Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πόπλιος Ορδεώνιος Λολλιανός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πόπλιος Ορδεώνιος Λολλιανός
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος2ος αιώνας
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςαρχαία ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταρήτορας
Περίοδος ακμής2ος αιώνας

Ο Πόπλιος Ὁρδεώνιος Λολλιανός (Λατινικά: Publius Hordeonius Lollianus)[1] (2ος αι.) ήταν Έλληνας σοφιστής, ρήτορας και πολιτικός των Αθηνών από την Έφεσο, που έζησε επί Αδριανού και Αντωνίνου Πίου.

Αναφέρεται απλά ως Λολλιανός από το Φιλόστρατο[2] και τη Σούδα,[3] αλλά μια αθηναϊκή επιγραφή, που χρονολογείται περίπου από το έτος 142, δίνει το πλήρες όνομά του: Πόπλιος Ὁρδεώνιος Λολλιανός.[4] Ο Λολλιανός καταγόταν από την Έφεσο, και έλαβε την εκπαίδευσή του στη σχολή του Ισαίου Ασσυρίου.[3] Σύμφωνα με το Φιλόστρατο, ήταν ο πρώτος που διορίστηκε από το κράτος έμμισθος διδάκτωρ σοφιστικής στην Αθήνα, («Λολλιανός δε ό Εφέσιος προύστη μεν τού Αθήνησι θρόνου πρώτος»). Επίσης διορίστηκε «έπί των οπλών στρατηγός», ένα πολιτικό αξίωμα, το οποίο, κατά την αυτοκρατορική περίοδο των Αθηνών, σήμαινε πως ήταν υπεύθηνος για τα τρόφιμα της πόλης και της αγοράς σίτου.[5] Η φιλελεύθερη στάση του στην άσκηση των καθηκόντων του κατά τη διάρκεια ενός λιμού, καταγράφεται μετά επαίνου από το Φιλόστρατο.[2] Δύο αγάλματά του στήθηκαν στην Αθήνα, ένα στην αγορά, και το άλλο σε ένα μικρό άλσος, το οποίο λέγεται ότι φύτευσε ο ίδιος.

Ως ρήτορας, ο Λολλιανός διακρίνεται για τη δεξιοτεχνία με την οποία παρουσίαζε τις αποδείξεις, και από τον πλούτο του λόγου του. Ήταν ιδιαίτερα ικανός στις αυτοσχέδιες ομιλίες, και έδωσε στους μαθητές του συστηματική εκπαίδευση στη ρητορική, για την οποία έγραψε πολλά έργα, τα οποία έχουν όλα χαθεί, αλλά αναφέρονται συχνά από τους σχολιαστές στον Ερμογένη, ο οποίος μάλλον έκανε μεγάλη χρήση τους.[6]*

  1. IG Η2 4211
  2. 2,0 2,1 Φιλόστρατος, Βίοι Σοφιστών
  3. 3,0 3,1 Σούδα, Λολλιανός[νεκρός σύνδεσμος] ("Lollianus." Suda On Line. Tr. David Whitehead on 12 September 2001@06:08:17.)
  4. Ι. Avotins, The Holders of the Chairs of Rhetoric at Athens. Harvard studies in classical philology, (1972),
  5. Watt, Edward, (2008), City and School in Late Antique Athens and Alexandria, σελίδα 29.
  6. Smith, William, A Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, εκδ. (1870).