Πετούνια (φυτό)
Πετούνια ή Petunia hybrida[1] [2] [3] είναι ετήσιο ή πολυετές ανθοφόρο φυτό. Περιλαμβάνει 30 με 40 είδη ποωδών φυτών που είναι ιθαγενή της Νότιας Αμερικής. Ανήκει στο γένος των αγγειόσπερμων δικότυλων φυτών, της οικογένειας των Σολανίδων (Solanaceae). Η οικογένεια αυτή περιλαμβάνει και άλλα γνώριμα στο ευρύ κοινό φυτά όπως η ντομάτα , η πατάτα , ο καπνός και άλλα .Το ύψος της φτάνει τα 15 με 40 εκατοστά με τις κρεμοκλαδείς ποικιλίες της να ξεπερνούν ακόμη και τα 60 εκατοστά. Τα φύλλα της είναι ωοειδή, μεγαλύτερα ή μικρότερα ανάλογα με την ποικιλία και χνουδωτά.
Καλλιέργεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Πετούνια καλλιεργείται μέσω του σπόρου. Σπέρνεται σε θερμό σπορείο κατά τα τέλη του χειμώνα, ειδικότερα τον μήνα Φεβρουάριο και βλασταίνει σε 3 έως 20 ημέρες. Για ν' αναπτυχθεί χρειάζεται άφθονο ήλιο, θερμό κλίμα, καλά στραγγιζόμενο, πλούσιο και γόνιμο έδαφος. Η καλλιέργεια της Πετούνιας ευδοκιμεί και σε παραθαλάσσια μέρη.
Ανθοφορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ανθοφορεί κυρίως κατά την θερμή περίοδο, από τα τέλη της άνοιξης έως το φθινόπωρο, ενώ με ειδική φροντίδα η ανθοφορία μπορεί να διαρκέσει έως και τις αρχές του χειμώνα. Ανάλογα με την ποικιλία η Πετούνια ανθίζει από 9 έως 12 βδομάδες από την σπορά. Τα άνθη της πετούνιας έχουν μεγάλο μέγεθος. Είναι χοανοειδή (μοιάζουν με χωνιά με δαντελωτές άκρες), αρωματικά απλά ή διπλά με λαμπερά χρώματα, ένα ή δύο σε κάθε άνθος, σε καθαρές σειρές χρωμάτων ή ανάμικτα.
Αποχρώσεις Ανθέων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υπάρχουν αποχρώσεις από άσπρο έως βαθύ μπλε και βαθύ κόκκινο, αλλά και απαλές αποχρώσεις του κίτρινου (πιο σπάνια). Τα άνθη είναι μονόχρωμα ή δίχρωμα. Στην δεύτερη περίπτωση, τα χρώματα μπορεί να σχηματίζουν αστέρι, να δημιουργούν διαφορετική περιφέρεια ή να είναι εντονότερα κατά μήκος των νευρώσεων των πετάλων.
Μέγεθος Ανθέων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το μέγεθος τους είναι ανάλογο με την ομάδα που ανήκουν. Τα άνθη της ομάδας Grandiflora έχουν μεγάλο μέγεθος και η διάμετρος τους φτάνει τα 12 εκατοστά, της Floribunda φτάνει τα 8 εκατοστά και της Multiflora φτάνει τα 5 εκατοστά.
Πολλαπλασιασμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο πολλαπλασιασμός της πραγματοποιείται σε σπορεία και μεταφυτεύεται όταν φανούν τα πρώτα φύλλα τα νεαρά φυτάρια φθάσουν το ύψος των 10 εκατοστών και αποκτήσουν 3 με 4 φύλλα. Μπορεί ο πολλαπλασιασμός τους να πραγματοποιηθεί και με μοσχεύματα, ιδιαίτερα στις ποικιλίες με διπλά άνθη που δεν δίνουν σπόρους. Χρησιμοποιούνται μοσχεύματα τρυφερών ή νέων βλαστών κατά την διάρκεια ολόκληρου του χρόνου, ειδικότερα όμως την άνοιξη από φυτά διατηρημένα σε θερμοκήπιο.
Ποικιλίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι ποικιλίες της Πετούνιας, διακρίνονται σε ομάδες ανάλογα με το ύψος τους, τα μονά ή τα διπλά άνθη τους, το μέγεθος τους και τους χρωματισμούς τους.
Οι καλλιεργούμενες ποικιλίες της προήλθαν αποκλειστικά από υβριδισμό διαφόρων ειδών, τα οποία είναι:
- Petunia Violacea
- Petunia Axillaries ή P. Hybrida
- Petunia Flore-pleno " με διπλά άνθη
- Petunia Grandiflora " με γιγάντια άνθη
- Petunia Pendula " αναρριχώμενες μορφές, κατάλληλες για κρεμαστά καλάθια και για πλαίσια παραθύρων,
- Petunia Nama-compacta " μορφές μικρότερες από τις άλλες, κατάλληλες για γλάστρες και παρτέρια.
- Petunia Inflate
Χρησιμότητα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Πετούνια είναι ένα φυτό με καλλωπιστική αξία. Χρησιμοποιείται σε ανθώνες στην πρώτη σειρά και σε βραχόκηπους. Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εδαφοκάλυψη, για τη δημιουργία κηλίδων, για φύτευση σε παρτέρια, για να γεφυρώσει και να δώσει συνέχεια σε διαφορετικά επίπεδα στο χώρο (λόγω της κρεμοκλαδούς της ανάπτυξης).
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Σταυρούλα Παυλοπούλου. «Πετούνια». gardenmagazine.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2015.
- ↑ «Πετούνια». phyto.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2015.
- ↑ «Πετούνια η Υβρίδια (Petunia Hybrida)». anthokipos.com. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2015.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «Πετούνια – Χρήσεις και Πληροφορίες». wikifarmer.com/el/. WikiFarmer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2019.