Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σαμ Έλιοτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σαμ Έλιοτ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Sam Elliott (Αγγλικά)
Γέννηση9  Αυγούστου 1944[1][2][3]
Σακραμέντο
ΚατοικίαΜαλιμπού
Willamette Valley
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Όρεγκον, David Douglas High School[4] και Clark College
Ιδιότητακαρατερίστας, ηθοποιός θεάτρου, ηθοποιός ταινιών, ηθοποιός τηλεόρασης, ηθοποιός φωνής, ηθοποιός, σεναριογράφος[5] και παραγωγός ταινιών[6]
ΣύζυγοςKatharine Ross (από 1984)
Είδος τέχνηςΓουέστερν
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Σάμιουελ Πακ Έλιοτ, ευρέως γνωστός ως Σαμ Έλιοτ (9 Αυγούστου 1944) είναι Αμερικανός ηθοποιός. Είναι αποδέκτης πολλών διακρίσεων, συμπεριλαμβανομένου ενός Βραβείο Σωματείου Ηθοποιών και ενός Βραβείου National Board of Review, ενώ έχει προταθεί για ένα Όσκαρ, δύο Χρυσές Σφαίρες και δύο Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης.

Ο Έλιοτ είναι γνωστός για το χαρακτηριστικό πλούσιο μουστάκι του και τη βαθιά φωνή του. Ξεκίνησε την κινηματογραφική του καριέρα με μικρές εμφανίσεις στα Ο δρόμος για τη Δύση (1967), Οι δύο ληστές (1969), τον πέμπτο κύκλο της τηλεοπτικής σειράς Επικίνδυνες αποστολές και ως γκεστ στο γουέστερν Gunsmoke (1972) και τις τηλεοπτικές ταινίες Murder in Texas (1981) και The Shadow Riders (1982). Πρωταγωνίστησε στην ταινία Οι βάτραχοι (1972), ενώ η κινηματογραφική του επιτυχία ήταν στο δράμα Lifeguard (1976). Στη συνέχεια εμφανίστηκε στα Γρήγορος ή νεκρός (1987) και Conagher (1991), το τελευταίο από τα οποία του χάρισε μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Ηθοποιού σε Μίνι Σειρά ή Τηλεοπτική Ταινία. Έλαβε τη δεύτερη του Χρυσή Σφαίρα και τις πρώτες υποψηφιότητες για Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης για το Κορίτσια της Άγριας Δύσης (1995). Άλλοι τίτλοι ταινιών από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 περιλαμβάνουν το ιστορικό δράμα Gettysburg (1993) και το γουέστερν Σύγκρουση στον πράσινο βάλτο (επίσης 1993). Το 1998 έπαιξε τον Ξένο στην ταινία Ο μεγάλος Λεμπόφσκι.

Στη δεκαετία του 2000, ο Έλιοτ εμφανίστηκε σε δεύτερους ρόλους στο δράμα Ήμασταν κάποτε στρατιώτες (2002) και στις ταινίες με υπερήρωες Hulk (2003) και Ghost Rider (2007). Το 2015, έπαιξε ως guest στη σειρά Justified, η οποία του χάρισε ένα τηλεοπτικό βραβείο Επιλογής Κριτικών, και το 2016 άρχισε να πρωταγωνιστεί στη σειρά του Netflix Το ράντσο. Στη συνέχεια είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στη δραματική κωμωδία Ο ήρωας (2017). Την επόμενη χρονιά, ο Έλιοτ επιλέχθηκε για το μουσικό δράμα Ένα αστέρι γεννιέται (2018), για το οποίο ήταν υποψήφιος για Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου, Βραβείο Επιλογής Κριτικών Β΄ Ανδρικού Ρόλου, Βραβείο Screen Actors Guild για εξαιρετική ερμηνεία από άνδρα ηθοποιός σε δεύτερο ρόλο και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Κριτικής . Ο Έλιοτ πρωταγωνίστησε στην αμερικανική δραματική μίνι σειρά 1883 (2021–2022), για την οποία κέρδισε Βραβείο Screen Actors Guild για την εξαιρετική ερμηνεία άνδρα ηθοποιού σε μίνι σειρά ή τηλεοπτική ταινία.

Τα πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Φωτογραφία της επετηρίδας του κολεγίου του Έλιοτ, 1965

Ο Σάμιουελ Παρκ Έλιοτ γεννήθηκε στις 9 Αυγούστου 1944, στο νοσοκομείο Sutter Memorial στο Σακραμέντο της Καλιφόρνιας.[7][8] Μητέρα του ήταν η Γκλιν Μέιμι (το γένος Σπαρκς), πρωταθλήτρια καταδύσεων του Τέξας στο λύκειο και αργότερα προπονήτριας και καθηγήτριας λυκείου και πατέρας του ο Χένρι Νέλσον Έλιοτ, ο οποίος εργάστηκε ως ειδικός για τον έλεγχο των θηρευτών στο Υπουργείο Εσωτερικών.[9][10] Οι γονείς του κατάγονταν απότο Ελ Πάσο του Τέξας και ο Έλιοτ έχει έναν πρόγονο που υπηρέτησε ως γιατρός στη μάχη του Σαν Τζασίντο.[11][12][13] Μετακόμισε από την Καλιφόρνια στο Πόρτλαντ του Όρεγκον με την οικογένειά του όταν ήταν 13 ετών.[14][15]

Ο Έλιοτ πέρασε τα εφηβικά του χρόνια στο βορειοανατολικό Πόρτλαντ[14] και αποφοίτησε από το Λύκειο Ντέιβιντ Ντάγκλας το 1962.[15] Μετά την αποφοίτησή του, ο Έλιοτ παρακολούθησε μαθήματα στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον με κατεύθυνση αγγλικά και ψυχολογία,[16] χωρίς όμως να πάρει πτυχίο.[9] Επέστρεψε στο Πόρτλαντ και παρακολούθησε μαθήματα στο το Κολέγιο Κλαρκ στο κοντινό Βανκούβερ της Ουάσιγκτον, όπου ολοκλήρωσε ένα διετές πρόγραμμα και έπαιξε σε μια παράσταση του Μάγκες και κούκλες.[14] Η εφημερίδα του Βανκούβερ Columbian έγραψε ότι ο Έλιοτ πρέπει να γίνει επαγγελματίας ηθοποιός. Μετά την αποφοίτησή του από το Κλαρκ το 1965, ο Έλιοτ εγγράφηκε ξανά στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον και έγινε μέλος της αδελφότητας Sigma Alpha Epsilon.[9] Εγκατέλειψε ξανά τις σπουδές του μετά τον θάνατο του πατέρα του από καρδιακή προσβολή.[9]

Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο Έλιοτ μετακόμισε στο Λος Άντζελες για να ακολουθήσει καριέρα υποκριτικής, κάτι που ο πατέρας του τον είχε εμποδίσει να κάνει, προτρέποντάς τον να τελειώσει το κολέγιο.[9] Ο Έλιοτ εργάστηκε σε οικοδομή ενώ σπούδαζε υποκριτική και υπηρέτησε στην 146η πτέρυγα αερομεταφορών της Εθνικής Φρουράς της Καλιφόρνιας (η Φρουρά του Χόλιγουντ).[17]

Καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πρώτες δουλειές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Έλιοτ με την Τζούλιετ Μιλς στην τηλεοπτική σειρά Once an Eagle (1976)

Ο Έλιοτ ξεκίνησε την καριέρα του ως καρατερίστας. Η εμφάνισή του, η φωνή και η συμπεριφορά του ταίριαζαν πολύ στα γουέστερν. Το 1969, κέρδισε την πρώτη του τηλεοπτική συμμετοχή στη σειρά Judd for the Defense στο επεισόδιο "The Crystal Maze".

Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε στην εκπομπή Lancer στο επεισόδιο "Death Bait", υποδυόμενος τον Ρένσλο.[18] Ένας από τους πρώτους ρόλους του στον κινηματογράφο ήταν ως χαρτοπαίκτης που παρακολουθεί τον Σάντανς Κιντ (Ρόμπερτ Ρέντφορντ) στην εναρκτήρια σκηνή της ταινίας Οι δύο ληστές (1969).[19] Την τηλεοπτική σεζόν 1970–1971, ο Έλιοτ πρωταγωνίστησε ως Νταγκ Ρόμπερτ για αρκετά επεισόδια στην επιτυχημένη σειρά Επικίνδυνες αποστολές.[19] Ξεκινώντας το 1972, εμφανίστηκε ως καουμπόης σε μια σειρά από διαφημίσεις της μπίρας Falstaff.[20][21][22] Το 1975, ο Έλιοτ επιλέχθηκε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο ως Τσαρλς Γουντ στην τηλεοπτική ταινία Ο ινδιάνος, με θέμα την αντίσταση του αρχηγού Τζόζεφ στη βίαιη απομάκρυνση της ινδιάνικης φυλής του από το αμερικανικό κράτος στο Άινταχο.[23]

Από το 1976 έως το 1977, έπαιξε τον πρωταγωνιστικό χαρακτήρα στη μίνι σειρά Once an Eagle, μια προσαρμογή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Άντον Μάιρερ, με τις Έιμι Ίρβινγκ, Κιμ Χάντερ και Μέλανι Γκρίφιθ.[24] Είχε επίσης πρωταγωνιστικό ρόλο ως Ρικ Κάρλσον στην καλοκαιρινή επιτυχία Lifeguard (1976), η οποία σηματοδότησε την πρώτη επιτυχία του σε ταινία μεγάλου μήκους.[25] Ερμήνευε έναν ναυαγοσώστη στη Νότια Καλιφόρνια που επαναξιολογεί τις επιλογές της ζωής του.[26]

Αναγνώριση ως καρατερίστας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Έλιοτ στην τηλεοπτική σειρά Άσπεν (1977)

Ο Έλιοτ έπαιξε τον Τομ Κίτινγκ στη μίνι σειρά Άσπεν το 1977. Αργότερα έπαιξε έναν δολοφόνο στη μίνι σειρά Murder in Texas (1981) δίπλα στη Φάρα Φόσετ και τη μελλοντική σύζυγό του Κάθριν Ρος,[27] και πρωταγωνίστησε με τη Σέριλ Λαντ στο A Death in California (1985).[28] Το 1979, συμπρωταγωνίστησε με τον Τομ Σέλεκ στη δημοφιλή μίνι σειρά Οι παράνομοι.[29]

Ο Έλιοτ είχε έναν δεύτερο ρόλο στην ταινία Μάσκα (1985) δίπλα στη Σερ. Έπαιξε μια σκληροτράχηλη αλλά τελικά συμπαθητική πατρική φιγούρα στη χριστουγεννιάτικη ταινία Ο τάρανδος του Αϊ Βασίλη (1989). Έχει εμφανιστεί ως γκεστ σε εκπομπές όπως Felony Squad, Gunsmoke, Λάνσερ και Χαβάη 5-0, και έχει συμμετάσχει σε πολλές τηλεταινίες, όπως το Κορίτσια της Άγριας Δύσης (1995), στις οποίες ενσάρκωσε τον Άγριο Μπιλ Χίκοκ.

Το 1986, πρωταγωνίστησε στην τηλεταινία Σαμ Χιούστον: Ο ήρωας του Τέξας, βασισμένη στη βιογραφία του Σαμ Χιούστον. Ο ρόλος του επέτρεψε να παίξει τον Χιούστον τόσο ως μαχητή όσο και ως άνθρωπο που εξελίχθηκε σε επιδέξιο πολιτικό ηγέτη.Έπαιξε επίσης τον Γουέιντ Γκάρετ στην ταινία Ο μπράβος (1989) ως μέντορας και φίλος του χαρακτήρα του Πάτρικ Σουέιζι. Το 1991, ο Έλιοτ και η σύζυγός του Κάθριν Ρος πρωταγωνίστησαν στη μεταφορά του μυθιστορήματος Conagher (1991).[30]

Έπαιξε τον ταξίαρχο Τζον Μπάφορντ στο ιστορικό δράμα Gettysburg του 1993 και την ίδια χρονιά έπαιξε τον Βίρτζιλ Ερπ στο γουέστερν Σύγκρουση στον πράσινο βάλτο (1993).[31] Ο Έλιοτ έπαιξε τον Ξένο, έναν χαρακτήρα που αφηγείται την ιστορία του Μεγάλου Λεμπόφσκι(1998).[31] Συμπρωταγωνίστησε στο Ήμασταν κάποτε στρατιώτες (2002). Υποδήθηκε τον στρατηγό στην ταινία δράσης Hulk το 2003.

Τα μετέπειτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2005, εμφανίστηκε στο Thank You for Smoking ως πρώην καουμπόι διαφημίσεων Marlboro Man που έχει πάθει καρκίνο του πνεύμονα. Το 2006 χάρισε τη φωνή του στον χαρακτήρα Μπεν στην ταινία κινουμένων σχεδίων Φάρμα στόρι.

Το 2007, ο Έλιοτ ευμμετείχε στο Ghost Rider. Την ίδια χρονιά, ο Έλιοτ εμφανίστηκε στο Αστέρι του Βορρά. Η ταινία βασίζεται στο έργο του Φίλιπ Πούλμαν Η Τριλογία του Κόσμου. Στην ταινία εμφανίζονται επίσης οι Νικόλ Κίντμαν, Κρίστοφερ Λι και Ντάνιελ Κρεγκ.

Το 2009, ο Έλιοτ έπαιξε έναν μικρό ρόλο στο Ραντεβού στον αέρα στο οποίο υποδύθηκε τον επικεφαλής πιλότο της American Airlines. Εμφανίστηκε τρεις φορές στο Parks and Recreation. Στη συνέχεια έδωσε τη φωνή του στον Μπάστερ στην ταινία κινουμένων σχεδίων Marmaduke (2010). Ερμήνευσε έναν δεύτερο ρόλο στο θρίλερ Ο κανόνας της σιωπής και έπαιξε έναν προπονητή αμερικανικού ποδοσφαίρου στη δραματική ταινία του 2014 Η μεγάλη μέρα.

Ο Έλιοτ και ο Τζον Χαμ στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Sundance, 2017

Το 2015, ο Έλιοτ εμφανίστηκε δίπλα στη Λίλι Τόμλιν ως πρώην αντικείμενο του πόθου μιας ηλικιωμένης που προσπαθούσε να βοηθήσει την έγκυο εγγονή της στην κωμωδία Παράξενη 'γιαγιά'.[32] Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε στη ρομαντική κομεντί Θα σε δω στα ονειρά μου, και έπαιξε έναν ρόλο στην ανεξάρτητη ταινία Digging for Fire.[33] Το 2015, κέρδισε το τηλεοπτικό βραβείο Critics' Choice καλύτερος γκεστ ηθοποιού σε δράμα για τον ρόλο του στην εκπομπή του Δικτύου FX Justified.[33]

Αναβίωση σταδιοδρομίας και αναγνώριση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2015, ο Έλιοτ άρχισε να εμφανίζεται στη σειρά του Netflix Το ράντσο, δίπλα στον Άστον Κούτσερ.[34] Χάρισε τη φωνή του στον Μπουτς στην ταινία κινουμένων σχεδίων Ο Καλόσαυρος (2015).[35]

Το 2017, ο Έλιοτ πρωταγωνίστησε στον Ήρωα, ως Λι Χέιντεν, ένα γερασμένο είδωλο των γουέστερν με χρυσή φωνή.[36] Η δουλειά του στην ταινία έλαβε μεγάλη αναγνώριση από τους κριτικούς με τον Τζόι Μάτζιντσον να γράφει στο AwardsCircuit "ο Έλιοτ είναι τέλειος εδώ".[37] Αργότερα το ίδιο έτος, ο Έλιοτ πρωταγωνίστησε στο The Man Who Killed Hitler and then the Bigfoot.[38]

Την επόμενη χρονιά, ο Έλιοτ πρωταγωνίστησε στο Ένα αστέρι γεννιέται (2018), στο οποίο υποδύεται τον Μπόμπι Μέιν, τον μεγαλύτερο ετεροθαλή αδερφό του πρωταγωνιστή Μπράντλεϊ Κούπερ.[39] Ο Έλιοτ κέρδισε την αποδοχή των κριτικών για την ερμηνεία του, κερδίζοντας το Βραβείο Εθνικού Συμβουλίου Κριτικής Καλύτερου Β' Ανδρικού Ρόλου.[40] Ήταν επίσης υποψήφιος για Βραβείο Σωματείου Ηθοποιών, καθώς και για Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου, την πρώτη του υποψηφιότητα στην καριέρα του. Σχολιάζοντας την υποψηφιότητά του για Όσκαρ, ο Έλιοτ δήλωσε «Καιρός ήταν!»[41]

Το 2022, ο Έλιοτ έπαιξε στη μίνι σειρά του Paramount+ 1883, ένα πρίκουελ της σειράς Yellowstone.

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Έλιοτ παντρεύτηκε την ηθοποιό Κάθριν Ρος το 1984 και έγινε ο πέμπτος σύζυγός της.[42] Έχουν μια κόρη, την Κλίο,[43] που είναι μουσικός στο Μαλιμπού της Καλιφόρνιας.[44] Η Ρος και ο Έλιοτ ζουν σε ένα παραθαλάσσιο ράντσο στο Μαλιμπού, το οποίο αγόρασαν τη δεκαετία του 1970.[9] Ο Έλιοτ διατηρεί και ένα ακίνητο στην στο Όρεγκον.[9] Μετά τον θάνατο της μητέρας του το 2012, κληρονόμησε και το πατρικό του σπίτι στο βορειοανατολικό Πόρτλαντ.[9]

Φιλμογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Πρωτότυπος τίτλος Τίτλος στα ελληνικά Ρόλος
1967 The Way West Ο δρόμος για τη Δύση κάτοικος χωριού του Μιζούρι
1969 Butch Cassidy and the Sundance Kid[45] Οι δύο ληστές χαρτοπαίκτης
1970 The Games[46] Ημέρες δόξας Ρίτσι Ρόμπινσον
1972 Frogs[46] Οι βάτραχοι Πίκετ Σμιθ
Molly and Lawless John[46] Τζόνι Λόλερ
1976 Lifeguard[46] Ρικ Κάρλσον
1978 The Legacy[46] Μήνυμα από την κόλαση[47] Πιτ Ντάνερ
1985 Mask[46] Μάσκα[47] Γκαρ
1986 The Blue Lightning Χάρι Γουίνγκεϊτ
1987 Fatal Beauty[46] Μάικ Μάρσακ
The Quick and the Dead Γρήγορος ή νεκρός Κον Βάλιαν
1988 Shakedown[46] Ο μπάτσος με τα τζιν[47] ντετέκτιβ Ρίτσι Μαρκς
1989 Road House[46] Ο μπράβος[47] Γουέιντ Γκάρετ
Prancer[46] Πράνσερ Τζον Ριγκς
1990 Sibling Rivalry[46] Ένα στα γρήγορα με τον νεκρό[47] Τσαρλς Τέρνερ Τζούνιορ
1991 Rush[46] Οργισμένος γίγαντας Λάρι Ντοντ
1993 Tombstone[46] Σύγκρουση στον πράσινο βάλτο[47] Βέρτζιλ Ερπ
Gettysburg[46] Τζον Μπιούφορντ
1995 Blue River[45] Χένρι Χάουλαντ
The Final Cut[45] Η μεγάλη έκρηξη Τζον Πιρς
1996 Dogwatch[45] Σκυλίσια ώρα Τσάρλι Φάλον
1998 The Big Lebowski[45] Ο μεγάλος Λεμπόφσκι[47] Ξένος
1998 The Hi-Lo Country[45] Η πόλη του πάθους[47] Τζιμ Εντ Λαβ
2000 The Contender[45] Η αντιπρόεδρος[47] Κέρμιτ Νιούμαν
2002 We Were Soldiers[45] Ήμασταν κάποτε στρατιώτες[47] Μπάζιλ Πλάμλεϊ
2003 Hulk[46][47] στρατηγός Ταντέους Ρος
Off the Map[46] Τσάρλι Γκρόουντεν
2005 Thank You for Smoking[46] Marlboro Man
2006 Barnyard[46] Μπεν (φωνή)
The Alibi[46] Το άλλοθι μορμόνος
2007 Ghost Rider[46] Κάρτερ Σλέιντ
The Golden Compass[46] Το αστέρι του Βορρά Λι Σκόρεσμπι
2009 Did You Hear About the Morgans?[46] Τα μάθατε για τους Μόργκαν;[47] Κλέι Γουίλερ
Up in the Air[46] Ραντεβού στον αέρα κυβερνήτης Μέιναρντ Φιντς
2010 Marmaduke[45] Μπάστερ (φωνή)
2011 The Big Bang Σάιμον Κέστραλ
2012 The Company You Keep[46] Ο κανόνας της σιωπής Μακ Μακλίοντ
2014 Draft Day[46] Η μεγάλη μέρα προπονητής Μουρ
2015 I'll See You in My Dreams Θα σε δω στα όνειρά μου Μπιλ
Grandma[45] Παράξενη 'γιαγιά' Καρλ
The Good Dinosaur[45] Ο καλόσαυρος Μπουτς (φωνή)
2017 Rock Dog[45] Μπάντι, ο ροκ σταρ Φλίτγουντ Γιακ (φωνή)
The Hero Ο ήρωας Λι Χέιντεν
Audubon αφηγητής (φωνή)
2018 The Man Who Killed Hitler and Then the Bigfoot[48] Κάλβιν Μπαρ
A Star Is Born[49] Ένα αστέρι γεννιέται[47] Μπόμπι Μέιν
2019 Lady and the Tramp[50] Η λαίδη και ο αλήτης Πιστός (φωνή)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w66n6049. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ GeneaStar. elliottsamu.
  4. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  5. ↑ Ανακτήθηκε στις 21  Μαΐου 2019.
  6. ↑ Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2019.
  7. ↑ Hal Erickson (2011). «Movies & TV: Sam Elliott Biography». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2011. 
  8. ↑ Lee, Elyssa (23 Ιανουαρίου 2019). «Q&A with Sam Elliott». Sactown Magazine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2022. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 9,6 9,7 Baker, Mark (13 Ιουλίου 2017). «At home in Oregon: A critically acclaimed lead role for actor Sam Elliott raises the part-time Oregonian's profile around town». The Register-Guard. Eugene, Oregon. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Δεκεμβρίου 2018. 
  10. ↑ «Obituary: H. Nelson Elliott». The Oregonian (Portland, Oregon): σελ. 102. February 13, 1966. 
  11. ↑ Harris, Aisha (February 2, 2015). «Sam Elliott On Being the Hollywood Embodiment of the Old West». Slate. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2023-05-05. https://web.archive.org/web/20230505025933/https://www.youtube.com/watch?v=VA8bG0h1SXA. Ανακτήθηκε στις 23 August 2015. 
  12. ↑ McDonnell, Brandy (20 Απριλίου 2018). «Interviews, photos and video: Sam Elliott and Katharine Ross talk marriage, Westerns, favorite projects and more». The Oklahoman. Oklahoma City, Oklahoma. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Δεκεμβρίου 2018. 
  13. ↑ Cohen, Cindy Graff (6 Αυγούστου 2018). «Sam Elliott channels dad's integrity in latest character». El Paso Inc. El Paso, Texas. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Αυγούστου 2018. 
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 Hewitt, Scott (June 23, 2017). «Clark College grad Sam Elliott, The Hero». The Columbian (Vancouver, Washington). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 6, 2018. https://web.archive.org/web/20181006132623/http://www.columbian.com/news/2017/jun/23/clark-grad-sam-elliott-the-hero/. 
  15. ↑ 15,0 15,1 Turnquist, Kristi (14 Ιουλίου 2017). «Have you spotted Sam Elliott in Oregon?». The Oregonian. Portland, Oregon. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Δεκεμβρίου 2017. 
  16. ↑ King, Lynnea Chapman (2014). The Coen Brothers Encyclopedia. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield. σελ. 60. ISBN 978-0-810-88577-6. 
  17. ↑ «National Guard Association of the United States Honors Actor Sam Elliott». Free Library.com. Washington, DC: National Guard Association of the United States. 9 Σεπτεμβρίου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2018. 
  18. ↑ Parish, James Robert· Terrace, Vincent (1990). The Complete Actors' Television Credits, 1948-1988: Actors (2nd έκδοση). Lanham, Maryland: Scarecrow Press. σελίδες 170–171. ISBN 978-0-810-82204-7. 
  19. ↑ 19,0 19,1 «Sam Elliott Credits». TV Guide. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2018. 
  20. ↑ «Messin' with Sasquatch and Sailin' with Captain Morgan: Some Thoughts on Television Advertising». chronicleillinois.com. Chronicle Media LLC. 10 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2022. 
  21. ↑ Williams, Don. «Falstaff Beer Commercial Gabe & Walker Coin Flip». YouTube. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2022. 
  22. ↑ Banik, Jerry. «Stories Behind The Giant Falstaff Beer Cans». Whiting-Robertsdale Historical Society. Whiting-Robertsdale Historical Society. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2022. 
  23. ↑ «I Will Fight No More Forever». Rotten Tomatoes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Φεβρουαρίου 2019. 
  24. ↑ «Once an Eagle». TV Guide. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Φεβρουαρίου 2019. 
  25. ↑ Davis, Chuck (28 Μαΐου 1989). «Don't Take Film Too Seriously, "Road House' Star Elliott Says». The Oklahoman. Oklahoma City, Oklahoma. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Δεκεμβρίου 2018. 
  26. ↑ Variety Staff (31 Δεκεμβρίου 1975). «Lifeguard». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2017. 
  27. ↑ Rettenmund, Matthew (1995). Totally Awesome 80s: A Lexicon of the Music, Videos, Movies, TV Shows, Stars, and Trends of that Decadent Decade. New York: Macmillan. σελ. 141. ISBN 978-0-312-14436-4. 
  28. ↑ Anderson, Jon (11 Μαΐου 1985). «'Death in California': A Gritty Psychological Drama». Chicago Tribune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Δεκεμβρίου 2018. 
  29. ↑ McDonnell, Brandy (April 20, 2018). «Match made in Hollywood: Longtime married actors Sam Elliott and Katharine Ross shine in Oklahoma City visit». The Oklahoman (Oklahoma City, Oklahoma). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 15, 2018. https://archive.today/20181215063007/https://newsok.com/article/5591507/match-made-in-hollywood-longtime-married-actors-sam-elliott-and-katharine-ross-shine-in-oklahoma-city-visit. 
  30. ↑ Mills, Bart (30 Ιουνίου 1991). «Sam Elliott, On The 'Conagher' Trail». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2015. 
  31. ↑ 31,0 31,1 «Sam Elliott Filmography». AFI Catalog of Feature Films. Los Angeles, California: American Film Institute. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Δεκεμβρίου 2018. 
  32. ↑ Murphy, Mekado (August 19, 2015). «'Grandma' (With Movie Trailer): Paul Weitz Narrates a Scene». The New York Times. https://www.nytimes.com/2015/08/21/movies/grandma-with-movie-trailer-paul-weitz-narrates-a-scene.html. Ανακτήθηκε στις 23 August 2015. 
  33. ↑ 33,0 33,1 Buckley, Cara (August 13, 2015). «Sam Elliott, a Leading Man Again at 71, No Cowboy Hat Required». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 28, 2016. https://web.archive.org/web/20161128180639/https://www.nytimes.com/2015/08/16/movies/sam-elliott-a-leading-man-again-at-71-no-cowboy-hat-required.html. 
  34. ↑ Andreeva, Nellie (30 Σεπτεμβρίου 2015). «Elisha Cuthbert Joins Ashton Kutcher's Netflix Comedy Series 'The Ranch'». Deadline Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2018. 
  35. ↑ «Meet the New Cast of Disney•Pixar's The Good Dinosaur». The Walt Disney Company. 12 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2015. 
  36. ↑ Lyons, Josh (20 Απριλίου 2016). «{Exclusive} Sam Elliott Will Lead Cast That Includes Laura Prepon Krysten Ritter Nick Offerman in "The Hero"». The Tracking Board. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2017. 
  37. ↑ Film Review: Sam Elliott Is Oscar Worthy in ‘The Hero’[νεκρός σύνδεσμος]
  38. ↑ Busch, Anita (13 Απριλίου 2017). «Sam Elliott, John Sayles On 'The Man Who Killed Hitler and Then the Bigfoot'». Deadline Hollywood. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Νοεμβρίου 2018. 
  39. ↑ Mallenbaum, Carly (25 Σεπτεμβρίου 2018). «'A Star is Born': Bradley Cooper's deep Sam Elliott-inspired voice impressed even Elliott». USA Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2018. 
  40. ↑ Coyle, Jake (27 Νοεμβρίου 2018). «'Green Book,' 'A Star Is Born,' Lady Gaga top National Board of Review winners». USA Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Δεκεμβρίου 2018. 
  41. ↑ Blyth, Antonia (22 Ιανουαρίου 2019). «'A Star Is Born's Sam Elliott Gets First Oscar Nomination In 50-Year Career, Jokes 'It's About [Bleeping] Time'». Deadline Hollywood. 
  42. ↑ Carvajal, Edduin (26 Οκτωβρίου 2018). «Story of love between Sam Elliott and Katharine Ross, who had 4 husbands before». Amo Mama. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Απριλίου 2020. 
  43. ↑ People Staff (May 4, 1992). «Katharine Ross». People. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 15, 2018. https://archive.today/20181215070109/https://people.com/archive/katharine-ross-vol-37-no-17/. 
  44. ↑ Magruder, Melonie (December 31, 2008). «Straight from her heart». Malibu Times (Malibu, California). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 28, 2013. https://archive.today/20130128183052/http://www.malibutimes.com/malibu_life/article_1cd47ff3-3de5-565d-9620-c56edfa43e29.html. 
  45. ↑ 45,00 45,01 45,02 45,03 45,04 45,05 45,06 45,07 45,08 45,09 45,10 45,11 «Sam Elliott Credits». TV Guide. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2018. 
  46. ↑ 46,00 46,01 46,02 46,03 46,04 46,05 46,06 46,07 46,08 46,09 46,10 46,11 46,12 46,13 46,14 46,15 46,16 46,17 46,18 46,19 46,20 46,21 46,22 46,23 46,24 «Sam Elliott Filmography». AFI Catalog of Feature Films. Los Angeles, California: American Film Institute. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Δεκεμβρίου 2018. 
  47. ↑ 47,00 47,01 47,02 47,03 47,04 47,05 47,06 47,07 47,08 47,09 47,10 47,11 47,12 «Σαμ Έλιοτ ταινίες στις οποίες έχει πάρει μέρος». www.athinorama.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2023. 
  48. ↑ Amanda N'Duka (9 Αυγούστου 2017). «Ron Livingston Joins 'The Man Who Killed Hitler And Then The Bigfoot'». Deadline Hollywood. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2017. 
  49. ↑ Mallenbaum, Carly (25 Σεπτεμβρίου 2018). «'A Star is Born': Bradley Cooper's deep Sam Elliott-inspired voice impressed even Elliott». USA Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2018. 
  50. ↑ «EXCLUSIVE: Sam Elliott Joins Disney's LADY AND THE TRAMP Remake | That Hashtag Show». That Hashtag Show. 30 Ιουλίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σαμ_Έλιοτ&oldid=10335904"