Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ρήσος (μυθολογία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ρήσος
O Οδυσσέας και ο Διομήδης κλέβουν τα άλογα του Ρήσου. Ερυθρόμορφο αγγείο του «ζωγράφου του Λυκούργου», περ. 360 π.Χ.
Γενικές πληροφορίες
ΕθνικότηταΘράκες
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑργανθώνη
ΓονείςΣτρυμών και Eioneus και Καλλιόπη και Ευτέρπη
ΣυγγενείςΙπποκόων και Ορφέας
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΤρωικός πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαβασιλιάς της Θράκης
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Ρήσος είναι γνωστός ένας βασιλιάς των Θρακών, γιος του Ηιονέα[1] (κατά τον Όμηρο)[2] ή (κατά τους μεταγενέστερους συγγραφείς) του Στρυμόνα και μιας από τις Μούσες (της Καλλιόπης, της Ευτέρπης ή της Τερψιχόρης).

Ο Ρήσος, που ανατράφηκε από Ναϊάδες, συμμετείχε ως σύμμαχος του Πριάμου στον Τρωικό Πόλεμο, έφθασε όμως αργά, καθώς η πατρίδα του είχε δεχθεί επίθεση από τους Σκύθες κατά την εποχή που άρχισε ο Τρωικός Πόλεμος. Ο Ρήσος σκοτώθηκε στον πόλεμο αυτό μέσα στη σκηνή του από τον Διομήδη και τον Οδυσσέα κατά τη νυκτερινή τους αποστολή κατασκοπείας, οι οποίοι και άρπαξαν τα κατάλευκα άλογά του. Τα άλογα αυτά, σύμφωνα με κάποιον χρησμό, αν έτρωγαν τρωικό χόρτο και έπιναν νερό από τον Ξάνθο, θα έσωζαν την Τροία. Ο μύθος αυτός απετέλεσε το θέμα ομώνυμης αρχαίας τραγωδίας που αναφέρεται ως έργο του Ευριπίδη.

Με το όνομα Ρήσος αναφέρεται στην Ιλιάδα[3] και ένας ποταμός της Βιθυνίας, παραπόταμος του Γρανικού, και ο ομώνυμος ποτάμιος θεός. Ο ίδιος ο Θράκας βασιλιάς είχε κάποια σύνδεση με τη Βιθυνία εξαιτίας του έρωτά του με τη Βιθύνια κυνηγό Αργανθώνη.[4]

  1. Όμηρος, Ιλιάδα, Κ 435
  2. «Ρήσος». mythotopia.eu. Ινστιτούτο Επεξεργασίας του Λόγου. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2023. 
  3. Όμηρος, Ιλιάδα, Μ 20
  4. «Παρθενίου Νικαέως, Περὶ ἐρωτικῶν παθημάτων, κεφ. 36». el.wikisource.org. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2023. 
  • Κρουσίου: Λεξικόν Ομηρικόν, διασκευή από την 6η γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901
  • Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969