό καθεστώς

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι θέσεις της κυβέρνησης των ΗΠΑ για την περιοχή 51

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μια επιστολή του 1998 από την USAF απαντώντας σε ένα ερώτημα σχετικά με την περιοχή 51.
Έγγραφο της CIA από το 1967 που αναφέρεται στην περιοχή 51.

Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών έχει παράσχει ελάχιστες πληροφορίες σχετικά με την Περιοχή 51. Η περιοχή γύρω από τη λίμνη είναι μόνιμα απαγορευμένη τόσο για πολιτική όσο και για κανονική στρατιωτική εναέρια κυκλοφορία. Οι άδειες ασφαλείας ελέγχονται τακτικά και δεν επιτρέπονται οι κάμερες και τα όπλα. [23] Ακόμη και οι στρατιωτικοί πιλότοι που εκπαιδεύονται στο NAFR κινδυνεύουν να τους επιβληθούν πειθαρχικά μέτρα εάν παρεκκλίνουν στο «κουτί» αποκλεισμού που περιβάλλει τον εναέριο χώρο του Γκρουμ.[23] Surveillance is supplemented using buried motion sensors.[24] Η επιτήρηση συμπληρώνεται με χρήση αισθητήρων κίνησης. [24]Η περιοχή 51 είναι ένας κοινός προορισμός για έναν μικρό στόλο επιβατικών αεροσκαφών που λειτουργεί για λογαριασμό της Πολεμικής Αεροπορίας για τη μεταφορά στρατιωτικού προσωπικού, κυρίως από το Διεθνές Αεροδρόμιο Χάρι Ριντ. [25]

Ο τοπογραφικός χάρτης του Γεωλογικού Ινστιτούτου των Ηνωμένων Πολιτειών (USGS) για την περιοχή δείχνει μόνο το μακροχρόνια εγκαταλελειμένο ορυχείο Γκρουμ, [26] αλλά οι αεροφωτογραφίες του USGS της τοποθεσίας το 1959 και το 1968 ήταν διαθέσιμες στο κοινό. Ένας χάρτης της πολιτικής αεροπορίας που δημοσιεύτηκε από το Υπουργείο Μεταφορών της Νεβάδα δείχνει μια μεγάλη απαγορευμένη περιοχή, που ορίζεται ως μέρος του περιορισμένου εναέριου χώρου Νέλλις. [27] Ο Εθνικός Άτλαντας δείχνει την περιοχή να βρίσκεται εντός της αεροπορικής βάσης Νέλλις. [28] Υπάρχουν υψηλότερης ανάλυσης και νεότερες εικόνες διαθέσιμες από άλλους παρόχους δορυφορικών εικόνων, συμπεριλαμβανομένων των Ρώσων παρόχων και του IKONOS .[1]Αυτά δείχνουν τις σημάνσεις του διαδρόμου, τις εγκαταστάσεις βάσης, τα αεροσκάφη και τα οχήματα.[1]

Το 1998 η USAF αναγνώρισε επίσημα την ύπαρξη της τοποθεσίας. [29] Στις 25 Ιουνίου 2013, η CIA δημοσίευσε ένα επίσημο ιστορικό των προγραμμάτων U-2 και OXCART το οποίο αναγνώρισε ότι το U-2 δοκιμάστηκε στην περιοχή 51, ως απάντηση σε αίτημα του νόμου περί ελευθερίας πληροφοριών που υποβλήθηκε το 2005 από τον Τζέφρι Ρίτσελσον του Μητρώου Εθνικής Ασφάλειας του Πανεπιστημίου Τζορτζ Ουάσινγκτον. Περιέχει πολυάριθμες αναφορές στην περιοχή 51 και τη λίμνη Γκρουμ, μαζί με έναν χάρτη της περιοχής.[21]Οι αναφορές των μέσων ενημέρωσης ανέφεραν ότι η δημοσιοποίηση της ιστορίας της CIA ήταν η πρώτη κυβερνητική αναγνώριση της ύπαρξης της Περιοχής 51,[30][31][11]πιθανόν, ήταν η πρώτη επίσημη αναγνώριση συγκεκριμένης δραστηριότητας στην τοποθεσία.

Στη λαϊκή κουλτούρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ΑΤΙΑ και θεωρίες συνωμοσίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε φωτογραφίες της περιοχής από την Ιαπωνία και τη Ρωσία και σε δημόσιους δορυφορικούς χάρτες που διατίθενται μέσω κάποιου δωρεάν λογισμικού όπως το Google Earth, στην περιοχή που καταλαμβάνει η περιοχή 51 μπορεί κανείς να δει, μεταξύ άλλων, τον διάδρομο προσγείωσης (με προσανατολισμό 14R/32L) μήκους περίπου 3775 μέτρων με ευθεία ασφαλτοστρωμένη προέκταση που ανεβάζει το συνολικό μήκος στην εξαιρετική τιμή των περίπου 7 χλμ, που διασχίζει τη λίμνη και διάφορα υπόστεγα, στρατώνες και γραφεία.

Η βάση είναι γνωστή για την προσοχή που της δίνουν ορισμένοι ουφολόγοι που ισχυρίζονται ότι η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών έχει ή θα είχε επαφή με εξωγήινους, που για διάφορους λόγους κρατούνται στο σκοτάδι από το ευρύ κοινό. Συγκεκριμένα, μεταξύ των ουφολόγων υπάρχει ευρέως διαδεδομένη η πεποίθηση ότι μετά το λεγόμενο συμβάν του Ρόσγουελ (1947), τα υπολείματα ενός εξωγήινου σκάφους και του πληρώματος του μεταφέρθηκαν μέσα στη βάση. Η θεωρία συνωμοσίας υποστηρίχθηκε, μεταξύ άλλων, τουλάχιστον εν μέρει, και από τον πρώην υπουργό Άμυνας του Καναδά Πωλ Χέλλερ. [32]

Το στρατιωτικό απόρρητο σημαίνει ότι λίγα είναι γνωστά για το έργο που διεξάγεται εντός της Περιοχής 51, ευνοώντας την ανάπτυξη θρύλων και θεωριών συνωμοσίας κάθε είδους, που έχουν επίσης τροφοδοτήσει τη φαντασία σεναριογράφων και συγγραφέων. Λόγω της εξέχουσας θέσης της Περιοχής 51 σε σχέση με εξωγήινους και θεωρίες συνωμοσίας, έχει χρησιμοποιηθεί συχνά ως σκηνικό και θέμα στη λαϊκή κουλτούρα, ειδικά σε έργα επιστημονικής φαντασίας που περιλαμβάνουν εξωγήινους.[33]Ένα παράδειγμα μεταξύ όλων είναι η γνωστή τηλεοπτική σειρά The X-Files.

Εικόνες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Δορυφορική εικόνα της περιοχής 51
    Δορυφορική εικόνα της περιοχής 51
  • Κάμερα κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης γύρω από την περίμετρο της περιοχής 51
    Κάμερα κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης γύρω από την περίμετρο της περιοχής 51
  • F-22 κατά τη διάρκεια άσκησης Red Flag με την Λίμνη Γκρουμ στο παρασκήνιο
    F-22 κατά τη διάρκεια άσκησης Red Flag με την Λίμνη Γκρουμ στο παρασκήνιο

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Overhead: Groom Lake - Area 51». Federation of American Scientists. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2013. 
  2. ↑ «Intelligence Officers Bookshelf — Central Intelligence Agency». Cia.gov. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2013. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Richard Helms (15 Μαΐου 1967). «"OXCART reconnaissance of North Vietnam", Memo to the Deputy Secretary of Defense from the office of CIA Director Richard Helms, 15 May 1967». CIA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2014.  (the full declassified document is mirrored at Wikimedia Commons)
  4. ↑ Rich, Ben R· Janos, Leo (1994). Skunk Works: A personal memoir of my years at Lockheed. Boston: Little, Brown. σελ. 57. ISBN 978-0-316-74300-6. ... a sprawling facility, bigger than some municipal airports, a test range for sensitive aviation projects. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Jacobsen, Annie (2012). Area 51: An Uncensored History of America's Top Secret Military Base. Back Bay Books. ISBN 0-316-20230-4. 
  6. ↑ Regenold, Stephen (13 April 2007). «Lonesome Highway to Another World?». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 June 2007. https://web.archive.org/web/20070617100409/http://travel.nytimes.com/2007/04/13/travel/escapes/13extraterrestrial.html. Ανακτήθηκε στις 8 July 2007. 
  7. ↑ «US Department of Energy. Nevada Operations Office. United States Nuclear Tests: July 1945 through September 1992 (December 2000)» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 15 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2010. 
  8. ↑ «Navigation map». ndep.nv.gov. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2008. 
  9. ↑ «Guide» (GIF). fas.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2015. 
  10. ↑ Farnham, Alan (15 August 2013). «Area 51, 25 Among Yucca Mountain's Nuclear Neighbors». abc News. https://abcnews.go.com/Business/yucca-mountain-neighbors-area-51-area-25-nevada/story?id=19963355. Ανακτήθηκε στις 20 December 2020. 
  11. ↑ 11,0 11,1 Leiby, Richard (24 August 2017). «Government officially acknowledges existence of Area 51, but not the UFOs». The Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 August 2017. https://web.archive.org/web/20170807070834/https://www.washingtonpost.com/lifestyle/style/government-officially-acknowledges-existence-of-area-51-but-not-the-ufos/2013/08/16/ca4feaec-06be-11e3-a07f-49ddc7417125_story.html. Ανακτήθηκε στις 16 July 2019. 
  12. ↑ Merlin, Peter (16 Οκτωβρίου 2010). «DREAMLAND: Fifty Years of Secret Flight Testing in NevadaBy Peter W. Merlin». dreamlandresort.com. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2021. 
  13. ↑ Strickland, Jonathan. «How Area 51 Works». How Stuff Work. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 August 2013. https://web.archive.org/web/20130821042029/http://science.howstuffworks.com/space/aliens-ufos/area-51.htm#mkcpgn=fb6. Ανακτήθηκε στις 16 August 2013. 
  14. ↑ «Intelligence Officer's Bookshelf». CIA.gov. 11 Ιουνίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2019. 
  15. ↑ Rich, Ben R· Janos, Leo (1994). Skunk Works: A personal memoir of my years at LockheedΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Boston: Little, Brown. σελ. 56. ISBN 978-0-316-74300-6. 
  16. ↑ 99th Air Base Wing (17 Ιουνίου 2022). Nellis Air Force Base Instruction 11-250 (PDF) (στα Αγγλικά). Las Vegas: United States Air Force. σελ. 105. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2022. 
  17. ↑ Nevada Test and Training Range (24 Ιουλίου 2020). Air Force Manual 13-212 Volume 1 ACC Supplement NTTR Addendum A (PDF) (στα Αγγλικά). Las Vegas: United States Air Force. σελ. 16. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 31 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2022. 
  18. ↑ «Flight Planning / Aeronautical Charts». SkyVector. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2013. 
  19. ↑ 19,0 19,1 Peebles, Curtis (1999). Dark Eagles, Revised Edition. Novato, CA: Presidio Press. ISBN 0-89141-696-X. 
  20. ↑ 20,0 20,1 20,2 Peebles, Curtis (2000). Shadow Flights: America's Secret Air War Against the Soviet Union. Novato, CA: Presidio Press. σελίδες 141–144. ISBN 978-0-89141-700-2. 
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 Pedlow, Gregory W.· Welzenbach, Donald E. (1992). The Central Intelligence Agency and Overhead Reconnaissance: The U-2 and OXCART Programs, 1954–1974. Washington DC: History Staff, Central Intelligence Agency. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2013. 
  22. ↑ Annie Jacobsen. «The Road to Area 51». Los Angeles Times. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2009. 
  23. ↑ 23,0 23,1 Lacitis, Erik (27 Μαρτίου 2010). «Area 51 vets break silence: Sorry, but no space aliens or UFOs». Seattle Times Newspaper. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2013. 
  24. ↑ 24,0 24,1 Kevin Poulsen (25 Μαΐου 2004). «Area 51 hackers dig up trouble». Securityfocus.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2013. 
  25. ↑ «Janet Airline / EG&G / JT3». dreamlandresort.com. 5 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2021. 
  26. ↑ «Groom Mine, NV – N37.34583° W115.76583°». Topoquest.com. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2013. 
  27. ↑ «State of Nevada Aeronautical Chart 2013-2014» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2013. 
  28. ↑ nationalatlas.gov. «Map of Federal lands in Nevada» (PDF). US Department of the Interior. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 10 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2013. 
  29. ↑ Day, Dwayne Allen (23 Ιανουαρίου 2023). «Not-so ancient astronauts and Area 51: the Skylab Incident». The Space Review. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2023. 
  30. ↑ «CIA acknowledges its mysterious Area 51 test site for first time». Reuters Archive. 17 August 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 August 2013. https://web.archive.org/web/20130817013201/http://www.reuters.com/article/2013/08/17/us-usa-area51-cia-idUSBRE97G01120130817. Ανακτήθηκε στις 17 August 2013. 
  31. ↑ «Area 51 officially acknowledged, mapped in newly released documents». CNN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 August 2013. https://web.archive.org/web/20130817025040/http://www.cnn.com/2013/08/15/us/area-51-documents/index.html. Ανακτήθηκε στις 17 August 2013. 
  32. ↑ Jon Austin (17 Ιουλίου 2016). «GOVERNMENT CHIEF'S DEATH BED CONFESSION: 'I was shown inside alien UFO at Area 51'». Express.co.uk (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2019. 
  33. ↑ Ward, Alex (19 Σεπτεμβρίου 2019). «Area 51 and aliens: the myth, the meme, and the strange reality, explained». Vox (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2024. 

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Περιοχή_51&oldid=10864410"