Πόνος (μυθολογία)
Πόνος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Πόνος (Αρχαία Ελληνικά) |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Γονείς | Έρις |
Αδέλφια | Άλγος Όρκος Λήθη Λιμός |
Ο Πόνος είναι η προσωποποίηση της κακουχίας και του μόχθου. Στο επικό ποίημα του Ησιόδου, με τίτλο Η Ασπίδα του Ηρακλή, ο Πόνος ήταν μία από τις πολλές μορφές που απεικονίζονται στην ασπίδα του Ηρακλή.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αναφορά του Ησίοδου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύμφωνα με την Θεογονία του Ησιόδου, ο Πόνος ήταν ο μοχθηρός γιος της Έριδας, κόρη της Νυκτός.[1] Μεταξύ των αδελφών του ήταν οι: Λήθη, Λόγοι, Ψευδέα, Όρκος, Νίκεια, Αμφιλογίαι, Ανδροκτασίαι, Υσμίναι, Μάχαι, Δυσνομία, Λιμός, Αλγεία και Άτη.
Αναφορά του Κικέρωνα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σε μερικές αναφορές, ο Πόνος ήταν γιος των αρχέγονων θεοτήτων, της Νύκτας και του Έρεβο. Ήταν αδελφός πολλών δαιμόνων.[2]
Φιλοσοφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι οπαδοί του κινήματος του κυνισμού προωθούν μια ζωή στα πρότυπα του πόνου. Για τους οπαδός του κυνισμού, αυτό δεν φαίνεται να σημαίνει πραγματική σωματική εργασία. Ο Διογένης της Σινώπης, για παράδειγμα, ζούσε από την και όχι από την χειρωνακτική εργασία. Αντίθετα, σημαίνει σκόπιμα την επιλογή μιας σκληρής ζωής-για παράδειγμα, φορώντας λεπτό μανδύα και περπατώντας ξυπόλητα το χειμώνα.[3]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Hesiod, Theogony 226
- ↑ Cicero, De Natura Deorum 3.17
- ↑ Adamson, Peter (2015). Philosophy in the Hellenistic and Roman Worlds (στα Αγγλικά). Oxford University Press. σελ. 14. ISBN 978-0-19-872802-3.