Ρουτίλιο Μανέττι
| Ρουτίλιο Μανέττι | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1 Ιανουαρίου 1571[1][2][3] Σιένα[3] |
| Θάνατος | 22 Ιουλίου 1639[4][1][5] Σιένα[6][3] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία[7] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[8] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[3] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ρουτίλιο ντι Λορέντσο Μανέττι (Rutilio di Lorenzo Manetti, περ. 1571 – 22 Ιουλίου 1639) ήταν Ιταλός ζωγράφος του ύστερου μανιερισμού ή του πρώιμου μπαρόκ, που εργάσθηκε κυρίως στη Σιένα.
Βίος και έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μανέττι επηρεάσθηκε και ίσως διδάχθηκε από τους τοπικούς ζωγράφους Φραντσέσκο Βάννι και Βεντούρα Σαλιμπένι. Είναι γνωστό ότι αργότερα συνεργάσθηκε με τον Ραφφαέλλο Βάννι, τον γιο του Φραντσέσκο. Ο Μανέττι είναι γνωστός για τα εξής έργα του, στη Σιένα ή σε γειτονικές πόλεις: «Η ιστορία της Αγίας Αικατερίνης και του Πάπα Γρηγορίου» (1597, Παλάτσο Πούμπλικο), «Η Βάπτιση του Χριστού» (1600, ναός Σαν Τζοβαννίνο ιν Παντανέτο), ένας κύκλος νωπογραφιών με θέμα την «Ιστορία του Αγίου Ρόκκου» (1605-1610, ναός του Αγίου Ρόκκου αλλά Λούπα), «Ο Πάπας Αλέξανδρος Α΄ ελευθερούται εκ της φυλακής από έναν άγγελο» (ναός του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή ιν Γκρέτι), «Ο πειρασμός του Αγίου Αντωνίου» (1620, Σαντ Αγκοστίνο), «Ανάπαυση κατά τη Φυγή στην Αίγυπτο» (Σαν Πιέτρο αλλέ Σκάλε), «Ο θάνατος του Αντονίνο Πατρίτσι» (1616, Μοντιτσάνο), «Ο Μακάριος Δομήνικος του Πότσο στο τραπέζι» (σήμερα εκτίθεται στη Φλωρεντία), «Η γέννηση της Παρθένου» (1625, ναός της Αγίας Μαρίας ντέι Σέρβι στη Σιένα) και «Εξορκισμός του Αγίου Αντωνίου» (1628, Βασιλική του Αγίου Δομήνικου). Επιπλέον ο Μανέττι έχει ζωγραφίσει μια αξιοσημείωτη «Αλληγορία των τεσσάρων εποχών» και την «Παραβολή των τυφλών», που σήμερα βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές.
Η τεχνοτροπία του Μανέττι μετακινήθηκε από το στιλ του Φεντερίκο Μπαρότσι προς εκείνο του Καραβάτζο μετά την πρώτη δεκαετία του 17ου αιώνα. Το εάν αυτή η μεταβολή προήλθε έμμεσα από τα έργα τοπικών ζωγράφων της Σιένα και της Φλωρεντία, ή από επισκέψεις του ίδιου του καλλιτέχνη στη Ρώμη, είναι άγνωστο. Ανάμεσα στα αριστουργήματά του συγκατελέγεται και η συνεισφορά του στη διακόσμηση του Καζίνο Μεντίτσεο στη Φλωρεντία, όπου ζωγράφισε δίπλα στους Ματτέο Ροσσέλλι, Τζοβάννι Λανφράνκο και Τσεζάρε Νταντίνι. Μαθητής ή ακόλουθος του Μανέττι υπήρξε ο Στέφανο Βόλπι (1585-1642).
-
«Η Αγία Αικατερίνη της Σιένα» -
«Ο Λωτ και οι θυγατέρες του» -
«Ανάπαυση κατά τη Φυγή στην Αίγυπτο» -
«Η Παναγία με το Θείο Βρέφος» -
«Η Παναγία με το Θείο Βρέφος και τον Αρχάγγελο Μιχαήλ» -
«Η Παναγία με το Θείο Βρέφος, τον Άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή και την Αγία Αικατερίνη της Σιένα» -
«Ο γάμος της Κανά» -
«Ο Ευαγγελισμός»
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00115639. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ 2,0 2,1 «Artists of the World Online» (Γερμανικά, Αγγλικά) K. G. Saur Verlag, Walter de Gruyter. Βερολίνο. 2009. 00092436.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 180694374. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 52304. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017.
- ↑ «Manetti, Rutilio» 13 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2 Νοεμβρίου 2017. 500029527. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ (Δανικά, Αγγλικά) Kunstindeks Danmark. 34804. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 148085571. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2020.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το σχετικό λήμμα στην Grove encyclopedia of Art
- Ο Μανέττι στο Getty ULAN
- Charles McCorquodale: «The Manetti Exhibition in Siena», The Burlington Magazine, τόμ. 120 (1978), σσ. 885-889
