Πολιόχνη IV (ερυθρή περίοδος)
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Ερυθρή περίοδος της Πολιόχνης, της προϊστορικής πόλης που ανακαλύφθηκε στην ανατολική Λήμνο, κοντά στο χωριό Καμίνια, αντιστοιχεί στην περίοδο 2600-2400 π.Χ. σύμφωνα με τη χρονολόγηση της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών.
Αρχαιολογικές πληροφορίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Την εποχή αυτή η πόλη επεκτάθηκε σε όλη τη δυτική πλευρά του λόφου, δείγμα της οικονομικής ευρωστίας των κατοίκων της. Ανάλογα επεκτείνεται και το τείχος, το οποίο ενισχύεται με ημικυκλικούς προμαχώνες. Η τεχνική των κατασκευών βελτιώθηκε, αλλά η αισθητική τους άρχισε να παρακμάζει, αφού η ευμάρεια των κατοίκων τους επιτρέπει να εισάγουν, παρά να κατασκευάζουν σκεύη. Η διακόσμηση των κεραμικών είναι πιο απλή και η παραγωγή τους πιο μαζική. Υπάρχει πιο έντονη επιρροή των πρωτοελλαδικών πολιτιστικών κέντρων και είναι διαπιστωμένη επικοινωνία με την Κρήτη, τις Κυκλάδες, τη Βοιωτία και τη Θεσσαλία.
Η κατεργασία του χαλκού έχει βελτιωθεί, αφού βρέθηκαν χάλκινα μαχαιρίδια, σμίλες, καρφιά με κεφάλι, άγκιστρα και κυρίως καλούπια κατασκευής εργαλείων με την πρωτοποριακή μέθοδο του λιωμένου κεριού. Για πρώτη φορά βρέθηκαν πέτρινα υνιά από αλέτρι, κάτι που σημαίνει ότι καλλιεργούσαν τη γη συστηματικά.
Το εμπόριο γίνεται πια πιο οργανωμένα, όπως μαρτυρούν οι πήλινες και οι χάλκινες σφραγίδες με τις οποίες σημαδεύουν τα εμπορεύματα. Επίσης, υπάρχουν σταθμά από αιματίτη, με τα οποία ζυγίζουν τα αγαθά. Τα σταθμά είναι εισαγόμενα από τη Μικρασία και το Νότιο Αιγαίο. Αυτό σημαίνει ότι ήταν πρότυπα σταθμά και υπήρχαν προφανώς και τοπικά λίθινα ισοβαρή αντίγραφά τους.
Η ύπαρξη εισαγόμενων και πρότυπων σταθμών, υποδηλώνει ότι ήδη από την 3η χιλιετία π.Χ. είχε διαπιστωθεί η ανάγκη εφαρμογής κοινού μετρικού συστήματος ανάμεσα στις διάφορες πόλεις, για να διευκολύνονται οι συναλλαγές. Ή ότι οι έμποροι της Πολιόχνης όφειλαν να γνωρίζουν τα μετρικά συστήματα των άλλων πόλεων με τις οποίες είχαν εμπορικές συναλλαγές.
Την εποχή αυτή η κοινωνία της πόλης φαίνεται πως έχει αλλάξει οργάνωση και δημιουργούνται οικονομικές τάξεις. Το Βουλευτήριο είναι πλέον σε αχρηστία, ενώ τη θέση των σχεδόν ομοιόμορφων κατοικιών των προηγούμενων περιόδων παίρνουν μεγάλες οικοδομές, αρχοντικά, με επικεφαλής τα λεγόμενα "Μέγαρα", τα οποία είτε ανήκουν σε άρχοντες της πόλης είτε έχουν δημόσιο χαρακτήρα, διότι ξανακατασκευάζονται μεταγενέστερα. Επίσης, υπάρχουν πολλά όπλα, που μας αποκαλύπτουν μια στρατοκρατούμενη κοινωνία.
Η Ερυθρή Πολιόχνη επλήγη από πυρκαγιά δυο φορές. Η δεύτερη μάλιστα σηματοδοτεί το τέλος αυτής της εποχής και την έναρξη της επόμενης, της λεγόμενης Κίτρινης.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «Η πόλη της Πολιόχνης», Υπουργείο Πολιτισμού, 1987.
- «Η Πολιόχνη και η Πρώιμη Εποχή του Χαλκού στο Βόρειο Αιγαίο - Poliochni e l’ Antica Eta del Bronzo nell’ Egeo Settentrionale», Πρακτικά Διεθνούς Συνεδρίου, Αθήνα 22-25 Απριλίου 1996, Scuola Archeologica Italiana di Atene, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα 1997.
- Θ. Μπελίτσου, Η Λήμνος και τα χωριά της, 1994.
- Θ. Μπελίτσου, Τα Καμίνια της Λήμνου, 2004.