Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου

Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου
Svenska inomhusmasterskapen i friidrott
	Τρέχουσα διοργάνωση:; Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 2015
	Το λογότυπο του πρωταθλήματος το 2016.
Άθλημα	Στίβος
Ίδρυση	1966
Ιδρυτής	Σουηδική Ομοσπονδία Στίβου
Εναρκτήρια σεζόν	1966
Χώρα	Σουηδία
Ήπειρος	Ευρώπη (EAA)
Επίπεδο	Ανώτερο
Επίσημη ιστοσελίδα	Επίσημη ιστοσελίδα
	Σημειώσεις Ενημέρωση: 12 Δεκεμβρίου 2015

Το Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου (σουηδ: Svenska inomhusmasterskapen i friidrott) είναι το εθνικό πρωτάθλημα στον κλειστό στίβο της Σουηδίας, που διοργανώνεται από την Σουηδική Ομοσπονδία Στίβου.

Πραγματοποιείται κάθε χρόνο, κατά τις χειμερινές περιόδους και αναδεικνύει τους πρωταθλητές Σουηδίας στα αγωνίσματα ανδρών και γυναικών. Διεξήχθη για πρώτη φορά το 1966 ως ανεπίσημη διοργάνωση και το 1984 ως επίσημη. Το πρωτάθλημα των συνθέτων αγωνισμάτων καθιερώθηκε το 1986 και αποτελεί μέρος του πρωταθλήματος. Συνολικά το κύριο μέρος του πρωταθλήματος έχει πραγματοποιηθεί πενήντα φορές και το πρωτάθλημα συνθέτων τριάντα φορές.

Ιστορία

Το Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου διεξήχθη στα μέσα της δεκαετίας του 1960 στο Παγοδρόμιο Johanneshovs στη Στοκχόλμη. Η έμπνευση για την εκδήλωση είχε ληφθεί από τους διαγωνισμούς που πραγματοποιούνταν στις Ηνωμένες Πολιτείες και αποσκοπούσε στο να οργανώσουν μερικούς αγώνες ανά σεζόν σύμφωνα με την Αμερικάνικη έκδοση.^[1]

Το πρωτάθλημα έλαβε χώρα για πρώτη φορά το 1966 μεταξύ 1–2 Μαρτίου, οι αγώνες δεν είχαν επίσημη κατάσταση, αλλά ονομαζόταν Εθνικό Πρωτάθλημα. Πριν από την ημερομηνία αυτή, από το 1960 έως το 1965 έγιναν εσωτερικά πρωταθλήματα στο ύψος και το μήκος άνευ φοράς. Λόγω του ότι η διοργάνωση αντιμετώπιζε μικρό ενδιαφέρον και είχε λίγο κόσμο ήταν δύσκολο να δικαιολογηθεί το κόστος της θέρμανσης στο Παγοδρόμιο Johanneshovs. Έτσι οι αγώνες άρχισαν να πραγματοποιούνται ανά διετία σε ένα αυτοσχέδιο χώρο στο Partihallarna στο Γκέτεμποργκ.^[1]

Το 1971 η διοργάνωση διεξήχθη για τελευταία φορά στο Παγοδρόμιο Johanneshovs. Το 1972 πραγματοποιήθηκε το Πρώτο Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου στο Scandinavium στο Γκέτεμποργκ, αλλά ακόμη και εδώ ήταν δύσκολο να δικαιολογηθεί το κόστος της θέρμανσης στην αρένα. Από το 1972 έως το 1978 οι αγώνες διεξήχθησαν στο Lugnethallen στο Φαλούν για πέντε χρόνια από τα έξι.^[1]

Διοργανώσεις

#	Έτος	Πόλη	Ημερομηνία	Στάδιο	Αρ. Αγωνισμάτων	Παρ.
1η	1966 λεπτομέρειες	Στοκχόλμη	1–2 Μαρτίου	Johanneshovs Isstadion	19	^[1]
2η	1967 λεπτομέρειες	Στοκχόλμη	4–5 Φεβρουαρίου	Johanneshovs Isstadion	19	^[1]
3η	1968 λεπτομέρειες	Γκέτεμποργκ	2–3 Μαρτίου	Partihallarna	20	^[1]
4η	1969 λεπτομέρειες	Στοκχόλμη	1–2 Μαρτίου	Johanneshovs Isstadion	20	^[1]
5η	1970 λεπτομέρειες	Γκέτεμποργκ	7–8 Μαρτίου	Partihallarna	20	^[1]
6η	1971 λεπτομέρειες	Στοκχόλμη	27–28 Φεβρουαρίου	Johanneshovs Isstadion	20	^[1]
7η	1972 λεπτομέρειες	Γκέτεμποργκ	12–13 Φεβρουαρίου	Scandinavium	21	^[1]
8η	1973 λεπτομέρειες	Φαλούν	3–4 Μαρτίου	Lugnethallen	20	^[1]
9η	1974 λεπτομέρειες	Φαλούν	2–3 Φεβρουαρίου	Lugnethallen	21	^[1]
10η	1975 λεπτομέρειες	Γκέτεμποργκ	1–2 Μαρτίου	Scandinavium	22	^[1]
11η	1976 λεπτομέρειες	Φαλούν	14–15 Φεβρουαρίου	Lugnethallen	19	^[1]
12η	1977 λεπτομέρειες	Φαλούν	12–13 Μαρτίου	Lugnethallen	12	^[1]
13η	1978 λεπτομέρειες	Φαλούν	11–12 Φεβρουαρίου	Lugnethallen	12	^[1]
14η	1979 λεπτομέρειες	Γκέτεμποργκ	27–28 Ιανουαρίου	Scandinavium	20	^[1]
15η	1980 λεπτομέρειες	Γκέτεμποργκ	8–10 Φεβρουαρίου	Scandinavium	20	^[1]
16η	1981 λεπτομέρειες	Γκέτεμποργκ	23–25 Ιανουαρίου	Scandinavium	20	^[1]
17η	1982 λεπτομέρειες	Γκέτεμποργκ	5–7 Φεβρουαρίου	Scandinavium	22	^[1]
18η	1983 λεπτομέρειες	Μάλμε	18–20 Φεβρουαρίου	Kombihallen	12	^[1]
19η	1984 λεπτομέρειες	Στοκχόλμη	18–19 Φεβρουαρίου	Solnahallen	22	^[1]
20η	1985 λεπτομέρειες	Στοκχόλμη	8–10 Φεβρουαρίου	Solnahallen	19	^[1]
21η	1986 λεπτομέρειες	Στοκχόλμη	31 Ιανουαρίου – 2 Φεβρουαρίου	Solnahallen	24	^[1]
21η	1986 λεπτομέρειες				24
22η	1987 λεπτομέρειες	Στοκχόλμη	30 Ιανουαρίου – 1 Φεβρουαρίου	Solnahallen	24	^[1]
22η	1987 λεπτομέρειες				24
23η	1988 λεπτομέρειες	Χαπαράντα	19–21 Φεβρουαρίου	Aspenhallen	24	^[1]
23η	1988 λεπτομέρειες	Κάρλσταντ	30–31 Ιανουαρίου	Våxnäshallen	24	^[2]
24η	1989 λεπτομέρειες	Στοκχόλμη	10–12 Φεβρουαρίου	Solnahallen	24	^[1]
24η	1989 λεπτομέρειες				24
25η	1990 λεπτομέρειες	Γκέτεμποργκ	16–18 Φεβρουαρίου	Friidrottens Hus	25	^[1]
25η	1990 λεπτομέρειες				25
26η	1991 λεπτομέρειες	Λούλεα	15–17 Φεβρουαρίου	Arcushallen	25	^[1]
26η	1991 λεπτομέρειες				25
27η	1992 λεπτομέρειες	Γκέτεμποργκ	14–16 Φεβρουαρίου	Friidrottens Hus	25	^[1]
27η	1992 λεπτομέρειες	Κάρλσταντ	25–26 Ιανουαρίου	Våxnäshallen	25	^[3]
28η	1993 λεπτομέρειες	Μάλμε	19–21 Φεβρουαρίου	Atleticum	25	^[1]
28η	1993 λεπτομέρειες	Μάλμε	;–; ;	Atleticum	25	^[4]
29η	1994 λεπτομέρειες	Βέξιε	25–27 Φεβρουαρίου	Tipshallen	25	^[1]
29η	1994 λεπτομέρειες	Κάρλσταντ	12–13 Φεβρουαρίου	Våxnäshallen	25	^[2]
30η	1995 λεπτομέρειες	Μάλμε	24–26 Φεβρουαρίου	Atleticum	25	^[1]
30η	1995 λεπτομέρειες				25
31η	1996 λεπτομέρειες	Μπορλάνζ	16–18 Φεβρουαρίου	Kupolen	26	^[1]
31η	1996 λεπτομέρειες	Γκέτεμποργκ		Friidrottens Hus	26	^[5]
32η	1997 λεπτομέρειες	Μάλμε	15–16 Φεβρουαρίου	Atleticum	26	^[1]
32η	1997 λεπτομέρειες	Κάρλσταντ	1–2 Φεβρουαρίου	Våxnäshallen	26	^[3]^[4]
33η	1998 λεπτομέρειες	Έσκιλστουνα	13–15 Φεβρουαρίου	Munktellarenan	26	^[1]
33η	1998 λεπτομέρειες	Μάλμε	31 Ιανουαρίου – 1 Φεβρουαρίου	Atleticum	26	^[5]
34η	1999 λεπτομέρειες	Στοκχόλμη	13–14 Φεβρουαρίου	Satra Friidrottshall	26	^[1]
34η	1999 λεπτομέρειες	Κάρλσταντ	;–; ;	Våxnäshallen	26	^[4]
35η	2000 λεπτομέρειες	Μπόλνας	5–6 Φεβρουαρίου	Hoghammarhallen	26	^[1]
35η	2000 λεπτομέρειες				26
36η	2001 λεπτομέρειες	Γκέτεμποργκ	17–18 Φεβρουαρίου	Friidrottens Hus	26	^[1]
36η	2001 λεπτομέρειες				26
37η	2002 λεπτομέρειες	Μάλμε	16–17 Φεβρουαρίου	Atleticum	28	^[1]
37η	2002 λεπτομέρειες	Στοκχόλμη	1–3 Μαρτίου	Satra Friidrottshall	28
38η	2003 λεπτομέρειες	Στοκχόλμη	1–2 Μαρτίου	Satra Friidrottshall	28	^[1]
38η	2003 λεπτομέρειες	Γκέτεμποργκ	8–9 Μαρτίου	Friidrottens Hus	28	^[2]
39η	2004 λεπτομέρειες	Γκέτεμποργκ	21–22 Φεβρουαρίου	Friidrottens Hus	28	^[1]
39η	2004 λεπτομέρειες	Καρλσκρόνα	28–29 Φεβρουαρίου	Sunnahallen	28	^[4]
40η	2005 λεπτομέρειες	Μάλμε	12–13 Φεβρουαρίου	Atleticum	28	^[1]
40η	2005 λεπτομέρειες	Καρλσκρόνα	5–6 Μαρτίου	Sunnahallen	28	^[4]
41η	2006 λεπτομέρειες	Στοκχόλμη	25–26 Φεβρουαρίου	Satra Friidrottshall	28	^[1]
41η	2006 λεπτομέρειες	Νικέπινγκ	11–12 Μαρτίου	Rosvalla multihall	28
42η	2007 λεπτομέρειες	Γκέτεμποργκ	24–25 Φεβρουαρίου	Friidrottens Hus	30	^[1]
42η	2007 λεπτομέρειες	Μπόλνας	10–11 Φεβρουαρίου	Hoghammarhallen	30	^[4]
43η	2008 λεπτομέρειες	Μάλμε	23–24 Φεβρουαρίου	Atleticum	30	^[1]
43η	2008 λεπτομέρειες	Γκέτεμποργκ	15–16 Μαρτίου	Friidrottens Hus	30	^[5]
44η	2009 λεπτομέρειες	Μπόλνας	28 Φεβρουαρίου – 1 Μαρτίου	Hoghammarhallen	30	^[1]
44η	2009 λεπτομέρειες	Βεστερός	14–15 Μαρτίου	Friidrottshallen	30	^[2]^[5]
45η	2010 λεπτομέρειες	Στοκχόλμη	27–28 Φεβρουαρίου	Satra Friidrottshall	30	^[1]
45η	2010 λεπτομέρειες	Στοκχόλμη	6–7 Μαρτίου	Satra Friidrottshall	30	^[2]
46η	2011 λεπτομέρειες	Γκέτεμποργκ	26–27 Φεβρουαρίου	Friidrottens Hus	30	^[1]
46η	2011 λεπτομέρειες	Νορσέπινγκ	10–13 Φεβρουαρίου	Στάντιουμ Αρένα	30
47η	2012 λεπτομέρειες	Έρεμπρο	18–19 Φεβρουαρίου	Tybblelundshallen	30	^[1]
47η	2012 λεπτομέρειες	Γκέτεμποργκ	10–11 Μαρτίου	Friidrottens Hus	30
48η	2013 λεπτομέρειες	Νορσέπινγκ	15–17 Φεβρουαρίου	Στάντιουμ Αρένα	30	^[1]
48η	2013 λεπτομέρειες	Βέξιε	8–10 Φεβρουαρίου	Telekonsult Arena	30	^[6]
49η	2014 λεπτομέρειες	Γκέτεμποργκ	22–23 Φεβρουαρίου	Friidrottens Hus	30	^[7]
49η	2014 λεπτομέρειες	Βέξιε	8–9 Φεβρουαρίου	Telekonsult Arena	30	^[8]
50η	2015 λεπτομέρειες	Στοκχόλμη	21–22 Φεβρουαρίου	Satra Friidrottshall	30	^[9]
50η	2015 λεπτομέρειες	Νορσέπινγκ	7–8 Φεβρουαρίου	Στάντιουμ Αρένα	30	^[10]
51η	2016 λεπτομέρειες	Μάλμε	27–28 Φεβρουαρίου	Atleticum	30
51η	2016 λεπτομέρειες	Γκέτεμποργκ	12–13 Μαρτίου	Friidrottens Hus	30
52η	2017 λεπτομέρειες	Βέξιε	–	Telekonsult Arena	–	^[11]
52η	2017 λεπτομέρειες	–	–	–	–

Κάτοχοι μεταλλίων

Μετάλλια ανά αγώνισμα

Στις παραγράφους που ακολουθούν, αναφέρονται με έντονους χαρακτήρες τα αγωνίσματα που εξακολουθούν ακόμα να πραγματοποιούνται στο Πρωτάθλημα.

Ανδρών

Ταχύτητας

Στην ιστορία του Πρωταθλήματος, στους αγώνες ταχύτητας ανδρών συμπεριλαμβάνονται τα 60 μέτρα, τα 200 μέτρα και τα 400 μέτρα. Στα αγωνίσματα αυτά, οι διαφορετικοί πρωταθλητές που έχουν διακριθεί όλα αυτά τα χρόνια είναι: 30^[12]^[9] στα 60 μέτρα, 16^[12]^[9] στα 200 μέτρα και 30^[12]^[9] στα 400 μέτρα. Για πρώτη φορά, στα 60 μέτρα το χρυσό μετάλλιο κέρδισε ο Κουρτ Γιόχανσον, το 1966^[12], στα 200 μέτρα ο Περ-Όλα Όλσον, το 1982^[12] και στα 400 μέτρα ο Τόμας Έρικσον, το 1966^[12]. Οι πρόσφατοι πρωταθλητές στα αγωνίσματα αυτά το 2015 ήταν ο Τομ Κλίνγκ Μπαπτίστ^[9], ο Νιλ Ντε Ολιβέιρα^[9] και ο Έρικ Μάρτινσον^[9].

Μεταξύ των πρωταθλητών που έχουν ξεχωρίσει στα τρία αυτά αγωνίσματα, οι αθλητές με τους περισσότερους τίτλους είναι οι εξής:

60 μέτρα, 5^[12] τίτλους έχει κερδίσει ο Πάτρικ Λόβγκρεν (1997 έως 1998 και 2001 έως 2003)
200 μέτρα, 8^[12] τίτλους έχει κερδίσει ο Γιόχαν Βίσμαν (2002 έως 2007, 2009 και 2011)
400 μέτρα, 6^[12] τίτλους έχει κερδίσει ο Νίκλας Βάλλενλιντ (1989 έως 1990, 1992 έως 1993 και 1995 έως 1996)

Μεσαίων αποστάσεων

Στην ιστορία του Πρωταθλήματος, στους αγώνες μεσαίων αποστάσεων ανδρών συμπεριλαμβάνονται τα 800 μέτρα, τα 1500 μέτρα και τα 3000 μέτρα. Στα αγωνίσματα αυτά, οι διαφορετικοί πρωταθλητές που έχουν διακριθεί όλα αυτά τα χρόνια είναι: 31^[12]^[9] στα 800 μέτρα, 31^[12]^[9] στα 1500 μέτρα και 32^[12]^[9] στα 3000 μέτρα. Το 1966, για πρώτη φορά, στα 800 μέτρα την πρώτη θέση κέρδισε ο Ίνγκβε Λίντ^[12], στα 1500 μέτρα ο Γκούναρ Έκμαν^[12] και στα 3000 μέτρα ο Μπο Γιόχανσον^[12]. Οι πρόσφατοι πρωταθλητές στα αγωνίσματα αυτά το 2015 ήταν ο Γιόχαν Ρόγκεστεντ^[9], ο Γίοχαν Γουόλντεν^[9] και ο Στάφαν Έκ^[9]. Στο αγώνισμα των 2000 μέτρα στιπλ που έχει καταργηθεί υπήρξαν 2 πρωταθλητές.^[12]

Μεταξύ των πρωταθλητών που έχουν ξεχωρίσει στα τέσσερα αυτά αγωνίσματα, οι αθλητές με τους περισσότερους τίτλους είναι οι εξής:

800 μέτρα, 6^[12] τίτλους έχει κερδίσει ο Τορμπτζόρν Γιόχανσον (1991, 1994 έως 1997 και 2000)
1500 μέτρα, 5^[12] τίτλους έχει κερδίσει ο Ριζάκ Ντιρσέ (2003, 2006 έως 2008 και 2010)
2000 μέτρα στιπλ, 1^[12] τίτλο έχουν κερδίσει ο Άρνε Λιουνγκμπλαντ (1972) και ο Μπενγκτ Ινγκμαν (1975)
3000 μέτρα, 7^[12] τίτλους έχει κερδίσει ο Κεντ Κλάεσον (1991, 1993 έως 1994, 1996 έως 1997 και 2000 έως 2001)

Εμπόδια και σκυταλοδρομία

Στην ιστορία του Πρωταθλήματος, στα εμπόδια και στην σκυταλοδρομία ανδρών συμπεριλαμβάνονται τα 60 μέτρα με εμπόδια και τα 4 x 200 μέτρα σκυταλοδρομία. Στα αγωνίσματα αυτά, οι διαφορετικοί πρωταθλητές που έχουν διακριθεί όλα αυτά τα χρόνια είναι: 17 στα 60 μέτρα με εμπόδια και 20 στα 4 x 200 μέτρα σκυταλοδρομία. Για πρώτη φορά, στα 60 μέτρα με εμπόδια την πρώτη θέση κέρδισε ο Στουρ Φρέμπεργκ, το 1966 και στα 4 x 200 μέτρα σκυταλοδρομία, οι Γιόχαν Ένγκμπεργκ, Σίμον Γιόχανσον, Φρίντρικ Γιόχανσον και Κρίστιαν Sjöberg, το 2007. Οι πρόσφατοι πρωταθλητές στα αγωνίσματα αυτά το 2014 ήταν ο Φιλίπ Νόσμι και οι Όστιν Χάμιλτον, Νικ Έκελουντ-Αρενάντερ, Εμάνουελ Αμόχ και Άντον Λέβιν.

Μεταξύ των πρωταθλητών που έχουν ξεχωρίσει στα τέσσερα αυτά αγωνίσματα, οι αθλητές με τους περισσότερους τίτλους είναι οι εξής:

60 μέτρα με εμπόδια, 10 τίτλους έχει κερδίσει ο Ρόμπερτ Κρόνμπεργκ (1997, 2000 έως 2005, 2007 έως 2009)
4 x 200 μέτρα σκυταλοδρομία, 3 τίτλους έχει κερδίσει η ομάδα της ΙΦ Γκότα (2007 έως 2009) και 3 τίτλους οι αθλητές Γιόχαν Ένγκμπεργκ (2007 έως 2009), Φρίντρικ Γιόχανσον (2007 έως 2009) και Κρίστιαν Sjöberg (2007 έως 2009)
4 x 2 μέτρα σκυταλοδρομία,
4 x 400 μέτρα σκυταλοδρομία,

Ρίψεις

Στην ιστορία του Πρωταθλήματος, στις ρίψεις ανδρών συμπεριλαμβάνονται η Σφαιροβολία και η Ρίψη βάρους 15,88 κιλών. Στα αγωνίσματα αυτά, οι διαφορετικοί πρωταθλητές που έχουν διακριθεί όλα αυτά τα χρόνια είναι: 22 στη Σφαιροβολία και 2 στη Ρίψη βάρους 15,88 κιλών. Για πρώτη φορά, στη Σφαιροβολία την πρώτη θέση κέρδισε ο Μπένγκτ Κρίστιανσον, το 1966 και στη Ρίψη βάρους 15,88 κιλών, ο Ματίας Γιονς, το 2011. Οι πρόσφατοι πρωταθλητές στα αγωνίσματα αυτά το 2014 ήταν ο Νίκλας Αρένιους και ο Μάρκους Γιόχανσον. Στο αγώνισμα της Ρίψης βάρους 18,00 κιλών που έχει καταργηθεί υπήρξαν 3 διαφορετικοί πρωταθλητές, με πρώτο τον Μπένγκτ Γιόχανσον, το 2002 και τελευταίο τον Ματία Γιονς το 2010.

Μεταξύ των πρωταθλητών που έχουν ξεχωρίσει στα τρία αυτά αγωνίσματα, οι αθλητές με τους περισσότερους τίτλους είναι οι εξής:

Σφαιροβολία, 6 τίτλους έχει κερδίσει ο Τζίμι Νορντίν (2000 έως 2003 και 2005 έως 2006)
Ρίψη βάρους 15,88 κιλών, 3 τίτλους έχει κερδίσει ο Ματίας Γιονς (2011 έως 2013)
Ρίψη βάρους 18,00 κιλών, 6 τίτλους έχει κερδίσει ο Μπένγκτ Γιόχανσον (2002 έως 2007)

Άλματα

Στην ιστορία του Πρωταθλήματος, στα άλματα ανδρών συμπεριλαμβάνονται το Άλμα εις ύψος, το Άλμα επί κοντώ, το Άλμα εις μήκος και το Άλμα εις τριπλούν. Στα αγωνίσματα αυτά, οι διαφορετικοί πρωταθλητές που έχουν διακριθεί όλα αυτά τα χρόνια είναι: 23 στο Άλμα εις ύψος, 21 στο Άλμα επί κοντώ, 19 στο Άλμα εις μήκος και 25 στο Άλμα εις τριπλούν. Το 1966, για πρώτη φορά στο Άλμα εις ύψος την πρώτη θέση κέρδισε ο Kjell-Åke Νίλσον, στο Άλμα επί κοντώ, ο Χανς Λάγκερκβιστ, στο Άλμα εις μήκος, ο Λάρς-Ούλωφ Χέεκ και στο Άλμα εις τριπλούν, ο Μπέρζε Γιόχανσον. Οι πρόσφατοι πρωταθλητές στα αγωνίσματα αυτά το 2014 ήταν ο Τζέικομπ Θόρβαλντσον, ο Αλχαζί Γένγκ, ο Μίκαελ Τορνέους και ο Ντάνιελ Λέναρτσον. Στα αγωνίσματα άλμα εις ύψος άνευ φοράς και άλμα εις μήκος άνευ φοράς που έχουν καταργηθεί υπήρξαν 23 και 17 διαφορετικοί πρωταθλητές αντίστοιχα. Το 1916, στο άλμα εις ύψος άνευ φοράς πρώτος πρωταθλητής ήταν ο Άγκνε Χόλμστρομ, και στο άλμα εις μήκος άνευ φοράς ο Ντάγκλας Μελίν. Ο τελευταίος σε αυτά τα δύο αγωνίσματα ήταν το 1965, ο Γκόραν Φρέντρικσον.

Μεταξύ των πρωταθλητών που έχουν ξεχωρίσει στα έξι αυτά αγωνίσματα, οι αθλητές με τους περισσότερους τίτλους είναι οι εξής:

Άλμα εις ύψος, 11 τίτλους έχει κερδίσει ο Στέφαν Χολμ (1997 έως 2004 και 2006 έως 2008)
Άλμα εις ύψος άνευ φοράς, 10 τίτλους έχει κερδίσει ο Άλλαν Γκούσταφσον (1939 έως 1941, 1944 έως 1947 και 1950 έως 1952)
Άλμα επί κοντώ, 8 τίτλους έχει κερδίσει ο Κγιέλ Ίσακσον (1967 έως 1970, 1973, 1978 και 1985 έως 1986)

Άλμα εις μήκος, 8 τίτλους έχει κερδίσει ο Ματίας Σούνεμπορν (1991 έως 1995, 1998, 2002 και 2008)
Άλμα εις μήκος άνευ φοράς, 7 τίτλους έχει κερδίσει ο Σίγκβαρντ Νόρντμαν (1931 έως 1932 και 1936 έως 1940)
Άλμα εις τριπλούν, 5 τίτλους έχουν κερδίσει οι Άρνε Χόλμ (1985 έως 1988 και 1995), Κρίστιαν Όλσον (2000 έως 2004) και Λαρς Χέντμαν (1992, 1994 και 1996 έως 1998)

Σύνθετα

Στην ιστορία του Πρωταθλήματος, στα σύνθετα αγωνίσματα ανδρών συμπεριλαμβάνεται το Έπταθλο. Στο αγώνισμα αυτό, οι διαφορετικοί πρωταθλητές που έχουν διακριθεί όλα αυτά τα χρόνια είναι 18^[12]^[6]^[8]^[10]. Για πρώτη φορά, στο Έπταθλο το χρυσό μετάλλιο κέρδισε ο Άντρες Έμπεργκ, το 1986^[12]. Ο πρόσφατος πρωταθλητής στο αγώνισμα αυτό το 2015 ήταν ο Πέτερ Όλσον^[10].

Μεταξύ των πρωταθλητών που έχουν ξεχωρίσει σε αυτό το αγώνισμα, ο αθλητής με τους περισσότερους τίτλους είναι ο εξής:

Έπταθλο, 5^[12]^[6]^[8]^[10] τίτλους έχει κερδίσει ο Πέτερ Όλσον (2009, 2011, και 2013 έως 2015)

Γυναικών

Ταχύτητας

Στην ιστορία του Πρωταθλήματος, στους αγώνες ταχύτητας γυναικών συμπεριλαμβάνονται τα 60 μέτρα, τα 200 μέτρα και τα 400 μέτρα. Στα αγωνίσματα αυτά, οι διαφορετικές πρωταθλήτριες που έχουν διακριθεί όλα αυτά τα χρόνια είναι: 25^[12]^[9] στα 60 μέτρα, 23^[12]^[9] στα 200 μέτρα και 29^[12]^[9] στα 400 μέτρα. Για πρώτη φορά, στα 60 μέτρα την πρώτη θέση κέρδισε η Λένα Νενζέν, το 1966^[12], στα 200 μέτρα, η Σάρλοτ Χόλμστρομ, το 1982^[12] και στα 400 μέτρα, η Γκουνίλα Όλαυσον, το 1966^[12]. Οι πρόσφατες πρωταθλήτριες στα αγωνίσματα αυτά το 2015 ήταν η Ιρένε Έκελουντ^[9] στα 60 και στα 200 μέτρα και η Ελίσα Μάλμπεργκ^[9] στα 400 μέτρα.

Μεταξύ των πρωταθλητών που έχουν ξεχωρίσει στα τρία αυτά αγωνίσματα, οι αθλήτριες με τους περισσότερους τίτλους είναι οι εξής:

60 μέτρα, 8^[12] τίτλους έχει κερδίσει η Λίντα Χάγκλουντ (1972, 1973 έως 1974, 1976, 1978 έως 1979, 1981, 1984)
200 μέτρα, 3^[12] τίτλους έχουν κερδίσει η Μαρίκα Γιόχανσον (1993 έως 1995) και η Περνίλα Νίλσον (2011 έως 2012 και 2014)
400 μέτρα, 5^[12] τίτλους έχουν κερδίσει η Μόνικα Στράντ (1984 έως 1987, 1989) και η Ζοζεφίν Μάγκνουσον (2008 έως 2009, 2011 και 2013 έως 2014)

Μεσαίων αποστάσεων

Στην ιστορία του Πρωταθλήματος, στους αγώνες μεσαίων αποστάσεων γυναικών συμπεριλαμβάνονται τα 800 μέτρα, τα 1500 μέτρα και τα 3000 μέτρα. Στα αγωνίσματα αυτά, οι διαφορετικές πρωταθλήτριες που έχουν διακριθεί όλα αυτά τα χρόνια είναι: 34^[12]^[9] στα 800 μέτρα, 27^[12]^[9] στα 1500 μέτρα και 22^[12]^[9] στα 3000 μέτρα. Για πρώτη φορά, στα 800 μέτρα την πρώτη θέση κέρδισε η Αννέ-Μαρί Νένζελ, το 1966^[12], στα 1500 μέτρα, η Λένα Sjöstedt, το 1971^[12] και στα 3000 μέτρα, η Λιζ Γιαλμάρσον, το 1979^[12]. Οι πρόσφατες πρωταθλήτριες στα αγωνίσματα αυτά το 2015 ήταν η Άννα Σιλβάντερ^[9], η Καρλότα Φούγκμπεργκ^[9] και η Σάρα Λάχτι^[9].

Μεταξύ των πρωταθλητών που έχουν ξεχωρίσει στα τρία αυτά αγωνίσματα, οι αθλήτριες με τους περισσότερους τίτλους είναι οι εξής:

800 μέτρα, 3^[12] τίτλους έχουν κερδίσει η Μολίν Έβερλοφ (1989 και 1991 έως 1992) και η Λίντα Όλσον (1995, 1998 και 2001)
1500 μέτρα, 4^[12] τίτλους έχει κερδίσει η Μολίν Έβερλοφ (1989, 1992 και 1997 έως 1998)
3000 μέτρα, 4^[12] τίτλους έχει κερδίσει η Ουλρίκα Γιόχανσον (2006 έως 2009)

Εμπόδια και σκυταλοδρομία

Στην ιστορία του Πρωταθλήματος, στα εμπόδια και στην σκυταλοδρομία γυναικών συμπεριλαμβάνονται τα 60 μέτρα με εμπόδια και τα 4 x 200 μέτρα σκυταλοδρομία. Στα αγωνίσματα αυτά, οι διαφορετικές πρωταθλήτριες και ομάδες που έχουν διακριθεί όλα αυτά τα χρόνια είναι: 27^[12]^[9] στα 60 μέτρα με εμπόδια και ; αθλήτριες και 2^[12]^[9] ομάδες στα 4 x 200 μέτρα σκυταλοδρομία. Για πρώτη φορά, στα 60 μέτρα με εμπόδια την πρώτη θέση κέρδισε η Σεσίλια Σάντμπεργκ, το 1966^[12] και στα 4 x 200 μέτρα σκυταλοδρομία, οι ;, το 1968, της Μάλμε ΑΙ^[12]. Οι πρόσφατες πρωταθλήτριες στα αγωνίσματα αυτά το 2015 ήταν η Αντριάνα Γιάνιτς^[9] στα 60 μέτρα με εμπόδια και οι Περνίλα Νίλσον^[9], Περνίλα Τόρνεμαρκ^[9], Λίσα Λίλγια^[9] και Ιρένε Έκελουντ^[9], της Μάλμε ΑΙ^[9]. Στα αγωνίσματα 4 x 2 μέτρα σκυταλοδρομία και 4 x 400 μέτρα σκυταλοδρομία που έχουν καταργηθεί υπήρξαν ; διαφορετικές πρωταθλήτριες και 1^[12] διαφορετική ομάδα, με μοναδικές πρωταθλήτριες τις ; το 1975 και τις ; το 1974 αντίστοιχα, της Γκέτεμποργκς ΚΙΚ^[12].

Μεταξύ των πρωταθλητών που έχουν ξεχωρίσει στα τέσσερα αυτά αγωνίσματα, οι αθλήτριες με τους περισσότερους τίτλους είναι οι εξής:

60 μέτρα με εμπόδια, 6^[12] τίτλους έχει κερδίσει η Χελένα Φέρνστρομ (1990 έως 1992 και 1994 έως 1996)
4 x 200 μέτρα σκυταλοδρομία, 7^[12]^[9] τίτλους έχει κερδίσει η ομάδα της Μάλμε ΑΙ (1968 έως 1969, 2007 έως 2008 και 2013 έως 2015) και 5^[9]^[13]^[14]^[15]^[7] τίτλους η Περνίλα Τόρνεμαρκ (2007 έως 2015)
4 x 2 μέτρα σκυταλοδρομία, 1^[12] τίτλο έχει κερδίσει η ομάδα της Γκέτεμποργκς ΚΙΚ (1975) και οι αθλήτριες ;
4 x 400 μέτρα σκυταλοδρομία, 1^[12] τίτλο έχει κερδίσει η ομάδα της Γκέτεμποργκς ΚΙΚ (1974) και οι αθλήτριες ;

Ρίψεις

Στην ιστορία του Πρωταθλήματος, στις ρίψεις γυναικών συμπεριλαμβάνονται η Σφαιροβολία και η Ρίψη βάρους 9,08 κιλών. Στα αγωνίσματα αυτά, οι διαφορετικές πρωταθλήτριες που έχουν διακριθεί όλα αυτά τα χρόνια είναι: 13^[12]^[9] στη Σφαιροβολία και 2^[12]^[9] στη Ρίψη βάρους 9,08 κιλών. Για πρώτη φορά, στη Σφαιροβολία την πρώτη θέση κέρδισε η Μπρίτ Γιόχανσον, το 1966^[12] και στη Ρίψη βάρους 9,08 κιλών, η Tracey Άντερσον, το 2011^[12]. Οι πρόσφατες πρωταθλήτριες στα αγωνίσματα αυτά το 2015 ήταν η Φανή Ρός^[9] και η Ελένη Λάρσον^[9]. Στο αγώνισμα της Ρίψης βάρους 10,00 κιλών που έχει καταργηθεί υπήρξαν 5^[12] διαφορετικές πρωταθλήτριες, με πρώτη την Άννα Σόντερμπεργκ, το 2002^[16] και τελευταία την Tracey Άντερσον το 2010^[12].

Μεταξύ των πρωταθλητών που έχουν ξεχωρίσει στα τρία αυτά αγωνίσματα, οι αθλήτριες με τους περισσότερους τίτλους είναι οι εξής:

Σφαιροβολία, 11^[12] τίτλους έχουν κερδίσει η Λίντα-Μαρί Μάρτενσον (1991 και 1993 έως 2002) και η Ελένα Ένγκμαν (2003 έως 2013)
Ρίψη βάρους 9,08 κιλών, 3^[12] τίτλους έχει κερδίσει η Tracey Άντερσον (2011, 2013 έως 2014)
Ρίψη βάρους 10,00 κιλών, 3^[12] τίτλους έχει κερδίσει η Tracey Άντερσον (2007 έως 2008, και 2010)

Άλματα

Στην ιστορία του Πρωταθλήματος, στα άλματα γυναικών συμπεριλαμβάνονται το Άλμα εις ύψος, το Άλμα επί κοντώ, το Άλμα εις μήκος και το Άλμα εις τριπλούν. Στα αγωνίσματα αυτά, οι διαφορετικές πρωταθλήτριες που έχουν διακριθεί όλα αυτά τα χρόνια είναι: 22^[12]^[9] στο Άλμα εις ύψος, 10^[12]^[9] στο Άλμα επί κοντώ, 26^[12]^[9] στο Άλμα εις μήκος και 14^[12]^[9] στο Άλμα εις τριπλούν. Για πρώτη φορά στο Άλμα εις ύψος την πρώτη θέση κέρδισε η Μαργκαρέτα Μπέργκβιστ, το 1966^[12], στο Άλμα επί κοντώ, η Αλίσα Γουάιτ, το 1996^[12], στο Άλμα εις μήκος, η Ίνγκα Στένμπρινκ, το 1966^[12] και στο Άλμα εις τριπλούν, η Ινγκέλα Ροσέν, το 1990^[12]. Οι πρόσφατες πρωταθλήτριες στα αγωνίσματα αυτά το 2015 ήταν η Σοφί Σκούγκ^[9], η Αντζέλικα Μπένκτσον^[9], η Έρικα Γιάρντερ^[9] και η Γιασμίν Σαμπίρ^[9]. Στο αγώνισμα Άλμα εις μήκος άνευ φοράς που έχει καταργηθεί υπήρξαν 6^[12] διαφορετικές πρωταθλήτριες, με πρώτη την Ρός Μαρί Αμπράχαμσον, το 1953^[12] και τελευταία την Γκουνίλα Σέντερστρομ το 1965^[12].

Μεταξύ των πρωταθλητών που έχουν ξεχωρίσει στα πέντε αυτά αγωνίσματα, οι αθλήτριες με τους περισσότερους τίτλους είναι οι εξής:

Άλμα εις ύψος, 9^[12] τίτλους έχει κερδίσει η Εμα Γκριν Τρεγκάρο (2001, 2004 έως 2008, 2010 και 2013 έως 2014)
Άλμα επί κοντώ, 4^[12]^[9] τίτλους έχει κερδίσει η Αντζέλικα Μπένκτσον (2010 και 2013 έως 2015)

Άλμα εις μήκος, 5^[12]^[9] τίτλους έχουν κερδίσει η Λένα Γουόλιν (1981 και 1985 έως 1988) και η Έρικα Γιάρντερ (2008 έως 2009, 2012 έως 2013 και 2015)
Άλμα εις μήκος άνευ φοράς, 5^[12] τίτλους έχει κερδίσει η Γκουνίλα Σέντερστρομ (1959 έως 1962 και 1965)
Άλμα εις τριπλούν, 6^[12] τίτλους έχει κερδίσει η Καμίλα Γιόχανσον (1999 έως 2000 και 2003 έως 2006)

Σύνθετα

Στην ιστορία του Πρωταθλήματος, στα σύνθετα αγωνίσματα γυναικών συμπεριλαμβάνεται το Πένταθλο. Στο αγώνισμα αυτό, οι διαφορετικές πρωταθλήτριες που έχουν διακριθεί όλα αυτά τα χρόνια είναι 13^[12]^[6]^[8]^[10]. Για πρώτη φορά, στο Πένταθλο το χρυσό μετάλλιο κέρδισε η Μόνικα Γουέστεν, το 1991^[12]. Η πρόσφατη πρωταθλήτρια στο αγώνισμα αυτό το 2015 ήταν η Σοφία Λίντε^[10]. Στο αγώνισμα του Εξάθλου που έχει καταργηθεί υπήρξαν 3 διαφορετικές πρωταθλήτριες^[12], με πρώτη και τελευταία την Μόνικα Γουέστεν το 1986 και το 1990 αντίστοιχα.

Μεταξύ των πρωταθλητών που έχουν ξεχωρίσει στα δύο αυτά αγωνίσματα, οι αθλήτριες με τους περισσότερους τίτλους είναι οι εξής:

Πένταθλο, 5^[12] τίτλους έχει κερδίσει η Τζέσικα Σάμιουελσον (2005 έως 2006, και 2008 έως 2010)
Έξαθλο, 3^[12] τίτλους έχει κερδίσει η Μόνικα Γουέστεν (1986, 1989 έως 1990)

Μετάλλια ανά αθλητή

Αθλητές ανδρών με τα περισσότερα μετάλλια.^[12]
Θέση	Αθλητής	Περίοδος	Αγώνισμα/τα	Χρυσά	Αργυρά	Χάλκινα	Σύνολο
1=	Ματίας Σούνεμπορν (en)	1989–2000	Άλμα εις μήκος, 200 μ.	11
1=	Ρόμπερτ Κρόνμπεργκ (en)	1997–2009	60 μ. με εμπόδια, 60 μ.	11
1=	Στέφαν Χολμ (en)	1997–2008	Άλμα εις ύψος	11
4	Νιλ Ντε Ολιβέιρα (en)	2008–2015	60 μ., 200 μ., 400 μ., 4 x 200 μ. σκυταλοδρομία	9	7	1	17
5	Γιόχαν Βίσμαν (en)	2000–2015	200 μ., 400 μ.	9	1	2	12
6=	Κγιέλ Ίσακσον (en)	1967–1986	Άλμα επί κοντώ	8
6=	Ριζάκ Ντιρσέ (en)	1999–2010	1500 μ., 800 μ.	8
8=	Κεντ Κλάεσον (sv)	1991–2001	3000 μ.	7
8=	Κεντ Όλσον (sv)	1968–1976	60 μ. με εμπόδια	7
8=	Μίκαελ Τορνέους (en)	2005–2015	Άλμα εις μήκος	7	1	0	8
8=	Ουλφ Γιαρφέλτ (sv)	1972–1978	Άλμα εις μήκος	7

Σημείωση = Στο πίνακα αναφέρονται οι αθλητές με τους περισσότερους τίτλους (από εφτά και πάνω) από την ίδρυση του πρωταθλήματος το 1966 και όχι από το
πρωτάθλημα αλμάτων (μήκος και ύψος άνευ φοράς) σε κλειστό χώρο από το 1916 έως το 1965.

Κλειστά στάδια

Το κύριο μέρος του Πρωταθλήματος έχει διεξαχθεί σε δεκαεπτά διαφορετικά κλειστά στάδια από την ίδρυση του το 1966. Με την καθιέρωση των σύνθετων αγωνιμάτων το 1986, τα αγωνίματα αυτά πραγματοποιούνται σε άλλες περιοχές οι οποίες αποτελούν μέρος του Πρωταθλήματος. Το στάδιο με τις περισσότερες διοργανώσεις είναι το Friidrottens Hus, στο Γκέτεμποργκ, που έχει αναλάβει επτά φορές το Πρωτάθλημα. Η πιο πρόσφατη διοργάνωση διεξήχθη στο Satra Friidrottshall, στη Στοκχόλμη, για πέμπτη φορά.

Το Πρωτάθλημα πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1966, στο Παγοδρόμιο Johanneshovs, στη Στοκχόλμη. Το Παγοδρόμιο Johanneshovs κατασκευάστηκε αρχικά ως ανοιχτό στάδιο το 1955 και η οροφή του προστέθηκε το 1962. Στα τέλη της δεκαετίας του '60 με αρχές του '70, η διοργάνωση φιλοξενήθηκε άλλες τρεις φορές στο Παγοδρόμιο Johanneshovs και δύο στο στάδιο Partihallarna στο Γκέτεμποργκ.

Το 1971, κατασκευάστηκε στο Γκέτεμποργκ, το Scandinavium, το οποίο ανήλθε ως το μεγαλύτερο κλειστό στάδιο στη Βόρεια Ευρώπη, με χωρητικότητα 14.000 θεατών, με αποτέλεσμα την διεξαγωγή του πρωταθλήματος το 1972. Μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του '80, τα στάδια που φιλοξένησαν την διοργάνωση ήταν το Scandinavium και το νεόδμητο Lugnethallen, στο Φαλούν, που κατασκευάστηκε το 1972 και πήρε για πρώτη φορά το Πρωτάθλημα το 1973.

Τις περιόδους 1983 και 1984, τα Πρωταθλήματα έλαβαν χώρα για πρώτη φορά στο Kombihallen, στο Μάλμε και στο Solnahallen, στη Στοκχόλμη αντίστοιχα. Μέχρι και το 1989, το Solnahallen φιλοξένησε άλλες τέσσερις φορές τη διοργάνωση, με εξαίρεση το 1988, που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στο Aspenhallen, στην Χαπαράντα. Επίσης στα τέλη της δεκαετίας του '80 άρχισαν να διεξάγονται τα σύνθετα αγωνίσματα σε διαφορετικές περιοχές.

Την δεκαετία του '90 το Πρωτάθλημα έλαβε τόπο σε οκτώ διαφορετικές εγκαταστάσεις. Τα στάδια που ανέλαβαν την διοργάνωση για πρώτη φορά ήταν το Friidrottens Hus στο Γκέτεμποργκ, το Arcushallen στη Λούλεα, που μέχρι και σήμερα είναι μία από τις μεγαλύτερες εγκαταστάσεις στην Ευρώπη αποκλειστικά για κλειστό στίβο, το Atleticum στο Μάλμε, το Tipshallen, στο Βέξιε, το Kupolen στο Μπορλάνζ, το Munktellarenan στην Έσκιλστουνα και το Satra Friidrottshall, στη Στοκχόλμη, τα οποία κατασκευάστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του '80 με τέλη της δεκαετίας του '90.

Το 2000, το πρωτάθλημα διεξήχθη για πρώτη φορά στο Hoghammarhallen στο Μπόλνας και τα επόμενα οκτώ χρόνια στο Friidrottens Hus, στο Atleticum και στο Satra Friidrottshall. Από το 2009 έως το 2016, δύο νέα στάδια φιλοξένησαν το πρωτάθλημα, που ήταν το Tybblelundshallen στο Έρεμπρο και το νεόκτιστο Στάντιουμ Αρένα στο Νορσέπινγκ, που κατασκευάστηκε το 2008.

Σήμερα υπάρχουν τέσσερις εγκαταστάσεις που δεν πραγματοποιείται το Πρωτάθλημα. Το Scandinavium στο Γκέτεμποργκ, το οποίο ανέλαβε πρωταθλήματα της δεκαετίας του '70 και του '80, πλέον φιλοξενεί μόνο διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις στίβου και άλλων αθλημάτων. Στο στάδιο αυτό, έλαβε χώρα το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου το 1974, το 1984 και το 2013. Το Johanneshovs Isstadion στη Στοκχόλμη, που φιλοξένησε τα πρώτα πρωταθλήματα, πλέον χρησιμοποιείται για αγώνες χόκεϊ επί πάγου. Τα άλλα δύο που δεν χρησιμοποιούνται είναι το Partihallarna στο Γκέτεμποργκ και το Kupolen στο Μπορλάνζ, που χτίστηκε το 1990, ως κλειστό στάδιο και το 1995 μετατράπηκε σε εμπορικό κέντρο. Επίσης στο Globen που είναι ένα από τα μεγαλύτερα κλειστά στη Σουηδία και η έδρα της Εθνική Σουηδίας χόκεϊ επί πάγου ανδρών, αν και δεν έχει διοργανωθεί ποτέ το Πρωτάθλημα, είχε διεξαχθεί το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου του 1996 και πραγματοποιείται από το 1990, το XL Galan, που αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μίτινγκ κλειστού στίβου.

Στάδιο^[17]	Τοποθεσία^[17]	Κατασκ.^[17]	Χωρητ.	Χρονιές διεξαγωγής ^[1]^[7]^[9]^[11]	Χρονιές διεξαγωγής σύνθετων^[3]^[2]^[5]^[4]^[6]^[8] ^[10]	Σύλλογος
Friidrottens Hus	Γκέτεμποργκ	1988		1990, 1992, 2001, 2004, 2007, 2011, 2014	1996, 2003, 2008, 2012, 2016	Γκέτεμποργκς ΚΙΚ
Atleticum	Μάλμε	1992	2,500	1993, 1995, 1997, 2002, 2005, 2008, 2016	1993, 1998	Μάλμε ΑΙ
Scandinavium	Γκέτεμποργκ	1971	14,000	1972, 1975, 1979, 1980, 1981, 1982	–	–
Lugnethallen	Φαλούν	1972		1973, 1974, 1976, 1977, 1978	–	Φαλού ΙΚ
Satra Friidrottshall	Στοκχόλμη	1998		1999, 2003, 2006, 2010, 2015	2002, 2010	Χάμαρμπυ ΙΦ
Solnahallen	Στοκχόλμη	1983	0	1984, 1985, 1986, 1987, 1989		ΑΙΚ ΦΚ & Σόλνα ΦΚ
Johanneshovs Isstadion	Στοκχόλμη	1955	8,094	1966, 1967, 1969, 1971	–	–
Partihallarna	Γκέτεμποργκ			1968, 1970	–	–
Hoghammarhallen	Μπόλνας	1997		2000, 2009	2007	Μπόλνας ΦΙΚ
Στάντιουμ Αρένα	Νορσέπινγκ	2008	1,500	2013	2011, 2015	ΙΚ Νορσέπινγκ ΦΙ
Telekonsult Arena	Βέξιε	2012	2,550	2017	2013, 2014	ΙΦΚ Βέξιε
Aspenhallen	Χαπαράντα	1986		1988		Χαπαράντα ΣΚΤ
Arcushallen	Λούλεα	1986	2,500	1991		Λούλεα ΦΙ
Kombihallen	Μάλμε	1980		1983		–
Kupolen	Μπορλάνζ	1990		1996		–
Munktellarenan	Έσκιλστουνα	1995	;	1998		Έσκιλστουνα ΦΙ
Tybblelundshallen	Έρεμπρο	2010	0	2012	–	ΚΦΟΥΜ Έρεμπρο
Tipshallen	Βέξιε	1989		1994		–
Våxnäshallen	Κάρλσταντ	1987	300	–	1988, 1992, 1994, 1997, 1999	ΙΦ Γκότα Κάρλσταντ
Sunnahallen	Καρλσκρόνα	2002	0	–	2004, 2005	ΚΑ 2 ΙΦ
Friidrottshallen	Βεστερός	2000	;	–	2009	Βεστερός ΦΚ
Rosvalla multihall	Νικέπινγκ	2003	;	–	2006	Νικέπινγκ ΒΙΣ

Σύλλογοι

Μετάλλια ανά σύλλογο
scope="row"	Σύνολο	317	88	87	492
Θέση	Σύλλογος	Χρυσά	Ασημένια	Χάλκινα	Σύνολο
1	Μάλμε ΑΙ	143	8	2	153
2	Σπαρβάγκενς ΦΚ	67	16	11	94
3	Χασέλμπι ΣΚ	11	8	13	32
4	Ουλλεβί ΦΚ	10	6	4	20
5	Έργκριτε ΙΣ	7	7	0	14
	Χάμαρμπυ ΙΦ	4	5	2	11
	Χουντίνγκε ΑΙΣ	3	3	6	12
	ΙΦΚ Χέλσινγκμποργκς	3	1	3	7
	Ριβιέρα ΦΙ	3	0	0	3
	ΙΦΚ Τρλέλεμποργκ	3	0	0	3
	ΙΦ Γκότα Κάρλσταντ	2	5	4	11
	Hälle IF	2	2	1	5
	ΙΦΚ Ούμεο	2	2	0	4
	Μόλνταλς ΑΙΚ	2	1	1	4
	Κιλς ΑΙΚ	2	0	0	2
	Ume FI	2	0	0	2
	Stenungsunds FI	2	0	0	2
	ΙΦΚ Βέξιε	1	4	2	7
	Σούντσβαλς ΦΙ	1	1	0	2
	Täby IS	1	1	0	2
	ΚΑ 2 ΙΦ	42	0	1	43
	Ljungby FIK	1	0	1	2
	IFK Lund	1	0	1	2
	ΙΦ Κβιλ	1	0	0	1
	ΦΚ Στουντεντέρνα	1	0	0	1
	Γκέφλε ΙΦ	0	4	3	7
	GoIF Tjalve	0	3	1	4
	Τούρεμπεργκς ΦΚ	0	3	1	4
	Γκέτεμποργκς ΚΙΚ	0	1	3	4
	ΙΦΚ Λιντίνγκο	0	1	3	4
	ΚΦΟΥΜ Έρεμπρο	0	1	3	4
	Råby-Rekarne FIF	0	1	1	2
	Σαβεντάλενς ΑΙΚ	0	1	1	2
	ΙΚ Γουεστμάνια ΦΙ	0	1	0	1
	Rehns BK	0	1	0	1
	ΦΙΦ Γνίσταν	0	1	0	1
	Βεστερός ΦΚ	0	0	2	2
	ΙΚ Νορσέπινγκ ΦΙ	0	0	2	2
	Όρεσουντς ΦΚ	0	0	2	2
	Φαλού ΙΚ	0	0	2	2
	Χάσλεχολμς ΑΙΣ	0	0	2	2
	Αλίνγκσας ΙΦ	0	0	1	1
	Ärla IF	0	0	1	1
	Βάρμπεργκς ΓΚΙΦ	0	0	1	1
	Glanshammars IF	0	0	1	1
	ΙΦΚ Μόρα	0	0	1	1
	Bålsta IK	0	0	1	1
	Rånäs 4H	0	0	1	1
	Σόλνα ΦΚ	0	0	1	1
	Säffle FIK	0	0	1	1

Σημείωση = Τα μετάλλια που έχουν καταχωρηθεί είναι από τα Πρωταθλήματα: 2011, 2012 (εκτός Έπταθλο και Πένταθλο), 2013.

Αγωνίσματα

Ανδρών

Αγωνίσματα ανά χρονική περίοδο
↓ Αγώνισμα	16–29	30	31–65	66	67	68	69	70	71	72	73	74	75	76	77	78	79	80	81	82	83	84	85	86	87	88	89	90	91	92	93	94	95	96	97	98	99	00	01	02	03	04	05	06	07	08	09	10	11	12	13	14	15	16	Αγώνες
Αρ. αγωνισμάτων →	2	0	2	12	12	12	12	12	12	13	12	12	13	11	7	7	11	11	11	12	7	12	11	13	13	13	13	13	13	13	13	13	13	13	13	13	13	13	13	14	14	14	14	14	15	15	15	15	15	15	15	15	15		–
Τρέχον πρόγραμμα
60 μέτρα	–	–	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		50
200 μέτρα	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	X	–	X	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		32
400 μέτρα	–	–	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	–	–	X	X	X	X	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		47
800 μέτρα	–	–	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	–	–	X	X	X	X	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		47
1500 μέτρα	–	–	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	–	–	X	X	X	X	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		47
3000 μέτρα	–	–	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	–	–	X	X	X	X	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		47
60 μέτρα με εμπόδια	–	–	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		50
4 x 200 μέτρα σκυταλοδρομία	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X		9
Άλμα εις ύψος	–	–	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		50
Άλμα επί κοντώ	–	–	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		50
Άλμα εις μήκος	–	–	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		50
Άλμα εις τριπλούν	–	–	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		50
Σφαιροβολία	–	–	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		50
Ρίψη βάρους 15,88 κιλών	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	X	X	X	X	X		5
Έπταθλο	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		30
Καταργηθέντα αγωνίσματα
2000 μέτρα στιπλ	–	–	–	–	–	–	–	–	–	X	–	–	X	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	2
4 x 2 μέτρα σκυταλοδρομία	–	–	–	X	X	–	–	–	–	–	–	–	X	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	3
4 x 400 μέτρα σκυταλοδρομία	–	–	–	–	–	X	X	X	X	X	X	X	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	7
Άλμα εις μήκος άνευ φοράς	X	–	X	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	49
Άλμα εις ύψος άνευ φοράς	X	–	X	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	49
Ρίψη βάρους 18,00 κιλών	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	–	–	–	–	–	–	9

Γυναικών

Αγωνίσματα ανά χρονική περίοδο
↓ Αγώνισμα	53–65	66	67	68	69	70	71	72	73	74	75	76	77	78	79	80	81	82	83	84	85	86	87	88	89	90	91	92	93	94	95	96	97	98	99	00	01	02	03	04	05	06	07	08	09	10	11	12	13	14	15	16	Αγώνες
Αρ. αγωνισμάτων →	1	7	7	8	8	8	8	8	8	9	9	8	5	5	9	9	9	10	5	10	8	11	11	11	11	12	12	12	12	12	12	13	13	13	13	13	13	14	14	14	14	14	15	15	15	15	15	15	15	15	15		–
Τρέχον πρόγραμμα
60 μέτρα	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		50
200 μέτρα	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	X	–	X	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		32
400 μέτρα	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	–	–	X	X	X	X	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		47
800 μέτρα	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	–	–	X	X	X	X	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		47
1500 μέτρα	–	–	–	–	–	–	X	X	X	X	X	X	–	–	X	X	X	X	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		42
3000 μέτρα	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	X	X	X	X	–	X	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		35
60 μέτρα με εμπόδια	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		50
4 x 200 μέτρα σκυταλοδρομία	–	–	–	X	X	X	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X		12
Άλμα εις ύψος	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		50
Άλμα επί κοντώ	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		20
Άλμα εις μήκος	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		50
Άλμα εις τριπλούν	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		26
Σφαιροβολία	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		50
Ρίψη βάρους 9,08 κιλών	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	X	X	X	X	X		5
Πένταθλο	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X		25
Καταργηθέντα αγωνίσματα
4 x 2 μέτρα σκυταλοδρομία	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	X	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	1
4 x 400 μέτρα σκυταλοδρομία	–	–	–	–	–	–	–	–	–	X	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	1
Έξαθλο	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	X	X	X	X	X	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	5
Άλμα εις μήκος άνευ φοράς	X	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	13
Ρίψη βάρους 10,00 κιλών	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X	–	–	–	–	–	–	9

Ρεκόρ

Στο τρέχον πρόγραμμα, τα αγωνίσματα που έχουν πραγματοποιηθεί ρεκόρ είναι δεκαπέντε στου άνδρες και δεκαπέντε στις γυναίκες. Τα πιο πρόσφατα ρεκόρ που σημειώθηκαν είναι δύο και πραγματοποιήθηκαν στο Πρωτάθλημα του 2015, στη Στοκχόλμη, στο Satra Friidrottshall, μεταξύ 21 έως 22 Φεβρουαρίου. Στο Πρωτάθλημα του 2015 καταρρίφθηκαν ρεκόρ μόνο στις γυναίκες. Τα ρεκόρ αυτά ήταν στα 800 μέτρα και στο Άλμα επί κοντώ από τις Άννα Σιλβάντερ και Αντζέλικα Μπένκτσον αντίστοιχα.

Τα παλαιότερα ρεκόρ που έχουν παραμείνει αμετάβλητα για αρκετά χρόνια είναι στη Σφαιροβολία των ανδρών, που είχε σημειώσει ο Σόρεν Τάλεμ το 1990^[18] και στα 60 μέτρα γυναικών, η Λίντα Χάγκλουντ το 1978^[18]. Στα σημερινά ρεκόρ υπάρχουν δύο αθλήτριες οι οποίες εκτός από τα ρεκόρ Πρωταθλήματος, έχουν καταρρίψει τα Ευρωπαϊκά και τα Παγκόσμια. Τα ρεκόρ αυτα είναι στα 60 μέτρα με εμπόδια από την Σουζάνα Καλούρ^[19]^[20] και στο Άλμα εις ύψος από την Καΐσα Μπέρκβιστ^[19]^[20].

Ανδρών

Στα αγωνίσματα ταχύτητας ανδρών, το ρεκόρ στα 60 μέτρα καταρρίφθηκε το 1997,^[18] στα 200 μέτρα το 2004^[18] και στα 400 μέτρα το 2014.^[18] Στα μεσαίων αποστάσεων, το ρεκόρ στα 800 μέτρα σημειώθηκε το 1992,^[18] στα 1500 μέτρα το 2009^[18] και στα 3000 μέτρα το 2004.^[18] Στα 60 μέτρα με εμπόδια και στα 4 x 200 μέτρα σκυταλοδρομία τα ρεκόρ πραγματοποιήθηκαν το 2007.^[18] Στις Ρίψεις, η Σφαιροβολία και η Ρίψη βάρους 15,88 κιλών καταρρίφθηκαν το 1990^[18] και το 2013^[18] αντίστοιχα. Στα Άλματα, τα ρεκόρ στο Άλμα εις ύψος σημειώθηκαν το 2007,^[18] στο Άλμα επί κοντώ το 2008^[18] και το 1995,^[18] στο Άλμα εις μήκος το 2013^[18] και στο Άλμα εις τριπλούν το 2002.^[18] Στο Έπταθλο το ρεκόρ καταρρίφθηκε το 2014.^[18]

Ταχύτητας

Το ρεκόρ στα 60 μέτρα καταρρίφθηκε στο Πρωτάθλημα του 1997 που διεξήχθη στο Μάλμε, από τον Πάτρικ Λόβγκρεν της Χελένεχολμς ΙΦ, με επίδοση 6.61.^[18] Ο Λόβγκρεν έσπασε ένα ρεκόρ που διήρκησε δύο χρόνια, αυτό του Τορμπτζόρν Μάρτενσον της Μάλμε ΑΙ, με επίδοση 6.64, που κατείχε από το 1995^[12]. Σήμερα το Ευρωπαϊκό ρεκόρ είναι 6.42^[21] και το αντίστοιχο Παγκόσμιο είναι 6.39^[22].

Στα 200 μέτρα, το ρεκόρ σημειώθηκε στο Γκέτεμποργκ το 2004, από τον Γιόχαν Βίσμαν, της ΙΦΚ Χέλσινγκμποργκς, με επίδοση 20.66,^[18] καταρρίπτοντας αυτό του Ματίας Σούνεμπορν της Μάλμε ΑΙ, το 1995, με επίδοση 21.05^[12], ένα ρεκόρ που διήρκησε εννέα χρόνια. Το παρόν Ευρωπαϊκό ρεκόρ είναι 20.25^[21] και το Παγκόσμιο 19.92^[22].

Το ρεκόρ στα 400 μέτρα πραγματοποιήθηκε το 2014 στο Γκέτεμποργκ, από τον Νικ Έκελουντ-Αρενάντερ της Μάλμε ΑΙ, με χρόνο 46.68.^[18] Ο Αρενάντερ κατέρριψε το προηγούμενο ρεκόρ του που ήταν το 2013, με χρόνο 46.85^[12]. Το σημερινό Ευρωπαϊκό ρεκόρ είναι 45.05^[21] και το αντίστοιχο Παγκόσμιο είναι 44.57^[22].

Μεσαίων αποστάσεων

Το ρεκόρ στα 800 μέτρα μέτρα καταρρίφθηκε στο Πρωτάθλημα του 1992 που διεξήχθη στο Γκέτεμποργκ, από τον Μάρτιν Ένχολμ της ΙΦΚ Λιντίνγκο, με επίδοση 1:47.80.^[18] Ο Ένχολμ κατέρριψε ένα ρεκόρ που διήρκησε ένα χρόνο, αυτό του Τορμπτζόρν Γιόχανσον της Μάλμε ΑΙ, το 1991, με επίδοση 1:51.24^[12]. Το παρόν Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο ρεκόρ είναι η επίδοση 1:42.67^[21]^[22].

Στα 1500 μέτρα, το ρεκόρ σημειώθηκε στο Μπόλνας το 2009, από τον Όλε Βάλερενγκ, της Σπαρβάγκενς, με επίδοση 3:45.86^[18] καταρρίπτοντας αυτό του Ρόνι Όλσον της Μάλμε ΑΙ, το 1990, με επίδοση 3.45.93^[12], ένα ρεκόρ που παρέμηνε αμετάβλητο δεκαεννέα χρόνια. Το παρόν Ευρωπαϊκό ρεκόρ είναι 3:33.32^[21] και το Παγκόσμιο 3:31.18^[22].

Το ρεκόρ στα 3000 μετρα πραγματοποιήθηκε το 2004 στο Γκέτεμποργκ, από τον Ερίκ Sjoqvist της Ενχόρνα ΙΦ, με χρόνο 7:56.99.^[18] Ο Sjoqvist κατέρριψε ένα ρεκόρ που διήρκησε τέσσερα χρόνια, αυτό του Κεντ Κλάεσον της Skillingaryds ΦΚ, το 2000, με χρόνο 7:57.66^[12]. Το σημερινό Ευρωπαϊκό ρεκόρ είναι 7:32.41^[21] και το αντίστοιχο Παγκόσμιο είναι 7:24.90^[22].

Εμπόδια

Στα 60 μέτρα με εμπόδια, το ρεκόρ σημειώθηκε στο Γκέτεμποργκ το 2007, από τον Ρόμπερτ Κρόνμπεργκ, της ΙΦ Κβιλ, με επίδοση 7.59^[18]. Ο Κρόνμπεργκ κατέρριψε το προηγούμενο ρεκόρ του που ήταν το 2004, με επίδοση 7.60^[12], ένα ρεκόρ που παρέμηνε αμετάβλητο τρία χρόνια. Το παρόν Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο ρεκόρ είναι 7.30^[21]^[22].

Άλματα

Το ρεκόρ στο Άλμα εις ύψος καταρρίφθηκε στο Πρωτάθλημα του 2007 που διεξήχθη στο Γκέτεμποργκ, από τους Στέφαν Χολμ της Κιλς ΑΙΚ, με επίδοση 2.38^[18] και Λίνους Θόρνμπλαντ της Μάλμε ΑΙ, με επίδοση 2.38,^[18] καταρρίπτοντας αυτό του Στέφαν Χολμ το 2003, με επίδοση 2.32^[12], ένα ρεκόρ που διήρκησε τέσσερα χρόνια. Σήμερα το Ευρωπαϊκό ρεκόρ είναι 2.42^[21] και το Παγκόσμιο 2.43^[22].

Το ρεκόρ στο Άλμα επί κοντώ πραγματοποιήθηκε το 2008 στο Μάλμε, από τον Αλχαζί Γένγκ, της Έργκριτε ΙΣ, με επίδοση 5.70^[18] . Ο Αλχαζί Γένγκ κατέρριψε το προηγούμενο ρεκόρ του που ήταν το 2005, με επίδοση 5.65^[12], ένα ρεκόρ που παρέμηνε αμετάβλητο τρία χρόνια. Το παρόν Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο ρεκόρ είναι 6.16^[21]^[22].

Στο Άλμα εις μήκος, το ρεκόρ σημειώθηκε στο Νορσέπινγκ το 2013, από τον Μίκαελ Τορνέους, της Χάμαρμπυ ΙΦ, με επίδοση 8.15,^[18] καταρρίπτοντας αυτό του Ματίας Σούνεμπορν της Μάλμε ΑΙ, το 1995, με επίδοση 8.12^[12], ένα ρεκόρ που διήρκησε δεκαοκτώ χρόνια. Το σημερινό Ευρωπαϊκό ρεκόρ είναι 8.71^[21] και το αντίστοιχο Παγκόσμιο είναι 8.79^[22].

Το ρεκόρ στο Άλμα εις τριπλούν καταρρίφθηκε στο Πρωτάθλημα του 2002 που διεξήχθη στο Μάλμε, από τον Κρίστιαν Όλσον της Έργκριτε ΙΣ, με επίδοση 17.60.^[18] Ο Όλσον κατέρριψε ένα ρεκόρ που διήρκησε επτά χρόνια, αυτό του Άρνε Χόλμ της Ουλλεβί ΦΚ, το 1995, με επίδοση 16.90^[12]. Το παρόν Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο ρεκόρ είναι 17.92^[21]^[22].

Ρίψεις

Το ρεκόρ στη Σφαιροβολία πραγματοποιήθηκε το 1990 στο Γκέτεμποργκ, από τον Σόρεν Τάλεμ της Σόντερτορνς ΦΦ, με επίδοση 20.52.^[18] Ο Τάλεμ κατέρριψε το προηγούμενο ρεκόρ του Άντερς Σκάρβστραντ της Σπαρβάγκενς ΦΚ, που ήταν το 1985, με επίδοση 19.31^[12], ένα ρεκόρ που παρέμηνε αμετάβλητο πέντε χρόνια. Το σημερινό Ευρωπαϊκό ρεκόρ είναι 22.55^[21] και το αντίστοιχο Παγκόσμιο είναι 22.66^[22].

Στη Ρίψη βάρους 15,88 κιλών, το ρεκόρ σημειώθηκε στο Νορσέπινγκ το 2013, από τον Ματίας Γιονς, της Χασέλμπι ΣΚ, με επίδοση 23.18,^[18] καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ του που ήταν το 2011, με επίδοση 22.51^[12], ένα ρεκόρ που διήρκησε δύο χρόνια.

Σύνθετα

Ο Πέτερ Όλσον που έσπασε το ρεκόρ στο έπταθλο, το 2014.

Το ρεκόρ στο Έπταθλο καταρρίφθηκε στο Πρωτάθλημα του 2014 που διεξήχθη στο Βέξιε, από τον Πέτερ Όλσον της Χασέλμπι ΣΚ, με επίδοση 5.904,^[18] καταρρίπτοντας αυτό του Χένρικ Ντάγκαρντ της ΚΑ 2 ΙΦ, το 1999, με επίδοση 5.859^[12], ένα ρεκόρ που διήρκησε δεκαπέντε χρόνια. Το παρόν Ευρωπαϊκό ρεκόρ είναι 6.438^[21] και το Παγκόσμιο 6.645^[22].

Σκυταλοδρομία

Το ρεκόρ στα 4 x 200 μέτρα σκυταλοδρομία πραγματοποιήθηκε το 2007 στο Γκέτεμποργκ, από τους Γιόχαν Ένγκμπεργκ, Σίμον Γιόχανσον, Φρίντρικ Γιόχανσον και Κρίστιαν Sjöberg της ΙΦ Γκότα Κάρλσταντ, με επίδοση 1:26,10.^[18] Η ομάδα της σκυταλοδρομίας δεν κατέρριψε κάποιο προηγούμενο ρεκόρ διότι το αγώνισμα αυτό μπήκε για πρώτη φορά στο πρόγραμμα το 2007, αλλά μέχρι και σήμερα παραμένει αμετάβλητο. Σήμερα το Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο ρεκόρ είναι 1:22,11.^[21]^[22]

Πίνακας ρεκόρ ^[18]
Αγώνισμα	Ρεκόρ	Αθλητής(ες)	Σύλλογος	Ημερομηνία	Τόπος
60 μέτρα	6.61	Πάτρικ Λόβγκρεν	Χελένεχολμς ΙΦ	1997	Μάλμε
200 μέτρα	20.66	Γιόχαν Βίσμαν	ΙΦΚ Χέλσινγκμποργκς	2004	Γκέτεμποργκ
400 μέτρα	46.68	Νικ Έκελουντ-Αρενάντερ	Μάλμε ΑΙ	2014	Γκέτεμποργκ
800 μέτρα	1:47.80	Μάρτιν Ένχολμ	ΙΦΚ Λιντίνγκο	1992	Γκέτεμποργκ
1500 μέτρα	3:45.86	Όλε Βάλερενγκ	Σπαρβάγκενς ΦΚ	2009	Μπόλνας
3000 μετρα	7:56.99	Ερίκ Sjoqvist	Ενχόρνα ΙΦ	2004	Γκέτεμποργκ
60 μέτρα με εμπόδια	7.59	Ρόμπερτ Κρόνμπεργκ	ΙΦ Κβιλ	2007	Γκέτεμποργκ
Άλμα εις ύψος	2.38 2.38	Στέφαν Χολμ Λίνους Θόρνμπλαντ	Κιλς ΑΙΚ Μάλμε ΑΙ	2007 2007	Γκέτεμποργκ Γκέτεμποργκ
Άλμα επί κοντώ	5.70	Αλχαζί Γένγκ	Έργκριτε ΙΣ	2008	Μάλμε
Άλμα εις μήκος	8.15	Μίκαελ Τορνέους	Χάμαρμπυ ΙΦ	2013	Νορσέπινγκ
Άλμα εις τριπλούν	17.60	Κρίστιαν Όλσον	Έργκριτε ΙΣ	2002	Μάλμε
Σφαιροβολία	20.52	Σόρεν Τάλεμ	Σόντερτορνς ΦΦ	1990	Γκέτεμποργκ
Ρίψη βάρους 15,88 κιλών	23.18	Ματίας Γιονς	Χασέλμπι ΣΚ	2013	Νορσέπινγκ
Έπταθλο	5.904	Πέτερ Όλσον	Χασέλμπι ΣΚ	2014	Βέξιε
4 x 200 μ. σκυταλοδρομία	1:26.10	Γιόχαν Ένγκμπεργκ Σίμον Γιόχανσον Φρίντρικ Γιόχανσον Κρίστιαν Sjöberg	ΙΦ Γκότα Κάρλσταντ	2007	Γκέτεμποργκ

Καταργηθέντα

Στα αγωνίματα που πλέον δεν υφίστανται στο σημερινό πρόγραμμα, τα ρεκόρ που πραγματοποιήθηκαν στους άνδρες ήταν στα 2000 μέτρα στιπλ το 1972^[12], στα 4 x 2 μέτρα σκυταλοδρομία το 1967^[12], στα 4 x 400 μέτρα σκυταλοδρομία το 1972^[12], στη Ρίψη βάρους 18,00 κιλών το 2005^[12], στο Άλμα εις μήκος άνευ φοράς το 1965^[12] και στο Άλμα εις ύψος άνευ φοράς το 1963^[12].

Στα 2000 μέτρα στιπλ, το ρεκόρ σημειώθηκε το 1972 στο Γκέτεμποργκ, στην πρώτη διεξαγωγή του αγωνίματος, από τον Άρνε Ljungblad της Χελένεχολμς ΙΦ, με επίδοση 5:59.2^[12].

Το ρεκόρ στα 4 x 2 μέτρα σκυταλοδρομία πραγματοποιήθηκε το 1967 στη Στοκχόλμη, από την ομάδα της Μάλμε ΑΙ, με επίδοση 3:09.7^[12]. Η Μάλμε ΑΙ κατέρριψε το προηγούμενο ρεκόρ της Μπρόμα ΙΦ, που ήταν το 1966, με επίδοση 3:10.6^[12], ένα ρεκόρ που διήρκησε ένα χρόνο.

Στα 4 x 400 μέτρα σκυταλοδρομία, το ρεκόρ σημειώθηκε το 1972 στο Γκέτεμποργκ, από την ομάδα της ΣοΙΚ Ελλάς, με επίδοση 3:11.3^[12]. Η ΣοΙΚ Ελλάς κατέρριψε το προηγούμενο ρεκόρ της ΚΑ 2 ΙΦ, που ήταν το 1969, με επίδοση 3:20.8^[12], ένα ρεκόρ που διήρκησε τρία χρόνια.

Στη Ρίψη βάρους 18,00 κιλών, η καλύτερη επίδοση πραγματοποιήθηκε στο Πρωτάθλημα του 2005 που διεξήχθη στο Μάλμε, από τον Μπένγκτ Γιόχανσον της Βεστερός ΦΚ, με επίδοση 19.80. Ο Γιόχανσον κατέρριψε το προηγούμενο ρεκόρ του, αυτό του 2002, με επίδοση 19.49^[12].

Στο Άλμα εις μήκος άνευ φοράς, η καλύτερη επίδοση σημειώθηκε το 1965, από τον Γκόραν Φρέντρικσον της Κρόνομπεργκς ΙΚ, με επίδοση 3.43. Ο Φρέντρικσον κατέρριψε το προηγούμενο ρεκόρ του Καρλ Έρικ Έκμαν το 1944, της Βεστερός ΣΚ, με επίδοση 3.41^[12], ένα ρεκόρ που διήρκησε εικοσιένα χρόνια.

Στο Άλμα εις ύψος άνευ φοράς, το ρεκόρ πραγματοποιήθηκε το 1963, από τον Γκόραν Φρέντρικσον της Κρόνομπεργκς ΙΚ, με επίδοση 1.67, καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ του ένα χρόνο πριν το 1962, με επίδοση 1.66.^[12]

Πίνακας ρεκόρ ^[12]
Αγώνισμα	Ρεκόρ	Αθλητής(ες)	Σύλλογος	Ημερομηνία	Τόπος
2000 μέτρα στιπλ	5:59.2	Άρνε Ljungblad	Χελένεχολμς ΙΦ	1972	Γκέτεμποργκ
4 x 2 μ. σκυταλοδρομία	3:09.7	Άγνωστοι	Μάλμε ΑΙ	1967	Στοκχόλμη
4 x 400 μ. σκυταλοδρομία	3:11.3	Άγνωστοι	ΣοΙΚ Ελλάς	1972	Γκέτεμποργκ
Ρίψη βάρους 18,00 κιλών	19.80	Μπένγκτ Γιόχανσον	Βεστερός ΦΚ	2005	Μάλμε
Άλμα εις μήκος άνευ φοράς	3.43	Γκόραν Φρέντρικσον	Κρόνομπεργκς ΙΚ	1965	Άγνωστος
Άλμα εις ύψος άνευ φοράς	1.67	Γκόραν Φρέντρικσον	Κρόνομπεργκς ΙΚ	1963	Άγνωστος

Γυναικών

Στα αγωνίσματα ταχύτητας γυναικών, το ρεκόρ στα 60 μέτρα καταρρίφθηκε το 1978,^[18] στα 200 μέτρα το 2013^[18] και στα 400 μέτρα το 2012.^[18] Στα μεσαίων αποστάσεων, το ρεκόρ στα 800 μέτρα σημειώθηκε το 2015, στα 1500 μέτρα το 1998^[18] και στα 3000 μέτρα το 1996.^[18] Στα 60 μέτρα με εμπόδια, το ρεκόρ πραγματοποιήθηκε το 2004^[18] και στα 4 x 200 μέτρα σκυταλοδρομία το 2012.^[18] Στις Ρίψεις, η Σφαιροβολία και η Ρίψη βάρους 9,08 κιλών καταρρίφθηκαν το 2008^[18] και το 2013^[18] αντίστοιχα. Στα Άλματα, το ρεκόρ στο Άλμα εις ύψος σημειώθηκε το 2003,^[18] στο Άλμα επί κοντώ το 2015, στο Άλμα εις μήκος το 1993^[18] και στο Άλμα εις τριπλούν το 2004.^[18] Στο Πένταθλο το ρεκόρ καταρρίφθηκε το 2010.^[18]

Ταχύτητας

Το ρεκόρ στα 60 μέτρα καταρρίφθηκε στο Πρωτάθλημα του 1978 που διεξήχθη στο Φαλούν, από την Λίντα Χάγκλουντ της Χανβίκενς ΣΚ, με επίδοση 7.17.^[18] Η Χάγκλουντ κατέρριψε το προηγούμενο ρεκόρ της που ήταν το 1976, με επίδοση 7.1;^[12]. Σήμερα το Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο ρεκόρ είναι 6.92^[19]^[20].

Στα 200 μέτρα, το ρεκόρ σημειώθηκε στο Νορσέπινγκ το 2013, από την Ιρένε Έκελουντ, της Κιλς ΑΙΚ, με επίδοση 23.15,^[18] καταρρίπτοντας αυτό της Μαρίκα Γιόχανσον της ΙΦ Γκότα Κάρλσταντ, το 1993, με επίδοση 23.75^[12], ένα ρεκόρ που διήρκησε είκοσι χρόνια. Το παρόν Ευρωπαϊκό ρεκόρ είναι 22.10^[19] και το Παγκόσμιο 21.87^[20].

Το ρεκόρ στα 400 μέτρα πραγματοποιήθηκε το 2012 στο Έρεμπρο, από την Μόα Χέλμερ της Σπαρβάγκενς ΦΚ, με χρόνο 53.02.^[18] Η Χέλμερ έσπασε ένα ρεκόρ που διήρκησε οκτώ χρόνια, αυτό της Μπεατρίς Ντάλγκρεν της Μόλνταλς ΑΙΚ, το 2004, με χρόνο 53.37^[12]. Το σημερινό Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο ρεκόρ είναι 49.59^[19]^[20].

Μεσαίων αποστάσεων

Το ρεκόρ στα 800 μέτρα καταρρίφθηκε στο Πρωτάθλημα του 2015 που διεξήχθη στη Στοκχόλμη, από την Άννα Σιλβάντερ της ΙΦΚ Λιντίνγκο, με επίδοση 2:03.36^[9], καταρρίπτοντας αυτό της Μαρία Ακρακα της Rånäs 4H, το 1993, με επίδοση 2:03.59^[12], ένα ρεκόρ που διήρκησε δώδεκα χρόνια. Το παρόν Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο ρεκόρ είναι η επίδοση 1:55.82^[19]^[20].

Στα 1500 μέτρα, το ρεκόρ σημειώθηκε στην Έσκιλστουνα το 1998, από την Μολίν Έβερλοφ της Σπαρβάγκενς ΦΚ, με επίδοση 4:10.86,^[18] καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ της ένα χρόνο πριν το 1997, με επίδοση 4:12.79^[12]. Το παρόν Ευρωπαϊκό ρεκόρ είναι 3:57.91 από τη Σουηδέζα Αμπέμπα Αρεγκάβι^[19] και το Παγκόσμιο 3:55.17^[20].

Το ρεκόρ στα 3000 μετρα πραγματοποιήθηκε το 1996 στο Μπορλάνζ, από τη Σάρα Γουέντλαντ της Χασέλμπι ΣΚ, με χρόνο 9:00.94.^[18] Η Γουέντλαντ κατέρριψε ένα ρεκόρ που διήρκησε δώδεκα χρόνια, αυτό της Έβα Έρνστρομ της Väsby ΙΚ, το 1984, με χρόνο 9:07.02^[12]. Το σημερινό Ευρωπαϊκό ρεκόρ είναι 8:27.86^[19] και το αντίστοιχο Παγκόσμιο είναι 8:16.60^[20].

Εμπόδια

Στα 60 μέτρα με εμπόδια, το ρεκόρ σημειώθηκε στο Γκέτεμποργκ το 2004, από την Σουζάνα Καλούρ της Φαλού ΙΚ, με επίδοση 7.96,^[18] καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ της ένα χρόνο πριν το 2003, με επίδοση 8.06^[12]. Η Σουζάνα Καλούρ έχει καταρρίψει το παρόν Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο ρεκόρ με επίδοση 7.68^[19]^[20].

Άλματα

Η Καΐσα Μπέρκβιστ που έσπασε το ρεκόρ Πρωταθήματος στο άλμα εις ύψος το 2003 και το σημερινό Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο ρεκόρ.

Το ρεκόρ στο Άλμα εις ύψος καταρρίφθηκε στο Πρωτάθλημα του 2003 που διεξήχθη στη Στοκχόλμη, από την Καΐσα Μπέρκβιστ της Τούρεμπεργκς ΦΚ, με επίδοση 2.00,^[18] καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ της το 2000, με επίδοση 1.94^[12], ένα ρεκόρ που διήρκησε τρία χρόνια. Η Καΐσα Μπέρκβιστ έχει πραγματοποιήσει το σημερινό Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο ρεκόρ με επίδοση 2.08^[19]^[20].

Το ρεκόρ στο Άλμα επί κοντώ πραγματοποιήθηκε το 2015 στη Στοκχόλμη, από την Αντζέλικα Μπένκτσον της Χασέλμπι ΣΚ, με επίδοση 4.60^[9]. Η Μπένκτσον κατέρριψε το προηγούμενο ρεκόρ της ένα χρόνο πριν το 2014, με επίδοση 4.58^[12]. Το παρόν Ευρωπαϊκό ρεκόρ είναι 5.01^[19] και το αντίστοιχο Παγκόσμιο είναι 5.02^[20].

Στο Άλμα εις μήκος, το ρεκόρ σημειώθηκε στο Μάλμε το 1993, από την Έρικα Γιόχανσον, της Μόλνταλς ΑΙΚ, με επίδοση 6.78,^[18] καταρρίπτοντας ένα ρεκόρ που διήρκησε δώδεκα χρόνια, αυτό της Λένα Γουόλιν της Μάλμε ΑΙ, το 1981, με επίδοση 6.32^[12]. Το σημερινό Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο ρεκόρ είναι 7.37^[19]^[20].

Η Αντζέλικα Μπένκτσον που έσπασε το ρεκόρ Πρωταθήματος στο άλμα επί κοντώ το 2015.

Το ρεκόρ στο Άλμα εις τριπλούν καταρρίφθηκε στο Πρωτάθλημα του 2004 που διεξήχθη στο Γκέτεμποργκ, από την Καμίλα Γιόχανσον της ΙΦΚ Βέξιε, με επίδοση 13.95.^[18] Η Γιόχανσον κατέρριψε το προηγούμενο ρεκόρ της που διήρκησε τέσσερα χρόνια, αυτό του 2000, με επίδοση 13.84^[12]. Το παρόν Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο ρεκόρ είναι 15.36^[19]^[20].

Ρίψεις

Το ρεκόρ στη Σφαιροβολία πραγματοποιήθηκε το 2008 στο Μάλμε, από την Ελένα Ένγκμαν της Ριβιέρα ΦΙ, με επίδοση 18.05.^[18] Η Ένγκμαν κατέρριψε το προηγούμενο ρεκόρ της ένα χρόνο πριν το 2007, με επίδοση 17.46^[12]. Το σημερινό Ευρωπαϊκό και το αντίστοιχο Παγκόσμιο ρεκόρ είναι 22.50^[19]^[20].

Στη Ρίψη βάρους 9,08 κιλών, το ρεκόρ σημειώθηκε στο Νορσέπινγκ το 2013, από την Tracey Άντερσον της Ουλλεβί ΦΚ, με επίδοση 21.14,^[18] καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ της που ήταν το 2011, με επίδοση 19.80^[12], ένα ρεκόρ που διήρκησε δύο χρόνια.

Σύνθετα

Το ρεκόρ στο Πένταθλο καταρρίφθηκε στο Πρωτάθλημα του 2010 που διεξήχθη στη Στοκχόλμη, από την Τζέσικα Σάμιουελσον της Χασέλμπι ΣΚ, με επίδοση 4.476,^[18] καταρρίπτοντας αυτό της Μόνικα Γουέστεν της ΙΦ Γκότα Κάρλσταντ, το 1992, με επίδοση 4.471^[12], ένα ρεκόρ που διήρκησε δεκαοκτώ χρόνια. Το παρόν Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο ρεκόρ είναι 5.013^[19]^[20].

Σκυταλοδρομία

Το ρεκόρ στα 4 x 200 μέτρα σκυταλοδρομία πραγματοποιήθηκε το 2012 στο Έρεμπρο, από τις Μαρί Σούνερφορς, Φελίσια Μπέργκλιντ, Γκλάντις Μπαμανέ και Μόα Χέλμερ της Σπαρβάγκενς ΦΚ, με επίδοση 1:38.25.^[18] Η ομάδα της σκυταλοδρομίας κατέρριψε το ρεκόρ του 2007, της Μάλμε ΑΙ, με επίδοση 1:39.64^[12]. Σήμερα το Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο ρεκόρ είναι 1:32.41^[19]^[20].

Αγώνισμα	Ρεκόρ	Αθλητής(ες)	Σύλλογος	Ημερομηνία	Τόπος	Παρ.
60 μέτρα	7.17	Λίντα Χάγκλουντ	Χανβίκενς ΣΚ	1978	Φαλούν	^[18]
200 μέτρα	23.15	Ιρένε Έκελουντ	Κιλς ΑΙΚ	2013	Νορσέπινγκ	^[18]
400 μέτρα	53.02	Μόα Χέλμερ	Σπαρβάγκενς ΦΚ	2012	Έρεμπρο	^[18]
800 μέτρα	2:03.36	Άννα Σιλβάντερ	ΙΦΚ Λιντίνγκο	2015	Στοκχόλμη	^[9]
1500 μέτρα	4:10.86	Μολίν Εβερλοφ	Σπαρβάγκενς ΦΚ	1998	Έσκιλστουνα	^[18]
3000 μετρα	9:00.94	Σάρα Γουέντλαντ	Χασέλμπι ΣΚ	1996	Μπορλάνζ	^[18]
60 μέτρα με εμπόδια	7.96	Σουζάνα Καλούρ	Φαλού ΙΚ	2004	Γκέτεμποργκ	^[18]
Άλμα εις ύψος	2.00	Καΐσα Μπέρκβιστ	Τούρεμπεργκς ΦΚ	2003	Στοκχόλμη	^[18]
Άλμα επί κοντώ	4.60	Αντζέλικα Μπένκτσον	Χασέλμπι ΣΚ	2015	Στοκχόλμη	^[9]
Άλμα εις μήκος	6.78 6.79	Έρικα Γιόχανσον	Μόλνταλς ΑΙΚ	1993	Μάλμε	^[18]
Άλμα εις τριπλούν	13.95	Καμίλα Γιόχανσον	ΙΦΚ Βέξιε	2004	Γκέτεμποργκ	^[18]
Σφαιροβολία	18.05	Ελένα Ένγκμαν	Ριβιέρα ΦΙ	2008	Μάλμε	^[18]
Ρίψη βάρους 9,08 κιλών	21.14	Tracey Άντερσον	Ουλλεβί ΦΚ	2013	Νορσέπινγκ	^[18]
Πένταθλο	4.476	Τζέσικα Σάμιουελσον	Χασέλμπι ΣΚ	2010	Στοκχόλμη	^[18]
4 x 200 μ. σκυταλοδρομία	1:38.25	Μαρί Σούνερφορς Φελίσια Μπέργκλιντ Γκλάντις Μπαμανέ Μόα Χέλμερ	Σπαρβάγκενς ΦΚ	2012	Έρεμπρο	^[18]

* = Τα συνδυασμένα αγωνίσματα και συγκεκριμένα το Πένταθλο στις γυναίκες, διεξάγεται πολλές φορές και σε άλλη περιοχή με διαφορετική ημερομηνία η οποία αποτελεί μέρος του Πρωταθλήματος.

Καταργηθέντα

Στα αγωνίματα που πλέον δεν υφίστανται στο σημερινό πρόγραμμα, τα ρεκόρ που σημειώθηκαν στις γυναίκες ήταν στα 4 x 2 μέτρα σκυταλοδρομία το 1975^[12], στα 4 x 400 μέτρα σκυταλοδρομία το 1974^[12], στη Ρίψη βάρους 10,00 κιλών το 2005^[12], στο Άλμα εις μήκος άνευ φοράς το 1962^[12] και στο Έξαθλο το 1990^[12].

Στα 4 x 2 μέτρα σκυταλοδρομία, το ρεκόρ σημειώθηκε το 1975 στο Γκέτεμποργκ, στην πρώτη και μοναδική διεξαγωγή του αγωνίματος, από την ομάδα της Γκέτεμποργκς ΚΙΚ με επίδοση 3:48.4^[12].

Το ρεκόρ στα 4 x 400 μέτρα σκυταλοδρομία πραγματοποιήθηκε το 1974 στο Φαλούν, στην πρώτη και μοναδική διεξαγωγή του αγωνίματος, από την ομάδα της Γκέτεμποργκς ΚΙΚ, με επίδοση 4:00.4^[12].

Στη Ρίψη βάρους 10,00 κιλών, το ρεκόρ πραγματοποιήθηκε το 2005 στο Μάλμε, από την Σεσίλια Νίλσον της ΙΚ Ίμερ, με επίδοση 20.42^[12]. Η Νίλσον κατέρριψε το προηγούμενο ρεκόρ της Άννα Σόντερμπεργκ της Ουλλεβί ΦΚ, το 2003, με επίδοση 18.71^[12], ένα ρεκόρ που διήρκησε δύο χρόνια.

Το ρεκόρ στο Άλμα εις μήκος άνευ φοράς, σημειώθηκε το 1962, από την Γκουνίλα Σέντερστρομ, της Μάλμε ΑΙ, με επίδοση 2.85^[12], καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ της ένα χρόνο πριν το 1961, με επίδοση 2.78^[12].

Στο Έξαθλο, το ρεκόρ πραγματοποιήθηκε το 1990 στο Γκέτεμποργκ, από την Μόνικα Γουέστεν, της ΙΦ Γκότα Κάρλσταντ, με επίδοση 5.473^[12], καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ της ένα χρόνο πριν το 1989, με την Χουντίνγκε ΑΙΣ, με επίδοση 5.419.^[12]

Πίνακας ρεκόρ ^[12]
Αγώνισμα	Ρεκόρ	Αθλητής(ες)	Σύλλογος	Ημερομηνία	Τόπος
4 x 2 μ. σκυταλοδρομία	3:48.4	Άγνωστοι	Γκέτεμποργκς ΚΙΚ	1975	Γκέτεμποργκ
4 x 400 μ. σκυταλοδρομία	4:00.4	Άγνωστοι	Γκέτεμποργκς ΚΙΚ	1974	Φαλούν
Ρίψη βάρους 10,00 κιλών	20.42	Σεσίλια Νίλσον	ΙΚ Ίμερ	2005	Μάλμε
Άλμα εις μήκος άνευ φοράς	2.85	Γκουνίλα Σέντερστρομ	Μάλμε ΑΙ	1962	Άγνωστος
Έξαθλο	5.473	Μόνικα Γουέστεν	ΙΦ Γκότα Κάρλσταντ	1990	Γκέτεμποργκ

Aνά σύλλογο

Στο τρέχον πρόγραμμα των αγωνισμάτων, είκοσι^[9]^[18] σύλλογοι έχουν πραγµατοποιήσει τα ρεκόρ του Πρωταθλήματος. Στην πρώτη θέση των συλλόγων βρίσκεται η Χασέλμπι ΣΚ με πέντε^[9]^[18] ρεκόρ, που πραγματοποιήθηκαν τις περιόδους 1996, 2010, 2013, 2014 και 2015^[9]^[18]. Την δεύτερη θέση συμπληρώνει η Σπαρβάγκενς ΦΚ με τέσσερα^[18] ρεκόρ, που σημειώθηκαν τις περιόδους 1998, 2009 και δύο το 2012^[18]. Την τρίτη θέση καταλαμβάνουν με δύο^[9]^[18] ρεκόρ, οι ομάδες Έργκριτε ΙΣ, Κιλς ΑΙΚ, ΙΦΚ Λιντίνγκο και Μάλμε ΑΙ, που πραγματοποιήθηκαν τις περιόδους 1992, 2002, 2008 2007 (2), 2013, 2014 και 2015^[9]^[18].

Πίνακας ρεκόρ ανά σύλλογο ^[18]
Σύλλογος	Ανδρών	Γυναικών	Σύνολο	Χρονιές ρεκόρ
Χασέλμπι ΣΚ	2	3	5	1996, 2010, 2013, 2014, 2015
Σπαρβάγκενς ΦΚ	1	3	4	1998, 2009, 2012 (2)
Έργκριτε ΙΣ	2	0	2	2002, 2008
Κιλς ΑΙΚ	1	1	2	2007, 2013
ΙΦΚ Λιντίνγκο	1	1	2	1992, 2015
Μάλμε ΑΙ	2	0	2	2007, 2014
ΙΦΚ Βέξιε	0	1	1	2004
ΙΦ Γκότα Κάρλσταντ	1	0	1	2007
Ενχόρνα ΙΦ	1	0	1	2004
ΙΦ Κβιλ	1	0	1	2007
Μόλνταλς ΑΙΚ	0	1	1	1993
Ουλλεβί ΦΚ	0	1	1	2013
Ριβιέρα ΦΙ	0	1	1	2008
Σόντερτορνς ΦΦ	1	0	1	1990
Τούρεμπεργκς ΦΚ	0	1	1	2003
Φαλού ΙΚ	0	1	1	2004
Χάμαρμπυ ΙΦ	1	0	1	2013
Χανβίκενς ΣΚ	0	1	1	1978
Χελένεχολμς ΙΦ	1	0	1	1997
ΙΦΚ Χέλσινγκμποργκς	1	0	1	2004

Παραπομπές

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 ^1,11 ^1,12 ^1,13 ^1,14 ^1,15 ^1,16 ^1,17 ^1,18 ^1,19 ^1,20 ^1,21 ^1,22 ^1,23 ^1,24 ^1,25 ^1,26 ^1,27 ^1,28 ^1,29 ^1,30 ^1,31 ^1,32 ^1,33 ^1,34 ^1,35 ^1,36 ^1,37 ^1,38 ^1,39 ^1,40 ^1,41 ^1,42 ^1,43 ^1,44 ^1,45 ^1,46 ^1,47 ^1,48 ^1,49 ^1,50 ^1,51 Λέναρτ Julin (Φεβρουάριος 1999).Σουηδική Ομοσπονδία Στίβου - Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου - Ιστορικό - Διοργανώσεις (1966 - 2013) Αρχειοθετήθηκε 2015-03-21 στο Wayback Machine., friidrott.se, Ανακτήθηκε 7 Φεβρουαρίου 2015 (Σουηδικά)
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 ΙΦ Γκότα Κάρλσταντ - 10 καλύτερες επιδόσεις κλειστού στίβου - Ανδρών - Σύνθετα 1988, 1994, 2003, 2009 και 2010, ifgota.se, Ανακτήθηκε 13 Δεκεμβρίου 2015 (Σουηδικά)
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Χελένεχολμς ΙΦ - Ρεκόρ συλλόγου - Κλειστού στίβου - Ανδρών και Γυναικών - Σύνθετα 1992 και 1997^{[νεκρός σύνδεσμος]}, heleneholmsif.se, Ανακτήθηκε 12 Δεκεμβρίου 2015 (Σουηδικά)
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 ^4,5 ^4,6 Τούρεμπεργκς ΦΚ - Κάτοχοι μεταλλίων στον κλειστό στίβο - Ανδρών και Γυναικών - Σύνθετα 1993, 1997, 1999, 2004, 2005 και 2007, turebergfriidrott.se, Ανακτήθηκε 13 Δεκεμβρίου 2015 (Σουηδικά)
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 ^5,4 ΙΦ Γκότα Κάρλσταντ - 10 καλύτερες επιδόσεις κλειστού στίβου - Γυναικών - Σύνθετα 1996, 1998, 2008 και 2009 Αρχειοθετήθηκε 2016-07-15 στο Wayback Machine., ifgota.se, Ανακτήθηκε 13 Δεκεμβρίου 2015 (Σουηδικά)
↑ ^6,0 ^6,1 ^6,2 ^6,3 ^6,4 Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου Συνθέτων 2013 - Αποτελέσματα, telekonsultarena.se, Ενημερώθηκε 8 και 10 Φεβρουαρίου 2013, Ανακτήθηκε 3 Μαρτίου 2015 (Σουηδικά)
↑ ^7,0 ^7,1 ^7,2 Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 2014 - Αποτελέσματα, trackandfield.se, Ενημερώθηκε 22 και 23 Φεβρουαρίου 2014, Ανακτήθηκε 10 Μαρτίου 2015 (Σουηδικά)
↑ ^8,0 ^8,1 ^8,2 ^8,3 ^8,4 Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου Συνθέτων 2014 - Αποτελέσματα, telekonsultarena.se, Ενημερώθηκε 8 και 9 Φεβρουαρίου 2014, Ανακτήθηκε 3 Μαρτίου 2015 (Σουηδικά)
↑ ^9,00 ^9,01 ^9,02 ^9,03 ^9,04 ^9,05 ^9,06 ^9,07 ^9,08 ^9,09 ^9,10 ^9,11 ^9,12 ^9,13 ^9,14 ^9,15 ^9,16 ^9,17 ^9,18 ^9,19 ^9,20 ^9,21 ^9,22 ^9,23 ^9,24 ^9,25 ^9,26 ^9,27 ^9,28 ^9,29 ^9,30 ^9,31 ^9,32 ^9,33 ^9,34 ^9,35 ^9,36 ^9,37 ^9,38 ^9,39 ^9,40 ^9,41 ^9,42 ^9,43 ^9,44 ^9,45 ^9,46 ^9,47 ^9,48 ^9,49 ^9,50 ^9,51 ^9,52 ^9,53 ^9,54 ^9,55 ^9,56 ^9,57 Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 2015 - Αποτελέσματα, livetiming.se, Ενημερώθηκε 21 και 22 Φεβρουαρίου 2015, Ανακτήθηκε 23 Φεβρουαρίου 2015 (Σουηδικά)
↑ ^10,0 ^10,1 ^10,2 ^10,3 ^10,4 ^10,5 ^10,6 Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου Συνθέτων 2015 - Αποτελέσματα Αρχειοθετήθηκε 2015-04-02 στο Wayback Machine., smfriidrott.com, Ενημερώθηκε 7 και 8 Φεβρουαρίου 2015, Ανακτήθηκε 3 Μαρτίου 2015 (Σουηδικά)
↑ ^11,0 ^11,1 ISM 2017 till Växjö, ifkvaxjo.myclub.se, Ανακτήθηκε 21 Δεκεμβρίου 2015 (Σουηδικά)
↑ ^12,000 ^12,001 ^12,002 ^12,003 ^12,004 ^12,005 ^12,006 ^12,007 ^12,008 ^12,009 ^12,010 ^12,011 ^12,012 ^12,013 ^12,014 ^12,015 ^12,016 ^12,017 ^12,018 ^12,019 ^12,020 ^12,021 ^12,022 ^12,023 ^12,024 ^12,025 ^12,026 ^12,027 ^12,028 ^12,029 ^12,030 ^12,031 ^12,032 ^12,033 ^12,034 ^12,035 ^12,036 ^12,037 ^12,038 ^12,039 ^12,040 ^12,041 ^12,042 ^12,043 ^12,044 ^12,045 ^12,046 ^12,047 ^12,048 ^12,049 ^12,050 ^12,051 ^12,052 ^12,053 ^12,054 ^12,055 ^12,056 ^12,057 ^12,058 ^12,059 ^12,060 ^12,061 ^12,062 ^12,063 ^12,064 ^12,065 ^12,066 ^12,067 ^12,068 ^12,069 ^12,070 ^12,071 ^12,072 ^12,073 ^12,074 ^12,075 ^12,076 ^12,077 ^12,078 ^12,079 ^12,080 ^12,081 ^12,082 ^12,083 ^12,084 ^12,085 ^12,086 ^12,087 ^12,088 ^12,089 ^12,090 ^12,091 ^12,092 ^12,093 ^12,094 ^12,095 ^12,096 ^12,097 ^12,098 ^12,099 ^12,100 ^12,101 ^12,102 ^12,103 ^12,104 ^12,105 ^12,106 ^12,107 ^12,108 ^12,109 ^12,110 ^12,111 ^12,112 ^12,113 ^12,114 ^12,115 ^12,116 ^12,117 ^12,118 ^12,119 ^12,120 ^12,121 ^12,122 ^12,123 ^12,124 ^12,125 ^12,126 ^12,127 ^12,128 ^12,129 ^12,130 ^12,131 ^12,132 ^12,133 ^12,134 ^12,135 ^12,136 ^12,137 ^12,138 ^12,139 Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου - Διοργανώσεις - Αγωνίσματα - Πρωταθλητές - Σύλλογοι - Επιδόσεις (1913 - 2014) Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., iof2.idrottonline.se, Ανακτήθηκε 23 Φεβρουαρίου 2015 (Σουηδικά)
↑ Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 2007 - Αποτελέσματα Αρχειοθετήθηκε 2015-04-11 στο Wayback Machine., iof2.idrottonline.se, Ενημερώθηκε 24 και 25 Φεβρουαρίου 2007, Ανακτήθηκε 10 Μαρτίου 2015 (Σουηδικά)
↑ Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 2008 - Αποτελέσματα (Live) Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., friidrott.se, Ενημερώθηκε 23 και 24 Φεβρουαρίου 2008, Ανακτήθηκε 10 Μαρτίου 2015 (Σουηδικά)
↑ Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 2013 - Αποτελέσματα, trackandfield.se, Ενημερώθηκε 15 και 17 Φεβρουαρίου 2013, Ανακτήθηκε 10 Μαρτίου 2015 (Σουηδικά)
↑ Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου - Διοργανώσεις - Αγωνίσματα - Πρωταθλητές - Επιδόσεις (1960 - 1966), gbrathletics, του περιοδικού Athletics Weekly, Ανακτήθηκε 3 Μαρτίου 2015 (Αγγλικά)
↑ ^17,0 ^17,1 ^17,2 Σουηδική Ομοσπονδία Στίβου - Στάδια Κλειστού Στίβου - Στατιστικά Αρχειοθετήθηκε 2016-02-04 στο Wayback Machine., friidrott.se, Ανακτήθηκε 12 Δεκεμβρίου 2015 (Σουηδικά)
↑ ^18,00 ^18,01 ^18,02 ^18,03 ^18,04 ^18,05 ^18,06 ^18,07 ^18,08 ^18,09 ^18,10 ^18,11 ^18,12 ^18,13 ^18,14 ^18,15 ^18,16 ^18,17 ^18,18 ^18,19 ^18,20 ^18,21 ^18,22 ^18,23 ^18,24 ^18,25 ^18,26 ^18,27 ^18,28 ^18,29 ^18,30 ^18,31 ^18,32 ^18,33 ^18,34 ^18,35 ^18,36 ^18,37 ^18,38 ^18,39 ^18,40 ^18,41 ^18,42 ^18,43 ^18,44 ^18,45 ^18,46 ^18,47 ^18,48 ^18,49 ^18,50 ^18,51 ^18,52 ^18,53 ^18,54 ^18,55 ^18,56 ^18,57 ^18,58 ^18,59 ^18,60 ^18,61 ^18,62 ^18,63 ^18,64 ^18,65 ^18,66 ^18,67 ^18,68 ^18,69 ^18,70 ^18,71 ^18,72 ^18,73 ^18,74 ^18,75 ^18,76 ^18,77 ^18,78 ^18,79 ^18,80 Σουηδική Ομοσπονδία Στίβου - Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου - Ρεκόρ Πρωταθλήματος Αρχειοθετήθηκε 2015-03-21 στο Wayback Machine. friidrott.se, Ενημερώθηκε 24 Φεβρουαρίου 2014, Ανακτήθηκε 10 Φεβρουαρίου 2015 (Σουηδικά)
↑ ^19,00 ^19,01 ^19,02 ^19,03 ^19,04 ^19,05 ^19,06 ^19,07 ^19,08 ^19,09 ^19,10 ^19,11 ^19,12 ^19,13 ^19,14 ^19,15 Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Κλασικού Αθλητισμού - Ευρωπαϊκά Ρεκόρ Κλειστού Στίβου - Γυναικών european-athletics.org, Ενημερώθηκε 20 Ιανουαρίου 2015, Ανακτήθηκε 12 Φεβρουαρίου 2015 (Αγγλικά)
↑ ^20,00 ^20,01 ^20,02 ^20,03 ^20,04 ^20,05 ^20,06 ^20,07 ^20,08 ^20,09 ^20,10 ^20,11 ^20,12 ^20,13 ^20,14 ^20,15 Παγκόσμια Ομοσπονδία Κλασικού Αθλητισμού - Παγκόσμια Ρεκόρ Κλειστού Στίβου - Γυναικών iaaf.org, Ανακτήθηκε 12 Φεβρουαρίου 2015 (Αγγλικά)
↑ ^21,00 ^21,01 ^21,02 ^21,03 ^21,04 ^21,05 ^21,06 ^21,07 ^21,08 ^21,09 ^21,10 ^21,11 ^21,12 ^21,13 Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Κλασικού Αθλητισμού - Ευρωπαϊκά Ρεκόρ Κλειστού Στίβου - Ανδρών european-athletics.org, Ενημερώθηκε 20 Ιανουαρίου 2015, Ανακτήθηκε 12 Φεβρουαρίου 2015 (Αγγλικά)
↑ ^22,00 ^22,01 ^22,02 ^22,03 ^22,04 ^22,05 ^22,06 ^22,07 ^22,08 ^22,09 ^22,10 ^22,11 ^22,12 ^22,13 Παγκόσμια Ομοσπονδία Κλασικού Αθλητισμού - Παγκόσμια Ρεκόρ Κλειστού Στίβου - Ανδρών iaaf.org, Ανακτήθηκε 12 Φεβρουαρίου 2015 (Αγγλικά)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Σουηδική Ομοσπονδία Στίβου friidrott.se (Σουηδικά)

[a-1] 1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 ^1,11 ^1,12 ^1,13 ^1,14 ^1,15 ^1,16 ^1,17 ^1,18 ^1,19 ^1,20 ^1,21 ^1,22 ^1,23 ^1,24 ^1,25 ^1,26 ^1,27 ^1,28 ^1,29 ^1,30 ^1,31 ^1,32 ^1,33 ^1,34 ^1,35 ^1,36 ^1,37 ^1,38 ^1,39 ^1,40 ^1,41 ^1,42 ^1,43 ^1,44 ^1,45 ^1,46 ^1,47 ^1,48 ^1,49 ^1,50 ^1,51 Λέναρτ Julin (Φεβρουάριος 1999).Σουηδική Ομοσπονδία Στίβου - Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου - Ιστορικό - Διοργανώσεις (1966 - 2013) Αρχειοθετήθηκε 2015-03-21 στο Wayback Machine., friidrott.se, Ανακτήθηκε 7 Φεβρουαρίου 2015 (Σουηδικά)

[s-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 ΙΦ Γκότα Κάρλσταντ - 10 καλύτερες επιδόσεις κλειστού στίβου - Ανδρών - Σύνθετα 1988, 1994, 2003, 2009 και 2010, ifgota.se, Ανακτήθηκε 13 Δεκεμβρίου 2015 (Σουηδικά)

[q-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Χελένεχολμς ΙΦ - Ρεκόρ συλλόγου - Κλειστού στίβου - Ανδρών και Γυναικών - Σύνθετα 1992 και 1997^{[νεκρός σύνδεσμος]}, heleneholmsif.se, Ανακτήθηκε 12 Δεκεμβρίου 2015 (Σουηδικά)

[u-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 ^4,5 ^4,6 Τούρεμπεργκς ΦΚ - Κάτοχοι μεταλλίων στον κλειστό στίβο - Ανδρών και Γυναικών - Σύνθετα 1993, 1997, 1999, 2004, 2005 και 2007, turebergfriidrott.se, Ανακτήθηκε 13 Δεκεμβρίου 2015 (Σουηδικά)

[t-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 ^5,4 ΙΦ Γκότα Κάρλσταντ - 10 καλύτερες επιδόσεις κλειστού στίβου - Γυναικών - Σύνθετα 1996, 1998, 2008 και 2009 Αρχειοθετήθηκε 2016-07-15 στο Wayback Machine., ifgota.se, Ανακτήθηκε 13 Δεκεμβρίου 2015 (Σουηδικά)

[i-6] 6,0 ^6,1 ^6,2 ^6,3 ^6,4 Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου Συνθέτων 2013 - Αποτελέσματα, telekonsultarena.se, Ενημερώθηκε 8 και 10 Φεβρουαρίου 2013, Ανακτήθηκε 3 Μαρτίου 2015 (Σουηδικά)

[p-7] 7,0 ^7,1 ^7,2 Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 2014 - Αποτελέσματα, trackandfield.se, Ενημερώθηκε 22 και 23 Φεβρουαρίου 2014, Ανακτήθηκε 10 Μαρτίου 2015 (Σουηδικά)

[j-8] 8,0 ^8,1 ^8,2 ^8,3 ^8,4 Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου Συνθέτων 2014 - Αποτελέσματα, telekonsultarena.se, Ενημερώθηκε 8 και 9 Φεβρουαρίου 2014, Ανακτήθηκε 3 Μαρτίου 2015 (Σουηδικά)

[h-9] 9,00 ^9,01 ^9,02 ^9,03 ^9,04 ^9,05 ^9,06 ^9,07 ^9,08 ^9,09 ^9,10 ^9,11 ^9,12 ^9,13 ^9,14 ^9,15 ^9,16 ^9,17 ^9,18 ^9,19 ^9,20 ^9,21 ^9,22 ^9,23 ^9,24 ^9,25 ^9,26 ^9,27 ^9,28 ^9,29 ^9,30 ^9,31 ^9,32 ^9,33 ^9,34 ^9,35 ^9,36 ^9,37 ^9,38 ^9,39 ^9,40 ^9,41 ^9,42 ^9,43 ^9,44 ^9,45 ^9,46 ^9,47 ^9,48 ^9,49 ^9,50 ^9,51 ^9,52 ^9,53 ^9,54 ^9,55 ^9,56 ^9,57 Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 2015 - Αποτελέσματα, livetiming.se, Ενημερώθηκε 21 και 22 Φεβρουαρίου 2015, Ανακτήθηκε 23 Φεβρουαρίου 2015 (Σουηδικά)

[k-10] 10,0 ^10,1 ^10,2 ^10,3 ^10,4 ^10,5 ^10,6 Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου Συνθέτων 2015 - Αποτελέσματα Αρχειοθετήθηκε 2015-04-02 στο Wayback Machine., smfriidrott.com, Ενημερώθηκε 7 και 8 Φεβρουαρίου 2015, Ανακτήθηκε 3 Μαρτίου 2015 (Σουηδικά)

[v-11] 11,0 ^11,1 ISM 2017 till Växjö, ifkvaxjo.myclub.se, Ανακτήθηκε 21 Δεκεμβρίου 2015 (Σουηδικά)

[g-12] 12,000 ^12,001 ^12,002 ^12,003 ^12,004 ^12,005 ^12,006 ^12,007 ^12,008 ^12,009 ^12,010 ^12,011 ^12,012 ^12,013 ^12,014 ^12,015 ^12,016 ^12,017 ^12,018 ^12,019 ^12,020 ^12,021 ^12,022 ^12,023 ^12,024 ^12,025 ^12,026 ^12,027 ^12,028 ^12,029 ^12,030 ^12,031 ^12,032 ^12,033 ^12,034 ^12,035 ^12,036 ^12,037 ^12,038 ^12,039 ^12,040 ^12,041 ^12,042 ^12,043 ^12,044 ^12,045 ^12,046 ^12,047 ^12,048 ^12,049 ^12,050 ^12,051 ^12,052 ^12,053 ^12,054 ^12,055 ^12,056 ^12,057 ^12,058 ^12,059 ^12,060 ^12,061 ^12,062 ^12,063 ^12,064 ^12,065 ^12,066 ^12,067 ^12,068 ^12,069 ^12,070 ^12,071 ^12,072 ^12,073 ^12,074 ^12,075 ^12,076 ^12,077 ^12,078 ^12,079 ^12,080 ^12,081 ^12,082 ^12,083 ^12,084 ^12,085 ^12,086 ^12,087 ^12,088 ^12,089 ^12,090 ^12,091 ^12,092 ^12,093 ^12,094 ^12,095 ^12,096 ^12,097 ^12,098 ^12,099 ^12,100 ^12,101 ^12,102 ^12,103 ^12,104 ^12,105 ^12,106 ^12,107 ^12,108 ^12,109 ^12,110 ^12,111 ^12,112 ^12,113 ^12,114 ^12,115 ^12,116 ^12,117 ^12,118 ^12,119 ^12,120 ^12,121 ^12,122 ^12,123 ^12,124 ^12,125 ^12,126 ^12,127 ^12,128 ^12,129 ^12,130 ^12,131 ^12,132 ^12,133 ^12,134 ^12,135 ^12,136 ^12,137 ^12,138 ^12,139 Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου - Διοργανώσεις - Αγωνίσματα - Πρωταθλητές - Σύλλογοι - Επιδόσεις (1913 - 2014) Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., iof2.idrottonline.se, Ανακτήθηκε 23 Φεβρουαρίου 2015 (Σουηδικά)

[m-13] Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 2007 - Αποτελέσματα Αρχειοθετήθηκε 2015-04-11 στο Wayback Machine., iof2.idrottonline.se, Ενημερώθηκε 24 και 25 Φεβρουαρίου 2007, Ανακτήθηκε 10 Μαρτίου 2015 (Σουηδικά)

[n-14] Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 2008 - Αποτελέσματα (Live) Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., friidrott.se, Ενημερώθηκε 23 και 24 Φεβρουαρίου 2008, Ανακτήθηκε 10 Μαρτίου 2015 (Σουηδικά)

[o-15] Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 2013 - Αποτελέσματα, trackandfield.se, Ενημερώθηκε 15 και 17 Φεβρουαρίου 2013, Ανακτήθηκε 10 Μαρτίου 2015 (Σουηδικά)

[l-16] Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου - Διοργανώσεις - Αγωνίσματα - Πρωταθλητές - Επιδόσεις (1960 - 1966), gbrathletics, του περιοδικού Athletics Weekly, Ανακτήθηκε 3 Μαρτίου 2015 (Αγγλικά)

[r-17] 17,0 ^17,1 ^17,2 Σουηδική Ομοσπονδία Στίβου - Στάδια Κλειστού Στίβου - Στατιστικά Αρχειοθετήθηκε 2016-02-04 στο Wayback Machine., friidrott.se, Ανακτήθηκε 12 Δεκεμβρίου 2015 (Σουηδικά)

[b-18] 18,00 ^18,01 ^18,02 ^18,03 ^18,04 ^18,05 ^18,06 ^18,07 ^18,08 ^18,09 ^18,10 ^18,11 ^18,12 ^18,13 ^18,14 ^18,15 ^18,16 ^18,17 ^18,18 ^18,19 ^18,20 ^18,21 ^18,22 ^18,23 ^18,24 ^18,25 ^18,26 ^18,27 ^18,28 ^18,29 ^18,30 ^18,31 ^18,32 ^18,33 ^18,34 ^18,35 ^18,36 ^18,37 ^18,38 ^18,39 ^18,40 ^18,41 ^18,42 ^18,43 ^18,44 ^18,45 ^18,46 ^18,47 ^18,48 ^18,49 ^18,50 ^18,51 ^18,52 ^18,53 ^18,54 ^18,55 ^18,56 ^18,57 ^18,58 ^18,59 ^18,60 ^18,61 ^18,62 ^18,63 ^18,64 ^18,65 ^18,66 ^18,67 ^18,68 ^18,69 ^18,70 ^18,71 ^18,72 ^18,73 ^18,74 ^18,75 ^18,76 ^18,77 ^18,78 ^18,79 ^18,80 Σουηδική Ομοσπονδία Στίβου - Σουηδικό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου - Ρεκόρ Πρωταθλήματος Αρχειοθετήθηκε 2015-03-21 στο Wayback Machine. friidrott.se, Ενημερώθηκε 24 Φεβρουαρίου 2014, Ανακτήθηκε 10 Φεβρουαρίου 2015 (Σουηδικά)

[f-19] 19,00 ^19,01 ^19,02 ^19,03 ^19,04 ^19,05 ^19,06 ^19,07 ^19,08 ^19,09 ^19,10 ^19,11 ^19,12 ^19,13 ^19,14 ^19,15 Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Κλασικού Αθλητισμού - Ευρωπαϊκά Ρεκόρ Κλειστού Στίβου - Γυναικών european-athletics.org, Ενημερώθηκε 20 Ιανουαρίου 2015, Ανακτήθηκε 12 Φεβρουαρίου 2015 (Αγγλικά)

[d-20] 20,00 ^20,01 ^20,02 ^20,03 ^20,04 ^20,05 ^20,06 ^20,07 ^20,08 ^20,09 ^20,10 ^20,11 ^20,12 ^20,13 ^20,14 ^20,15 Παγκόσμια Ομοσπονδία Κλασικού Αθλητισμού - Παγκόσμια Ρεκόρ Κλειστού Στίβου - Γυναικών iaaf.org, Ανακτήθηκε 12 Φεβρουαρίου 2015 (Αγγλικά)

[e-21] 21,00 ^21,01 ^21,02 ^21,03 ^21,04 ^21,05 ^21,06 ^21,07 ^21,08 ^21,09 ^21,10 ^21,11 ^21,12 ^21,13 Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Κλασικού Αθλητισμού - Ευρωπαϊκά Ρεκόρ Κλειστού Στίβου - Ανδρών european-athletics.org, Ενημερώθηκε 20 Ιανουαρίου 2015, Ανακτήθηκε 12 Φεβρουαρίου 2015 (Αγγλικά)

[c-22] 22,00 ^22,01 ^22,02 ^22,03 ^22,04 ^22,05 ^22,06 ^22,07 ^22,08 ^22,09 ^22,10 ^22,11 ^22,12 ^22,13 Παγκόσμια Ομοσπονδία Κλασικού Αθλητισμού - Παγκόσμια Ρεκόρ Κλειστού Στίβου - Ανδρών iaaf.org, Ανακτήθηκε 12 Φεβρουαρίου 2015 (Αγγλικά)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]