Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πετρωτό Νεβρόπολης Καρδίτσας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 39°15′4″N 21°40′49″E / 39.25111°N 21.68028°E / 39.25111; 21.68028 Για οικισμούς της Ελλάδας με το ίδιο όνομα δείτε: Πετρωτό

Πετρωτό
Πετρωτό is located in Greece
Πετρωτό
Πετρωτό
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
Αποκεντρωμένη ΔιοίκησηΘεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας
ΠεριφέρειαΘεσσαλίας
Περιφερειακή ΕνότηταΚαρδίτσας
ΔήμοςΛίμνης Πλαστήρα
Δημοτική ΕνότηταΝεβρόπολης Αγράφων
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΘεσσαλία
ΝομόςΚαρδίτσας
Υψόμετρο650 μέτρα και 1.060 μέτρα
Πληθυσμός
Μόνιμος9
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΧολιανά, Χολιανό
Ταχ. κώδικας43150
Τηλ. κωδικός2441

Το Πετρωτό είναι ορεινό χωριό του νομού Καρδίτσας σε υψόμετρο 1.060 μέτρα[1][2][3].

Γεωγραφία - Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Πετρωτό βρίσκεται δυτικά και προς τα νότια της τεχνητής Λίμνης Πλαστήρα σε απόσταση 26,5 χλμ. Ν.-ΝΔ. από το Μορφοβούνι (έδρα του δήμου) και 42 χλμ. ΝΔ. από την Καρδίτσα. Είναι κτισμένο στις πλαγιές της Νοτίου Πίνδου και των Αγράφων, βορειοδυτικά του όρους Καραμανώλη. Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα για πρώτη φορά με την ονομασία Χολιανά το 1928 να προσαρτάται στην τότε κοινότητα Καρίτσης Δολόπων. Το 1940 καταργείται ενώ το 1961 ξαναναγνωρίζεται με την ονομασία Χολιανό και ανήκε στην επαρχία Ευρυτανίας. Το 1962 μετονομάζεται σε Πετρωτόν ενώ το 1974 υπάγεται στην επαρχία Καρδίτσης του νομού Καρδίτσης[4]. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης μαζί με την Καρίτσα, την Αγία Μαρίνα, τη Λογγά, το Μέγα Ρεύμα, την Αγία Παρασκευή και τη Ραφήνα αποτελούν την τοπική κοινότητα Καρίτσης Δολόπων που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Νεβρόπολης Αγράφων του δήμου Λίμνης Πλαστήρα και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει πληθυσμό 1 κάτοικο[5].

Τον οικισμό Πετρωτό Αργιθέας της Περιφερειακής ενότητας Καρδίτσας.

  1. «Δημοτική Ενότητα Νεβρόπολης Αγράφων». Δήμος Λίμνης Πλαστήρα. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2019. 
  2. «ΠΕΤΡΩΤΟ (Οικισμός) ΚΑΡΔΙΤΣΑ - GTP». www.gtp.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2019. 
  3. Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 49. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 146. 
  4. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2019. 
  5. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10611 (σελ. 137 του pdf)