Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σαρλότ-Ροζ ντε Κωμόν Λα Φορς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σαρλότ-Ροζ ντε Κωμόν Λα Φορς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Charlotte-Rose de Caumont La Force (Γαλλικά)
Γέννηση1650[1][2]
Préchac[3]
Θάνατος7  Μαρτίου 1724[4] ή 1724[2]
Παρίσι
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[1][2]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
ποιήτρια
συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας
Οικογένεια
ΓονείςFrançois de Caumont
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Σαρλότ-Ροζ ντε Κωμόν Λα Φορς (γαλλικά: Charlotte-Rose de Caumont La Force), γνωστή και ως Μαντμουαζέλ ντε λα Φορς (1654-1724) ήταν Γαλλίδα μυθιστοριογράφος και ποιήτρια. Το πιο γνωστό έργο της ήταν το παραμύθι Περσινέτ του 1698, το οποίο προσαρμόστηκε από τους Αδελφούς Γκριμ το 1812 ως η ιστορία της Ραπουνζέλ. [5]

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σαρλότ-Ροζ ντε Κωμόν Λα Φορς ήταν η κόρη του μαρκησίου Φρανσουά ντε Κωμόν ντε Λα Φορς. Μεγάλωσε σε περιβάλλον προτεσταντικό, μετατράπηκε στον καθολικισμό το 1686 και έλαβε σύνταξη 1000 λιβρών από τον Λουδοβίκο ΙΔ΄. Όπως και άλλες διάσημες γυναίκες συγγραφείς του 17ου αιώνα, ανακηρύχθηκε μέλος της Ακαδημίας του Ρικοβράτι της Πάδοβας.[6]

Τα πρώτα της μυθιστορήματα ήταν ιστορικά και ακολούθησαν το ρεύμα των «μυστικών ιστοριών», σύντομα μυθιστορήματα που αφηγούνται τη «μυστική ιστορία» ενός διάσημου προσώπου και συνδέουν τη δράση γενικά με μια ερωτική ίντριγκα, όπως τη Μυστική ιστορία της Βουργουνδίας (1694), Μυστική ιστορία του Ερρίκου Δ΄, βασιλιά της Καστίλης (1695), Ιστορία της Μαργαρίτας των Βαλουά, βασίλισσας της Ναβάρρας (1696), Η Μυστική Ιστορία της Αικατερίνης των Βουρβόνων, δούκισσας του Μπαρ (1703)[7], το τελευταίο επανεκτυπώθηκε αρκετές φορές με διαφορετικούς τίτλους. Τουλάχιστον τρεις από αυτές τις μυστικές ιστορίες είναι αλληλένδετες.[8]

Εισήλθε στη βασιλική αυλή από την ηλικία δεκαέξι ετών ως κυρία των τιμών της βασίλισσας Μαρίας Θηρεσίας, ζώντας τα επόμενα τριάντα χρόνια στα βασιλικά παλάτια του Παρισιού, των Βερσαλλιών και του Φοντενεμπλώ όπου σύντομα διακρίθηκε για την εξυπνάδα και τη χάρη της. Από το 1673 ήταν στο περιβάλλον της Μαρίας της Λωρραίνης, δούκισσας του Γκιζ.[9]Οι ερωτικές της περιπέτειες ήταν σκανδαλώδεις. Είχε μια μακρά σχέση με τον πολύ μικρότερό της Σαρλ Μπριού, τελικά κατάφερε να τον παντρευτεί κρυφά το 1687 με την άδεια του βασιλιά, αλλά η οικογένειά της και ο πατέρας του παρενέβησαν για να ακυρωθεί ο γάμος. [10]

Το 1697, λόγω της συμπεριφοράς της και των σκανδαλωδών φημών, ο βασιλιάς ανάγκασε τη Μαντμουαζέλ ντε λα Φορς να αποσυρθεί σε μοναστήρι, διαφορετικά θα έχανε τη σύνταξή της και εκεί έγραψε τα απομνημονεύματά της: Χριστιανικές σκέψεις της αείμνηστης Μαντμουαζέλ ντε λα Φορς. Έζησε στο μοναστήρι έξι χρόνια, έως τις 14 Ιανουαρίου 1713, οπότε έλαβε χάρη από τον βασιλιά και επέστρεψε στο Παρίσι.[6]

Είναι επίσης γνωστή για τη συμμετοχή της στη μόδα της συγγραφής παραμυθιών του 17ου αιώνα, μαζί με τους Ανριέτ-Ζυλί ντε Καστελνώ ντε Μυρά, Μαρί-Κατρίν ντ'Ωλνουά, Μαρί-Ζαν Λ'Εριτιέ ντε Βιλαντόν και τον Σαρλ Περώ. Έγραψε Τα παραμύθια των παραμυθιών [11]και Τα παραμύθια,[12] και τα δύο έργα το 1698.

Τα μυθιστορήματά της είχαν μεγάλη επιτυχία στην Ευρώπη τον 18ο αιώνα.

Η Μαντμουαζέλ ντε λα Φορς εμφανίζεται ως κεντρικός χαρακτήρας στο Bitter Greens της Κέιτ Φορσάιθ, ένα ιστορικό μυθιστόρημα που βασίζεται στο παραμύθι Ραπουνζέλ και διηγείται τη ζωή της ντε λα Φορς.[13]

Συγγραφικό έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραμύθια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έγραψε τις συλλογές Les Contes des fées [12](1698) (Τα παραμύθια) και Les Contes des contes [11](1698) (Τα παραμύθια των παραμυθιών), όπου περιλαμβάνονται:

  • La Bonne Femme (Η καλή γυναίκα)
  • La Puissance d'Amour (Η δύναμη της αγάπης)
  • Le Pays des Délices (Η χώρα των απολαύσεων)
  • L'Enchanteur (Ο γητευτής)
  • Persinette (Περσινέτ)
  • Plus Belle que Fée (Πιο ωραία από νεράιδα)
  • Tourbillon (Τουρμπιγιόν)
  • Vert et Bleu (Πράσινο και μπλε)

Μυθιστορήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Histoire secrete de Bourgogne (1694) (Μυστική ιστορία της Βουργουνδίας)
  • Histoire secrète de Henri IV, roi de Castille (1695) (Μυστική ιστορία του Ερρίκου Δ΄, βασιλιά της Καστίλης)
  • Histoire de Marguerite de Valois, reine de Navarre (1696) (Ιστορία της Μαργαρίτας των Βαλουά, βασίλισσας της Ναβάρρας)
  • Gustave Vasa, histoire de Suède (1698) (Γκυστάβ Βαζά, ιστορία της Σουηδίας)
  • L’Histoire secrète de Catherine de Bourbon, duchesse de Bar (1703) (Η Μυστική Ιστορία της Αικατερίνης των Βουρβόνων, δούκισσας του Μπαρ)[7]

Απομνημονεύματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Pensées chrétiennes de défunte de Mlle de La Force. (Χριστιανικές σκέψεις της αείμνηστης Μαντμουαζέλ ντε λα Φορς).

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 LIBRIS. Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας. 8  Ιανουαρίου 2013. rp36b6x95ktg1fc. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11895597b. Ανακτήθηκε στις 7  Μαρτίου 2023.
  3. ↑ www.logpateth.fr/blogpress/?p=1829.
  4. ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur.
  5. ↑ Jack Zipes, Spells of Enchantment: The Wondrous Fairy Tales of Western Culture, Viking, (1991), pg. 794
  6. ↑ 6,0 6,1 . «babelio.com/auteur/Charlotte-Rose-de-Caumont-La-Force». 
  7. ↑ 7,0 7,1 . «gallica.bnf.fr/ark:/Memoire historique ou Anedocte galante et secrete de la duchesse de Bar, soeur d'Henry IV. roy de France. Avec les intrigues de la cour pendant les régnes d'Henri III. & Henri IV». 
  8. ↑ . «theses.ubn.ru.nl/bitstream/Charlotte-Rose deCaumont de La Forcedépeinte par elle-même» (PDF). 
  9. ↑ . «gillpolack.livejournal.com/On the Trail of Charlotte-Rose de Caumont de la Force». 
  10. ↑ Jack Zipes, The Great Fairy Tale Tradition: From Straparolatsa and Basile to the Brothers Grimm, p 830, ISBN 0-393-97636-X
  11. ↑ 11,0 11,1 . «gallica.bnf.fr/ark:/Fées, contes des contes : Plus belle que fée, Persinette, L'enchanteur, Tourbillon, Vert et Bleu, Le pays des délices, La puissance d'amour, La bonne femme, par mademoiselle de Laforce». 
  12. ↑ 12,0 12,1 . «gallica.bnf.fr/ark:/ Les contes des contes / par Mademoiselle de Caumont de La Force». 
  13. ↑ . «goodreads.com/book/show/bitter-greens». 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σαρλότ-Ροζ_ντε_Κωμόν_Λα_Φορς&oldid=10568261"