Πυγμαίος ιπποπόταμος
Ο πυγμαίος ιπποπόταμος (Choeropsis liberiensis) είναι ένα μικρόσωμο ενδημικό είδος ιπποπόταμου που συναντάται στα δάση και τους βάλτους της Δυτικής Αφρικής, κυρίως στη Λιβερία, με μικρούς πληθυσμούς στη Σιέρα Λεόνε, τη Γουινέα και την Ακτή του Ελεφαντοστού. Το είδος του έχει εξαλειφθεί από τη Νιγηρία.[1]
Γενικά χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο πυγμαίος ιπποπόταμος έχει την ίδια γενική μορφή με τον κοινό ιπποπόταμο. Έχει βαρύ σκελετό, με τέσσερα άκαμπτα πόδια και τέσσερα δάχτυλα σε κάθε πόδι. Ωστόσο, ο πυγμαίος έχει μόνο το μισό ύψος από τον ιπποπόταμο και ζυγίζει λιγότερο από το 1/4 του μεγαλύτερου ξαδέλφου του. Οι ενήλικοι πυγμαίοι ιπποπόταμοι έχουν ύψος περίπου 75–100 εκατοστά στον ώμο, μήκος 150–175 εκατοστά και βάρος 180–275 κιλά.[2] Η διάρκεια ζωής τους στην αιχμαλωσία κυμαίνεται από 30 έως 55 χρόνια, αν και είναι απίθανο να ζήσουν τόσο πολύ στην άγρια φύση.
| Πυγμαίος ιπποπόταμος | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||
|
Συμπεριφορά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η συμπεριφορά του πυγμαίου ιπποπόταμου διαφέρει από τον κοινό ιπποπόταμο με πολλούς τρόπους. Μεγάλο μέρος της συμπεριφοράς του μοιάζει περισσότερο με αυτό ενός τάπιρου, αποτέλεσμα της συγκλίνουσας εξέλιξης. Ενώ οι κοινοί ιπποπόταμοι ζουν σε αγέλες, οι πυγμαίοι ιπποπόταμοι ζουν είτε μόνοι είτε σε μικρές ομάδες, συνήθως σε ζευγάρια ή μια μητέρα με το μικρό της. Όταν συναντιούνται, οι πυγμαίοι ιπποπόταμοι τείνουν να αγνοούν ο ένας τον άλλον αντί να τσακώνονται.
Το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας το περνούν κρυμμένοι σε ποτάμια. Ξεκουράζονται στο ίδιο μέρος για αρκετές συνεχόμενες ημέρες, πριν μετακομίσουν σε νέα περιοχή. Μερικοί πυγμαίοι ιπποπόταμοι χρησιμοποιούν κρησφύγετα ή λαγούμια που σχηματίζονται στις όχθες ποταμών. Είναι άγνωστο εάν οι πυγμαίοι ιπποπόταμοι βοηθούν στη δημιουργία αυτών των κρησφύγετων και πόσο συνηθισμένο είναι να τα χρησιμοποιούν.
Διατροφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όπως ο κοινός ιπποπόταμος, ο πυγμαίος ιπποπόταμος βγαίνει από το νερό το σούρουπο για να τραφεί. Ακολουθεί μονοπάτια θηραμάτων για να ταξιδέψει μέσα από πυκνή δασική βλάστηση και τα σηματοδοτεί κουνώντας έντονα την ουρά του ενώ αφοδεύει για να απλώσει περαιτέρω τα περιττώματά του. Ο πυγμαίος ιπποπόταμος ξοδεύει περίπου έξι ώρες την ημέρα αναζητώντας τροφή.[3]
Οι πυγμαίοι ιπποπόταμοι είναι φυτοφάγοι. Δεν τρώνε υδρόβια βλάστηση και σπάνια τρώνε γρασίδι γιατί είναι ασυνήθιστο στα πυκνά δάση που κατοικούν. Ο κύριος όγκος της διατροφής ενός πυγμαίου ιπποπόταμου αποτελείται από βότανα, φτέρες, πλατύφυλλα φυτά, ποώδεις βλαστούς, βλαστούς, φασκόμηλο και φρούτα του δάσους που έχουν πέσει στο έδαφος.[4] Έχει παρατηρηθεί ότι οι πυγμαίοι ιπποπόταμοι τρώνε μεγάλη ποικιλία των διαθέσιμων φυτών και αυτή η διατροφή είναι υψηλότερης ποιότητας από τη διατροφή του κοινού ιπποπόταμου.[3]
Αναπαραγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ποτέ δεν έχει διεξαχθεί μελέτη της συμπεριφοράς αναπαραγωγής στη φύση. Οι τεχνητές συνθήκες αιχμαλωσίας μπορεί να κάνουν την παρατηρούμενη συμπεριφορά των πυγμαίων ιπποπόταμων στους ζωολογικούς κήπους να διαφέρει από τις φυσικές συνθήκες. Η σεξουαλική ωριμότητα για τον πυγμαίο ιπποπόταμο εμφανίζεται μεταξύ τριών και πέντε ετών. Η μικρότερη αναφερόμενη ηλικία για τον τοκετό ήταν για ένα πυγμαίο ιπποπόταμο στο ζωολογικό κήπο της Βασιλείας, στην Ελβετία, ο οποίος γέννησε ένα μικρό στα τρία χρόνια και τρεις μήνες.[3] Ο κύκλος του οίστρου ενός θηλυκού πυγμαίου ιπποπόταμου διαρκεί κατά μέσο όρο 35,5 ημέρες, με τον ίδιο τον οίστρο να διαρκεί μεταξύ 24 και 48 ωρών.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (SRLI), Ben Collen; Chris Ransom (Zoological Society of London (ZSL)); Robinson, Philip (2015-02-23). «IUCN Red List of Threatened Species: Choeropsis liberiensis». IUCN Red List of Threatened Species. https://www.iucnredlist.org/species/10032/18567171.
- ↑ Macdonald, D. (2001). The New Encyclopedia of Mammals. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0198508236.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Eltringham, Stewart Keith (1999). The hippos: natural history and conservation. London: Academic Press. ISBN 978-0-85661-131-5.
- ↑ Fredrickson, Daniel. «Madagascan pygmy hippopotamus (Hexaprotodon liberiensis)». Animal Diversity Web.