Πολιορκία της Κωνσταντινούπολης (674-678)
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Πολιορκία της Κωνσταντινούπολης | |||
|---|---|---|---|
| Αραβοβυζαντινοί πόλεμοι | |||
 | |||
| Χρονολογία | 674 - 678 | ||
| Τόπος | Κωνσταντινούπολη Θάλασσα του Μαρμαρά | ||
| Έκβαση | Νίκη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
Η πρώτη πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Άραβες διαδραματίστηκε το 674 και διήρκησε ως το 678.
Η εξέλιξη της πολιορκίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά την Ναυμαχία του Φοίνικα το 655 οι Άραβες άρχισαν να απειλούν το Βυζάντιο και από θαλάσσης. Από το 663 ξεκίνησαν ετήσιες εκστρατείες στην Μικρά Ασία λεηλατώντας και πυρπολώντας τα μέρη που διάβαιναν. Το 669 τα αραβικά στρατεύματα έφτασαν μέχρι την Χαλκηδόνα της Κωνσταντινούπολης, ενώ το 670 αραβικός στόλος διαχείμασε στη χερσόνησο της Κυζίκου. Αυτές οι επιτυχίες ενθάρρυναν τον χαλίφη Μωαβία Α' να καταστρώσει σχέδιο για να κυριεύσει την Πόλη. Το 672 τρεις αραβικοί στόλοι επέδραμαν στα παράλια της Μικράς Ασίας και κατέλαβαν την Σμύρνη, ενώ την επόμενη χρονιά καταλήφθηκε η Ρόδος, όπου εγκαταστάθηκε ισχυρή φρουρά, και η Ταρσός στην Κιλικία.
Ο Άραβες δεν προχώρησαν σε στενή πολιορκία της πόλης, αλλά προτίμησαν να διατηρούν ένα χαλαρό αποκλεισμό, σε συνδυασμό με περιοδικές επιθέσεις κατά των τειχών. Οι Βυζαντινοί όμως απέκρουαν τις επιθέσεις, ενώ με τη χρήση του υγρού πυρός διατηρούσαν τις θαλάσσιες οδούς ανεφοδιασμού ανοιχτές. Το χειμώνα οι Άραβες επέστρεψαν σην Κύζικο και ζήτησαν ενισχύσεις από την Συρία, ενώ άρχισαν να ξαναχτίζουν τον στόλο τους. Την επόμενη άνοιξη επιτέθηκαν ξανά, αλλά και πάλι δεν επέτυχαν το σκοπό τους. Επι πενταετίας επαναλάμβαναν το σκοπό τους χωρίς επιτυχία, μέχρι που το 678 έλυσαν την πολιορκία και αποχώρησαν. Μεγάλο μέρος του στόλου των Σαρακηνών κατά την επιστροφή του έπεσε θύμα των φθινοπωρινών καταιγίδων και καταστράφηκε μπροστά στις ακτές της Παμφυλίας.
Μετά την πολιορκία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο χαλίφης Μωαβίας υπέγραψε συμφωνία το 679 με τον Κωνσταντίνο. Οι όροι της συνθήκης ήταν να αφήσει ελεύθερα τα νησιά του Αιγαίου και να πληρώσει ετήσιο φόρο πενήντα σκλάβων, 50 ίππων και 3.000 οκάδες χρυσό.
Αποτίμιση της πολιορκίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι Βυζαντινοί απέτρεψαν την κυρίευση της Κωνσταντινούπολης, και την κατάλυση του Βυζαντίου. Το Βυζάντιο απέκρουσε αποτελεσματικά και για πρώτη φορά την διείσδυση των Αράβων στην Ευρώπη.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- James Howard-Johnston: Witnesses to a World Crisis. Historians and Histories of the Middle East in the Seventh Century. Oxford University Press, Oxford u. a. 2010, ISBN 978-0-19-920859-3, S. 302–304.
- Ralph-Johannes Lilie: Die byzantinische Reaktion auf die Ausbreitung der Araber. Studien zur Strukturwandlung des byzantinischen Staates im 7. und 8. Jahrhundert. Institut für Byzantinistik, München 1976 (Miscellanea Byzantina Monacensia 22, ISSN 0076-9347), (Zugleich: München, Univ., Diss., 1975).