Ρουμ Καλεσί
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 37°16′15″N 37°50′17″E / 37.27083°N 37.83806°E
| Ρουμ Καλεσί | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | ερείπια κάστρου και αρχαιολογική θέση |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 37°16′15″N 37°50′17″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Νιζίπ |
| Χώρα | Τουρκία, Κομητεία της Έδεσσας και Οθωμανική Αυτοκρατορία |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Ρουμ Καλεσί (μτφ : Κάστρο των Ρωμιών ή Ρωμαίων) (τουρκικά : Rumkale, κουρδικά : Hromkla ή Kela zêrîn, συριακά : Qal'ah Rumita, αραβικά : قلعة الرو , αρμενικά : Հռոմկլա, ασσυριακά : Kala-Rhomata) είναι κάστρο στην Τουρκία χτισμένο σε λόφο στις όχθες του ποταμού Ευφράτη κοντά στα σημερινά σύνορα με την Συρία.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα αρχαιότερα τμήματα του κάστρου είναι από τους Βυζαντινούς, μετά την πρώτη σταυροφορία ανήκε ως "Ranculat" στο σταυροφορικό κρατίδιο της Κομητείας της Έδεσσας. Το 1151 εγκαταστάθηκε εκεί ο Γρηγόριος Γ΄ Παχλαβουνί κι έγινε έδρα της Αρμενικής Αποστολικής Εκκλησίας , μετά από πρόσκληση της Βεατρίκης, χήρα του Ζοσελέν Β΄ της Έδεσσας. Σύμφωνα με τον Γρηγόριο Βαν Ιμπρανό έδιωξαν τον τοπικό φρούραρχο Μιχαήλ αλλά φαίνεται να έχουν αγοράσει το βυζαντινό κάστρο και το μετέτρεψαν σε ένα σχεδόν απόρθητο φρούριο. Το 1150-1292 ήταν η επίσημη κατοικία του Πατριάρχη των Αρμενίων της Κιλικίας.
Το 1179 έγινε συνάντηση ιερέων με θέμα την ενοποίηση των Αρμενίων με τη Βυζαντινή Εκκλησία.
Συχνός φιλοξενούμενος στο κάστρο ο πατριάρχης της Συριακής ορθόδοξης εκκλησίας από την κοντινή Μονή Barsauma. Ο Πατριάρχης Ιγνάτιος Γ΄ (1222-1252) αφήνει ολόκληρη τη βιβλιοθήκη του μοναστηριού στο κάστρο, συμπεριλαμβανομένων των πρωτότυπων χειρογράφων του πατριάρχη Μιχαήλ Α΄(† 1199). Μετά από πολλά χρόνια διαμονής στο κάστρο πέθανε κι τάφηκε εκεί το 1252.
Στις 28 Ιουνίου 1292 το κάστρο πολιορκήθηκε από τους Μαμελούκους υπό τον Σουλτάνο Χαλίλ και το κατέκτησαν. Παρέμεινε ένα σημαντικό φρούριο, στην περίοδο της Τουρκοκρατίας και κρατική φυλακή. Το 1832 ο Ιμπραήμ Πασάς το κατέστρεψε μερικώς και έκτοτε εγκαταλείφθηκε. Σήμερα η πρόσβαση σε αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με βάρκα. Τα τελευταία χρόνια οι αρχαιολόγοι έχουν αρχίσει να εξερευνούν τα ερείπια.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Hansgerd Hellenkemper: Burgen der Kreuzritterzeit in der Grafschaft Edessa und im Königreich Kleinarmenien. Habelt, Bonn 1976, 51-61.
- Hanspeter Hanisch: Hromklay : die armenische Klosterfestung am Euphrat. Begleitbuch zur Ausstellung der Fotodokumentation im Vorarlberger Landesmuseum Bregenz. 15. März - 20. April 2002. Bregenz: Vorarlberger Landesmuseum 2002. ISBN 3-901802-11-8
- A. Stewart: Qal'at al Rǖm / Hṙomgla / Rumkal and the Mamluk Siege of 691 H/1292 CE. In: H. Kennedy (ed.): Muslim Military Architecture in Greater Syria. Leiden 2006, 269-281.
- Hellen C. Evans: Manuscript Illumination at the Armenian Patriarchate in Hromkla and the West. Ph. D. diss. New York University 1990.
- Andrea B. Schmidt: Die armenisch-syrischen Beziehungen im Spiegel der kilikischen Übersetzungsliteratur. In: Armenuhi Drost-Abgarjan (Hrsg.): Armenologie in Deutschland. Münster 2005, 119-126.
- Shahe Ajamian: The Colophon of the Gospel of Hethum "Bayl". In: Shahe Ajamian (Hrsg.): Text and context : studies in the Armenian New Testament (University of Pennsylvania Armenian texts and studies 13). Scholars Press, Atlanta, Ga. 1994, 1-13, hier 5. ISBN 0-7885-0033-3