Σογιπούγι
Συντεταγμένες: 38°58′30″S 71°31′12″W / 38.97500°S 71.52000°W
| Σογιπούγι | |
|---|---|
 Αναέρια φωτογραφία του ηφαιστείου Σογιπούγι, κοιτάζοντας νοτιοανατολικά. Το σκούρο κόκκινο χαρακτηριστικό στην πλευρά του Σογιπούγι είναι ο κώνος σκωρίας, ο οποίος διαμορφώθηκε κατά τη διάρκεια της πιο πρόσφατης έκρηξης, περίπου 700 χρόνια πριν | |
 | |
| Ύψος | 2.282 μέτρα |
| Οροσειρά | Patagonian Andes |
| Χώρες | Χιλή |
| wikidata () | |
Το Σογιπούγι (ισπανικά: Sollipulli) είναι μια ηφαιστειακή καλδέρα καλυμμένη με πάγο, η οποία βρίσκεται περίπου 12 χιλιόμετρα της μικρής πόλης του Μελιπέουκο στην Περιοχή Αραουκανία, της Χιλής. Το ηφαίστειο Σογιπούγι βρίσκεται βορειοανατολικά της λίμνης Καμπούργουα και νοτιοανατολικά του ηφαιστείου Γιάιμα, και υπάρχουν απόψεις για τουλάχιστον επτά ενεργά ηφαίστεια από το χείλος της κορυφής. Το ηφαίστειο έχει εξελιχθεί σε στενή επαφή με τον πάγο και έχει μερικά τυπικά σχεδόν παγετώδη ηφαιστειακά χαρακτηριστικά. Διαφέρει από πολλές καλδέρες στο ότι το Σογιπούγι φαίνεται να έχει καταρρεύσει με ένα μη-εκρηκτικό τρόπο. Η εποχή της κατάρρευσης δεν είναι ακόμη γνωστή, αλλά από την καλδέρα που διαμορφώθηκε η ηφαιστειακή δραστηριότητα έχει συνεχιστεί κατά μήκος των περιβαλλόντων δακτυλιοειδών ρηγμάτων, τα οποία έχουν παραγάγει ροές λάβας και θόλους λάβας, αυξάνοντας την ανύψωση του τοίχου της καλδέρας. Η καλδέρα έχει μέση διάμετρο 4χλμ και σύμφωνα με τις μετρήσεις που έγιναν το 1993 περιείχε ένα μέγιστο πάχος του πάγου τουλάχιστον 550 μ, αλλά ίσως μέχρι 650 μ, εκείνη τη στιγμή.[1][2]
Το ηφαιστειακό συγκρότημα βρίσκεται εντός των ορίων του τομέα Ουαλαλαφκέν στο Εθνικό Καταφύγιο Βιγιαρρίκα
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «VGRG in Chile:Volcán Sollipulli». Lancaster University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2008.
- ↑ Gilbert, J. S.; M. V. Stasiuk1, S. J. Lane, C. R. Adam, M. D. Murphy, R. S. J. Sparks and J. A. Naranjo (1996). «Non-explosive, constructional evolution of the ice-filled caldera at Volcán Sollipulli, Chile». Bulletin of Volcanology (Springer) 58: 67–83. doi:. Bibcode: 1996BVol...58...67G. http://www.springerlink.com/content/uqc5hf9j8qwvh7w9/. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2014.[νεκρός σύνδεσμος]