Σισμάν (γιος του Μιχαήλ Γ΄ των Σισμάν)
Σισμάν (γιος του Μιχαήλ Γ΄ των Σισμάν) | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 14ος αιώνας |
Θάνατος | 14ος αιώνας |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Γονείς | Μιχαήλ Ασέν Γ΄ και Άννα Νέδα της Σερβίας |
Αδέλφια | Ιβάν Στέφαν |
Οικογένεια | Οίκος του Σισμάν |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Τσάρος της Βουλγαρίας |
Ο Σισμάν, βουλγαρ. Шишман (αρχές 14ου αι.) από τον Οίκο του Σισμάν ήταν πρίγκιπας της Βουλγαρίας και διεκδικητής του θρόνου από την εξορία του στην Κωνσταντινούπολη.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο τρίτος γιος του Μιχαήλ Γ΄ της Βουλγαρίας και της Άννας Νέδας των Νεμάνιτς, κόρης του Στεφάνου Ούρου Β΄ Μιλούτιν, βασιλιά της Σερβίας. Έλαβε το όνομα του πάππου του Σισμάν δεσπότη του Βιντίν. Μάλλον γεννήθηκε στην πρωτεύουσα της Βουλγαρίας, το Τάρνοβο.
Ο πατέρας του είχε επιθετική πολιτική στα Βαλκάνια, σε μία προσπάθεια να επεκτείνει τα όρια της Βουλγαρίας σε αυτά της βασιλείας του Ιβάν Β΄ (βασ. 1218-41). Η Ρωμανία ήταν απασχολημένη σε πολέμους και θα υποχωρούσε στο να εκχωρήσει περιοχές της Θράκης, αλλά ο Μιχαήλ Γ΄ δεν μπορούσε να επιτύχει μία αποφασιστική νίκη. Τελικά συμμάχησε με τους Ρωμαίους εναντίον της Σερβίας και διαζεύχθηκε τη σύζυγό του Άννα Νέδα της Σερβίας. Το 1330 οι Σέρβοι νίκησαν τον Βουλγαρικό στρατό στη μάχη του Βελμπάζντ, στην οποία ο Βούλγαρος τσάρος χάθηκε. Έπειτα από τη μάχη οι δύο πλευρές διαπραγματεύθηκαν, στην περιοχή της Μράκας, για ειρήνη και αποφασίστηκε ότι ο πρώτος γιος του Μιχαήλ Γ΄, ο Ιβάν Στέφαν, μπορούσε να διαδεχθεί τον πατέρα του ως τσάρος.
Οκτώ μήνες μετά, το 1331, ο Ιβάν Στέφαν εκτοπίστηκε από ένα πραξικόπημα στο παλάτι από τον Ιβάν Αλεξάνταρ (βασ. 1331-71), γιο της Κεράτσας Πετρίτσας, αδελφής του Ιβάν Γ΄. Έτσι οι Άννα Νέδα και οι γιοί της έπρεπε να διαφύγουν στη Σερβία.
Εξουσία στην εξορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Σισμάν δεν ακολούθησε την οικογένειά του και διέφυγε στην Κωνσταντινούπολη. Αμέσως εστάλη στον αντιβασιλιά και μετέπειτα Αυτοκράτορα Ιωάννη ΣΤ΄ Καντακουζηνό, που τον αναγνώρισε ως τσάρο της Βουλγαρίας. Η πράξη αυτή ανησύχησε τον Ιβάν Αλεξάνταρ, που απείλησε με πόλεμο, αν ο Σισμάν δεν αποδοθεί στη Βουλγαρία. Ο Ιωάννης ΣΤ΄ απάντησε ότι σε περίπτωση πολέμου οι Ρωμαίοι θα μετέφεραν τον Σισμάν με πλοίο στο Βιντίν, αλλά η εγγύτητα με τις ιδιοκτησίες της οικογένειάς του θα προκαλούσε εμφύλιο πόλεμο εκεί.
Ωστόσο το 1331 ο Ιβάν Αλεξάνταρ ξεκίνησε εκστρατεία: συγκέντρωσε τον στρατό του στο Σλίβεν και βάδισε προς τον νότο. Οι Βούλγαροι, και οι Ρωμαίοι υπό τον Ανδρόνικο Γ΄ Παλαιολόγο και τον Σισμάν, πολέμησαν σε μάχη κοντά στην Αδριανούπολη. Η συμπλοκή έληξε χωρίς καθαρή νίκη ή σε μία μικρή νίκη των Ρωμαίων και υπογράφτηκε μία συμφωνία ειρήνης. Έπειτα από το γεγονός αυτό, ο Σισμάν δεν αναφέρεται στις ιστορικές πηγές.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Fine, John Van Antwerp (1994). The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest. University of Michigan Press. ISBN 978-0-472-08260-5.