Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πύλη των Λεόντων (Ιερουσαλήμ)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πύλη των Λεόντων (της Ιερουσαλήμ)
Χάρτης
Είδοςπύλη της πόλης, αρχιτεκτονική κατασκευή και αξιοθέατο
Αρχιτεκτονικήισλαμική αρχιτεκτονική
Γεωγραφικές συντεταγμένες31°46′51″N 35°14′13″E
Διοικητική υπαγωγήΙερουσαλήμ
ΤοποθεσίαΠαλαιά Πόλη Ιεροσολύμων
ΧώραΙσραήλ
Έναρξη κατασκευής1538
Ολοκλήρωση1539
Ύψος4 μέτρα
ΧρηματοδότηςΣουλεϊμάν Α΄ ο Μεγαλοπρεπής
Commons page Πολυμέσα

Η Πύλη των Λεόντων (εβραϊκά: שער האריות‎‎ Sha'ar ha-Arayot, αραβικά: باب الأسباط‎‎), επίσης Πύλη του Αγίου Στεφάνου ή Πύλη των Προβάτων, είναι μία από τις Πύλες της Παλιάς Πόλης της Ιερουσαλήμ. Είναι η ανατολική πύλη από τις επτά ανοικτές πύλες στα τείχη της Παλαιάς Πόλης.

Η έναρξη του παραδοσιακού χριστιανικού εορτασμού της τελευταίας πορείας του Ιησού από τη φυλακή στη σταύρωση, η Οδός του Μαρτυρίου (Via Dolorosa), ξεκινά από την Πύλη των Λεόντων. Στον τοίχο επάνω από την πύλη είναι σκαλισμένα τέσσερα λιοντάρια, δύο στα αριστερά και δύο στα δεξιά. Ο Σουλεϊμάν Α΄ ο μεγαλοπρεπής έφτιαξε το ανάγλυφο αυτό, για να εορτάσει τη νίκη των Οθωμανών επί των Μαμελούκων το 1517. Ο θρύλος λέει ότι ο προκάτοχος τού Σουλεϊμάν Σελίμ Α', ο οποίος σχεδίαζε να ισοπεδώσει την πόλη, ονειρεύτηκε λιοντάρια που επρόκειτο να τον φάνε. Γλίτωσε μόνο αφού υποσχέθηκε να προστατεύσει την πόλη κτίζοντας ένα τείχος γύρω της. Αυτό οδήγησε στο να γίνει το λιοντάρι το εραλδικό σύμβολο της Ιερουσαλήμ.

Ο ιστορικός Μοσέ Σαρόν σημειώνει την ομοιότητα των γλυπτών λιονταριών με παρόμοια ζεύγη στο Jisr Jindas και στο Κασρ αλ Μπάσα στη Γάζα. Αυτά τα ζεύγη αντιπροσωπεύουν τον ίδιο σουλτάνο: τον Μπαϊμπάρς. Ο Σαρόν εκτιμά ότι όλα χρονολογούνται περίπου στο 1273[1]

Η πύλη είναι μέρος των σωζόμενων τειχών της πόλης, που κτίστηκαν από τον Οθωμανό σουλτάνο Σουλεϊμάν Α΄ το 1538. Τα τείχη εκτείνονται για περίπου 4,5 χιλμ. και ανεβαίνουν σε ύψος 5-15 μ., με πάχος 3 μ.. Όλα μαζί τα τείχη της Παλαιάς Πόλης περιέχουν 43 πύργους επιτήρησης και 11 πύλες, επτά από τις οποίες είναι επί του παρόντος ανοικτές.


Βιβλιογραφικές αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Sharon, 2009, p. 58 and pl.6.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]