Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ράινερ Μαρία Ρίλκε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|26|12|2024}}


Ράινερ Μαρία Ρίλκε
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Rainer Maria Rilke (Γερμανικά)
Προφορά
Γέννηση4  Δεκεμβρίου 1875[1][2][3]
Πράγα[4][5][6]
Θάνατος29  Δεκεμβρίου 1926[7][5][8]
Μοντρέ[6]
Αιτία θανάτουλευχαιμία
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςRaron[9]
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Αυστρία
Αυστροουγγαρία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓερμανικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Γερμανικά[10][11][12]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Καρλ Φέρντιναντ (από 1895)[13]
Πανεπιστήμιο του Μονάχου (από 1896)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας[6][14][15]
ποιητής[14]
θεατρικός συγγραφέας[14]
μεταφραστής
μυθιστοριογράφος
Αξιοσημείωτο έργοDie Aufzeichnungen des Malte Laurids Brigge
Duino Elegies
Sonnets to Orpheus
Worpswede
The carousel
Περίοδος ακμής1894 - 1925
Οικογένεια
ΣύζυγοςClara Westhoff (από 1901)[16][17][18]
Nimet Eloui
ΣύντροφοςΚλερ Γκολ
Μπαλαντίν Κλοσόφσκα
Λου Αντρέας-Σαλομέ
Nimet Eloui
ΤέκναRuth Sieber-Rilke
ΣυγγενείςJaroslav von Rilke (θείος)
Ιστότοπος
rilke.de
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ράινερ Μαρία Ρίλκε (γερμανικά: Rainer Maria Rilke, 4 Δεκεμβρίου 1875 - 29 Δεκεμβρίου 1926) ήταν λυρικός ποιητής και πεζογράφος του 20ού αιώνα. Οι εικόνες του εστιάζονται στη δυσκολία της κοινωνίας σε μια εποχή δυσπιστίας, μοναξιάς, και βαθιάς ανησυχίας - θέματα που τον τοποθετούν ως ποιητή μεταξύ της παραδοσιακής και νεότερης ποίησης. Τα γνωστότερα έργα του είναι Το βιβλίο των ωρών, τα Σονέτα στον Ορφέα και οι Ελεγείες του Ντουίνο. Έγραψε επίσης περισσότερα από 400 ποιήματα στα γαλλικά, που τα αφιέρωσε στην πατρίδα επιλογής του, το καντόνι Βαλέ (Valais) στην Ελβετία.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καταγόταν από γερμανική οικογένεια και γεννήθηκε ως René Karl Wilhelm Johann Josef Maria Rilke στην Πράγα. Τα παιδικά του χρόνια χαρακτηρίστηκαν από ανησυχία. Έζησε σε μια ταραγμένη εποχή τα χρόνια της νεότητάς του - θρησκευτικές διαμάχες, ηθική κατάπτωση, παγκόσμια αναστάτωση. Οι πρώτες αυτές παιδικές μνήμες ήταν και το πρώτο υλικό για το κατοπινό έργο του. Ήταν ακόμη η αιτία που τον έσπρωξε να περιπλανηθεί σ' όλη σχεδόν την Ευρώπη, από την Ιταλία και Γαλλία έως τη Ρωσία.

Ο πατέρας του, Γιόζεφ Ρίλκε (Josef Rilke, 1838-1906), έγινε ανώτερος υπάλληλος στους σιδηροδρόμους μετά από μια ανεπιτυχή στρατιωτική σταδιοδρομία. Η μητέρα του, Σοφία ("Φία") Εντς (1851-1931), καταγόταν από μια ευκατάστατη οικογένεια βιομηχάνων της Πράγας, τους Entz-Kinzelbergers, οι οποίοι κατοικούσαν σε ένα μέγαρο στην οδό Χέρεν Γκάσε (Panská) 8, όπου ο μικρός Ρενέ μεγάλωσε. Ο γάμος των γονέων του έγινε το 1884. Η σχέση μεταξύ της Φία και του μοναδικού γιου της βαρυνόταν από το παρατεταμένο πένθος της για τη μεγαλύτερη κόρη της. Οι γονείς του τον πίεσαν να ακολουθήσει σταδιοδρομία στρατιωτική. Φοίτησε στη Στρατιωτική Σχολή του Ζανκτ Πλέτεν (Sankt Ploeten) της Αυστρίας για μια πενταετία (1886 - 1891), και εγκατέλειψε λόγω ασθένειας. Το 1895 άρχισε να φοιτά στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου στην Πράγα, όπου σπούδασε γερμανική λογοτεχνία, ιστορία της τέχνης και φιλοσοφία. Το 1896 εγκαταστάθηκε στο Μόναχο.

Το 1892 άρχισε να συμμετέχει σε φιλολογικούς κύκλους της Πράγας. Την εποχή αυτή χρονολογούνται και οι πρώτες ποιητικές συλλογές του. Επηρεάστηκε από τo ύφος του Δανού ποιητή Γενς Πέτερ Γιάκομπσεν (Jacobsen, 1847 - 1885) και του Βέλγου δραματουργού Μωρίς Μέτερλινκ (Maeterlinck, 1862 - 1949), από το χριστιανικό υπαρξισμό του Σαίρεν Κίρκεγκωρ (Kierkegaard, 1813 - 1855), τον Ωγκύστ Ροντέν και την ψυχανάλυση του Σίγκμουντ Φρόυντ και μαζί με τον Αυστριακό ποιητή και δραματουργό Ούγκο φον Χόφμανσταλ και τον λυρικό Γερμανό ποιητή Στέφαν Γκεόργκε αποτελούν την τριάδα της νεωτεριστικής ποίησης στην Κεντρική Ευρώπη. Ιδιαίτερα όμως ο γαλλικός ιμπρεσιονισμός στη ζωγραφική και ο συμβολισμός στην ποίηση διαμόρφωσαν το στίχο του.

Ο Ράινερ Μαρία Ρίλκε σε σκίτσο του Έμιλ Όρλικ (Emil Orlik) το 1917

Το 1899 και το 1900 ταξίδεψε στη Ρωσία και συνάντησε τον Λέοντα Τολστόι. Τα δύο αυτά ταξίδια του στη Ρωσία του ενέπνευσαν Το βιβλίο των ωρών (Das Stundenbuch, 1900 - 1904). Την εποχή αυτή έγραψε και Το τραγούδι της αγάπης και του θανάτου του σημαιοφόρου Χριστόφορου Ρίλκε. Έγινε γραμματέας του Ροντέν από το 1905 μέχρι το 1906. Αφού διακόπηκε η σχέση του με το διάσημο γλύπτη, ταξίδεψε στη Γερμανία και στην Ιταλία.

Η φιλία του με τον Ροντέν, η ζωή του Παρισιού, ο γάμος του τον Απρίλιο του 1901 με τη νεαρή γλύπτρια Κλάρα Βέστχοφ από τη Βρέμη διαμόρφωσαν μια μυστικιστική διάθεση στη δεύτερη περίοδο της ποίησής του. Στα Νέα Ποιήματα (1907 - 1908) διαφαίνεται μια μεταφυσική ανησυχία μπροστά στο μυστήριο της δημιουργίας και του σύμπαντος. Το 1910 ο Ρίλκε ταξίδεψε στη Δαλματία, στη Βόρεια Αφρική και στην Αίγυπτο. Κατά τον Α' Παγκόσμιο πόλεμο εγκαταστάθηκε στο Μόναχο. Τότε δημοσίευσε και τα αριστουργήματά του Ελεγείες του Ντουίνο (Duineser Elegien, 1911 - 1922), που άρχισε να γράφει κατά τη διάρκεια της παραμονής του στον Πύργο του Ντουίνο της Δαλματίας, κοντά στη Τεργέστη, και τα Σονέτα στον Ορφέα (Sonette an Orpheus, 1922). Με τα δυο αυτά του έργα, με τον πλούσιο λυρισμό τους, το υμνητικό ύφος και την όρεξη για ζωή, ο Ρίλκε έφθασε στο αποκορύφωμα του ποιητικού του έργου.

Το μυθιστόρημα Οι σημειώσεις του Μάλτε Λάουριτς Μπρίγκε (Die Aufzeichnungen des Malte Laurids Brigge, 1910), που άρχισε να το γράφει στη Ρώμη το 1904, "μπορεί να θεωρηθεί ο πρόδρομος της γραφής των Υπαρξιστών". Το 1929 δημοσιεύθηκε το πολύ ενδιαφέρον έργο του, που διαβάστηκε κι αγαπήθηκε ιδιαίτερα από τους νέους, Γράμματα σ' ένα νέο ποιητή (Briefe an einem jungen Dichter). Η πλούσια αλληλογραφία του Ρίλκε περιέχει πολύτιμες πληροφορίες για το έργο του. Πέθανε στις 29 Δεκεμβρίου 1926 από λευχαιμία στο Βαλμόν της Ελβετίας.

Έργα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ποίηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Leben und Lieder (Ζωή και Τραγούδι) (1894)
  • Larenopfer (Προσφορά στους Λάρητες) (1895)
  • Traumgekrönt (Στεφανωμένος με όνειρα) (1897)
  • Advent (Η έλευση) (1898)
  • Das Stunden-Buch (Βιβλίο των Ωρών)
    1. Das Buch vom mönchischen Leben (Το βιβλίο της μοναχικής ζωής) (1899)
    —μτφ. Δ. Οικονομίδης ("Νέα Εστία" 1957 Α΄, 1960 Α΄, 1961 Α΄, 1963 Α΄, 1963 Β΄)
    2. Das Buch von der Pilgerschaft (Το βιβλίο του προσκυνήματος) (1901)
    3. Das Buch von der Armut und vom Tode (Το βιβλίο της φτώχειας και του θανάτου) (1903)
  • Das Buch der Bilder (Το βιβλίο των εικόνων) (4 μέρη, 1902–1906)
  • Neue Gedichte (Νέα ποιήματα) (1907)
  • Duineser Elegien (Οι Ελεγείες του Ντουίνο) (1922)
    • — μτφ. Δημ. Στ. Δήμου (περιοδικό "Μορφές", τεύχος 52 - 53 / Ιανουάριος - Φεβρουάριος 1951 έως τεύχος 64 / Ιανουάριος 1952 και σε βιβλίο από τις εκδ. Κωνσταντινίδη, 1975).
    • — μτφ. Χαρίλαος Π. Τζαννετάκης (εκδ. Ίκαρος, 1953).
    • — μτφ. Νικόλαος - Ιωάννης Σ. Μπούσουλας (εκδ. Μπουκουμάνης, 1977).
    • — μτφ. Δημήτρης Θ. Γκότσης (εκδ. "Αρμός"), Αθήνα 2000.
    • --- μτφ. Σωτήρης Σελαβής, Επίμετρο Κώστας Κουτσουρέλης (εκδ. "Περισπωμένη", 2011).
  • Sonette an Orpheus (Σονέττα στον Ορφέα) (1922)

Πεζογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ewald Tragy (1898), —μτφ. Άρης Δικταίος (στον τόμο «Βασιλιάς Μπόχους», εκδ. Γκοβόστης, 1973 και επανέκδοση ως «Έβαλντ Τράγκυ και άλλα διηγήματα», εκδ. Ζαχαρόπουλος, 1987)
  • Zwei Prager Geschichten (Δύο ιστορίες της Πράγας : König Bohusch [Ο βασιλιάς Μπόχους]- και Die Geschwister [Τα αδέλφια]) (1899)
  • —μτφ. Άρης Δικταίος (εκδ. Γκοβόστης, 1973 και επανέκδοση στον τόμο «Έβαλντ Τράγκυ και άλλα διηγήματα», εκδ. Ζαχαρόπουλος, 1987)
  • —μτφ. Μαρία Αγγελίδου (εκδ. "Εξάντας", 2006)
  • Geschichten vom Lieben Gott (Ιστορίες του καλού Θεού) (διηγήματα, 1900)
    • — μτφ. Τέα Ανεμογιάννη (εκδ. "Δίφρος", 1956)
  • Auguste Rodin (1903) — μτφ. Εύη Μελά (εκδ. "Ν.Δ. Καραβία", 1954)
  • Die Weise von Liebe und Tod des Cornets Christoph Rilke (Η αγάπη και ο θάνατος του σημαιοφόρου Χριστόφορου Ρίλκε) (λυρική πρόζα, 1906)
    • — μτφ. Δημ. Στ. Δήμου (περιοδικό "Μακεδονικές Ημέρες", τεύχος 8 - 9 / Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 1935 και σε βιβλίο από τις εκδ. "Χειρόγραφα", 1991) — μτφ. Ρένα Καρθαίου (εκδ. Πιγκουίνος, 1944) — μτφ. Νικόλαος Κ. Παπαρρόδου (εκδ. Καραβίας, 1944) — μτφ. Τάκης Στουγιαννάκης (Θεσσαλονίκη, 1950) — μτφ. Νίκος Σπάνιας (εκδ. Ζάρβανος, 1963) — μτφ. Αλεξάνδρα Ρασιδάκη (εκδ. Ροές, 2003)
  • Die Aufzeichnungen des Malte Laurids Brigge (Τα τετράδια του Μάλτε Λάουριτς Μπρίγκε) (μυθιστόρημα, 1910)
    • — μτφ. Δημ. Στ. Δήμου (περιοδικό Μακεδονικές Ημέρες, τεύχος Οκτωβρίου 1938 έως τεύχος Αυγούστου 1939, περιοδικό Ποιητική Τέχνη, τεύχος 24 / 1 Μαρτίου 1949 έως τεύχος 26 / 15 Δεκεμβρίου 1949, πρώτη ολοκληρωμένη έκδοση σε βιβλίο από τις εκδ. Α.Ν. Συρόπουλος, 1954 και επανέκδοση από Το Ροδακιό, 1993)
    • — μτφ. Δημήτριος Μπέσκος (εκδ. Γαλαξίας, 1965)
    • — μτφ. Αλέξανδρος Ίσαρης (εκδ. Κίχλη, 2018)

Δράμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Das Turnzimmer (1895)
  • Jetzt und in der Stunde unseres Absterbens (1896, μονόπρακτο)
  • Im Frühfrost (1897)
  • Höhenluft (1897, μονόπρακτο)
  • Ohne Gegenwart (Χωρίς παρόν) (1897)
  • Mütterchen (1898, μονόπρακτο)
  • Die weisse Fürstin (Η λευκή πριγκίπισσα) (1898)
  • —μτφ. Άρης Δικταίος (περιοδ. "Θέατρο" 46-48
  • Das tägliche Leben (Η καθημερινή ζωή) (1901)

Επιστολογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Briefe an einen jungen dichter (Γράμματα σ’ ένα νέο ποιητή)
  • Briefe an die Mutter (Γράμματα στην μητέρα) (1896–1926)
  • Briefe an eine venezianische Freundin (Γράμματα σε μία Βενετσιάνα φίλη) (εκδ. 2010)

Βασική ελληνική βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Κείμενα για τη μουσική, εκδόσεις Περισπωμένη, Αθήνα 2023
  • Ιστορίες του Θεού, εκδόσεις Αρχέτυπο, Θεσσαλονίκη 2023
  • Τα ελεγεία του Ντουίνο, εκδόσεις Αρμός, Αθήνα 2022
  • Erinnerung, Μικρή επετειακή ανθολογία, εκδόσεις Περισπωμένη, Αθήνα 2021
  • Το χρυσό κουτί και άλλα διηγήματα, εκδόσεις Αρμός, Αθήνα 2021
  • Το βιβλίο των ωρών (Ωρολόγιον), εκδόσεις Αρμός, Αθήνα 2021
  • Requiem για τον κόμη Wolf von Kalckreuth, εκδόσεις Σήμα Εκδοτική, Αθήνα 2021
  • Συλλογικό έργο, Αυστριακοί ποιητές του 20ου αιώνα, εκδόσεις Λεξίτυπον, Αθήνα 2020
  • Τα σονέτα προς τον Ορφέα, εκδόσεις Gutenberg, Αθήνα 2020
  • Επίλεκτα ποιήματα, εκδόσεις Bookstars – Γιωγγαράς, Αθήνα 2020
  • Συλλογικό έργο, Περί έρωτος [επιστολές], εκδόσεις Κοβάλτιο, Αθήνα 2019
  • Οι σημειώσεις του Μάλτε Λάουριντς Μπρίγκε, εκδόσεις Κίχλη, Αθήνα 2018
  • Το τραγούδι του έρωτα και του θανάτου του σημαιοφόρου, εκδόσεις 24 γράμματα, Αθήνα 2018
  • Συλλογικό έργο, Ανθολογία γερμανικής ποίησης, εκδόσεις Φιλύρα, Αθήνα 2017
  • Συλλογικό έργο, Λόγια της τρέλας, εκδόσεις Ίνδικτος, Αθήνα 2017
  • Οι τελευταίοι, εκδόσεις Ροές, Αθήνα 2017
  • Μιτσού, Σαράντα εικόνες του Μπαλτίς. Γράμματα σ' έναν νέο ζωγράφο, εκδόσεις Γαβριηλίδη, Αθήνα 2016
  • Οι σημειώσεις του Μάλτε Λάουριντς Μπρίγκε, εκδόσεις Το Ροδακιό, Αθήνα 2016
  • Γράμματα σε μια νέα γυναίκα, εκδόσεις Ηριδανός, Αθήνα 2013
  • Ανεκπλήρωτος έρωτας, εκδόσεις Ολκός, Αθήνα 2012
  • Ελεγείες από το Ντουίνο, εκδόσεις Στιγμή, Αθήνα 2012
  • Κισμέτ, Δεκατρείς ιστορίες αγάπης, εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 2012
  • Κούκλες, εκδόσεις Περισπωμένη, Αθήνα 2012
  • Γράμματα σ' έναν νέο ποιητή. Γράμματα σε μια νέα γυναίκα, εκδόσεις Γνώση,  Αθήνα 2012
  • Γράμματα σ' ένα νέο ποιητή, εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα 2011
  • Η Δευτέρα Παρουσία, Από το σημειωματάριο ενός μοναχού, εκδόσεις Κίχλη, Αθήνα 2011
  • Οι ελεγείες του Ντουίνο, εκδόσεις Περισπωμένη, Αθήνα 2011
  • Οι ελεγείες του Ντουίνο, εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2011
  • Συλλογικό έργο, Όταν οι άγγελοι περπατούν, Ανθολογία πεζού ποιήματος, εκδόσεις Μεταίχμιο, Αθήνα 2011
  • Επιστολές σε έναν νεαρό ποιητή, εκδόσεις Αρμός, Αθήνα 2010
  • Ρέκβιεμ για μια φίλη και για τον Βολφ Γκραφ φον Κάλκροϊτ, εκδόσεις Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός, Αθήνα 2010
  • Γράμματα σ' ένα νέο ποιητή, Εκδοτική Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη 2010
  • Μικρά δοκίμια για την τέχνη, εκδόσεις Printa, Αθήνα 2010
  • Η σοφία του Ρίλκε, Ο οδηγός του ποιητή για τη ζωή, εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2009
  • Συλλογικό έργο, Αυστριακοί ποιητές του 20ου αιώνα, εκδόσεις Λεξίτυπον,  Αθήνα 2008
  • Στον άνεμο μετέωρος θε να 'μαι, εκδόσεις Ελεγεία, Αθήνα 2008
  • Το βιβλίο της φτώχειας και του θανάτου, Σε διασκευή του Άρθουρ Αντάμωφ, εκδόσεις Ίνδικτος, Αθήνα 2008
  • Ασημένια φίδια και άλλα διηγήματα, εκδόσεις Ροές, Αθήνα 2008
  • Συλλογικό έργο, Ξένη ποίηση του 20ού αιώνα, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2007
  • Αυτός που σκότωσε το δράκο και άλλα διηγήματα, εκδόσεις Ροές, Αθήνα 2007
  • Ο βίος της Μαρίας, εκδόσεις Ερατώ, Αθήνα 2006
  • Δύο ιστορίες της Πράγας, εκδόσεις Εξάντας, Αθήνα 2006
  • Ρέκβιεμ για μια φίλη και άλλα ποιήματα, εκδόσεις Ύψιλον, Αθήνα 2006
  • Συλλογικό έργο, Η αλληλογραφία των τριών, εκδόσεις Μεταίχμιο, Αθήνα 2005
  • Η αγάπη και ο θάνατος του σημαιοφόρου Χριστόφορου Ρίλκε, εκδόσεις Ηριδανός, Αθήνα 2005
  • Γράμματα σ' ένα νέο ποιητή, εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα 2005
  • Επιστολές για τον Σεζάν, εκδόσεις Σοκόλη, Αθήνα 2004
  • Το τραγούδι του έρωτα και του θανάτου του σημαιοφόρου Χριστόφορου Ρίλκε, εκδόσεις Ροές, Αθήνα 2003
  • Ημερολόγιο Βεστερβέντε - Παρίσι 1902, εκδόσεις Ολκός, Αθήνα 2002
  • Επιστολές σε μια νέα γυναίκα, εκδόσεις Ροές, Αθήνα 2001
  • Γράμματα για τον Cézanne, εκδόσεις Ροές, Αθήνα 2000
  • Οι ελεγείες του Ντουίνο, Από την ιδιοκτησία της κόμησσας Μαρίας φον Τουρν ουντ Τάξις-Χόενλόε (1912/1922), εκδόσεις Αρμός, Αθήνα 2000
  • Ποιήματα, εκδόσεις Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος, Αθήνα 1999
  • Το χρυσό κουτί και άλλα διηγήματα, εκδόσεις Αρμός, Αθήνα 1999
  • Έβαλντ Τράγκυ και άλλα διηγήματα, εκδόσεις Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος, Αθήνα 1987
  • Γράμματα σ' ένα νέο ποιητή, εκδόσεις Μπαρμπουνάκης, Θεσσαλονίκη 1976
  • Ιστορίες του καλού Θεού, εκδόσεις Ηριδανός, Αθήνα 1970
  • Εκλογή από το ποιητικό έργο του Rainer Maria Rilke, εκδόσεις Ηριδανός, Αθήνα 1969

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Δικταίος, Άρης: Εκλογή από το ποιητικό έργο του Rainer Maria Rilke. εκδ. Α. Παπακώστα, Αθήναι 1957. (2η έκδοση επαυξημένη, εκδ. Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος, Αθήνα 1999).
  • Σφήκα, Δημήτρη: "Ράινερ Μαρία Ρίλκε: Σ' αναζήτηση μιας πίστης", Φιλολογική Βραδυνή, Αθήνα, 25 Νοεμβρίου 1963.
  • Πάπυρος Larousse Britannica, λήμμα: Ρίλκε, Ράινερ Μαρία, τόμ. 52, Εκδόσεις Πάπυρος, Αθήνα, 1996.
  • Λούβαρις, Νικόλαος: Ρίλκε. Ο Αποδημητής, ο Μύστης, ο Επόπτης. 2η έκδοση, εκδ. Δωδώνη, Αθήναι 1972.
  • Λιαντίνης, Δημήτριος: Έξυπνον ενύπνιον. Οι Ελεγείες του Duino του Rilke. εκδ. Εποπτεία, Αθήνα 1977. (Διδακτορική διατριβή με θέμα: Η παρουσία του ελληνικού πνεύματος στις Ελεγείες του Duino του R. M. Rilke. εκδ. Πανεπιστήμιον Αθηνών, 1978. Επανέκδοση, εκδ. Δ. Λιαντίνη, Αθήνα 2006).
  • Σπαντίδου, Κωνσταντίνα: «Ο φωτισμός των οντολογικών θεμελίων της ύπαρξης στην ποίηση του R. M. Rilke». Ελληνική Φιλοσοφική Επιθεώρηση 4 (1987), 45-51.
  • Μυγδάλης, Λάμπρος: Ελληνική βιβλιογραφία Ράινερ Μαρία Ρίλκε, εκδ. Διαγώνιος, 1978.
  • Φωσκαρίτης, Θάνος (επιμ.): "Αφιέρωμα στον Ρίλκε". Διαβάζω 274 (1991).
  • Παπαχρήστου-Πάνου, Ευαγγελία: Ράινερ Μαρία Ρίλκε. Ο χαριέστατος της οδύνης. εκδ. Αρμός, Αθήνα 1996.
  • Μπούκουρα-Κουτσονάσιου, Μαρία: Οι Ελεγείες του Ντουίνο του Ρ. Μ. Ρίλκε και τα Ελεγεία της οξώπετρας του Ελύτη: συγκριτική μελέτη ανάμεσα στα δύο έργα. Διδακτορική διατριβή, 2000.
  • Ίσαρης, Αλέξανδρος: Κάτω από τόσα βλέφαρα. Σημειώσεις για τον Ρίλκε. εκδ. Ίκαρος, Αθήνα 2007.
  • Κοσμά, Ελένη: "Rainer Maria Rilke, Οι Σημειώσεις του Μάλτε Λάουριτς Μπρίγκε: χαρτογραφώντας τον 'μέσα τόπο'. Παλίμψηστον, τεύχος 26 (2011).
  • Τσούπρου, Σταυρούλα Γ.: "Rilke, Παλαμάς, Σαχτούρης, Αθανασιάδης: ένα σημείο συνάντησης". Σύγκριση 25 (2015), 99-114.
  • Ρίλκε, Ράινερ Μαρία: Επίλεκτα ποιήματα. Μετάφραση - Ερμηνευτικά Σχόλια Γιάννη Τζαβάρα. εκδ. "bookstars", Αθήνα 2020, ISBN 978-960-571-386-7
  • Τζαβάρας, Γιάννης: Όμηρος και Ρίλκε περί θανάτου. εκδ. Δωδώνη, Αθήνα 2019, ISBN 978-960-558-260-9

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) SNAC. w64q7st7. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 87294. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Nationalencyklopedin» (Σουηδικά) rainer-maria-rilke. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ 5,0 5,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 12725. Ανακτήθηκε στις 3  Δεκεμβρίου 2020.
  7. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  8. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 130916261. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  9. ↑ 9,0 9,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 2190.
  10. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb130916261. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  11. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19990007038. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  12. ↑ CONOR.SI. 7078243.
  13. ↑ «Freebase» (Αγγλικά)
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/15709. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  15. ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  16. ↑ διάφοροι συγγραφείς: «Enciclopedia Treccani» (Ιταλικά) Ινστιτούτο της Ιταλικής Εγκυκλοπαίδειας. 1929. rainer-maria-rilke.
  17. ↑ (Αγγλικά) NNDB. 499/000028415.
  18. ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0727208.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ράινερ_Μαρία_Ρίλκε&oldid=10569081"