Σοφία Χατζηπανταζή
Σοφία Χατζηπανταζή | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1872 Σκοτούσσα Σερρών |
Θάνατος | 1964 |
Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Σκοτούσσης |
Εθνικότητα | Ελληνίδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | Οπλαρχηγός |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Μακεδονικός Αγώνας |
Η Σοφία Χατζηπανταζή (1872 - 1964), γνωστή και ως Καπετάνισσα Σοφία, ήταν σημαντική Ελληνίδα οπλαρχηγός και πράκτορας του Μακεδονικού Αγώνα από την Σκοτούσσα (τότε Πρόσνικ) Σερρών. Σύζυγός της ήταν ο επίσης Μακεδονομάχος οπλαρχηγός Αθανάσιος Χατζηπανταζής. Υπήρξε η μοναδική οπλαρχηγός του Μακεδονικού Αγώνα, ενώ ήταν και μία από τις ελάχιστες γυναίκες Μακεδονομάχους.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Σοφία Χατζηπανταζή γεννήθηκε το 1872 στην οικογένεια Τζιμπίρη στην Σκοτούσσα Σερρών, που τότε ονομαζόταν Πρόσνικ, ονομασία που προήλθε από την αντίστοιχη βυζαντινή (Προσάνικο > Πρόσνικ). Αρχικά βοηθούσε στον αγώνα κατά των κομιτατζήδων στο πλευρό του συζύγου της και οπλαρχηγού Αθανάσιου Χατζηπανταζή, περιθάλποντας τους τραυματίες αλλά και ως πληροφοριοδότρια. Στην οικία της κατέφευγαν πολλές φορές Έλληνες αντάρτες που καταδιώκονταν από τις Οθωμανικές αρχές. Το φθινόπωρο του 1906 και καθώς ο σύζυγός της είχε σκοτωθεί, η Σοφία ανέλαβε την αρχηγία στην ένοπλη ομάδα του Αθανάσιου Χατζηπανταζή, προκειμένου να μην γίνει αντιληπτό το κενό που δημιουργήθηκε και καμφθεί το ηθικό των Ελλήνων της περιοχής Καλών Δέντρων, Σερρών, Κάτω Τζουμαγιάς (Ηρακλείας), Σιντικής και Μελενίκου, όπου δρούσε ο άντρας της. Έδρασε με επιτυχία κατά του Βουλγαρικού κομιτάτου, σε όλες τις παραπάνω περιφέρειες ως οπλαρχηγός, μέχρι και την επανάσταση των Νεοτούρκων, το 1908, οπότε δόθηκε γενική αμνηστία στα Ελληνικά και Βουλγαρικά ένοπλα σώματα.[1][2]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αυτό το λήμμα σχετικά με έναν Μακεδονομάχο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |