Σκαντζόχοιρος της ανατολικής Ευρώπης

Σκαντζόχοιρος της ανατολικής Ευρώπης
	;
Κατάσταση διατήρησης
	; Ελαχίστης Ανησυχίας (IUCN 3.1)
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο:	Ζώα;
Συνομοταξία:	Χορδωτά;
Ομοταξία:	Θηλαστικά;
Τάξη:	Ευλιπότυφλα;
Οικογένεια:	Erinaceidae;
Γένος:	Erinaceus;
Είδος:	E. concolor;
Διώνυμο
	Erinaceus concolor; Μάρτιν, 1838
	; Ζώνη κατανομής του σκαντζόχοιρου της ανατολικής Ευρώπης (ερυθρό)

Ο σκαντζόχοιρος της ανατολικής Ευρώπης (Erinaceus concolor), είναι ζώο θηλαστικό της τάξεως των Ευλιποτύφλων και της οικογένειας των Ερινακεϊδών. Παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με τον ευρωπαϊκό σκαντζόχοιρο, αλλά τον διακρίνει η εμφάνιση μίας λευκής κηλίδας στο στήθος του. Για πολύ καιρό αυτά τα δύο είδη εθεωρούντο ένα. Ο ρουμανικός σκαντζόχοιρος αναγνωριζόταν παλιότερα ως υποείδος του σκαντζόχοιρου της ανατολικής Ευρώπης αλλά βάσει νεωτέρων ερευνών θεωρούνται ως δύο ξεχωριστά είδη. Τα δύο αυτά είδη μπορούν να δώσουν υβρίδιο. Αντίθετα από τον ευρωπαϊκό του συγγενή, ο σκαντζόχοιρος της ανατολικής Ευρώπης ποτέ δεν σκάβει φωλιές. Προτιμά να κτίζει φωλιές από χόρτα σε απομονωμένα μέρη.

Ανατομία και Μορφολογία

Παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες με τον Ευρωπαικό σκαντζόχοιρο, αλλά τον διακρίνει μια λευκή κηλίδα στο στήθος του. Το σώμα του είναι καλυμμένο από πολλά αγκάθια κερατίνης και φθάνει τα 30 εκατοστά σε μήκος. Τα θηλυκά συνήθως είναι μεγαλύτερα από τα αρσενικά.

Οικολογία και Συμπεριφορά

Οι σκαντζόχοιροι είναι κυρίως δραστήριοι τις νυχτερινές ώρες, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς και ανοιξιάτικους μήνες. Κατά τη διάρκεια της ημέρας κοιμούνται κάτω από θάμνους και βράχους, ενώ τη νύχτα αναζητούν την τροφή τους. Το φθινόπωρο φτιάχνουν φωλιές από βρύα και φύλλα κάτω από δέντρα, στις οποίες φωλιές πέφτουν σε χειμερία νάρκη. Ακόμη και τον χειμώνα, ορισμένες ζεστές νύχτες βγαίνουν προς αναζήτηση τροφής.

Διατροφή

Οι σκαντζόχοιροι τρέφονται με διάφορα Ασπόνδυλα, όπως σαλιγκάρια ή έντομα και αυγά ερπετών και πτηνών. Επίσης τρέφονται με καρπούς και με ρίζες φυτών.

Αναπαραγωγή

Τα θηλυκά το καλοκαίρι γεννούν 3-4 μικρά μετά από κύηση 4 μηνών. Οι νεαροί σκαντζόχοιροι έχουν μαλακά αγκάθια, τα οποία σταδιακά αντικαθίστανται με σκληρότερα.

Ταξινόμηση

Ο Σκαντζόχοιρος της ανατολικής Ευρώπης είναι ένα μικρό θηλαστικό ζώο, της τάξης των Ευλιποτύφλων και της οικογένειας των Ερινακείδων. Ανήκει στο γένος Erinaceus, μαζί με τον Ευρωπαικό σκαντζόχοιρο.

Κατανομή

Η κατανομή του Erinaceaus concolor περιλαμβένει την ανατολική Ευρώπη, τον νότιο Καύκασο, τη δυτική Σιβηρία, τη Μικρά Ασία και τη Μέση Ανατολή (Ισραήλ, Συρία, Λίβανος, Ιράκ και Ιράν). Το είδος απαντά επίσης στα νησιά της Αδριατικής και της Ελλάδας.
Τέλος έχει καταγραφεί και στη βορειοανατολική Ιταλία, όπου συγκατοικεί με τον Erinaceus europaeus (Σκαντζόχοιρος της δυτικής Ευρώπης)^[2].

Παραπομπές

↑ Insectivore Specialist Group (1996). Erinaceus concolor. 2006. IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2006. www.iucnredlist.org. Ανακτήθηκε 2006-05-06. Η kαταχώρηση στη βάση δεδομένων περιλαμβάνει μια σύντομη αιτιολόγηση του γιατί το είδος αυτό είναι ελάχιστης ανησυχίας
↑ Amori G. Il Riccio orientale In: Spagnesi M., De Marinis A.M. (a cura di) (2002). Ministero dell'Ambiente - Istituto Nazionale Fauna Selvatica, επιμ. Mammiferi d'Italia - Quad. Cons. Natura n.14 (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 9 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2016.

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Southern white-breasted hedgehog της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Erinaceus concolor της Ιταλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα θηλαστικό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[iucn-1] Insectivore Specialist Group (1996). Erinaceus concolor. 2006. IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2006. www.iucnredlist.org. Ανακτήθηκε 2006-05-06. Η kαταχώρηση στη βάση δεδομένων περιλαμβάνει μια σύντομη αιτιολόγηση του γιατί το είδος αυτό είναι ελάχιστης ανησυχίας

[2] Amori G. Il Riccio orientale In: Spagnesi M., De Marinis A.M. (a cura di) (2002). Ministero dell'Ambiente - Istituto Nazionale Fauna Selvatica, επιμ. Mammiferi d'Italia - Quad. Cons. Natura n.14 (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 9 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2016.

[1]

[2]