Σάντα Μαρία (Αζόρες)
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 36°58′27″N 25°5′52″W / 36.97417°N 25.09778°W
Santa Maria | |
---|---|
Η Σάντα Μαρία. | |
Γεωγραφία | |
Τοποθεσία | Ατλαντικός Ωκεανός |
Αρχιπέλαγος | Αζορών |
Νησιωτικό σύμπλεγμα | Ανατολική ομάδα |
Έκταση | 97,18 km² |
Υψόμετρο | 590 μ |
Υψηλότερη κορυφή | Πίκο Άλτο |
Χώρα | |
Περιφέρεια | Αυτόνομη Περιφέρεια των Αζορών |
Πρωτεύουσα | Βίλα ντο Πόρτο (πληθ. 3.119) |
Δημογραφικά | |
Πληθυσμός | 5.547 (απογραφής 2011) |
Πυκνότητα | 57,1 /χλμ2 |
Σχετικά πολυμέσα |
Η Σάντα Μαρία (πορτογαλικά: Santa Maria) είναι νησί στον Ατλαντικό που ανήκει στην Πορτογαλία και συγκεκριμένα στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Αζορών. Έχει έκταση 97,18 τ.χλμ. και 5.547 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η πόλη Βίλα ντο Πόρτο με 3.119 κατοίκους (2011). Το νησί είναι γνωστό για τις παραλίες με τη λευκή άμμο, τις χαρακτηριστικές του καμινάδες και τον ξηρό ζεστό κλίμα του.
Οικονομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μέχρι το 16ο αιώνα, η οικονομία του νησιού βασιζόταν στην παραγωγή σιταριού και ξύλου, εξελισσόμενη σταδιακά σε μια οικονομία επιβίωσης βασισμένη στις καλλιέργειες σιτηρών. Γενικά απομονωμένο από την κυκλοφορία μεταξύ του Νέου Κόσμου και της Ευρώπης, το νησί εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από τη γεωργία μέχρι τον 20ο αιώνα, όταν ο στρατός των ΗΠΑ ίδρυσε το αεροδρόμιο στο Γκίντζαλ. Έτσι έγινε διεθνής σταθμός αεροπλοΐας μετά το 1944, λαμβάνοντας κεντρική θέση στην υπερατλαντική εναέρια κυκλοφορία κατά τα μέσα του 20ού αιώνα. Το νησί εξαρτήθηκε, σχεδόν απολύτως, από το αεροδρόμιο: πρώτα, κατά τη φάση της κατασκευής, και αργότερα όταν ο έλεγχος εναέριας κυκλοφορίας στον διάδρομο του Βόρειου Ατλαντικού βασίστηκε στη Σάντα Μαρία (FIR Oceânica de Santa Maria). Για πολλές δεκαετίες, το αεροδρόμιο της Σάντα Μαρία ήταν η πύλη προς και από τις Αζόρες μέχρι την κατασκευή ή την ανακαίνιση μικρότερων αεροδιαδρόμων στα υπόλοιπα νησιά. Η αλλαγή των εξελίξεων στον κλάδο των αερομεταφορών (κυρίως των αεροσκαφών μεγάλης εμβέλειας) μείωσε τη σημασία του νησιού ως υπερατλαντικού σταθμού και αναβάθμισε άλλα αεροδρόμια (όπως αυτά στο Lajes, Όρτα και Πόντα Ντελγάδα), καλύτερα εξοπλισμένα και προηγμένα υλικοτεχνικά. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) ίδρυσε έναν δορυφορικό σταθμό παρακολούθησης στα τέλη του 20ου αιώνα, αναζωπυρώνοντας τη συζήτηση για την εξάρτηση του νησιού από τον τομέα της αεροπορίας. Ομοίως, το 2012, μια πρόταση της EDISOFT για την εγκατάσταση ενός σταθμού αισθητήρα Galileo (GSS) στη Σάντα Μαρία ήταν επιτυχής: ο σταθμός Mariense κέρδισε άλλες τοποθεσίες στη Μαδέιρα και τα Κανάρια Νησιά.[1] Κάπως έτσι αναβαθμίστηκε ξανά η σπουδαιότητα του νησιού ως τεχνολογικού και επικοινωνιακού κόμβου στον Ατλαντικό, ιδίως μετά την εγκατάσταση της κεραίας VLBI του Δικτύου Γεωδυναμικών και Χωρικών Σταθμών Ατλαντικού, με το πρωτόκολλο που υπογράφηκε στις 29 Απριλίου 2010 μεταξύ του Περιφερειακού Γραμματέα Επιστήμης και Τεχνολογίας και του Γενικού Διευθυντής του Εθνικού Γεωγραφικού Ινστιτούτου της Ισπανίας. Σε σύγκριση με τα υπόλοιπα νησιά των Αζορών, η κτηνοτροφία και η παραγωγή γάλακτος δεν έφτασε ποτέ στο ίδιο επίπεδο ανάπτυξης. Η γεωργία εξακολουθεί να είναι η κυρίαρχη δραστηριότητα στο νησί, καταλαμβάνοντας το 47,6% της γης. Αυτή η δραστηριότητα συνήθως περιορίζεται σε μικρές επιχειρήσεις, που περιλαμβάνουν φυτείες, μικρούς βοσκότοπους και μόνιμες εκμεταλλεύσεις. Υπάρχουν πολλά εμπορικά είδη ψαριών στα νερά γύρω από τη Σάντα Μαρία, όπως φύκι, λιθρίνι, σφυρίδα, σκάρος, σκουμπρί, γαύρος, βελονόψαρο και τόνος. Οι δευτερογενείς βιομηχανίες κυριαρχούνται από τις αστικές κατασκευές, τα πριονιστήρια, τα εργοστάσια πλακιδίων και μπλοκ και τη βιοτεχνία/χειροτεχνία. Όπως και στις υπόλοιπες Αζόρες, ο τουρισμός αποτελεί πλέον σημαντικό τριτογενή τομέα, που συνδέεται με ναυτικές δραστηριότητες όπως ιστιοπλοΐα, θαλάσσιο σκι, αθλητική αλιεία (τόνος, ξιφίας και σφυρίδα) και καταδύσεις, δραστηριότητες στην παραλία, πεζοπορία , και κυνήγι κουνελιών. Τα χωριά São Lourenço, Praia Formosa, Maia και Anjos είναι γνωστά ως καλοκαιρινά τουριστικά κέντρα, προσελκύοντας επισκέπτες στις παραλίες, τις φυσικές πισίνες, τις εξοχικές κατοικίες και τα φεστιβάλ τους.
Συγκοινωνίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Απευθείας πτήσεις προς την ηπειρωτική Πορτογαλία ήπειρο (Λισαβόνα) παρέχονται κυρίως από την αεροπορική εταιρία Azores Airlines από το αεροδρόμιο Σάντα Μαρία που βρίσκεται κοντά στο Βίλα ντο Πόρτο. Το αεροδρόμιο παρέχει επίσης ορισμένες απευθείας συνδέσεις με το υπόλοιπο αρχιπέλαγος μέσω της εταιρίας SATA Air Açores. Ένα διανησιωτικό πορθμείο, που ανήκει στην εταιρεία θαλάσσιων μεταφορών των Αζορών, την AtlânticoLine, εξυπηρετεί τη Σάντα Μαρία κάθε εβδομάδα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Ομοίως η μαρίνα του Βίλα ντο Πόρτο επιτρέπει την πρόσβαση στο νησί καθ' όλη τη διάρκεια του έτους. Το νησί διαθέτει επίσης υπηρεσία λεωφορείου καθώς και ταξί.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Santa Maria (Azores) στο Wikimedia Commons
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη γεωγραφία της Πορτογαλίας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |