Σανχεντρίν
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Με την ονομασία Σανχεντρίν φερόταν κατά τους βιβλικούς χρόνους τοπικό δικαστήριο των Εβραίων που έδρευε σε κάθε πόλη. Τα δικαστήρια αυτά ήταν 23μελή.
Το Μεγάλο Σανχεντρίν (Μεγάλο Συνέδριο), αποτέλεσε το ανώτατο εβραϊκό νομοθετικό και θρησκευτικό συμβούλιο που λειτουργούσε και ως δικαστήριο το οποίο είχε έδρα την Ιερουσαλήμ, και αποτελούσε τη μεγαλύτερη θρησκευτική αυθεντία του Ιουδαϊσμού στην όλη περιφέρεια της Γης του Ισραήλ, ιδιαίτερα κατά τους ελληνιστικούς χρόνους. Το συνέδριο αυτό συγκροτούταν από τον πρόεδρο που έφερε τον πριγκιπικό τίτλο «Νάση» ή «Νασί», τον μεγάλο Αρχιερέα, τους δύο αντιπροέδρους τον Αμπ-Μπεϊτ-Ντιν και τον Χαμάμ και 67 άλλα μέλη. Το Μεγάλο Σανχεντρίν συνεδρίαζε εκτός εορτών και Σαββάτων.
Η ίδρυση του Σανχεντρίν εντοπίζεται στην εποχή της βασιλείας του Αντιόχου Δ΄ του Επιφανούς, περί το 200 π.Χ. Η δε ονομασία Σανχεντρίν (Συνέδριον) εμφανίζεται περί το 1ο αιώνα π.Χ.
Μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, που συνέβη το 70 (μ.Χ.), έπαψε και η λειτουργία του. Κατ΄ άλλους καταληκτικό έτος θεωρείται το 358, όπου προσδιορίζεται η τελευταία δεσμευτική απόφαση που αφορούσε την έκδοση του εβραϊκού ημερολογίου, ενώ τέλος κατ΄ άλλους το 425 όπου διατάχθηκε η διάλυσή του με σχετικό διάταγμα του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β΄. Έκτοτε επιχειρήθηκε μερικές φορές στην ιστορία η αναβίωση του Σαχρεντρίν κάποιες φορές μάλιστα με την υποστήριξη ηγεμόνων (αυτοκρατόρων ή σουλτάνων) αλλά αυτές οι προσπάθειες δεν πρόλαβαν να ευοδωθούν.
Στη σύγχρονη εποχή γίνεται προσπάθεια της ανασύστασης του Μεγάλου Σανχεντρίν στο Ισραήλ,περισσότερο για θρησκευτικούς, αλλά και ιστορικούς λόγους το οποίο θα έχει νομοθετική εξουσία ανώτερη από αυτή του κοινοβούλιου και της κυβέρνησης (θα είναι δηλαδή η υπέρτατη νομοθετική αρχή στην χώρα) και θα αντικαταστήσει το σημερινό Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ.
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το Μεγάλο Σανχεντρίν αναφέρεται στη Καινή Διαθήκη στη Δίκη του Ιησού Χριστού όταν και προσάχθηκε σ΄ αυτό.
- Το 1806 ο Μέγας Ναπολέων προκειμένου να προσεταιριστεί τους Εβραίους προσπάθησε ανεπιτυχώς να συγκαλέσει μέγα τέτοιο συνέδριο στο Παρίσι, καλώντας με διακήρυξη εκπροσώπους των Εβραίων από διάφορες χώρες της Ευρώπης.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica» τομ.53ος, σελ.159.
- Robert Ambelain "Ιησούς" Εκδόσεις Δίβρης Αθήνα, σελ.380.