Ραϋμόνδος της Αντιόχειας

Ραϋμόνδος του Πουατιέ
Ο Ραϋμόνδος του Πουατιέ υποδέχεται τον Λουδοβίκο Ζ΄ στην Αντιόχεια.
Πρίγκιπας της Αντιόχειας
Περίοδος	1136 – 1149
Προκάτοχος	Κωνσταντία της Αντιόχειας
Διάδοχος	Ραϊνάλδος του Σατιγιόν
Γέννηση	1115
Θάνατος	29 Ιουνίου 1149 (34 ετών)
Σύζυγος	Κωνσταντία της Αντιόχειας
Επίγονοι	Βοημούνδος Γ΄ της Αντιόχειας Μαρία της Αντιόχειας Φιλίππα της Αντιόχειας Βαλδουίνος
Οίκος	του Πουατιέ
Πατέρας	Γουλιέλμος Θ΄ της Ακουιτανίας
Μητέρα	Φιλίππη της Τουλούζης
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Ο Ραϋμόνδος της Αντιόχειας ή Ραϊμόνδος του Πουατιέ (Raymond de Poitiers, 1115 - 29 Ιουνίου 1149) από τον Οίκο του Πουατιέ ήταν πρίγκιπας της Αντιόχειας (1136 - 1149). Ήταν ο νεότερος γιος του Γουλιέλμου Θ΄ της Ακουιτανίας και της Φιλίππης της Τουλούζης. Γεννήθηκε τη χρονιά που ξέσπασε το σκάνδαλο με την απαγωγή από τον πατέρα του της Ντανζερόζας, συζύγου του υποτελούς του Έμερι Α΄ του Σατελερό, την οποία φυλάκισε στο κάστρο του Πουατιέ.

Πρίγκιπας της Αντιόχειας

Μετά το τέλος του Βοημούνδου Β΄, πρίγκιπα της Αντιόχειας (1130), το πριγκιπάτο διοικήθηκε από τον Βαλδουίνο Β΄ της Ιερουσαλήμ (1130 - 1131), τον Φούλκωνα (1131 - 1135) και τελικά την Αλίκη της Αντιόχειας χήρα του Βοημούνδου Β΄ (1135 - 1136). Η Αλίκη στην συνέχεια αναζήτησε σύζυγο για την 9χρονη διάδοχο Κωνσταντία της Αντιόχειας και τον επέλεξε στο πρόσωπο του Ραϋμόνδου, ο οποίος βρισκόταν εκείνη την εποχή στην Αγγλία· αυτός αναχώρησε μετά το τέλος του Ερρίκου Α΄ της Αγγλίας, στις 1 Δεκεμβρίου 1135. Όταν ο Ρογήρος Β΄ της Σικελίας άκουσε ότι ο Ραϋμόνδος βάδιζε για την Αντιόχεια για να νυμφευτεί την Αλίκη, διέταξε την σύλληψή του. Ο Ραϋμόνδος βάδισε μέσω της Νότιας Ιταλίας και έφτασε ύστερα από πολλές περιπέτειες στην Αντιόχεια στις 19 Απριλίου 1136, αλλά η φρουρά της πόλης τού απαγόρευσε την είσοδο. Ο πατριάρχης της πόλης Ραλφ έπεισε την Αλίκη, ότι ο επισκέπτης ήταν ο Ραϋμόνδος ο μνηστήρας της Κωνσταντίας. Τότε η Αλίκη διέταξε την φρουρά της πόλης να του επιτρέψουν να μπει στην πόλη· στη συνέχεια ο πατριάρχης Ραλφ τον πάντρεψε με την Κωνσταντία. Μετά τον γάμο η Αλίκη εγκατέλειψε την πόλη αφήνοντας τη διακυβέρνησή της στον Ραλφ και στον γαμπρό της Ραϋμόνδο.

Σύγκρουση με τον Ιωάννη Κομνηνό

Τα πρώτα χρόνια της βασιλείας τους έγιναν συγκρούσεις με τον Αυτοκράτορα Ιωάννη Β΄ Κομνηνό. Ο Ιωάννης Β΄ είχε εκστρατεύσει για να ανακαταλάβει την Κιλικία από τον Λέοντα Β΄ της Αρμενίας και να διεκδικήσει με την ευκαιρία τα δικαιώματα και στην Αντιόχεια. Ο Ραϋμόνδος πιέστηκε να πληρώσει φόρο υποτέλειας στον Ιωάννη Β΄, να παραδώσει την Αντιόχεια στους Βυζαντινούς και να δεχθεί ως αντάλλαγμα μία περιοχή ανατολικά της Αντιόχειας, την οποία θα ανακαταλάμβαναν μαζί από τους Μουσουλμάνους. Όμως η εκστρατεία κατέληξε σε αποτυχία, καθώς ο Ιωάννης Β΄ και ο Ραϋμόνδος ηττήθηκαν από τους Μουσουλμάνους στην μάχη της Σαϊζάρ· ο Ιωάννης αναγκάστηκε τελικά να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη, όταν διέκοψε ο Ραϋμόνδος τις συνομιλίες μαζί του.

Ακολούθησε σύγκρουση του Ραϋμόνδου με τον πατριάρχη: ο πατριάρχης ζήτησε από τον Ραϋμόνδο να πληρώσει φόρο υποτέλειας, αλλά εκείνος αρνήθηκε λόγω αμφιβολίας στην εκλογή του (1135)· ο Ραϋμόνδος θριάμβευσε και ο πατριάρχης εξέπεσε από το αξίωμά του (1139). Ο Ιωάννης Β΄ Κομνηνός επέστρεψε (1142) και ζήτησε από τον Ραϋμόνδο να πληρώσει φόρο υποτέλειας. Μετά την άρνηση του Ραϋμόνδου ο Ιωάννης λεηλάτησε τα περίχωρα της πόλης και ο Ραϋμόνδος στάθηκε ανίκανος να τον αντιμετωπίσει. Ο Ραϋμόνδος δήλωσε υποταγή στον διάδοχό του Ιωάννη Β΄ Μανουήλ Α΄, παραχωρώντας του μερικές πόλεις της Κιλικίας (1143). Πιέστηκε για ταπεινωτική επίσκεψη στην Κωνσταντινούπολη, στην οποία αναγκάστηκε να δώσει όρκο υποταγής στον Αυτοκράτορα και υποσχέθηκε να αναγνωρίσει Έλληνα πατριάρχη.

Επίσκεψη στην Αντιόχεια της ανιψιάς του Ελεονώρας της Ακουιτανίας

Η ανιψιά του Ελεονώρα της Ακουιτανίας επισκέφθηκε την Αντιόχεια μαζί με τον σύζυγο της Λουδοβίκος Ζ΄ της Γαλλίας (1148). Ο Λουδοβίκος ήθελε να πάει στα Ιεροσόλυμα, αλλά ο Ραϋμόνδος τον έπεισε να μείνει στην Αντιόχεια και να τον βοηθήσει στην κατάκτηση του Χαλεπίου και της Καισάρειας. Κατά την διάρκεια της επίσκεψης ακούστηκαν ψίθυροι για αιμομικτικές σχέσεις του Ραϋμόνδου με την ανιψιά του Ελεονώρα· ο Ιωάννης του Σάλσμπουρι αναφέρει ότι ο ίδιος ο σύζυγος της το υποπτεύθηκε από τις πολλές συνομιλίες μεταξύ τους. Ο Γουλιέλμος της Τύρου αναφέρει ότι ο Ραϋμόνδος ήθελε να εκδικηθεί τον Λουδοβίκο, διότι δεν του πρόσφερε καμιά βοήθεια στην μάχη κατά των Σαρακηνών. Όλοι οι ιστορικοί συμφωνούν στο γεγονός, ότι ο Ραϋμόνδος με την ανιψιά του Ελεονόρα είχαν μεταξύ τους πολύ στενές σχέσεις από την παιδική τους ηλικία.

Το τέλος σε μάχη

Η μάχη του Ινάμπ

Ο Λουδοβίκος Ζ΄, ο οποίος ήταν αρκετά ευσεβής, δεν είναι βέβαιο ότι είχε τέτοιες σκέψεις για τη σύζυγό του· το βέβαιο είναι ότι εγκατέλειψε βιαστικά την Αντιόχεια. Ο Ραϋμόνδος σκοτώθηκε την επόμενη χρονιά στην μάχη του Ινάμπ σε εκστρατεία εναντίον του Νουρεντίν Ζενγκί (1149): το κεφάλι του κόπηκε από τον Σιρκούχ, τον θείο του Σαλαντίν και απεστάλη μέσα σε ένα ασημένιο κουτί σαν δώρο στον χαλίφη της Βαγδάτης. Ο Γουλιέλμος της Τύρου περιγράφει τον Ραϋμόνδο σαν υψηλό, χαριτωμένο, με φωτεινό πρόσωπο, πιστό σύζυγο και χριστιανό, αλλά με πάθος στα τυχερά παιχνίδια.

Οικογένεια

Νυμφεύθηκε την Κωνσταντία των Ωτβίλ, πριγκίπισσα της Αντιόχειας, κόρη του Βοημούνδου Β΄ πρίγκιπα της Αντιόχειας, και απέκτησε τέκνα:

• Βοημούνδος Γ΄ π. 1148-1201, πρίγκιπας της Αντιόχειας.
• Μαρία 1145-1182, παντρεύτηκε τον Μανουήλ Α΄ Κομνηνό Αυτοκράτορα των Ρωμαίων.
• Φιλίππα 1148-1178, παντρεύτηκε τον Χάμφρεϋ Β΄ κύριο του Τορόν.
• Βαλδουίνος.
• Ραϋμόνδος.

Πηγές

• Maalouf, Amin (1984): The Crusades Through Arab Eyes
• Hamilton, Bernard (1984): "Ralph of Domfront, Patriarch of Antioch (1135–40)". Nottingham Medieval Studies. 28: 1–21.
• Luscombe, David; Riley-Smith, Jonathan (2004): The New Cambridge Medieval History: Volume 4, C.1024-c.1198, Part II. Cambridge University Press.
• Murray, Alan V. (2016). Van Houts, Elisabeth, ed.: «Constance, Princess of Antioch (1130-1164): Ancestry, Marriages and Family», Anglo-Norman Studies XXXVIII: Proceedings of the Battle Conference 2015, The Boydell Press