Ρέγγα
| Ρέγγα Χρονικό πλαίσιο απολιθωμάτων: Early Cambrian - Recent | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Ρέγγα Ατλαντικού
| ||||||||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
| Είδη | ||||||||||||||||||||
|
Βλέπε κείμενο | ||||||||||||||||||||
Η ρέγγα είναι ένα λιπαρό ψάρι του γένους Clupea το οποίο βρίσκεται στα ρηχά και ζεστά νερά του βόρειου Ειρηνικού και του βόρειου Ατλαντικού ωκεανού και της Βαλτικής.[1] Δύο είδη Clupea αναγνωρίζονται, η ρέγγα του Ατλαντικού (Clupea harengus) και η ρέγγα του Ειρηνικού (Clupea pallasii) και καθεμία χωρίζεται σε υποείδη. Οι ρέγγες είναι κυνηγόψαρα, κινούνται σε μεγάλα κοπάδια, και πλησιάζουν την άνοιξη στις ακτές της Ευρώπης και της Αμερικής, όπου αλιεύονται και συντηρούνται συνήθως παστά ή καπνιστά. Φτάνει σε ηλικία 20 με 25 ετών.
Μορφολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα δύο είδη Clupea ανήκουν στην μεγαλύτερη οικογένεια Clupeidae (herrings, shads, σαρδέλες, menhadens), η οποία περιλαμβάνει περί τα 200 είδη με κοινά χαρακτηριστικά. Είναι ασημένια με ένα ραχιαίο πτερύγιο, το οποίο είναι μαλακό, χωρίς στηρικτικό ιστό. Δεν έχουν πλευρική γραμμή και η κάτω γνάθος τους προεξέχει. Το μέγεθός τους ποικίλει ανάλογα με το υποείδος: Η ρέγγα της Βαλτικής (Clupea harengus membras) είναι μικρή, 14 με 18 εκατοστά, η κοινή ρέγγα του Ατλαντικού (C. h. harengus) μπορεί να φτάσει τα 46 εκατοστά (18 ίντσες) και τα 700 γραμμάρια βάρος, και η ρέγγα του Ειρηνικού φτάνει περί τα 38 εκατοστά. Έχει πρασινωπά λέπια, γαλάζια πλάτη και ασημόχρωμη κοιλιά.
Τόπος Διαβίωσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ρέγγα ζει κοπαδιαστά σε ψυχρά νερά με μέτριο βαθμό αλμυρότητας και πλησιάζει τις ακτές μεταξύ Απριλίου-Ιουνίου. Ζει, κυρίως, στις θάλασσες που περιβάλλουν την Ασία και την Βόρεια Ευρώπη, αλλά και κατά το μήκος των ακτών της Νότιας και της Βόρειας Αμερικής. Σπάνια απαντιέται στην Μεσόγειο θάλασσα, στην περιοχή του Γιβραλτάρ.
Εχθροί
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στους εχθρούς της ρέγγας περιλαμβάνονται ο άνθρωπος, τα θαλασσοπούλια, τα δελφίνια, οι θαλάσσιες χελώνες, άλλα κυνηγόψαρα, φώκιες, φάλαινες και άλλα μεγάλα ψάρια.
Διατροφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι νεαρές ρέγγες τρέφονται με φυτοπλαγκτόν και καθώς μεγαλώνουν αρχίζουν να τρέφονται με μεγαλύτερους οργανισμούς. Οι ενήλικες ρέγγες τρέφονται με ζωοπλαγκτόν, μικρά ζώα που βρίσκονται στην επιφάνεια των ωκεανών, μικρά ψάρια και προνύμφες ψαριών. Κωπήποδα και άλλα μικρά καρκινοειδή αποτελούν την κύρια μορφή ζωοπλαγκτού με την οποία τρέφεται η ρέγγα. Η ρέγγα τρέφεται κυρίως το βράδυ κολυμπώντας με το στόμα ανοικτό και φιλτράροντας το πλαγκτόν από το νερό.
Οικονομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι ενήλικες ρέγγες αλιεύονται για το κρέας τους και τα αυγά τους τα οποία χρησιμοποιούνται συχνά για δολώματα. Η εμπορία ρέγγας αποτελεί σημαντικό τμήμα πολλών εθνικών οικονομιών. Στην Ευρώπη η ρέγγα συχνά αποκαλείται το ασήμι της θάλασσας και η εμπορία της θεωρείται η εμπορικά πιο σημαντική στην ιστορία της αλιείας.[2]
Κουζίνα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ρέγγα αποτελεί βασική πηγή τροφής τουλάχιστον από το 3000 π.Χ. Υπάρχουν πολλοί τρόποι σερβιρίσματος και πολλές τοπικές συνταγές: ωμή, μετά απο ζύμωση, τουρσί, ή παλαιωμένη με διάφορους τρόπους.
Διατροφική αξία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι ρέγγες έχουν μεγάλη περιεκτικότητα Ω-3 λιπαρών.[3] Αποτελούν επίσης πηγή βιταμίνης D.
Οι ρέγγες φέρουν επίσης διοξίνες, όμως πηγές θεωρούν ότι τα πλεονεκτήματα από τα Ω-3 είναι στατιστικά ισχυρότερα από τους ενδεχόμενους κινδύνους λόγων διοξινών.[4] Το επίπεδο διοξινών εξαρτάται από την ηλικία και το μέγεθος του ψαριού. Ρέγγες μικρότερες από 17 εκατοστά μπορούν να τρώγονται ελεύθερα ενώ μεγαλύτερες μπορούν να τρώγονται ανα δεκαπενθήμερο, [5] και η ρέγγα με την έντονη ιδιαίτερη γεύση της συγκαταλέγεται μεταξύ των πιο δημοφιλών βρώσιμων ψαριών, ενώ από διατροφικής άποψης συνιστά εξαιρετική πηγή φωσφόρου και σεληνίου. Η υψηλή περιεκτικότητά της σε Ωμέγα 3 λιπαρά οξέα συμβάλλει στην αύξηση της «καλής χοληστερόλης» ενισχύοντας την άμυνα του οργανισμού απέναντι σε καρδιαγγειακά νοσήματα. Καπνιστή η ρέγγα αποτελεί έναν από τους πιο εκλεκτούς μεζέδες για ούζο, τσίπουρο και όσπρια.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «What's an oily fish?». Food Standards Agency. 2004-06-24. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-12-10. http://webarchive.nationalarchives.gov.uk/20101210005807/http://www.food.gov.uk/news/newsarchive/2004/jun/oilyfishdefinition. Ανακτήθηκε στις 2015-05-05.
- ↑ Herring Αρχειοθετήθηκε 2010-08-14 στο Wayback Machine., from Census of Marine Life Αρχειοθετήθηκε 2010-08-04 στο Wayback Machine., 2010.
- ↑ Cardiovascular Benefits Of Omega-3 Fatty Acids Reviewed
- ↑ «Risks and benefits are clarified by food risk assessment - Finnish Food Safety Authority Evira». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2015.
- ↑ «Dietary advice on fish consumption - Finnish Food Safety Authority Evira». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2015.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «Ρέγγα». Εγκυκλοπαίδεια Δομή. 29. Αθήνα: Εκδόσεις «Δομή» Α.Ε.. 2007. ISBN 960-8177-81-2.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Λεξιλογικός ορισμός του ρέγκα στο Βικιλεξικό
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Clupea harengus στο Wikimedia Commons
