Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πυρκαγιές στον Νομό Καβάλας (1985)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πυρκαγιές στον Νομό Καβάλας (Καβάλα, Θάσος)
Ημερομηνία12 - 22 Αυγούστου 1985
Τοποθεσία Νομός Καβάλας
Συντεταγμένες40°58'20"N 24°34'48"E
ΤύποςΠυρκαγιές
Θάνατοι6

Οι πυρκαγιές στον Νομό Καβάλας το 1985 θεωρούνται μεταξύ των πιο καταστροφικών γεγονότων στην ιστορία του νομού. Η αρχή έγινε στις 12 Αυγούστου 1985 κοντά στο Παληό. Στην περιοχή της Καβάλας και συγκεκριμένα στα ανατολικά, πολλές πηγές αναφέρουν πως η έναρξη έγινε είτε στο Χαλκερό στον ΧΥΤΑ από αναζωπύρωση έξι εστιών. Το μέτωπο κατευθύνεται προς τον Άγιο Τρύφωνα και το Περιγιάλι ενώ μικρότερο προς την Άσπρη Άμμο όπου οδηγεί στην εκκένωση αποθήκης πυρομαχικών 5.800 κιλών εκρηκτικών και συνεχίζοντας προς το κάμπινγκ Ειρήνη ενώ μία εστία κατευθύνθηκε προς την Άνω Λεύκη καίγοντας επτά σπίτια.

Λιγότερες πηγές αναφέρουν ότι ξεκίνησε είτε στην Λεύκη, είτε από τα βορειοδυτικά, μεταξύ των περιοχών τους Χαλκερού και της Παλαιάς Καβάλας, όπου οι δασικές εκτάσεις ήταν πολύ μεγάλες. Σε ανύποπτο χρόνο προς τα ξημερώματα της 15 Αυγούστου η φωτιά φθάνε προς την περιοχή της Δεξαμενής και του Αγίου Σίλα με το, εν ενεργεία ακόμη τότε, Σανατόριο να εκκενώνεται. Στις 22:20 ο υποσταθμός της ΔΕΗ στην περιοχή του Περιγιαλίου υπέστη βαριά βλάβη με αποτέλεσμα ολόκληρη η πόλη να μείνει χωρίς ρεύμα και αμέσως να κηρύσσεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Μέσα στην ημέρα ξεσπούν ταυτόχρονα εστίες στον Άγιο Ανδρέα, στη Λιμνιά και στο Ελαφοχώρι. Κάηκαν ελαιόδεντρα, πεύκα και θάμνοι συνολικά 10.000 στρεμμάτων τεχνητού δάσους, που είχαν δημιουργηθεί κατά τη δεκαετία του 1910 και ολοκληρώθηκαν το 1980.[1][2] Αμέσως επιστρατεύονται τέσσερα πυροσβεστικά αεροσκάφη και εκατόν πενήντα εθελοντές από την Ελευθερούπολη.

Ο Τύπος της εποχής αναφέρει ότι στις 15 Αυγούστου οι κάτοικοι είχαν εγκαταλείψει την πόλη, ενώ οι σειρήνες στο Δημαρχείο είχαν ηχήσει για πρώτη φορά μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Πέραν τούτου, η φωτιά στη Θάσο είχε επίσης οδηγήσει 20.000 τουρίστες και 7.000 μόνιμους κατοίκους να μεταφερθούν ακτοπλοϊκώς στην Καβάλα, ενώ επίσης 200 τουρίστες αποπειράθηκαν να κολυμπήσουν στην Καβάλα, μη γνωρίζοντας ότι η απόσταση ήταν 17 μίλια. Τελικά περισυνελέγησαν από σκάφη.[3].

Στις 14 Αυγούστου ξεσπά πυρκαγιά στο νότιο τμήμα της Θάσου, στα Κοίνυρα. Γρήγορα η πυρκαγιά, λόγω των θυελλωδών ανέμων που έπνεαν, κατευθυ΄νθηκε προς την Σκάλα Ποταμιάς, την Σκάλα Παναγίας, τον Ποτό, το Πευκάρι, τα Λιμενάρια και τις Μαριές. Συνολικά αποτεφρώθηκαν όπου118.000 στρέμματα δασικής έκτασης και θάμνων, ενώ υπήρξαν και πέντε θύματα με δύο αγνοουμένους.[4] Κάηκαν επίσης 2000 κυψέλες, 1800 αιγοπρόβατα και πάνω από εκατό κατοικίες.

Σύμφωνα με πηγές, υπήρξε κινητοποίηση από την τοπική διοίκηση και από τους πολίτες για τη μερική αναδάσωση του τόπου, καλύπτοντας από τα 100.000 μονάχα τα 24.420 στρέμματα, αφήνοντας τη φύση να συνεχίσει το έργο της. Μέχρι σήμερα, όλοι οι τόποι που επλήγησαν τότε στην Καβάλα, έχουν επανέλθει σε φυσιολογικούς ρυθμούς του 1985, επιτρέποντας έτσι την επιστροφή της χλωρίδας και πανίδας.[5]

  1. «Ο καυτός μήνας Αύγουστος». Blog του Νίκου Νικητίδη. 6 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2017. 
  2. «30 χρόνια απο την μεγάλη πυρκαγιά του 1985». Kavala-Portal. 16 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2017. [νεκρός σύνδεσμος]
  3. «Αποκαίδια σαν άλλοτε». Το Βήμα. 27 Αυγούστου 2006. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2017. 
  4. «Η μεγάλη πυρκαγιά του 1985 στην Καβάλα και στην Θάσο, μέσα από τις εφημερίδες της εποχής». Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2024. 
  5. «15 Αυγούστου- Η «μαύρη ημέρα» της Καβάλας και του δάσους της (βίντεο)». Kavala Press. 15 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2017.