Πετσοφάς
Συντεταγμένες: 35°11′13.4″N 26°16′43.4″E / 35.187056°N 26.278722°E
| Πετσοφάς | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Πετσοφάς είναι κορυφή στον δήμο Σητείας, στην ανατολική Κρήτη, στην οποία έχει ανακαλυφθεί μινωικό ιερό κορυφής. Ο Τζον Λίντον Μάιρς ανέσκαψε το 1903 το μινωικό ιερό, το οποίο χρονολογείται από την μεσομινωική περίοδο ΜΜΙ έως την υστερομινωική εποχή ΥΜ Ι (περίπου 2100-1460 π.Χ.). Βρίσκεται κοντά στον μινωικό οικισμό του Ρουσόλακκου.
Τοποθεσία και περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το ιερό κορυφής βρίσκεται σε υψόμετρο 231 μέτρων, βορειοανατολικά της ύψους 268 μέτρων ψηλότερο σημείο της κορυφογραμμής Πετσοφάς.[1] Ήταν γύρω στο 950 μέτρα νοτιοανατολικά του Ρουσόλακκου στον κάμπο του Παλαικάστρου και περίπου 800 μέτρα νοτιοδυτικά της παραλίας Μπονταλάκι στην ανατολική ακτή της Κρήτης στην Ανατολική Μεσόγειο. Πάνω στην κακοτράχαλη ασβεστολιθική κορυφογραμμή, με απότομες πλαγιές στη βόρεια πλευρά, σώζεται ένας γωνιακός τοίχος αναβαθμίδας, μήκους δύο και πέντε μέτρων από τη νότια γωνία. Μέσα σε αυτή την κατασκευή υπήρχε πλακόστρωτο δάπεδο από σχιστόλιθο και πάγκος.
Κατά τις ανασκαφές υπό τον John L. Myres, ανακαλύφθηκαν σημάδια καύσης που θα μπορούσαν να προέρχονται από τελετουργικές πυρκαγιές. Ο Μάιρς αναγνώρισε επίσης διαφορετικές φάσεις χρήσης του ιερού. Σε αυτόν ανάγεται και το όνομα «ιερό κορυφής».[2]
Τα πολυάριθμα ευρήματα ήταν αναθήματα, όπως ανασκάφηκαν αργότερα σε άλλα ιερά κορυφής. Αυτά ήταν ως επί το πλείστον αγαλματίδια από τερακότα σε μορφή αρσενικών και θηλυκών, όρθιων ή καθιστών μορφών, αλλά και διάφορα μέρη του σώματος που υποδηλώνουν θεραπευτική λατρεία και αντίγραφα ζώων. Μεταξύ των τελευταίων υπήρχαν βοοειδή, πρόβατα, σκύλοι, πουλιά (ίσως και περιστέρια), αγριόγιδα, κουνάβια και σκαθάρια ρινόκεροι.[3] Επίσης βρέθηκαν συναρμολογημένα λατρευτικά κέρατα από ασβεστοκονίαμα,[4] θραύσματα λίθινων αγγείων και λυχναριών, χάλκινα αναθηματικά μαχαίρια και δύο τεμάχια αγγείων σπονδών με επιγραφές σε Γραμμική Α.[5]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Monika Zacher (3 Φεβρουαρίου 2012). «Possible Minoan Crete Proto-Palatial Communications Infrastructure of Palaces and Peak Sanctuaries with Gavdos and Malaxa». minoer.net. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2018.
- ↑ Monika Zacher (3 Φεβρουαρίου 2012). «Gipfel- und Höhenheiligtümer». minoer.net. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ Angeliki Pilali-Papasteriou (1985). «Tierstatuetten als Votivgaben: Bergheiligtümer». Die bronzenen Tierfiguren aus Kreta. Prähistorische Bronzefunde. Μόναχο: Beck. σελ. 150–151. ISBN 9783406302411. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ «Σύνθετα ιερά κέρατα | Αρχαιολογικό Μουσείο Αγίου Νικολάου». odysseus.culture.gr. Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2024.
- ↑ Stefan Hiller (1977). Das minoische Kreta nach den Ausgrabungen des letzten Jahrzehnts. Sitzungsberichte der philosophisch-historischen Klasse. Βιέννη: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften. σελ. 168. ISBN 978-3-7001-0176-5.
