Σιδηροδρομικός Σταθμός Φερών

Σιδηροδρομικός Σταθμός Φερρών; Ferres Railway Station
Πληροφορίες
Περιοχή	Φέρες, Έβρος
Γραμμές	Αλεξανδρούπολη - Σβίλενγκραντ
Λειτουργία
Έναρξη λειτουργίας	1874
Διαχειριστής	ΤΡΑΙΝΟΣΕ
Επίπεδα	2
Τύπος δόμησης	Στο έδαφος

Συντεταγμένες: 40°53′28″N 26°11′05″E / 40.8910°N 26.1848°E / 40.8910; 26.1848

Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός Φερών είναι ο σιδηροδρομικός σταθμός στις Φέρες του νομού Έβρου. Βρίσκεται έξω από την κωμόπολη. Είναι μη επανδρωμένος σταθμός, ο πρώτος μετά την Αλεξανδρούπολη, καθώς το τρένο κατευθύνεται προς τα βόρεια του νομού.^[1] Ο σταθμός εξυπηρετείται από τα τοπικά τρένα ανάμεσα σε Αλεξανδρούπολη και Ορμένιο^[2].

Ιστορικά στοιχεία

Το 1896, όταν ολοκληρώθηκε, από την Εταιρία του Ενωτικού Σιδηρόδρομου (Chemin de fer de la jonction Salonique–Constantinople —CJS), η κατασκευή της γραμμής Θεσσαλονίκης – Αλεξανδρούπολης (τότε Δεδέαγατς), οι Φέρες (το οθωμανικό τότε Φερετζίκ) ήταν ο τερματικός σταθμός της Ενωτικής και το σημείο όπου συνδεόταν με το δίκτυο Αδριανούπολης – Δεδέαγατς της Εταιρίας των Ανατολικών Σιδηροδρόμων (Chemins de fer οrientaux —CΟ),^[3] η οποία είχε και το προνόμιο εκμετάλλευσης των λιμανιών της Αλεξανδρούπολης και της Θεσσαλονίκης.^[4] Τα εγκαίνια του σταθμού έγιναν το 1874.^[5] Μέχρι το 1909, οι επιβάτες που διέσχιζαν τις Φέρες ήταν υποχρεωμένοι να πληρώνουν διόδια.^[6]

Υπηρεσίες

Προηγούμενος σταθμός				Επόμενος σταθμός
Αλεξανδρούπολη Λιμάνι Τερματικός		Τοπική		Πέπλος προς Ορμένιο

Παραπομπές

↑ Δ. Μυρτσίδης (20 Ιουνίου 2012). «Το σιδηροδρομικό δίκτυο του Έβρου». Σιδηροδρομικά Νέα. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2016.
↑ Μυρτσίδης, Διαμαντής (2021). Η Ιστορία του Σιδηροδρόμου στον Έβρο. Νέα Βύσσα: Διαμαντής Μυρτσίδης. σελ. 150-152. ISBN 978-618-00-3174-4.
↑ Πέτρος Γ. Αλεπάκος. «Η γραμμή του Οθωμανικού Ενωτικού Σιδηροδρόμου Θεσσαλονίκης – Κωνσταντινούπολης (JSC) στο Δεδέαγατς». Πολίτης της Θράκης 234 (Σεπτέμβριος 2010): Αναδημ. στο alepakos.blogspot.gr. http://alepakos.blogspot.gr/2010/07/jsc.html. Ανακτήθηκε στις 2016-03-30.
↑ Ηλίας Σ. Τζιώρας. «Την 1η ημέρα ο Θεός έφτιαξε τον Σιδηρόδρομο, την 2η το Λιμάνι: το παράδειγμα της Αλεξανδρούπολης». ΤραινΟΣΕ. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2016.
↑ «Σ.Σ. Φερών». mythotopia.eu. Ινστιτούτο Επεξεργασίας του Λόγου. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2023.
↑ Δημήτριος Κίτσος, Ζαφειρία Κοσκίου και Φωτεινή Κυριακοπούλου (επιμ.). «Αλεξανδρούπολη: Εν αρχή ην … ο σιδηρόδρομος» (PDF). Πρόγραμμα Τοπικής Ιστορίας. 3ο Γυμνάσιο Αλεξ/πολης «Δόμνα Βισβίζη». σελίδες 34–35. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2016.

[1] Δ. Μυρτσίδης (20 Ιουνίου 2012). «Το σιδηροδρομικό δίκτυο του Έβρου». Σιδηροδρομικά Νέα. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2016.

[2] Μυρτσίδης, Διαμαντής (2021). Η Ιστορία του Σιδηροδρόμου στον Έβρο. Νέα Βύσσα: Διαμαντής Μυρτσίδης. σελ. 150-152. ISBN 978-618-00-3174-4.

[3] Πέτρος Γ. Αλεπάκος. «Η γραμμή του Οθωμανικού Ενωτικού Σιδηροδρόμου Θεσσαλονίκης – Κωνσταντινούπολης (JSC) στο Δεδέαγατς». Πολίτης της Θράκης 234 (Σεπτέμβριος 2010): Αναδημ. στο alepakos.blogspot.gr. http://alepakos.blogspot.gr/2010/07/jsc.html. Ανακτήθηκε στις 2016-03-30.

[4] Ηλίας Σ. Τζιώρας. «Την 1η ημέρα ο Θεός έφτιαξε τον Σιδηρόδρομο, την 2η το Λιμάνι: το παράδειγμα της Αλεξανδρούπολης». ΤραινΟΣΕ. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2016.

[5] «Σ.Σ. Φερών». mythotopia.eu. Ινστιτούτο Επεξεργασίας του Λόγου. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2023.

[6] Δημήτριος Κίτσος, Ζαφειρία Κοσκίου και Φωτεινή Κυριακοπούλου (επιμ.). «Αλεξανδρούπολη: Εν αρχή ην … ο σιδηρόδρομος» (PDF). Πρόγραμμα Τοπικής Ιστορίας. 3ο Γυμνάσιο Αλεξ/πολης «Δόμνα Βισβίζη». σελίδες 34–35. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2016.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]