Ράγι Θεσπρωτίας
Συντεταγμένες: 39°34′18″N 20°14′30″E / 39.57167°N 20.24167°E
| Ράγι Θεσπρωτίας | |
|---|---|
  Ράγι Θεσπρωτίας | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Φιλιατών |
| Γεωγραφική υπαγωγή | Ήπειρος |
| Πληθυσμός | 114 (2021) |
| Ταχ. κωδ. | 46100 |
Το Ράγι[1] ή Ράγιο[2] (γνωστό και ως Ράι[3]) είναι χωριό του δήμου Φιλιατών στον νομό Θεσπρωτίας της Ηπείρου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 151 κατοίκους[4].
Γενικά και ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βρίσκεται 13 χλμ. βόρεια της Ηγουμενίτσας σε υψόμετρο 50 μέτρων. Σύμφωνα με την τελευταία διοικητική διαίρεση (Σχέδιο Καλλικράτης) αποτελεί έδρα τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας Σαγιάδας, του δήμου Φιλιατών. Την ύστερη περίοδο της Τουρκοκρατίας, υπαγόταν στον καζά Μαργαριτίου. Σύμφωνα με οθωμανική στατιστική του 1895 είχε 59 κατοίκους και ήταν γνωστό ως Χατζή-Κασίμη[5].
Μετά την υπαγωγή του στο ελληνικό κράτος, το Ράγιο έγινε το 1935 έδρα ομώνυμης κοινότητας που περιλάμβανε και το Τσιφλίκι Ράγιο, οικισμό που καταργήθηκε το 1940[6]. Κατά τις παραμονές του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, το χωριό είχε πληθυσμό 178 κατοίκων (μεταξύ των οποίων και τρεις Τσάμηδες)[1], ενώ κατά τη διάρκεια της Κατοχής, μεγάλο μέρος των αγροτικών εκτάσεων του χωριού καταπατήθηκε από Τσάμηδες δοσίλογους του γειτονικού Παραπόταμου[7]. Μεταπολεμικά, το Ράγιο υπήχθη το 1997 στον καποδιστριακό δήμο Σαγιάδας και από το 2011 ανήκει στον δήμο Φιλιατών. Στο χωριό γεννήθηκε ο επιχειρηματίας και πανεπιστημιακός Βασίλειος Νάσης[8].
Εκκλησιαστικά υπάγεται στη Μητρόπολη Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας[9]. Πλησίον του χωριού βρίσκεται η ιστορική Μονή Ραγίου, αφιερωμένη στη Κοίμηση της Θεοτόκου[3][10].
Απογραφές πληθυσμού
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Απογραφή | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 178[1] | 204[11] | 222[12] | 166[13] | 174[12] | 159[14] | 161[14] | 151[4] |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Γκότοβος, Αθανάσιος (2016). Τσαμουριά. Ταυτότητες στην κατοχική Θεσπρωτία και ο ρόλος της μουσουλμανικής μειονότητας. Αθήνα: Εναλλακτικές Εκδόσεις. σελ. 92.
- ↑ «Ράγιο». filiates.gr. Δήμος Φιλιατών. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ 3,0 3,1 Πασιάκος, Μιχάλης, επιμ. (1998). Θεσπρωτία. Η πρώτη Ελλάδα. Σαγιάδα Θεσπρωτίας: Εκπολιτιστικός Σύλλογος Σαγιάδας. σελ. 98.
- ↑ 4,0 4,1 «Πόσοι κατοικούμε στην Ήπειρο - Όλη η απογραφή του 2011». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ Κοκολάκης, Μιχάλης (2003). «Η τουρκική στατιστική της Ηπείρου στο Σαλναμέ του 1895». Στο: Παναγιωτόπουλος, Βασίλης, επιμ. Πληθυσμοί και οικισμοί του ελληνικού χώρου. Ιστορικά μελετήματα (PDF). Αθήνα: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών/Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. σελ. 312.
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Ο.Τ.Α. - Κοινότητα Ραγίου». eetaa.gr. ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ Spiros Tsoutsoumpis, Violence, resistance and collaboration in a Greek borderland: the case of the Muslim Chams of Epirus, Qualestoria, n. 2, dicembre 2015, σελ. 127.
- ↑ Αγιαννίδης, Παύλος Ηλ. (22 Απριλίου 2018). «Ο Μπίλι από την Ηπειρο που κάνει θαύματα στις ΗΠΑ». protagon.gr. Protagon. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2024.
- ↑ «Ράγιο». imparamythias.gr. Ιερά Μητρόπολις Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ Τσόγκας, Γεώργιος (2009). Η Σαγιάδα. Η Ιστορική της πορεία, γραπτές μαρτυρίες και αφηγήσεις. Αθήνα: Εκδόσεις Δωδώνη. σελ. 28.
- ↑ Βασίλειον της Ελλάδος, Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951, Εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις, 1955, σελ. 78.
- ↑ 12,0 12,1 Σταματελάτος, Μιχαήλ· Βάμβα-Σταματελάτου, Φωτεινή (2001). Επίτομο Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδος. Αθήνα: Ερμής. σελ. 659.
- ↑ Ελληνική Δημοκρατία, Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος,Αποτέλεσμα απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 14ης Μαρτίου 1971, Αθήναι 1980, τόμος I, σελ. 117.
- ↑ 14,0 14,1 «Απογραφές 1991 και 2001». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2006. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Laousse Britannica" τομ.51ος, σελ.209.