Σαρβαραζάς της Περσίας
Σαρβαραζάς της Περσίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 6ος αιώνας |
Θάνατος | 9 Ιουνίου 630 Κτησιφών |
Αιτία θανάτου | πολιτική δολοφονία |
Συνθήκες θανάτου | ανθρωποκτονία |
Χώρα πολιτογράφησης | Αυτοκρατορία των Σασσανιδών |
Θρησκεία | Ζωροαστρισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | περσικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός ηγέτης κυβερνήτης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Φουραντόχη της Περσίας |
Τέκνα | Shapur-i Shahrvaraz Νικήτας της Περσίας Νίκη της Περσίας |
Οικογένεια | House of Mihrān |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | spahbed/Sasanian military |
Πόλεμοι/μάχες | Μάχη της Αντιόχειας, Σασανιδική κατάκτηση των Ιεροσολύμων, Αβαροπερσική πολιορκία της Κωνσταντινούπολης και Siege of Ctesiphon |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | king of the Sasanian Empire (Απριλίου 630 – Ιουνίου 630) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σαρβαραζάς της Περσίας ή Φαρουχάν (... - 17 Ιουνίου 629) ήταν βασιλιάς της Περσίας από τις 27 Απριλίου 629 έως τον Ιούνιο του 629, σφετερίστηκε τον θρόνο από τον Σασσανίδη βασιλιά Αρδασίρ Γ΄ αλλά δολοφονήθηκε από τους Σασσανίδες ευγενείς μόλις 40 μέρες αργότερα.
Κατακτήσεις σε βάρος των Βυζαντινών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Φαρουχάν ήταν ο σπουδαιότερος στρατηγός των Περσών σε όλες τις μάχες του βασιλιά Χοσρόη Β’ εναντίον των Βυζαντινών την εποχή του αυτοκράτορα Ηρακλείου του Μέγα, γόνου των Αρσακιδών της Αρμενίας. Οι πόλεμοι ανάμεσα στους Σασσανίδες και το Βυζάντιο ξεκίνησαν το 602 μετά την ανατροπή και την εκτέλεση του αυτοκράτορα Μαυρικίου πεθερού και συμμάχου του Χοσρόη Β’ από τον σφετεριστή αυτοκράτορα Φωκά. Τα πρώτα χρόνια οι κατακτήσεις του Φαρούχαν ήταν σαρωτικές καταλαμβάνοντας την Αρμενία, την Ιβηρία και τη Μεσοποταμία έφερε το Βυζάντιο σε τραγική θέση, το αποτέλεσμα η ανατροπή και θανάτωση του Φωκά από τον ισχυρότατο στρατηγό Ηράκλειο. Τα πρώτα χρόνια του Ηρακλείου οι μεγάλες νίκες εναντίον των Βυζαντινών συνεχίστηκαν, τους συνέτριψε στην Αντιόχεια το 613, λίγο αργότερα νίκησε και πάλι τον Ηράκλειο και τον αδελφό του Θεόδωρο στην Συρία με αμέτρητους Βυζαντινούς αιχμαλώτους. Το αποκορύφωμα ήταν η κατάκτηση της ιερής πόλης των Ιεροσολύμων από τον Φαρούχαν και η αρπαγή του Τίμιου Σταυρού το 614, οι κατακτήσεις συνεχίστηκαν με την κατάληψη της Αιγύπτου το 618.
Η αντεπίθεση του Ηρακλείου και η διάλυση των Περσών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ηράκλειος ύστερα από σκληρή δεκαετή προετοιμασία ξεκίνησε το 622 εκστρατεία από την Κωνσταντινούπολη με μεγάλη αποφασιστικότητα εναντίον των Περσών, επικεφαλής ήταν ο ίδιος. Στην πρώτη σύγκρουση στην Ισσό μεταξύ του Ηρακλείου και των Περσών το 622 οι Βυζαντινοί βγήκαν νικητές. Ο Ηράκλειος στην συνέχεια αποφάσισε να βαδίσει στην Περσία μέσω Αρμενίας αλλά βρήκε όλους τους δρόμους αποκλεισμένους από τους Πέρσες γι’αυτό αποφάσισε να τους ξεγελάσει. Προχώρησε βορειότερα προς τον Εύξεινο Πόντο παριστάνοντας ότι οπισθοχωρεί, με ελιγμό στην συνέχεια επέστρεψε βόρεια της Αρμενίας κατευθυνόμενος προς τα Σάταλα όπου έγινε η τελική μάχη. Οι Πέρσες αιφνιδιάστηκαν ο Χοσρόης Β’ διέταξε τον Σαρβαραζά να αντιμετωπίσει τον Ηράκλειο στην Καισάρεια αλλά ο Σαρβαραζάς δίσταζε,προσπάθησε να αιφνιδιάσει τους Βυζαντινούς με νυχτερινή επίθεση αλλά απέτυχε. Ο Ηράκλειος τελικά με πανέξυπνο σχέδιο χρησιμοποιώντας δικούς του κατασκόπους στον Περσικό στρατό κατάφερε να μάθει όλα τα σχέδια του Σαρβαραζά. Επιτέθηκε νύχτα τον Φεβρουάριο του 625 αιφνιδιάζοντας τον Περσικό στρατό στα Σάταλα, η συντριβή των Περσών ήταν ολοκληρωτική, σφαγιάστηκαν σχεδόν όλοι οι Πέρσες στρατιώτες ο ίδιος ο Σαρβαραζάς κατόρθωσε μόνο να δραπετεύσει γυμνός την τελευταία στιγμή. Ο Ηράκλειος ζητούσε συνεχώς από τον Χοσρόη Β’ ειρήνη με επιστροφή του Τιμίου Σταυρού στους Βυζαντινούς αλλά συναντούσε πάντοτε επίμονα την άρνηση του εγωιστή Πέρση βασιλιά. Ο Ηράκλειος αιφνιδίασε για άλλη μια φορά την ώρα που οι Πέρσες περίμεναν να ανακαταλάβει τις περιοχές της Μικράς Ασίας ο ίδιος έκανε επίθεση σε εδάφη της ίδιας της Περσίας. Κυρίευσε πολλές Περσικές πόλεις, στην Ταυρίδα της Μηδίας κατέστρεψε τον περίφημο ναό του Ζωροάστρη σαν αντίποινο για την καταστροφή του Ναού του Παναγίου Τάφου στα Ιεροσόλυμα.
Ατυχής πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Άβαρους
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τον Ιούνιο του 626 οι Άβαροι δυσαρεστημένοι από τους Βυζαντινούς ξεκίνησαν την πολιορκία της Κωνσταντινούπολης αλλά ο Ηράκλειος αρνήθηκε να επιστρέψει στην Πόλη χωρίς να ολοκληρώσει τις επιτυχίες του με τους Πέρσες. Έστειλε μόνο για την άμυνα της Πόλης 12.000 άνδρες με τον αδελφό του Βώνο ενώ όρισε τον μάγιστρο Βώνο, τον πατριάρχη Σέργιο και τον ανήλικο γιο του Κωνσταντίνο σαν υπερασπιστές της. Ο Σαρβαραζάς με τα υπολείμματα του στρατού του βάδισε στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να ενισχύσει τους Άβαρους στην πολιορκία αλλά οι Βυζαντινοί κατάφεραν ξανά να πληροφορηθούν όλα τα σχέδια του. Ο μάγιστρος Βώνος και ο πατριάρχης Σέργιος εμψύχωναν συνεχώς με την εικόνα της Παναγίας τους κατοίκους της Κωνσταντινούπολης συμμετέχοντας ομαδικά την άμυνα της πόλης. Την ώρα που οι Άβαροι περίμεναν σήμα από τον Σαρβαραζά για συντονισμένη ομαδική επίθεση ο μάγιστρος Βώνος κατάφερε να τους ξεγελάσει στέλνοντας δικό του ψεύτικο σήμα. Το αποτέλεσμα ήταν όλος ο στόλος των Αβάρων μαζί με τους Πέρσες που είχαν στην κατοχή τους βυθίστηκε στον Κεράτιο κόλπο, ο Σαρβαραζάς επέστρεψε απογοητευμένος στην Περσία. Οι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης κατενθουσιασμένοι χρέωσαν την τεράστια επιτυχία τους στην βοήθεια της Παναγίας γι’αυτό την ύμνησαν με τον Ακάθιστο Ύμνο. Ο Χοσρόης Β’ εξοργισμένος από την νέα μεγάλη αποτυχία έστειλε επιστολή στον Καρδαριγάν ζητώντας του να σκοτώσει τον Σαρβαραζά. Η επιστολή έφτασε στα χέρια των Βυζαντινών, παραδόθηκε στον αυτοκράτορα Ηράκλειο που την έδειξε ο ίδιος στον Σαρβαραζά, με αυτόν τον τρόπο κατάφερε να κάνει τον σπουδαίο Πέρση στρατηγό σύμμαχο του αποδυναμώνοντας πλήρως τους αντιπάλους του. Η καταδίωξη του Χοσρόη από τον Ηράκλειο συνεχίστηκε στην πρωτεύουσα του Κτησιφώντα, ο Πέρσης βασιλιάς αρνήθηκε επίμονα μέχρι την τελευταία στιγμή όλες τις προτάσεις του Ηρακλείου για παράδοση και ειρήνη.
Ο Σαρβαραζάς βασιλιάς της Περσίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο πόλεμος έληξε τελικά μονάχα με την ανατροπή και την θανάτωση του Χοσρόη Β’ απο τον γιο του Καβάδη Β’, ο Καβάδης δέχθηκε αμέσως να κλείσει ειρήνη με τον Ηράκλειο ο οποίος επέστρεψε με τον Τίμιο Σταυρό στην Κωνσταντινούπολη το 628. Ο Σαρβαραζάς έγινε βασιλιάς της Περσίας στις 27 Απριλίου 629 ανατρέποντας τον νόμιμο ανήλικο βασιλιά Αρταξία Γ’, γιο του Καβάδη Β’ και εγγονό του Χοσρόη Β’. Στον Περσικό θρόνο δεν κατάφερε να μείνει ούτε δύο μήνες, καθώς τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς Πέρσες ευγενείς οπαδοί της νόμιμης δυναστείας των Σασσανιδών τον ανέτρεψαν και τον δολοφόνησαν. Στον Περσικό θρόνο τον Σαρβαραζά διαδέχθηκε η Φουραντόχη κόρη του Χοσρόη Β’, θεία του Αρταξία Γ’.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- https://web.archive.org/web/20120331143212/http://www.kavehfarrokh.com/wp-content/uploads/2008/12/Decline_and_Fall_of_the_Sasanian_Empire.pdf
- http://www.iranicaonline.org/articles/sasanian-dynasty
- http://www.iranicaonline.org/articles/ardasir-iii-sasanian-king-r
- https://web.archive.org/web/20150328081705/http://books.google.dk/books?id=p7kltwf9yrwC&pg=PA258&dq=Shahrbaraz&hl=da&sa=X&ei=skDwUeiHH-ah0QWy6oHQDA&ved=0CDIQ6AEwAA#v=onepage&q=Shahrbaraz&f=false