Σολ ελάσσονα

Σολ ελάσσονα
Σχετική κλίμακα	Σι ύφεση μείζονα
Ομώνυμη κλίμακα	Σολ μείζονα
Δεσπόζουσα κλίμακα	Ρε ελάσσονα
Υποδεσπόζουσα	Ντο ελάσσονα
Ολόκληρη κλίμακα
	Σολ, Λα, Σι ύφεση, Ντο, Ρε, Μι ύφεση, Φα

Η Σολ ελάσσονα είναι ελάσσονα κλίμακα που αρχίζει από σολ και αποτελείται από τις νότες σολ, λα, σι ύφεση, ντο, ρε, μι ύφεση και φα. Έχει οπλισμό δύο υφέσεις. Η σχετική της είναι η Σι ύφεση μείζονα και η ομώνυμή της η Σολ μείζονα.

Η αιολική κλίμακα Σολ ελάσσονα είναι η εξής:

${ \override Score.TimeSignature #'stencil = ##f \relative c'' { \clef treble \key g \minor \time 7/4 g4^\markup "G natural minor scale" a bes c d es f g f es d c bes a g \clef bass \key g \minor } }$

Για τις αλλαγές που απαιτούνται ώστε να γίνει η κλίμακα αρμονική ή μελωδική, χρησιμοποιούνται οι κατάλληλες αλλοιώσεις. Οι κλίμακες Σολ ελάσσονα αρμονική και μελωδική είναι οι εξής:

${ \override Score.TimeSignature #'stencil = ##f \relative c'' { \clef treble \key g \minor \time 7/4 g4^\markup "G harmonic minor scale" a bes c d es fis g fis es d c bes a g } }$

${ \override Score.TimeSignature #'stencil = ##f \relative c'' { \clef treble \key g \minor \time 7/4 g4^\markup "G melodic minor scale (ascending and descending)" a bes c d e fis g f! es! d c bes a g } }$

Χρήση της Σολ ελάσσονας από τον Μότσαρτ

Η Σολ ελάσσονα θεωρείται η κλίμακα μέσω της οποίας ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ εξέφρασε καλύτερα τη θλίψη και την τραγικότητα και πολλά από τα έργα του σε ελάσσονες τονικότητες είναι σε Σολ ελάσσονα, όπως το Κουαρτέτο για πιάνο No. 1 και το Κουιντέτο εγχόρδων No. 4. Αν και ο Μότσαρτ χρησιμοποίησε διάφορες ελάσσονες κλίμακες στις συμφωνίες του, η Σολ ελάσσονα είναι η μόνη ελάσσονα κλίμακα την οποία χρησιμοποίησε ως κύρια στις αριθμημένες συμφωνίες του (25η και η περίφημη 40ή). Στην κλασική εποχή, οι συμφωνίες σε Σολ ελάσσονα εκτελούνταν σχεδόν πάντα από τέσσερα κόρνα, δύο σε σολ και δύο άλτο σε σι ύφεση. ^[1] Ένα άλλο χαρακτηριστικό των συμφωνιών σε Σολ ελάσσονα που παρατηρήθηκε στην 25η και 40ή του Μότσαρτ ήταν η επιλογή της Μι ύφεση μείζονας, η υποδεσπόζουσα της σχετικής μείζονας Σι ύφεση, για το αργό μέρος, με άλλα παραδείγματα να περιλαμβάνουν την 39η του Γιόζεφ Χάυντν και η συμφωνία σε Σολ ελάσσονα του Γιόχαν Μπάμπτιστ Βάνχαλ, που γράφτηκε πριν από το 1771. ^[2]

Δείτε επίσης

Παραπομπές

↑ H. C. Robbins Landon, Mozart and Vienna. New York: Schirmer Books (1991): 48. "Writing for four horns was a regular part of the Sturm und Drang G minor equipment." Robbins Landon also notes that Mozart's No. 40 was first intended to have four horns.
↑ James Hepokoski and Warren Darcy, Elements of Sonata Theory (Oxford University Press: 2006) p. 328

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Πολυμέσα σχετικά με το θέμα G minor στο Wikimedia Commons

[1] H. C. Robbins Landon, Mozart and Vienna. New York: Schirmer Books (1991): 48. "Writing for four horns was a regular part of the Sturm und Drang G minor equipment." Robbins Landon also notes that Mozart's No. 40 was first intended to have four horns.

[2] James Hepokoski and Warren Darcy, Elements of Sonata Theory (Oxford University Press: 2006) p. 328

[1]

[2]